Zor Karar

Kız o günden sonra aklından hiç çıkmamıştı. Sürekli bir şekilde onu düşünüyordu. Ne yapması gerektiğinden ise hala emin değildi. Perini olduğunu söyledikten sonra yapması gerekenler vardı. Bir ritüelle aralarındaki bağı daha da kuvvetlendirmeleri ve kızı tamamen koruma altına alması gerekiyordu. Ama o böyle biri olmaktan memnundu. Hayatında hiç bir derdi olmayan sadece kendi için yaşayan biriydi. Şimdi o kız birden neden karşısına çıkmıştı ki... Derin bir nefes alarak rahatlamaya çalıştı. Bugün yapacak işleri vardı ve kızı en iyi bu şekilde kafasından atabilirdi. Üzerini değiştirip, silahları aldığında evden ayrıldı. Görevlerini büyük bir ustalıkla yerini getirip parasını almaya gittiğinde yüzünde sinsi bir sırıtış vardı. Elleri kan içindeydi, işveren ise gayet memnundu. Oradan ayrılmak için harekete geçtiğinde kalbinde daha önce hiç hissetmediği bir acı hissetti. O an etrafına odaklandı, önce gözden kaçırdığı bir detay bir düşman vardı diye... Ama etrafta kimse yoktu. Acı ise kendini daha fazla hissettiriyordu. Beyninde tehlike çanları çalarken bir anda gözlerinin önünde sihirbaz belirdi. O an lanetler okudu, bu acı ona ait değildi. O kıza aitti. Ona odaklanıp gözlerini kapattığında bir büyü ile saniyeler içinde kızın yanında buldu kendini. Kız kanlar içinde yerde yatıyordu. İçinde birden oluşan öfkeye engel olamadan kızı kollarının arasına aldı. Ne yapacağına bir an önce karar vermeliydi. Ya onu boş verip bir hastane önüne bırakmalı ya da malikaneye götürüp ilgilenmesi gerekiyordu. Kısa süre sonra kendine lanetler okuyarak onu malikaneye getirdi.

Kızı rahat yataklardan birine yatırdığında bir kaç iyileştirme büyüsü yaptı. Yaralarını yok etmek sahip olduğu güçle imkansızdı. Yine de kan kaybederek ölmesine engel olabiliyordu. Kızın üzerindeki seksi elbisenin üst kısmını yırttı. Sadece üzerinde sutyen ile kaldığında yaralarını sardı. Kız bir kaç saat içinde kendine gelirdi. Kendi üstü başı da kan içindeydi. Uzun süren bir duş ile kendine gelmeye çalıştı. Alt kata inip televizyon önünde bir şeyler atıştırmaya başladı. Kız sonuçta camdan atlayıp kaçacak durumda değildi. Uyandığında haberi olacaktı.

Misafir

Bu gece tek amacı eğlenmekti. Bir de sorunlarını kafasından uzaklaştırmak... Bunun için de oldukça seksi bir elbise tercih etmişti. Oldukça mini olmasından dolayı hareket etmekte biraz zorlanıyordu ama olsun? Nasıl olsa barda fazla durmayacaktı. Bardan içeri adım attığında da iç çekişler ve kıskançlıktan kızaran gözler eşliğinde dans pistini geçip bar taburelerinden birine yerleşmişti. Martinisini sipariş ettikten sonra iki erkekten birini seçmeye karar vermişti; fakat her ikisi de oldukça inatçı olduğundan onların kavgasını bir süre izledi. Kavganın uzamasından sıkılmıştı ve bu nedenle onun için kavga eden iki erkeği ayıracaktı. Ama kavganın büyüdüğünü görünce arada sıkışıp kalmıştı. Gelen birkaç bıçak darbesiyle olduğu yere yığılmadan zar zor da olsa bardan çıkmayı başarmıştı. Ldığı darbeler ise ağır olduğundan bir süre sonra yere yığılıp bedenini karanlığa teslim etmişti. Karanlık tarafından yutulmaktan korkuyordu. Karanlık ona göre sonsuz soğuk içi boş bir kabuktan başka bir şey değildi. Ama bu, korkmasına engel değildi. Yalnızdı karanlıkta, buna sevinmesi gerekirdi belki de. Fakat burası oldukça sessiz ve ıssızdı ki hiç kimsenin burada yaşayabileceğini sanmıyordu.

