Lanetli ödev

İsabel colin’in evinde mahsur kaldıktan sonra ertesi sabah onları kurtaran hizmetliler sayesinde okula yetişmeyi başarmıştı. Yorucu derslerle dolu bir günün ardından yorgun argın eve dönmeden önce profesörle konuşup ödev için birkaç gün istese de anca bir gün alabilmişti. Bu da onun için uykusuz geçen koca bir gece anlamına geliyordu. Kahvelerle dolu saatler boyunca bir an bile dinlenmeye vakit bulamasa da sonunda ödevi bitirmişti. Sabaha karşı masasında uyuyakalmış olduğu için uyandığında neredeyse her yeri tutulmuştu. Alarmın sesiyle uyanıp kendine gelirken kendisini tüm gece uğraştıran ödeve bakıp iç çekti. Bunu kesinlikle hafta sonu yapmalıydı. Colin ile aralarında geçen şeyden pişman değildi hayır ama oda da kilitli kalmış olmaları kesinlikle kötü olmuştu. Onunla vakit geçirmek güzeldi eğer dersten kalmalarına neden olmayacak olsaydı.

Vücudunu gerinerek esnettikten sonra kendini duşa attı. Aklından yaşananları çıkarmayı henüz başaramamıştı lakin hala deniyordu. Kendi hayatına devam etme durumunun hiç bu kadar zor olacağını düşünmemişti. Okulda onun yanında gördüğü birkaç kızdan rahatsız olması durumun daha zor olacağını açıkça gösteriyordu. Duyduğu telefon sesiyle beraber kendine gelip banyosunu tamamlayıp odasına girdi. Üzerine kısa bir şort ve askılı dar bir tişört giyip topuklu ayakkabılarına oranla daha az olan spor ayakkabılarından birini giydi. Aynada kendine dikkatle bakıp saçlarını her zamankinin aksine terlememek için topladı. Son olarak müzik çalarını da yanına alarak aşağı indi. Her zaman yaptığı gibi kahvaltı hazırlamak yerine ayak üstü bir şeyler atıştırıp kendini dışarı attı. Kulaklıklarını kulağına takıp müziği açtıktan sonra her sabah yaptığı gibi sabah koşusuna başladı. Ormana geldiğinde biraz nefeslenip koşmaya devam etti. Temiz havayı,ormanda yürüyüş yapmayı ve doğayla iç içe olmayı seviyordu. Yorulduğunu fark ettiğinde dinlenmek için bir ağacın altına oturmuştu. Baştan niyeti sadece birkaç dakika dinlenmek olsa da yorgunluğu kendini daha fazla hissettirdiği için toprağa uzanıp gözlerini kapattı amacı vücudunu azda olsa dinlendirmekti. Fakat nasıl olduğunu anlamadan uyuyakalmıştı.

Rahatsız edici güneş ışığının gözlerine vurmasıyla huzursuz olarak yerinde kıpırdadı. Çok geçmeden gözleri aralanmıştı. Yatakta gerinerek vücudunu esnettikten sonra gözleri saate takıldı. 3 saatlik bir uykuyla günü geçireceği gerçeğiyle iç çekip kendini soğuk duşun altına attı.Uykusuz geçen günlere alışıktı aslında. Eğlence hayatına düşkün biri olduğu için geceleri erken yatma gibi bir durum söz konusu değildi. Gündüzleriyse yapacak işleri olduğundan öğlene kadar uyumak anca güzel bir hayalden ibaretti. Bugün yapacak işleri çok yoktu ama kendine de zaman ayırmak istiyordu. Aklını çeşitli düşünceler işgal ederken soğuk suyu daha çok açtı. Eski hayatından birkaç anı gözlerinin önüne gelirken geçmişe dalmamak için kendini zorluyordu. Şu an yaşadığı sıradana yakın hayatı bir yıl öncesine kadar savaş alanından farksızdı. Sürekli bir koşuşturmaca içindeydi. Her zaman tetikte, ölümle iç içe, öldürmeye alışık biri olduğu zamanları düşünmek istemiyordu.


