Yalan Aşk

İsabel o günden beri aklından bir türlü çıkmayan yalancıyı unutmaya çalışıyordu. Hala öpüşlerini, dokunuşlarını ve tadını o gün gibi hatırlıyor olması bunu pek başaramadığını gösterse de o gün tuvalette olanları unutmak konusunda kararlıydı. Hissettiği suçluluk duygusu da yaşadıklarının yanlış olduğunu açıkça gösteriyordu. Onun sevmese bile bir sevgilisi vardı ve ona sadık kalmalıydı. Jhon iyi biriydi. İsabel’e aşıktı ve şimdiye kadar yanlış bir davranışını da görmemişti. Üstelik yakışıklıydı da… Colin’de yakışıklı diyen iç sesini büyük bir uğraşla susturdu. Onu düşünmemeliydi ve ondan uzak durmalıydı. Hala o havuzda kendisine niye yalan söylediğini bilmiyordu sahi niye yalan söylemişti? Daha da önemlisi orada neden gücünü kullanarak isabel’e yardım etmemişti? Kendisi baygınken onu öptüğünü itiraf edecek kadar dürüst ama olanları sorduğunda karşısındaki insanı rahatlıkla kandırabilecek kadar yalancı biri diye düşündü. Kızlar tuvaletine girdiğinde yine aklına colin’le olanlar gelmişti. Lanet olsun niye unutamıyordu ki bu çocuğu ve yaşadıklarını? Elini yüzünü yıkadıktan sonra sonunda az önce çıktığı dersin yorgunluğunu üzerinden atmak, biraz kafa dinlemek ve nefes almak için göl kenarına gitmeye karar verdi. Hava güzeldi ve su sesi onu sakinleştiriyordu. Baştan havuza gitmeyi düşünse de orada da hatırlanacak bir sürü kötü anının olduğuna karar verip gölü tercih etti.


Derslerinin boş olduğu günler göl kenarına gidip biraz gölü izledikten sonra bir ağacın altında kitap okumayı seviyordu. Şu sıralar göl kenarı en fazla uğradığı yerdi. Bir tek orada nefes alabiliyordu. Jhon’a haber verme gereği duymamıştı. Nasılsa onu sınıfta bulamayınca nereye gideceğini biliyordu. Okulun kafesinde göremeyince göl kenarında olduğu mutlaka aklına gelirdi. Zaten şu aralar onla çok sık konuşmak ya da karşılaşmak istemiyordu. Kafası bu kadar karmakarışıkken onunla görüşmek, zaman geçirmek onu kandırmak gibi geliyordu ve isabel bunu istemiyordu. Ondan günden güne uzaklaştığının farkında olsa da elinden başka türlüsü gelmiyordu. Göle giderken dikkatlice etrafına bakınmayı ihmal etmiyordu. Kızlar tuvaletinde yaşadıklarından sonra colin’le resmen okulda köşe kapmaca oynar olmuştu. Onunla karşılaşmamak için elinden geleni yapıyordu. Bunun nedeni ondan korkuyor olması değildi. Aksine bir dahaki karşılaşmalarında colin yine onu öperse bu sefer kendi tutamayacağından yani bir nevi kendinden korktuğu içindi. Neredeyse hiç tanımadığı birine ilki olduğunu bile bile üstelikte kızlar tuvaletinde teslim oluyordu. Bu düşünceyle irkilerek adımlarını hızlandırdı. Derin birkaç nefes alıp vererek düşüncelerinden kurtulmayı denedi. Göl kenarına geldiğinde etrafa bakmadan direk göle yöneldi. Tehlikeli olduğunu biliyordu lakin önemsemiyordu. Yüzmeyi iyi bilmesinin yanında suya hükmedebiliyordu bu yüzden rahattı. Giydiği mini elbiseye aldırmadan dizlerinin üzerine çöküp elini suyun içine sokup bir süre suyla oynadı. Mini elbisesinin duruşu yüzünden daha da kısaldığının farkında değildi. Sudan oluşturduğu su baloncuklarını büyük bir zevkle bozduktan sonra gülümseyerek yerden kitaplarını alıp arkasını döndü. Gözüne ilk çarpan şey ağaç altında kitabını okuyan birinin varlığıydı. İsabelin doğru düzgün göremeyecek kadar uzağındaysa iki kişinin olduğunu zorlukla seçebilmişti. Ağır adımlarla ilerdeki üç kişiye doğru yaklaştı. Ağacın altındaki kişinin kim olduğunu net bir şekilde görebildiğinde şaşkınlıkla yerinde birkaç saniye kaldı. Bu colin’di.