---
Karanlıktan biraz da olsa sıyrılabildiğinde gözlerini açmaya çalıştı. Bedeninin her bir parçası acıyla sızladığından dolayı hiçbir yerini kıoırdatamıyordu. Gözleri de buna dahil. Fakat nerede olduğunu bilmeliydi. İçine yeniden bir korku hakim olmaya başlamıştı. Korkunun etkisiyle gözlerini araladığında dudaklarından hafif bir çığlık kopuverdi. Başını kımıldatmadan etrafı incelerken bir yatak odasında olduğunu anladı. Eşyalar oldukça düzenliydi. Yatağıda yumuşaktı üstelik. Etrafı biraz daha incelemek ve nerede olduğunu öğrenmek için ayağa kalkmalıydı. Ani bir hareketle bedenini oturma pozisyonuna getirdi. İstemsizce yeniden bir çığlık atmıştı. Planladıklarını yapmadan önce vücudunu iyileştirmeliydi. Bunun için yeteneklerini kullandı ve hızlıca vücudu iyileşti. Vücuduna baktığında sargız bezleriyle sarılı olduğunu ve elbisesinin yırtıldığını gördü. Ve yer yer elbisesi kanlıydı. Vücudu iyileştiğine göre nerede olduğunu öğrenebilirdi. Kıyafetlerine aldırmaksızın bulunduğu odadan çıktı ve etrafta herhangi bir insanın olup olmadığına bakmaya başladı. Birinci kata indiğinde birtakım sesler duymaya başladı. Sesin geldiği yöne doğru ilerledi ve en sonunda sesin geldiği yere vardı. Bir adam gördüğünde elinde olmadan irkilmişti. Ne kadar irkilirse irkilsin cesaretini toplayıp neler olduğunu sormalıydı. Sesli bir öksürük koyverdikten onra kendisine yönelen meraklı gözlere baktı. Ama bu olamazdı? Aynı kişi ile daha önce de karşılaşmıştı ve sonuçların ne olduğunu da biliyordu. Yani kendisini kurtaran bu genç adamdı demek.

"Şeyy.. Beni kurtaran sendin galiba. Bunun için teşekkür ederim. Ama beni nasıl ve neden kurtardın?"

Kızla ne yapacağına hala karar vermiş değildi. Ama bildiği tek bir şey vardı, onu ölüme terk edemezdi. Aralarındaki bu bağı yok etme şansı yoktu. Görmezden gelmeyi denemişti, gerçi. Ama hiç yoktan birden bedenini saran acı onun elini kolunu bağlamıştı. Büyük bir mecburiyetle kızı malikaneye getirdiğinde yatakları yatak odalardan birine yerleştirdi. Kan içindeki kıyafetinin üst kısmını sıyırırken, kızın teninin güzelliği ortaya çıkıyordu. Bedenine bulaşan kana rağmen... Bir süre bu güzelliği görmezden gelip yaralarla ilgilense de güzellik hala gözlerinin önünde olduğu için dikkatini çekiyordu. Parmaklarını kızın yumuşak teninde bir süre gezdirdikten sonra durumu fark edip odadan ayrıldı. Hala karar veremeyen zihni ile alt kata indiğinde televizyonu açtı. Tv açık olsa bile ekranına baktığı söylenemezdi. Kafasının içinde bir dolu düşünce vardı. Şu an üst katta, onun yatağında uyuyan sihirbazı ile ne yapacaktı. Bir an için sihirbazım diye düşündü. Ama bu düşünce öfkelenmesinden başka hiç bir işe yaramıyordu. Bir süre sonra boşluğa dalmış gözleri burnuna gelen hoş koku ile yeniden televizyona kilitlendi. İçini dolduran kokunun tek sahibi vardı, sihirbazı. Zaten koca malikanede ondan ve kendisinden başka hiç kimse yoktu. Kızın aurasını görmezden gelemye çalışsa da tıpkı ciğerlerini dolduran koku gibi onu esir almıştı. Kızın dikkatini çekmek için öksürmesi ile başını öne çevirdi. Gerçi onun orada olduğunu fark etmesi için hiç bir şey yapmasına gerek yoktu. Bakışları onu tanıdığını gösterirken kızı baştan aşağı inceledi O yaralara sahip biri için rahat hareket ediyordu. Bu konuda aklına gelen ilk seçenek güçleri olmuştu. Ama güçten bahsetmek sihirbaz ve peri meselesinin gündeme gelmesi demekti. Kızın sorularından sonra ukala bir tavır takındı. Yine gerçeklerden kaçarak konuşmaya başladı.