Savaş ondan çok şey götürmüştü geriye kalanları da elinde tutmayı başaramamıştı zaten hoş artık bunları önemsemiyordu. Hayatındaki her şeyi geride bırakmıştı. Geçmişini, onun için değerli olanları, eski kişiliğini hepsini bir yere kapatmış üstüne de bir sürü kilit takmıştı. Şimdi yeni hayatı ve kişiliğiyle gayet mutluydu ya da kendini buna inandırmak istiyordu. Duştan çıktıktan sonra üzerine siyah bir kot ve bir tişört geçirip kendini dışarı attı. Savaştan uzak kalma kararı alsa da spor yapmayı bırakmak gibi bir niyeti yoktu. Ormanda sabah koşusunu yaparken hissettiği auralarla bir süre duraksadı. Etrafta iki sihirbaz hissediyordu bu onun için elbette önemli değildi dikkatini çeken şey birden fazla hissettiği peri aurasıydı. İstemese de ayakları onu sihirbazların yanına getirmişti. Ne diyebilirdi ki alışkanlıklar kolay bırakılamıyordu. Belanın kokusunu alınca olaya dahil olmadan çekip gitmek oldukça zordu. Çevreye kısa süre bakındıktan sonra sihirbazların yanına ilerledi.


İki sihirbazında kız olduğunu anlayacak kadar onlara yakınlaştığın birkaç saniye duraksadı. Kızları söyle bir süzünce ikisinin de oldukça seksi ve güzel olduğuna karar verip gülümsedi. Bu günkü eğlencesine karşısındaki güzelliklerle erken başlayacaktı anlaşılan. Ayakta olan kızı inceledi. Kahverengi dalgalı saçları, renkli gözleri ve güzel fiziğiyle kesinlikle dikkat çekiyordu. Yerde yatmakta olan kıza bakışları kaydığında yüzündeki gülümseme daha da yayıldı. Sarı saçları güzel fiziği ve giydiği kıyafetlerle göz kamaştırıcıydı. Gülümseyerek onlara yaklaşıp sıcak ses tonuyla ''Merhaba bir sorun yoktur umarım'' dedi yerde yatmakta olan kızı göstererek birazdan buranın karışacağını düşünüp derin bir nefes aldı ve olacakları beklemeye başladı. Çok beklemesine gerek kalmadan etrafları sarılmıştı.

Güzel ve sıcak hava onu mayıştırırken yattığı yerde hafif dönüp daha rahat bir şekilde yattı. Uyumayı değil dinlenmeyi düşünüyordu aslında ama kulaklarında klasik müzik çalarken uyanık kalmak geçirdiği uykusuz koca bir geceden sonra neredeyse imkansızdı. Gözleri kapanırken aklında sadece ödevin son detaylarının nasıl olduğuyla ilgili sorular vardı. Tüm gece uğraştıktan sonra o dersten basit birkaç nedenle kalmak kesinlikle istemiyordu. Rüyasında okulda ödev için ek süre istediği profesörün dersinde sınav oluyordu. Profesörün ona olan davranışlarından kendisine bir nedenle uyuz olup kafayı taktığını söyleyebilirdi. Nedeni ise büyük bir muammaydı. Bir şeylere sinirli olduğu her halinden belliydi. Neye bu kadar kızdığını anlamak oldukça zordu doğrusu. Düşmanca bakışları üzerinde hissetmek garip bir duyguydu. Kadının kötü kadın gülüşüyle birlikte bu dersten asla geçemeyeceksin dediği esnada duyduğu tatlı sesle birlikte gözlerini araladı.

