Açıklamalar

Yeni hayatına gün geçtikçe alışmaya çalışıyordu. Eski hayatına veda etmek konusunda oldukça zorlanmıştı. Ama gününün çoğunu tek başına geçiriyor olması da avantajlar arasındaydı. Kimse ona karışmıyor ya da ne yapacağını söylemiyordu. Akademiye Reyes götürüyor ve yine akademiden Reyes alıyordu onu. Perisiyle neredeyse hiç konuşmuyordu. En yakın arkadaşıyla ise sadece telefonda görüşebiliyorlardı. Ailesini ve Margaret'ı özlüyor olsa da onların yanına gidemezdi. En azından şu an için...Onlardan önce yoğunlaşması gereken başka konular vardı. Mesela sihirbaz-peri ilişkisi hakkında Reyes ile ufak bir sohbet hiç fena olmazdı. Ancak perisi, Lydia'yı götürdüğü gün anlattıkları dışında başka bir şey anlatmamıştı henüz. Bir bilgilendirmenin hiç zararı olmazdı hani. Diğer yandan perisine de hak vermek zorundaydı. Lydia'yı akademiye götürdüğü ya da aldığı zamanlar dışında neredeyse hiç görmüyordu. Bugün ise akademiden aldığı zaman onunla konuşmayı denecekti. Her ne kadar yoğun bir tempoya sahip olsa da konuşmaları her iki tarafın da yararına olabilirdi.

Sıkıcı bir okul gününün ardından perisine yürümek istediğini söyleyerek birlikte yürümeye başladılar. Uzun süren yürüyüş olmuştu. Arada sırada perisinin yüz ifadesine bakarak sıkılıp sıkılmadığını anlamaya çalışıyordu. O sert yüz ifadesi hiç değişmiyordu perisinin. Hep aynı yüz ifadesi vardı. Bir kez olsun gülümsediğini görmemişti. Ama bunlara şu an ayıracak vakti yoktu. Bundan sonra neler olacağını öğrenmek Lydia için önemliydi. Eve vardıklarında derin bir nefes aldı ve bıraktı. Perisinin gitmemesi için kapının önünde dikilerek koltuklardan birine oturması için işaret etti.

"Reyes bir süredir burada kalıyorum ve neredeyse hiç konuşmuyoruz. Buna diyecek bir sözüm yok ama bu sihirbazlık konusunda hiçbir şey bilmiyorum. Sence de bir şeyler öğrenmemin zamanı gelmedi mi?"

Yürümeyi oldum olası sevmişti. Eski okuluna gidip gelirken de aynı şekilde yürümek tercihi olmuştu. Reyes ile tanıştığından beri ise arabayla gidiyordu okula. Nedense bugün bir farklılık olsun diye yürümek istemişti. Uzun yürüyüş boyunca yine hiç konuşmamışlardı. Zaten ne konuşacaklardı ki? Arkadaş değildiler ya da sevgili. Hatta tanıdık bile sayılmazlardı. Sadece sihirbaz-peri ikilisiydiler o kadar. Sihirbazlık hakkında hiçbir şey bilmiyordu. Hatta gücünü akademide daha yeni yeni keşfetmeye başlamıştı. Diğer sihirbazlara imrendiğini itiraf ediyordu. Onlar güçlerini keşfedip bu konuda ustalaşmaya başlamışlardı bile. Fakat kendisi çok acemiydi ve utanmamak da elinde değildi maalesef. Doğru dürüst bir arkadaş bile edinememişti henüz. Okulundan nefret etmesine karşın yeni şeyler öğrenip kendini keşfetmek konusunda yardımcı oldukları için öğretmenlerine de müteşekkirdi.