"O bar herkese açık sonuçta... Seni yerde buldum, kötü görünüyordun ve yardım ettim. Peki sen o yaralarla yatağından nasıl kalkabildin. Yaralarını gördüm, bu kadar çabuk ayaklanmaman gerekirdi. Sonuçta çok kan kaybettin."

Misafir

Kendini hiç bilmediği bir evde acılı bir halde bulmuştu. Karanlığa gömülmeden önce en son neler yaşadığını hatırlamaya çalıştı. Bölük pörçük parçalar zihnine doluyordu. Başının ağrıdığıno hissetmeye başlayınca bundan vazgeçti. Yapmak istediği ilk şey vücudunu bu acıdan kurtarmak olmuştu ve yeteneğini kullanarak yaralarını iyileştirdi. Sıra nerede olduğunu öğrenmeye gelmişti. Bunun için bulunduğu odadan çıkarak ve üzerinde ne olduğuna aldırmayarak evde herhangi birini aramaya başladı. Aramaya en üst katlardan aramaya başlamıştı. Sırayla aşağı katlara doğru inerken birtakım sesler işitmesiyle sesin geldiği yöne doğru ilerledi. İstediği noktaya ulaştığında televizyonun başına geçip p
bir şeyler izleyen bir adam gördü. Adam Annabel'in farkında değildi. Annabel ise hafif bir öksürük koyverdikten sonra kendine bakmaya başlayan adamı daha önce görsüğünü hatırlamasıyla gözleri fal taşı gibi açılmıştı. Bu nasıl mümkün olabilirdi? Geçen gün kendisini reddeden adam onu kurtarmış olamazdı değil mi? O gün umursamaz gibi davranarak Annabel'i sinirlendirmişti ve işte şimdi yine karşısındaydı.

Kuru bir teşekkürden sonra neden ve nasıl buraya getirdiğini sormuştu çocuğa. Fakat aldığı cevabın ardından yöneltilen soruyla ne diyeceğini bilemez duruma gelmişti. Güçlerinden başkalarına bahsedemezdi. Bahsederse ucube gibi görünebilirdi. Hatta daha da kötüsü avcıların eline geçebilirdi. Ölmek için daha çok gençti. Güçlerini ise bu kadar geliştirmek için uğraşmışken onların elinden alınmasını göze alamazdı. Çocuğa beyaz bir yalan uydurmalıydı. Derin bir nefes alarak çocuğun yanındaki koltuğa geçip oturdu. Çünkü başı dönmeye başlamıştı hafiften.

"Benim vücudum çabuk iyileşir diğer insanların aksine. Ailemden aldığım genlerden ötürü çabuk iyileşebiliyorum. Bu nedenle uzun süre yaşayabiliyoruz. Sana gelince... Oldukça etkili bir adamsın hatta tatmin edici gözüküyorsun. Neden geçen gün beni bırakıp gittin? Evet seni tanıdım. Ve bir soru daha... Şu an tam olarak neredeyiz? Kaldığım yeri öğrenmek doğal hakkım değil mi?"

Sıkkın bir şekilde televizyona bakıyordu. Gerçi izlemiyordu. Kafası karmakarışıktı. Az önce yukarı olanları anımsadı. Kızın harika teninin üzerinde parmaklarının dolaşmasını... Daha bir kaç gün önce kız kendini ona sunmuştu. O an da bu harika tene sahip olma şansını yakalamıştı. Ama peri, sihirbazlık durumu yüzünden kızı reddetmişti. Büyük ihtimalle kız o gün için ardından bir ton laf edip, ondan nefret etmişti. Hatta ikinci bir şansının asla olmayacağına da emindi. Ama kader hep bir oyun oynuyordu. Şu an kız yarı çıplak bir halde yatağında uyuyordu. Sanki ondan kurtulamayacağını gözüne sokuyordu. Bu işin sonu hiç hoşuna gitmiyordu. Bu gidişle istemese de kız başına kalacaktı. Sıkkın bir şekilde oturmaya devam ederken kızın kokusunun burnuna ulaşmasıyla ona döndü. Kız üzerine hiç bir şey alma gereği duymamıştı. Yani en azından yatak çarşafını üstüne sarabilirdi, dimi. Ama o yırttığı elbisesi ve görünen sutyeni ile aşağı inmeye karar vermişti. Sözlerini duyduğunda ona cevap verdi. Her şeyi saklamaya hala devam ediyordu. ama içinden bir ses sürekli olarak mecburiyetini dile getiriyordu. Sonrası lafları içinde bulunduğu karmaşaya rağmen b-onu gülümsetti.