Gördüğü her şeyin bir rüya olduğunu anladığında derin bir nefes aldı. Neyse ki her şey saçma bir rüyadan ibaretti. Ormanda uyuyakaldığına inanamıyordu. Gözlerini ovalayıp ona seslenen kişinin kim olduğuna baktığında karşısında ofelya’yı gördüğünde gülümseyerek ''Ofelya merhaba '' dedi. Yanındaki yakışıklı genci gördüğünde soran gözlerle arkadaşına bakıp ''Bu bay kim? '' diye sordu. Yerden kalkıp gerindikten sonra ‘uyuyakaldığıma inanamıyorum’ dedi. O sırada etraflarında bir sürü etrafına tehlike saçan adamların sarmasıyla ofelya’ya yaklaşıp onları gördüğüne hiç şaşırmamış görünen yakışıklı ve gizemli yabancıya ''Neler oluyor? '' diye sordu. Etrafta oluşan havadan hiç memnun olmamıştı.

Kızları incelerken içten içe burada ne işi olduğunu sorgulamıyor da değildi. Bu işleri bırakalı tam bir yıl olmuştu. Bir yıl sonra bu ormanda hissettiği perilere kayıtsız kalamamasının nedenini düşünüyordu. Arkasını dönüp gitmek yada bir büyüyle başka bir mekanda kendini bulmak bu kadar zor muydu? Yerde yatan kızın hareketlenmesiyle gözlerini ona dikti. Söyledikleri gülümsetirken kızla göz göze geldiğinde mavi gözleri onu büyülemeyi başarmıştı. Adının ofelya olduğunu öğrendiği kızın söylediklerine aldırış etmedi çünkü biliyordu ki şimdilik bir sorun yoktu ama olacaktı. Etrafta bu kadar çok perinin olması kesinlikle normal değildi. Büyüleyici mavi gözlerini kendi gözlerinden ayırmadan kim olduğunu soran kıza gülümsedi. Bu tanışma faslı karşısındaki iki güzelle eğlenceli olabilirdi. Ofelya sayesinde adının isabel olduğunu öğrendiği kıza cevap vermek üzereyken diğer sihirbazın konuşmaya başlamasıyla dikkati dağılmıştı. Zaten aklının pek onlarda olduğu söylenemezdi hala hissettiği perilerin ne zaman ortaya çıkacağını düşünüyordu. Buna rağmen bu iki güzel sihirbazı merakta bırakmamak adına ukala olmayan ufak bir reverans yaptı ve ''Adım jonathan levitt sadece buradan geçiyordum ve sizi ormanda arkadaşınızı ise yerde görünce bir sorun olduğunu düşünüp yardım etmek istedim'' dedi. Bu esnada beklediği de olmuştu.

Aklında onlarla karşılaştığı ilk saniye yapacağı şeyleri planlarken hesaba katmadığı bir süprizle karşılaştı. Hissettiği yeni sihirbaz her şeyi bozmuştu. Ondan uzaktaydı ve üç kızı aynı anda koruyabilmek için epey uğraşması gerekecekti. Üstelik onların bu işten ucuz kurtulamayacağını da arkadaşını gördüğünde yanına gitmeye çalışan ofelya ile gayet net bir şekilde anlamıştı. O daha olaya müdahale edemeden kız aldığı darbeyle ağaca çarpıp bayılırken onu yere düşmeden yakalayıp yavaşça yere yatırdı. İsabel’e bakarak ''Sakın yanımdan ayrılma isabel'' dedi. O sırada ortalık karışmıştı. Daphne adlı kız bir perinin nefesini keserken sihirbazların olaya dahil olduğunda işlerin daha da içinden çıkılamaz bir hal aldığı gerçeğiyle iç çekip perilerle ilgilenirken daphne adlı kızı da bir büyüyle yanına almıştı. Bir yandan isabel’le ve daphe adlı kızla ilgilenirken diğer yandan perilerle uğraşıyordu. Birkaçının gücünü kullanarak boğularak ölmesini sağlarken ortalığın daha da kalabalıklaşmaya başlamasıyla şimdiden birkaç ufak yara almış kızlara bakarak ''Şanlı olduğunuz konusunda ciddi tereddütlerim var söylesenize bu kadar periyi üzerinize çekecek ne yaptınız? Yoksa bu sadece yanlış yerde ve yanlış zamanda olmanızın bir sonucu mu?'' diye sorarken bir yandan da perileri öldürmeye devam ediyordu.