Daha sonra kendine gelip diğer kişilerin olduğu yöne baktı. Gördükleri karşısında elinden kitapları düşerken dengede durabilmek için yanındaki ağaca yaslandı. Gözlerini bir an olsun gördüğü ikiliden ayırmıyordu. Büyük bir hayal kırıklığıyla ''Jhon'' diye fısıldadı. Bu hayal kırıklığının nedeni güveni boşa çıktığı içindi. O sevmese bile ona sadık kalmaya çalışırken ona her fırsatta aşk sözleri söyleyen sevgilisi onu ilk fırsatta aldatıyordu. Oysa isabel’in tek istediği dürüst bir ilişkiydi. Ondan ayrılmak istiyorsa söylemesi yeterliydi bu konuda onunla daha önce konuşmuştu. Aldatılmak tahammül edemeyeceği bir şeydi ve bunu en iyi sevgilisinin bilmesi gerekliydi. Kucağındaki sarışını büyük bir iştahla neredeyse yiyen sevgilisini bir süre izledi. İhaneti sindirmesi zaman almıştı. Kendine geldiğinde üzgün değildi. Üzülüyordu evet ama sadece yanlış insana güvendiği için üzülüyordu aldatıldığı için değil. Sinirliydi. Öyle çok öfkeliydi ki jhon’u bu öfkeyle su da bir an bile düşünmeden boğabilirdi. Yaslandığı ağaçtan ayrılıp öfkeyle onların yanına doğru ilerledi. Onu hala fark etmemiş olan sevgilisine sinirden yumruğunu sıkıp ''Jhonnnnn'' diye öfkeyle bağırarak kendini göstermişti. Sevgilisi onu görmenin verdiği şaşkınlıkla''İ-İsabel '' diyebilmişti sadece isabel alayla gülerek ''Ahh demek adımı hala hatırlıyorsun sevgilim ne hoş…'' diyerek öfkeyle baktı. Kucağında sevgilisine hala sırnaşan kıza öfkeyle bakıp ''Sen küçük sürtük hemen kaybol'' diye bağırdı. Söylediği söz ağır geldiği için ona bir hışımla ayağa kalkıp tokat atmaya çalışan kızın elini yakalayıp kıvırarak arkasında onun canını acıtıcak bir şekilde tutarken ''Hiç tavsiye etmiyorum canım'' diyerek bıraktı. Kız gözleri dolu dolu oradan öfkeyle ayrılırken sevgilim ben açıklayabilirim diye çırpınan sevgilisine bakıp sinirli bir kahkaha attıktan sonra gayet sakin bir şekilde ''Demek açıklayabilirsin öyle mi?'' diye sordu. Sevgilisi evet anlamında başını salladıktan sonra soğukça gülümseyip ''Açıkla…'' dedi. Bunun üzerine şaşkınlıkla ''Ne?'' diye soran sevgilisine bakıp alayla gülümseyerek ''Açıklayabilirim dememiş miydin? Açıkla jhon… Bana o kızın senin kucağında ne işi olduğunu, senin o kızı neden öptüğünü kısaca beni neden aldattığını açıkla'' dedi. Bunları söylerken sevgilisiyle dalga geçtiği o kadar belliydi ki ama jhon bunu anlamayarak açıklamaya çalışıyordu. İsabel ise öfkeyle karşısındaki soytarının açıklamasını bekliyordu sanki bir açıklamaya ihtiyacı varmış gibi. Sakin görünüyordu lakin öyle olmadığı gölün dalgalanmasından belliydi...

İsabel gözlerini sevgilisinin gözlerinden bir an olsun ayırmadan kendini onun yapabileceği muhtemel saçmalıkları dinlemeye hazırlarken bir yandan da ona güvenmek kadar büyük bir aptallığı nasıl yaptığını düşünüyordu. Onunla hiç ciddi bir şey düşünmemiş olabilirdi lakin ona hep sadık kalmıştı. Jhon’un onu gerçekten sevdiğine inanarak ona bir şans vermeyi seçmişti. Davranışları, hareketleri ve sözleriyle kısa sürede ilgisini ve güvenini kazanmayı başarmıştı. Onu birkaç kez en yakın arkadaşıyla denediğinde sadakatinden şüphe etmemesi gerektiğini düşünmüştü. Şimdiyse yanıldığını görüyordu. İlişkilerinin bitmiş olması güveninin boşa çıktığını görmek kadar üzmemişti onu hatta sadece yanlış kişiye güvendiğine üzülmüştü. İhanet hiç kimsenin kaldıramayacağı bir şeydi lakin isabel’in buna katlanamıyor olmasının asıl nedeni bu yüzden ailesini kaybetmiş olmasıydı.