"Bu şimdiye kadar duyduğum, en saçma neden. Demek çabuk iyileşiyor ve uzun süre yaşıyorsunuz... Nesiniz siz vampir falan mı? Kan içmen lazım mı? Gerçi günüleri yürüyebiliyorsun belki de kurt adam olmalısınız"

Kendi laflarından sonra gülümsemesi daha da arttı. Şu an asıl gücünü sakladığına kesinlikle emin olmuştu. Şimdi ise geri kalan cümlelere cevap vermesi gerekiyordu. Önce ayağa kalktı, kıza çok fazla yaklaştı.

"O gün için başka işlerim vardı, o yüzden. Şu an ise madem iyi durumdasın sanırım tadına bakabilirim ve merak etme burası benim evim"

Kızın tadını bildiği dudaklarına kapandıktan sonra bedenini çekip kendine bastırdı. Elleri çıplak ve yumuşak teninde gezinmeye başladı. Göğüslerini okşamaya başladığında öpücük biraz daha derinleşti.

Misafir

Bir anda kendisine yöneltilen soruyla afallasa da kısa sürede toparlanıp ne dediğini bilmez bir halde karşılık vermişti. Fakat saçma bir nedenle başlayan cümlenin ardından biraz utanmıştı. Cümlenin devamını da dinleyince hepten yanakları kızarmıştı. İlk defa birisinin karşısında böylesine utanıyordu. Ta ki ilk birlikteliğini yaşayana kadar... İlk birlikteliğinde de çok utanmıştı; fakat sonrakiler de bu utanç yerini hazza ve arzuya bırakmıştı. Başkalarının kendi hakkında ne dediğini umursamayacağına ve onları boş vereceğine yemin eden kız, şimdi bir erkeğin önünde utanç içinde bekliyordu. Diğer yandan söylediklerinin arkasında olmak zorundaydı. Çocuğun karşısında yeterince küçük düşmüştü. En azından cesur davranmak durumundaydı. Daha önce bu çocuğun tadına bakmış olması da vardı tabii ve bundan ötürü hissettiği kızgınlık. Bu çocuk birkaç gün önce onu bırakıp giden kişiydi. Hayal kırıklığına uğramıştı Annabel. Bir teşekkür etmişti zaten. Artık gitmesi gerekmez miydi? Ama bedeni kendisine ihanet ediyordu. Gitmek yerine çocuğun yanındaki koltuğa oturmuş ve onun konuşmasını dinliyordu.

"Ne vampir ne de kurt kadınım. Sadece bir cevap istedin. Ben de verdim; ama neden sana hala cevap..."

Anında çocuk dudaklarına kapandığında gözleri istemsizce kapandı. Cümlesini bile bitirememişti. Bu çocuğa kızgın olmalıydı; ama yapamıyordu işte. Harika dudaklarının tadına bir kez daha bakmak istiyordu. Ona önce karşılık vermese de bedeni onu dinlemeyerek karşısındaki genç adama karşılık veriyordu. Bedeninde gezinen ellere bir şey dememişti. O da karşılık olarak ufak çaplı bir keşfe çıkmıştı çocuğun bedeninde. Daha da vahşileşen öpüşmeyle kendinden geçmeye başlamışken aklı başına geldi ve çocuğa olan kızgınlığı beynine dolarken öpüşmeye karşılık vermeyi bıraktı. Çocuğun bedenini kendi bedeninden ittirerek ayağa kalktı ve oturma odasından çıkmak üzere giriş kapısına ilerledi.