Olanları anlamlandırmaya çalışıyordu lakin o kadar yorgun ve uykusuzdu ki bu imkansız gibiydi. Yakın arkadaşı ofelya’nın yanında gördüğü yakışıklı ve gizemli yabancının kızın bir arkadaşı ya da büyük bir olasılıkla sevgilisi olduğunu düşünerek ona imalı bir bakış atarak yanındaki kişinin kim olduğunu sormuştu. Aldığı cevap ise hiç beklemediği bir şeydi. Meraklı gözlerini karşısındaki adama dikerek onun kim olduğunu sorgular bir ifade takındı. Bu sırada ayağa da kalkmıştı. Vücudunu gerinerek esnettikten sonra saçlarını düzeltip arkadaşına baktı oda en az kendisi kadar merak etmişti durumu. Adamın ufak bir reverans yaparak kendini tanıtması gülümsemesine neden oldu. Bu durum ona ukalaca gelmemiş aksine tuhaf bir şekilde hoşuna gitmişti. Eğlenceli ve iyi biri diye düşündü. Eğlenceli olduğunu hareketlerinden ve konuşmasından anlarken iyi biri olduğunu düşünmesinin tek nedeni ise İsabel’i yerde görünce kötü bir şey olabileceğini düşünüp yardıma gelmiş olmasıydı. Onun bu sözlerine inanıp inanmama konusunda bir an bile düşünmemişti. Nedenini bilmiyordu ama ona güvenmişti. Kötü biri olacağına ihtimal dahi vermediği içindi belki de. Bu sırada etraflarını saran adamlara dikkatle bakarak neler olduğunu sordu fakat sorusuna bir yanıt alamamıştı.

Ofelya o sırada başka bir kızın adını andığında tüm dikkatini ona verdi. Gözleri onun gitmeye çalıştığı kişiyle buluştuğu sırada ortalık karışmıştı. Ofelya’nın bayılmasıyla endişeyle arkadaşının yanına giderken jonathan’ın uyarısıyla ona sertçe baktı. Emir almaktan hoşlanmazdı. Durumlarının kötü olduğunu biliyordu bilmediği ve asıl merak ettiği konu ona neden güvenmesi gerektiğiydi. Etrafına bakarak '' Pek bir yere gidebileceğimi sanmıyorum zaten '' diyerek ofelya’nın yanına diz çöküp onun yanağına hafif birkaç tokat atarak '' Ofelya kendine gel… '' dedi. Bu sırada gözleri yeni gelen yabancı kızla buluşmuştu. Tanışmak için çokta uygun bir zaman olmadığını bildiğinden elementine yoğunlaştı. Madem tek kurtuluş yolları jonathan levitt adındaki bu adamdı. O zaman ona yardım etmeliydi. Kıza bakarak '' Şey tek kurtuluşumuz o gibi gözüküyor bence yardım etmeliyiz '' dedi. Ona yardım etmeye çalışırken aldıkları ufak yaralarla yüzünü buruşturdu. Bu işten kurtulmaları zor olacaktı. Jonathan’ın sözleriyle ona bakarak '' peri mi? Harika… Bir bu eksikti. '' Dedikten sonra kendine doğru gelen bir saldırıdan kaçmaya çalıştı.