Ailesinin perisi onlara ihanet ettiği için kaybetmişti onları. Baştan her şeyi bir kaza sansa da sonradan gerçekleri anlayabilecek yaşa gelip ne olduğunu öğrendiğinde tüm gerçekleri teyzesinden dinlemişti. Beklenmeyen bir ihanet yüzünden Flecther ailesinden geriye sadece iki kişi kalmıştı. Bu yüzden isabel’in aldatılmaya ya da ihanete tahammülü yoktu. Bu ihanet basit bir kız olayı olsa bile… Sadece dürüstlük istiyordu ve birazda sadakat çok şey mi istemişti? Dürüst olmak neden bu kadar zordu? Karşısında iki kelimeyi bir araya getirip cümle kurmayı başaramayan aptal sevgilisine bir süre baktı. Colin’e şuan o kadar çok hak vermişti ki… Sevgilisi gerçekten aptaldı. Ayrılmak istiyorum gibi basit bir cümleyi İsabel’e onu aldatmadan dürüstçe söyleyemeyecek kadar aptaldı hem de. Bunları düşünürken colin’in sesini duymasıyla gözlerini onun gözlerine dikerek bir süre sessiz kaldı. Onunda kendisine havuz konusunda yalan söylediğini bildiği halde şuan yanında olması garip bir şekilde iyi hissettirmişti. Gözlerini kaçırarak ''Daha iyi olacağım teşekkür ederim'' dedi. Bu esnada sevgilisinin ''Sende kimsin? Sevgilimin iyi olup olmaması seni neden ilgilendiriyor?'' diye sormuştu. İsabel onun bu sözleri karşısında öfkeyle gözlerini ona dikerek ''Sen burada hesap sorabilecek en son kişisin Jhon'' diye bağırdı.

Onun dibine kadar gidip nefesi onun yüzünü yalayacak kadar yakınlaşarak durdu ve ''Ayrıca eski sevgilim diyecektin sanırım. Çünkü biz ayrıldık'' diyerek jhon'un ayağına sinirle bastıktan sonra arkasını dönüp colin’in olduğu yere doğru birkaç adım attı. Aslında şuan sadece buradan gitmek istiyordu. Colin’in tam yanına geldiği esnada kolundan tutulup çekilmesiyle durmak zorunda kaldı. Tek istediği çekip gitmekti ama ona bile izin verilmiyordu. Jhon’un onu kendisine çevirip ''Ben büyük bir hata yaptım kabul ediyorum. Özür dilerim. Ama ben seni seviyorum az önce olanların benim için hiçbir anlamı yoktu'' demesiyle kolunu hızla ondan çekerek kurtardıktan sonra ''Jhon sen beni aldattın ve biz ayrıldık. Uzak dur benden ne sen nede zırvalıkların umurumda değilsiniz'' diyerek ona öfkeyle baktı. Onun ısrarla ''Az önce olanların hiçbir anlamı yoktu diyorum sana'' demesiyle alaycı bir gülüşle ''Bumu yani jhon? Az önce olanların hiçbir anlamı yoktu bu yüzden seni affedip sana geri mi dönmeliyim? Yaşananların hiçbir anlamı yoktu deyince her şey çözülüyor mu?'' diye sordu. Colin’le göz göze geldiğinde sinsice gülümseyerek ''Sana anlamanda yardımcı olayım'' diyerek colin’i yakasından tutup giydiği alçak topukluları yüzünden parmaklarının ucuna yükselerek dudaklarına kapandı. Parmak uçlarında daha rahat durabilmek için onu tutkuyla öperken vücudunu da onun vücuduna yaslamıştı.

Colin’in gözlerinde bir an için kaybolup gitmişti. Onu hiç tanımıyor olmasına rağmen varlığı iyi hissettiriyordu bu garipti. Şuan colin denen bu çocuğun varlığı geçmişlerini düşününce onu rahatsız etmeliydi lakin etmiyordu. Onu önemsemesi ya da öyle görünmesi hoşuna gitmişti. En azından onun niyetinin ne olduğu belliydi. Colin’de ona yalan söylemişti ama durumları farklıydı. Jhon onun sevgilisiydi. Colin’i ise henüz tanımıyordu bile… Kendine gelmeyi başarıp gözlerini kaçırarak ona cevap verdiğinde Jhon’un sözleriyle çileden çıkmıştı. Onun hesap sormaya hakkı yoktu. Bu hakkını onu aldattığı an kaybetmişti şimdi tüm yaptıklarını görmezden gelerek isabel’i sorgulayamazdı. Bir konuya açıklık getirmek zorunda olduğunu düşünüp ayrıldıklarını söyledi. Bu iş bitmişti. Jhon ona sadık kalmamıştı ve onlar ayrılmışlardı. Onu affetmeyiyse kesinlikle düşünmüyordu. İsabel’in hayatında ihanet affedilemezdi. Söyleyecek her şeyi söylediğinde gitmek için harekete geçtiği anda eski sevgilisi tarafından durdurulmuştu. Onun zırvalıklarını dinlerken tek bir noktaya takılmıştı. Jhon üzerine basa basa olanların onun için hiçbir anlam ifade etmediğini söylemişti. Bilmediği şeyse isabel için çok şey ifade ettiğiydi.