Kızın gücünü saklamak için söyledikleri gülümsemesine neden olmuştu. Söylediklerinden sonra gücünün ne olduğunu tahmin etmekte zorlanmamıştı. Büyük ihtimalle kendini iyileştiriyordu. Olur da ileride kızın perisi olmaya karar verirse gücü işine yarardı. Bir sürü peri ile savaş yara almadan meydana gelmiyordu. Üstelik görevleri de insansız olursa onlarda ona oldukça zarar veriyordu. Böyle düşünmek onun perisi olma işine sıcak bakmasını sağlıyor olsa da. Bir sihirbazın sorumluluğu almak, üstelikte dişi bir sihirbazın... İşte bu canını gerçekten sıkıyordu. Derin bir nefes alarak kızın yorumuna cevap vermesini bekledi. Kızın koltuğa ilerleyişini izlerken kız oturduğunda konuşmaya başlamıştı. Ama kızın bu çıplaklığı onun konuşmasına izin vermesini engellemişti. Kızın cafe de çok kısa bir süre bakma fırsatı olan tatlı dudaklarına kapanmıştı. Elleri hızlı bir şekilde bedeni keşfederken, kızın göğüslerinden birini kavradı. Kız onu şu an öpmüyordu, farkındaydı. ama umursamıyordu. Sonra kızın öpücüğe ortak olması ile giderek daha da derinleştirdi. Kızın bedenini altına almak için bedeni yanmaya başlamıştı. Tam bunun için harekete geçtiğinde kızın kendini itmesi ile bir anda afalladı. Kızın derdi neydi? Karşılaştıkları ilk gün onunla olmak isteyen oydu. Peşi şimdi ne olmuştu? Kızın kapıya yaklaşması ile ukala bir tavırla ona yaklaştı.

"Haklısın, güzelim. Koltuk bence de o kadar rahat değil..."

Sanki bir soruya cevap vermiş gibi konuşmuş hemen ardından ise kızı kucaklayarak yatak odasına götürdü. Şu andan itibaren ona sahip olmaması için önünde hiç bir engel yoktu. Kızı yatağa yatırdıktan sonra hızla üzerine çıkıp dudaklarına kapandı. Zaten yırtık olan elbiseyi daha fazla parçalara ayırıp kızı iç çamaşırları ile bıraktı. Öpücükleri dudaklarına kapanıp aşağı doğru indiğinde göğüslerini örten şeyden kurtulup bir tanesini emmeye başladı. Eli kadınlığını okşamaya başladığında son kalan çamaşırdan da kurtulmuştu. Altında harika görünen bedeninin her bir yerinde dudaklarını gezdiriyordu.

Misafir

Bedeni yorgundu, vücudunun bazı bölgeleri hala acıyordu. Yavaş yavaş evi ararken ikide bir durup soluklanıyordu. En sonunda aradığı kişiyi bulduğunda büyük bir şaşkınlık yaşamıştı. Kurtarıcısının geçen gün onu bırakıp giden kişi olduğuna inanamıyordu. Şaşkınlığını bırakıp çocuğun yanına gitmişti. Adını bile bilmiyordu kurtarıcısının; ama bunu umursadığı söylenemezdi. Kısa geçen bir konuşmanın ardından dudaklarına kapanan dudaklara önce karşılık vermemişti. Şaşkınlığı devam ediyordu çünkü. Ama daha önce tadını aldığı dudakları tüm benliğiyle hissedince Annabel de karşılık vermeye başlamıştı öpücüğe. Bir süre öpüşmeye devam etmişti; ama sinirlendiği ve hayal kırıklığına uğradığı o dakikalar aklına gelince çocuğu öpmeyi bırakıp salondan çıkmak için ayağa kalktı. Tam salonun girişine gelmişti ki bir anda kendini genç adamın kucağında bulmuştu. Belki de bir şeyler demesi gerekiyordu; fakat bedeni artık ona cevap vermiyordu. Yorgunluktan konuşmaya mecali kalmamıştı. Ama diğer yandan çocuğun kucağındayken içine dolan kokuyla kendinden geçmişti. Yorgun olan bedeni bir anda canlanmaya başlamıştı. Hatta öyle ki bedeni arzudan yanmaya başlamıştı. Geçen gün kendisini bırakıp gitmesi umurunda değildi. Ne zaman başkalarının düşüncelerini önemsemişti ki? Şimdi ve şu an bu çocuk onu istiyordu, başka bir şeyi sorgulamaya gerek var mıydı ki?