Yaptığı planların ortaya çıkan yeni sihirbazla bozulmasına sinir olmuştu. Yapmayı düşündüğü her şeye sürpriz sihirbazı eklemek zorunda olduğunun bilincinde bir süre duraksadı. İkisini bu işten hiçbir zarar görmeden çıkarmak ne kadar zorsa üçünü çıkarmak bir o kadar imkansızdı. Hızlı düşünüp yeni planlar oluşturmaya çalışırken ofelya adlı sihirbazın hareketiyle ortalık bir anda ısınmıştı. Plan yapmaya bile zaman bulamamış olmasına içinden lanet ederken karşısındaki perilerle büyük bir savaşın içine girmişti. Doğaçlama yapmaktan nefret ediyordu fakat başka çaresi de yoktu. Beklenmeyen sonuçlar doğuracak olsa da tüm kötü ihtimalleri göze almıştı. Ufak bir büyüyle bir yıldır kullanmadığı büyü ile yapılmış kılıcının elinde belirmesini sağladı. Bu sırada daphne adlı sihirbazı da arkasına almıştı. Sarı saçları,büyüleyici mavi gözleri olan güzel ve sevimli kızın dik başlı tutumuna , sinirle sarf ettiği sözlere sadece güldü. Bu sinirli tavrı ona oldukça sevimli gelmişti. Kızın arkadaşıyla ilgilenmesini göz ucuyla izlerken diğer yandan da perilerle uğraşıyordu. Hepsini korumak düşündüğünden zor olacaktı. Özellikle öldürdüğü perilere yardım için bir grup peri daha geldiğini gördüğünde derin bir iç çekti. Neden direk çekip gitmemişti ki sanki? Kahretsin geçmiş hayatındaki kişiliği buna engel olmuştu. Ne kadar değiştiğine kendini inandırmaya çalışsa da bazı şeylerden kurtulamamıştı. Perilerle ilgilenirken kızların onlara yardım etmeye karar vermesi karışık ortama tuz biber olup daha da içinden çıkılamaz bir durum yaratırken İsabel’in sorduğu soruya ''Yanlış güzelim peri değil periler.Bir sürü periden bahsediyoruz '' derken birkaç perinin yine nefesini keserek ölmesini sağladı. Daphne adlı kızla söylediklerinin ardından birkaç saniye göz göze gelirken ''Bence hepiniz şanssızsınız ya da cadılarınız peşinizde '' diye bir yorumda bulundu. Savaş bir süre daha devam etti.