Eve vardıklarında gidecek gibi görünen perisinin önüne geçerek onu durdurdu ve koltklardan birine geçmesini işaret etti. Kısa konuşmasının ardından perisinin söyleyeceklerini dikkatle dinledi. Perisinin de onu katılıyor olmasına sevinerek gülümsedi. Elini tutan el ile birlikte bedenine hızla yayılan ısı ve yanaklarının kızarması karşısında bakışlarını yere sabitledi. Şimdi konuşmaya başlasa saçmalayacağını ve kekeleyeceğini biliyordu. Erkeklere asla yüz vermemişti, ancak bir erkek yüzünden ilk defa yüzü kızarıyordu. Hatta ilk kez farklı duygular açığa çıkmaya başlamıştı. Nedenini anlayamasa da üzerinde fazla durmamamıştı. Perisiyle girdikleri odaya dikkatini vermeye çalışarak elini Reyes’den kurtardı. Çalışma odasına göz atarken perisinin konuşmasıyla ona döndü ve söylediklerini onaylar biçimde başını salladı.

“Şeyy… Aslında bu konuda daha acemiyim, ama gücümün ne olduğunu biliyorum sanırım. Şimdi gölgene bakmanı istiyorum.”

Konuşmasının bitiminde perinin gölgesine odaklanarak onun kendine tokat atmasını emretti. Aslında aklında olan başka bir şey vardı; ama acemiliğinden kaynaklanan hatadan ötürü peri kendine tokat atmıştı. Bu durum karşısında gülmekten kendini alamamıştı. Kendini toplaması ise uzun sürmemişti. Çünkü Reyes’in delici bakışları üzerine yoğunlaşmıştı.

Elinden tutulup hızla çalışma odasına girdiklerinde etrafa göz attı kısa süre. Perisinin sözlerinden sonra ona dönerek sorusunu yanıtladı. Evet, gücü konusunda çok acemiydi. Akademide çok çalışıyor olmasına rağmen birkaç basit hareketi ancak yapmaya gücü yetiyordu. Bedeni o kadar zayıftı ki çalışmaları hem kısa sürüyor hem de çabuk yoruluyordu. Kendine bunun için lanetler yağdırırken Reyes’den bunun için de birkaç tüyo almaya karar verdi. Belki bedenini güçlendirmek için birkaç hareket gösterebilir ya da Ly’ye büyü yapabilirdi. Tabi öncelikle Reyes’in de fikrini almalıydı. Perisinin gölgesine odaklanıp basit bir hareket yapmasını emretmesine rağmen peri yanlışlıkla kendine tokat atınca hem şaşırmıştı hem de çok komiğine gitmişti Ly’nin. Hatta ufak bir kahkaha da dudaklarından firar etmişti. Ama Reyes tarafında durumlar pek iç açıcı değildi. Çatık kaşlarından onun çok öfkelendiğini anlamamak için aptal olmak gerekirdi. Üzerine doğru gelen periden kaçmak için kaçar yol aradı; fakat çıkış noktası olmadığı için beden hapsine alınmıştı bile. Ellerinin acımasından dolayı hafif bir inilti dökülmüştü dudaklarından. Çırpınmaya başlaması ise an itibariyle gerçekleşmişti.

“Sana acemi olduğumu söylemiştim…”

Demesiyle yeni bir acı dalgası bedenine hüküm sürmüştü. İstemsiz olarak çıkan iniltilerin ardından dudaklarına kapanan dudaklar karşısında afallamıştı. Reyes’in ne yaptığını anlamaya çalışıyordu. Fakat aklında bir sürü soru işareti varken ve öpülmenin verdiği tutkuyla bunları sonra düşünmeye karar vererek beyninin en derin bölgesine hapsetti. Birkaç saniye sonra Ly de karşılık vermeye başlamıştı öpücüğe. Bu sırada hızla atan kalbine söz geçiremiyordu. Alev alev yanmaya başlayan vücudu ise utanmasına neden oluyordu. Daha önce hiç kimse için böylesine duygular beslememişti, kimseyi arzulamamıştı. Ama şimdi onu öpen ve katı bir kişiliğe sahip perisine karşı birtakım duygular beslediğini daha fazla inkar etmenin de bir faydası yoktu. Reyes geri çekildiğinde aklı hala aldığı tattaydı. Ancak bunu belli etmeyerek açıklamasını yapma gereği duydu.