Karşısındaki bedeni arzuluyordu. Yatak odasına geçtiklerinde dudaklarına kapanan dudaklara karşılık vermişti. Tutku dolu bir öpüşmenin beraberinde genç adamın vücudunda tekrardan keşfe çıkmıştı. Çocuk yırtık olan elbisesini parçaladığında ona gülümseyerek Annabel de çocuğun tişörtünü önce sıyırmıştı ve ellerini göğsünde gezdirmişti. Sonra ise tişörtünü tamamen çıkarmış ve pantolonun düğmesini açmıştı. Göğüslerine doğru inen öpücüklerle inildemeye başlamıştı. Kadınlığının okşanmasıyla artık çocuğun içine girmesini isteme hissi doruk noktaya ulaşmıştı aynı zamanda da iniltileri. Elleri hala üstündeki bedende yumuşak ve hafif dokunuşlarla keşfe devam ediyordu.

Kafası hala karışık olsa da kesin olarak kararını verdiği bir şeye odaklandı. Oda kızın tadının hoşuna gidiyor olmasıydı. Koltukta tutkulu bir şekilde öpüşürken dudaklarının tadını ve yumuşak tenini sevmişti. Üstelik kızda ona karşılık vermişti. Ama bir noktada kızın kaçar gibi uzaklaşması suratında çapkın bir ifadenin yanında sinsi bakışlara neden oldu. Gerçekten bunu deniyor olmazdı dimi, yani buradan gitmeyi ya da onun elinden kurtulmayı. Kızın yanına hızla gittiğinde ona kurduğu cümlenin ardından kucağına almıştı. Onu yatakta altına aldığında hızla üzerine çıkıp dudaklarına kapandı. Yeniden ellerinden kaçmasına izin verecek değildi. Bu yüzden kızı baştan çıkarıcı bir şekilde öperken bir yandan da çıplak bırakmaya çalışıyordu. Kızın öpücüğe dahi olması ile hareketlerini oldukça yavaşlattı. Kızı saniyeler içinde çıplak bırakmış olsa da şu an çıplak tenin üzerindeki tüm hareketler onu delirtecek ölçüde yavaş tutuyordu. Öpücükleri yavaş yavaş çıplak teninin her bir yerini tadarken kızın inlemeleri daha da arttı. Kızın sabırsızlığını gömleğini çıkarması ile anlamıştı ve elbette en önemlisi pantolon düğmesinin üzerindeki eldi. Kızın elini oradan uzaklaştırdıktan sonra eli kadınlığını okşamaya başladı ve dudakları göğüsünü emerken diğeriyle yavaş yavaş oynuyordu. Ona şu an bir çeşit işkence ediyordu. Aslında yeni iyileşmiş bedenine belki biraz iyi davranmalıydı. Ama o şu an iyi biri olma kıvamında değildi. Kafasını yeterine karıştıran bu sihirbazdan olabildiğince yararlanmak ve zekin doruklarını yaşamak istiyordu.Kızın artık dayanamayacağını inlemeleri ile değil kelimelerle dile getirmesini beklerken bu bekleyişi kızın sesi bitirdi. Bu sözler ile altındaki pantolon ve çamaşırdan kurtulup kızın bacakları arasındaki yerini aldı. Bedenini, bedenine yaslarken inatla içine girmemekte diretiyordu. Ama sonra bir anda sert bir itişle içine yerleştiğinde saniyeler içinde kendini kaybetti. Giderek daha da hızlanan ritimle kıza sahip olurken bir anda yeniden yavaşladı. Bu o an için tam işkenceydi, yeniden hızlandığında ise kızın artık bedenini rahatladığını hissetti. O ise hala tatmin olmamıştı. Hareketlerine hızla devam ederken sonunda zirveye ulaştığında kızın üzerine yığıldı. Nefes nefese bir haldeyken son bir gayretle kendini yatağın diğer yanına attı.

Sonunda nefesi normale döndüğünde yan dönerek elini başının altına koydu. Kızın nefes nefese kalmış hali ve terden ıslanmış bedeni yüzünde ukalaca bir sırıtışa neden olurken parmaklarını kızın göğüs çevresinde ve göğsünde gezdirmeye başladı.

"Çok zevkli dakikalar yaşamış olsak da hala adını bilmiyorum. Ben, Tegan."