Tüm periler öldüğünde etraf kan gölüne dönmüştü. Nefes nefese bir halde kılıcını yere saplayıp bir diziyle yere çöküp dinlenirken elinin tersiyle yüzündeki kanları sildi. Sadece etraf değil kendi üstü de baştan aşağı kan olmuştu. Kendine gelmeye çalışırken gözlerini kapayıp etraftaki peri aurasına odaklandı. Kendi haricinde bir periyi hissetmemek rahatlatmıştı iki sihirbazın gittikçe zayıflayan aurasını fark edene kadar. Hızla ayağı kalkıp kızların yanına gitti. Bayılan ofelya adlı sihirbazın durumu diğerlerine göre daha iyiydi. Bu yüzden önce onu iyileştirip uyanmasını sağlayan bir büyü mırıldandı. Kız gözlerini açtığında ''nasılsın? '' diye sorduktan sonra aklına durumları ağır olan kızlar gelince ofelya’nın elinden tutup ayağa kaldırırken ''Yardımına ihtiyacım var. İkisi de ağır yaralı ben biriyle ilgilenirken sende diğerinin yarasına tampon yap '' diyerek ilk olarak daphne adlı kızın yanına gitti. Gözlerini kapatıp içindeki güce yoğunlaşırken yaranın üzerine elini koyup içinden bildiği en güçlü iyileştirme büyülerinden birini yaptı. Gözlerini açıp işe yarayıp yaramadığına baktı. İşe yaramıştı. Rahat bir nefes alıp uyandırma büyüsü yaptıktan sonra gözlerini aralayan kıza bakarak ''Biraz dinlensen iyi edersin kötü yaralanmıştın ve kabul etmeliyim hepiniz iyi iş çıkardınız '' dedikten sonra birkaç derin nefes alıp isabel’in yanına gitti. Yorgundu. Yaptığı güçlü iyileştirme büyüleri yaralı ve çok büyük bir enerji harcamış vücuduna iyi gelmiyordu. Arkadaşının yarasına tampon yapan telaşlı ve son derece endişeli güzel kıza kısa süre baktı. Bir sihirbazı daha iyileştirmeliydi ve onun yarası diğerlerine göre daha kötüydü. İç çekip kızı kollarına alırken jon karışmasaydı bu sihirbazların şimdiki durumlarını ne olacağını kestirmeye çalıştı. Kısa sürede bundan vazgeçip tekrar gözlerini kapattı. Eğer biraz daha oyalanırsa kızın ölme ihtimali vardı. Sesli bir şekilde aklına gelen güçlü büyülerden birini söyleyip gözlerini açtığında sonucun değişmediğini görüp bir küfür savurdu. Tekrar kapatıp aklına gelen en güçlü birkaç iyileştirme büyüsünü ad arda söyledikten sonra gözlerini araladı. İşe yaradığını görünce rahat bir oh çekip kızı yavaşça yere bırakarak ağaca yaslandı. Gözlerini kapatıp derin nefesler alırken kendini yeni bir büyü için toparlamaya çalıştı. Tüm enerjisi bitmişti, yorgun ve yaralıydı. Kendini hiç olmadığı kadar berbat hissediyordu buna rağmen yeni bir büyü denedi. İsabel de uyanınca kızların hepsine bakıp derin bir nefes alarak ''Hepinizi hala hayatta görmek güzel o perilerin sizden ne istediğini anlamamış olsam da daha dikkatli olmanızı öneririm. '' Dedi.

Ortalık karıştığında arkadaşıyla ilgileniyor önündeki alternatifleri değerlendirmeye çalışıyordu. Yaptığı hızlı değerlendirme sonucunda periye güvenmekten başka bir seçeneklerinin olmadığını görmek sıkıntıyla oflamasını sağladı. Arkadaşının yanından yavaşça kalkıp tanımadığı kıza da jon denen ve adından başka bir şey bilmediği periye yardım etmeleri gerektiğini söyledi. Aldığı olumlu cevapla onlarında olaya dahil olması çok sürmemişti. Etraftaki karmaşa bir anda ortaya çıkan dikenli bitkilerle biraz durulsa da tamamen bitmemişti. Savaş daha çok kızışırken aldığı yaralar ve kaybettiği kanlarla beraber bilincini yitirirken aklında sadece son görüntülerle arkadaşı ile ilgili kaygılarıydı.

Gözlerini açtığında ilk gördüğü şey ofelya oldu. Ardından diğer kızı görmüştü. Onların iyi olduğunu görmek içini rahatlattı. Ofelya’nın sorusu havada asılı kalmıştı çünkü daphne araya girip kısa bir konuşma yapmış ardından da gitmişti. Yorgundu ve dinlenmek istiyordu. Kendisinin de gitme zamanı çoktan gelmişti. Yerinden yavaşça doğrularak etrafa bakındı. Gördükleri küçük bir çığlık atmasını sağlarken'' Kahretsin'' diye mırıldandı. Önce ofelya’ya bakarak '' iyi misin?'' diye sorduktan sonra periye dönüp '' Bizi kurtardığın için teşekkür ederim. Kötü görünüyorsun'' dedi. Derin bir nefes alıp ani bir şekilde ayağa kalkınca başı dönüp sendeledi. Kendini halsiz hissediyordu. Ofelya’ya dönüp '' Kendimi iyi hissetmiyorum. Eve gidip dinlensem iyi olur sonra görüşürüz ofelya olanları ayrıntılı daha sonra konuşuruz'' diyerek oradan ayrıldı.