“Az önceki olay ne içindi bilmiyorum ama gücüme yeniden odaklanabilir miyiz? Kendine tokat attırdığım için özür dilerim… Gücümü bilmeme rağmen onu doğru dürüst kullanamıyorum bile. Kesinlikle işe yaramazın tekiyim. Güçlü olabilmek için ne yapmam gerek onu bile bilmiyorum. Ben böyleyken benimle uğraşmayı kabul edebilecek misin?”

Reyes'e tokat attırmak yapacağı en son şeydi. Zaten amacı da bu değildi. Daha basit bir şeyler denemeyi amaçlıyordu, ancak her şey bir faciaya dönmüştü. Öfkeli bakışları üzerinde gezinirken kendine kaçacak bir yer arıyordu. Üstüne üstüne gelen peri onu duvara yapıştırdığında canının yandığını belirten bir inilti dudaklarından firar etmişti. Ardından gelen yeni bir inilti ve dudaklarına yapışan peri karşısında gözlerini istemsizce kapatmıştı. Öpücüğe saniyeler sonra karşılık verirken buldu kendini. Hayır, bunu yapmaması gerekiyordu. Erkekler konusundaki fikri değişmemeliydi. Ancak bedeni ona ihanet ediyordu. Öpücüğe karşılık vermekle beraber elleri Reyes'in saçlarında geziniyordu. Diğer yandan ise kalbinin ritm hızı tavan yapmıştı. Reyes'e karşı duygular beslememeliydi. Şimdi olmaz, şu an olmaz. Ama kalbi onu dinlemiyordu bile.

Reyes'in bedeninde gezinen ellerine hiçbir tepki vermemişti. Hoşuna gidiyordu, hem de çok... Kalbi göğsünden çıkacakmış gibiydi. Bu iş biraz daha sürerse sonunun nereye varacağını tahmin ediyordu. Kaçınılmaz sondan korkuyordu, ancak diğer yandan onu kendine hapseden bedeni de arzuluyordu. Çıkmaz bir sokağa girmişti. Beynindeki düşünceleri bir kenara bırakarak onu öpmeyi sürdürdü, ta ki Reyes onu öpmeyi bırakana kadar... Boş gözlerle ona bakarken az önceki hatasını anladı ve periden özür diledi. Karşılığında aldığı cevap onu mutlu etmeye yetmişti. Kısa süre sonra vücuduna dolan enerjiyi iliklerine kadar hissetmeye başlamıştı. Odada aniden beliren genç bir adam yüzünden ürkmesine engel olamamıştı. Onun da kendisinden bir farkı yoktu aslında. Bu durum karşısında  ona gülümseyerek yaklaştı ve korkmamasını dile getirdi. İkisine anlamsızca bakan Reyes'e ise kaşlarını çatarak baktı. Bunu neden yaptığını bilmiyordu. Yanındaki genç adama tekrar dönerek ona ne yapacağını ve korkmasına gerek olmadığını sakin ve rahatlatıcı bir ses tonuyla söyledi. Yeni enerjisiyle kendini daha güçlü hissediyordu. Gülümsemesi yüzünde dururken genç adamın gölgesine yoğunlaştı ve gölgenin dans etmesini emretti. Gölge komik bir şekilde dans ederken genç adam da aynı şekilde dans ediyordu. Kahkaha atmasına engel olamamıştı. Ama im böyle dans eden biri karşısında gülmeden durabilirdi ki? Göz ucuyla Reyes'e baktığında onun donuk bakışlarında hiçbir değişikliği olmadığını görünce bütün hevesi kaçmıştı. Gölgeye durmasın emrederek koşar adımlarla genç adamın yanına gitti ve ona sarılarak teşekkür etti. Hala bir eli genç adamın boynundayken Reyes'e döndü.

"Bedenimi güçlendirdiğin için teşekkürler. Sayende artık kendimi daha güçlü hissediyorum."