Misafir

Nerde olduğunu bilmeyen biri için bu kadar sakin kalabilmek şaşırtıcıydı. Öncelikli hedefi bunu sorgulamak olmalıydı; ama Annabel şu anda adını bile bilmediği kurtarıcısıyla zevkli dakikalar geçirmekle meşguldü. İşini iyi bile biriyle birlikte olmayı tercih ediyordu. Acemi birini memnun etmek çok kolaydı. Oysaki Annabel yatakta kolay memnun olan birini istemiyordu hiçbir zaman için. Deneyimli olan biriyle birlikte olmak diğer her şeyden ağır basıyordu. Genç adamın hareketlerine karşılık Annabel de boş durmuyordu. Bedenindeki seksi kıyafetin çıkarılması ile o da çocuğun üzerindekileri çıkarmak istemişti. Önce tişörtünü biraz yukarı doğru sıyırmıştı, sonra pantolonun düğmesini açmıştı. Tam erkekliğini okşayacağı sırada çocuğun elini oradan çekmesiyle biraz gerilmişti; fakat bunun üzerinde fazla durmadı. Çünkü iniltileri ve yavaş yavaş doruk noktasına ulaşmaya başlamasıyla hiçbir şeyi düşünemez olmuştu. Çocuğun çamaşırlarından kurtulup içine girmesini beklerken oyalanmasına anlama verememişti. Ne yapmaya çalışıyordu? Neden bir an önce işini halletmiyordu ki? Kısa süre sonra çocuğun içine yerleşmesiyle tiz bir çığlık dudaklarından firar etmişti. Giderek artan ritimle kesik kesik nefesler alıp veriyordu ve inildemeleri de devam ediyordu. Doruk noktasına ulaştığında yeniden bir çığlık kopuvermişti dudaklarından. Sonradan ritmin yavaşlamasıyla biraz rahatlamıştı. En sonunda çocuk içinden çıktığında ise derin bir nefes alıp verdi. Harika bir birlikteliğin ardından yorgun bedeni ve kapanmaya hazır gözleriyle uykuya dalmaya başlarken çocuğun adını söylemesiyle başını ona doğru döndü.

“Bunu neden söylediğimi bilmiyorum ama benim adım da Annabel. Zevkli dakikalar konusunda kesinlikle haklısın. Fazladan kadın kıyafetin vardır umarım.”

Tegan’ın ona verdiği kıyafetleri alarak bedenini rahatlatmak için banyoya girdi ve sargılarını çıkararak izi kalmış olan yaralara dokundu.

Kafa karışıklığı arzunun önüne geçmeyi başaramamıştı. Birini hayatına almamanın en önemli kuralı onu yatağına almamaktı. Ama o bu kuralı çoktan çiğnemişti. Yani her hangi bir kızın koynuna girip sonrasında onu hayatından çıkarmak gibi bir durum değildi, bu. Farklıydı. Çünkü şu an onun evin de ve onun yatağında bulunuyorlardı. Bunu tersine çevirme işi çoktan ellerinden alındığı için o da şu an ki ukala kimliğine büründü. Kızın zevkten dört köşe olmuş hali, terden ıslanmış bedeni ve tüm bunların tek nedeninin kendisinin olması bu davranışa girmesini sağlamıştı. Elleri güzel sihirbazın üzerinde iken ona adını sordu. Üstelik ismini de ona söylemişti. Belki de arzusuna yenik düşmesi bir şekilde işine yarardı. Belki de en başından beri kaçınılmaz olanı yerine getirir ve kızın perisi olurdu. Hoş bu durum hala ondan uzaklaşmasına neden oluyordu. Gerçi elleri üzerindeyken bunu ne kadar uyguladığını tartışılırdı. Sihirbazın adını öğrendikten sonra gülümsedi. Annabel, hoş bir isimdi. Sonrasında duydukları ile isterik bir kahkaha attı.

"Oradan bakınca kadın kıyafetlerinden hoşlanan biri gibi mi duruyorum? Ne yazık ki güzelim ben pantolon ve gömleklerim den memnunum..."

Çekmeceden onu şimdilik idare edecek bir şort ve tişört verdi. Kız banyoya gittikten sonra onu bir süre rahat bırakmak adına alt kattaki banyoda duşunu alıp kız görmeden yatak çarşaflarını bir büyü ile değiştirerek yatağa yerleşti. Yorgun bedeni banyodan sonra daha fazla gevşediği için kız gelene kadar çoktan uykuya daldı.