Aralarındaki şeyin tamamen bittiğini nasıl göstereceğini ve onun ayrıldıkları gerçeğini algılamasını nasıl sağlayacağını düşünürken colin’le göz göze gelmişlerdi. Madem anlatamıyordu oda gösterirdi. Bir an bile düşünmeden çocuğun yakasından tutup parmaklarının ucuna yükselerek colin’in dudaklarını öpmeye başladı. O an yaptığı şeyin doğru ya da yanlış olup olmadığını düşünmüyordu. Sadece Jhon’un olanları anlamasını ve kendini kötü hissetmesini istiyordu. Bunu da dudaklarının tadı mükemmel olan aynı zamanda harika öpüşen bu çocuğun dudaklarına kapanarak yapabileceğini biliyordu. Onu öperken kalp atışları giderek hızlanmıştı. Colin belinden tutup onu kendine bastırarak öpücüğüne karşılık vermeye başladığında olanların hepsini unutmuştu. Aklında sadece bu tanımadığı çocuk ve onun ne kadar iyi öpüştüğü vardı. Yanağında hissettiği dokunuşlar içini ısıtıyordu. Öpüşmeleri giderek derinleşirken okulda oldukları gerçeğini önemsemiyordu tamamıyla kendini kaybetmişti. Ta ki kolundan çekilene kadar. Jhon onu kolundan sert bir şekilde tutup çekerek colin’den ayırdığında gerçeğe geri dönmüştü. Colin’i öperken unuttuğu her şeyi tekrar hatırlarken jhon’a öfkeyle baktı. Jhon’un ''Sen ne yaptığını sanıyorsun? Başka birini öpmekte ne demek oluyor? Sen benim sevgilimsin ve bana sadık kalacağına gözlerimin önünde başkasını öpüyorsun'' diye bağırmasıyla sinirli bir kahkaha attı ardından öfkeyle ''Sadık kalmak? Bunu sen mi söylüyorsun? Öncelikle şunu hatırlatmama izin ver aldatan kişi sendin bense sana sadıktım. Ve şunu unutma biz ayrıldık yani ben artık senin sevgilin değil eski sevgilinim. Ayrıca istediğimi öperim bu seni ilgilendirmez ben artık özgür bir kızım bunu aklından çıkarma'' diye bağırdı.

Colin’in jhon’a yumruk atmasıyla şaşkınlıkla ona baktı. Bunu şimdi neden yapmıştı ki? Colin’in sözlerinden sonra eski sevgilisinin sersemlemiş haline baktı. Yanağı morarmış ve dudağı patlamıştı isabel ise bunu önemsemiyordu. Yüzüne karşı söylemese de içinden oh olsun sana bile demişti. Jhon’a bakarken öfkeden başka bir şey hissetmediğini gördüğünde şaşırdı. Onu sevmediğini ve aşık olmadığını biliyordu lakin onun bu kadar değersiz olduğunu fark etmemişti. İlişkileri bittiği için biraz bile üzülmüyordu. Tüm hüznü güveninin boşa çıkmasındandı. Aklı karışmış bir şekilde öylece durup eski sevgilisine bakarken colin’in onu çekiştirmesiyle kendine geldi. Aklını toparlamaya çalışırken bir anda kendini ağaca dayalı bir şekilde bulmuştu. Colin’le çok kısa bir süre göz göze geldikten sonra dudaklarında onun dudaklarını hissetmişti. Öpücüğüne hiç düşünmeden tutkuyla karşılık verirken bedeninde hissettiği dokunuşlarla zevkle inledi. Elleri colin’in vücudunu keşfe çıkmıştı. Öpüşmeleri gittikçe derinleşirken elleri çocuğun göğsünde bir süre dolaştıktan sonra gömleğinin düğmelerine gitti. Birkaç düğmeyi açıp onun çıplak tenini okşarken kendini ona yaslamıştı. Onun dudaklarını emerken diziyle de erkekliğini okşuyordu. Baştan çıkarıcı bir şekilde dudağına ve boynuna hafif ısırıklar bıraktıktan sonra tekrar dudaklarına kapandı. Tutku ve şehvet dolu uzun öpücüğünün ardından biraz nefes almak için geri çekildi. Nefes nefese kalmıştı. Ders zili çalmasıyla gülümseyerek ''İyi dersler colin'' diyerek kitaplarını yerden aldı ve hızla oradan ayrıldı.