Aniden beliren bir siluetle biraz da olsa ürkmüştü. Karşı tarafın da kendi durumundan bir farkı olmadığın gördüğünde ona gülümsedi ve korkmamasını söylemişti. Reyes belki korkutucu olabilirdi, ancak Ly'nin görünüşü hiç de öyle değildi. Anlamsız ve boş gözlerle bakan deneğine ne yapacağını söylediğinde adamın kendini serbest bırakmasıyla gücüne ve deneğinin gölgesine odaklanarak gölgenin ne yapmasını istediğini aklından geçirdi. Gölgenin dans etmeye başladığı an denek de dans etmeye başlamıştı. Ly sadece gölgenin dans etmesini emretmişti; fakat deneğin komik dans etmeye başlamasıyla kahkaha atmasına engel olamamıştı. Hayatı boyunca bu kadar acemice dans eden birine tanık olmamıştı. Göz ucuyla Reyes'e baktığında onun değişmeyen yüz ifadesine karşılık sevinci bir anda kaybolmuştu. Gölgenin durmasını söyleyerek hızlı adımlarla deneğine ilerleyerek ona sarıldı, perisine aldırmayarak... Perisine ise sadece teşekkür etmekle yetinmişti.

Tüm bunların arasında Reyes onlara doğru yaklaşıyordu ve aniden yanındaki adamın yakalarından tutup duvara fırlattığında perisine seslendi. Fakat peri hiçbir tepki vermeden yapacağı şeylere devam ediyordu. Onu durdurmak istiyordu, yaptığı şeylerin yanlış olduğunu anlatmak istiyordu. Ama olduğu yerden kımıldayamıyordu bile. Kanı donmuş, bedeni gördükleri karşısında kaskatı kesilmiş, gözlerinden yaşlar firar ediyordu. O ilk günkü psikopat ve acımasız katil yeniden gün yüzüne çıkmıştı. Perisinin sadist olduğunu tahmin etmek zor değildi, ancak bu kadar ileri gideceğini tahmin edemezdi. Asla... En son yapılan şey ise kaçması gerektiğinin sinyallerini beynine iletiyordu. Attığı çığlıklar ona yardımcı olmamıştı. Periden olabildiğince kaçmak ise tek çaresiydi. Sevdiği deneğinin başı ayaklarının dibinde biterken bir yerde duran başa bir de perisine baktı. Kanla kaplı elbiseleri arasında delici bakışlarla ona bakan Reyes'e ağlamaktan kıpkırmızı olan gözleriyle karşılık veriyordu.

"Sen az önce ne yaptın? O adamın hiçbir suçu yoktu Reyes ve sen... onu öylece öldürdün. Bu yaptığın asla affedilemez."

Hıçkırıkları eşliğinde söylediği kelimelerin ardından çalışma odasının kapısına doğru koştu, kapıyı birkaç kez yoklamasına karşın kapı açılmamıştı. Ensesinde hissettiği nefesle göz bebekleri büyümüştü ve arkasını dönmeye korkuyordu. En önemlisi de ona yapılacak şeylerden ötürü korkuyordu...

Perisinin bu denli psikopat bir katil olduğu tamamen aklından çıkmıştı. Nedensiz sebeplerden ötürü birinin canına kast edeceğini düşünmemişti, düşünmüyordu da... Ama neden şimdi Ly için getirdiği deneği aniden öldürme dürtüsüne sahip olmuştu, anlayamıyordu. Yoksa kıskançlık krizine mi girmişti Ly yüzünden? Eğer öyleyse sevinse mi ağlasa mı bilemiyordu. Zira peri, Ly'nin  her dokunduğu kişinin canını yakarsa onunla nasıl bir sonuca varacağını bilmiyordu. Karşılaştıkları ilk gün sürekli aklının bir köşesinde duruyordu, hatta perisinden bu nedenle korktuğu bile söylenebilirdi. Ancak perisi ona iyi davranmaya başladığında eski benliğinden bir parçanın gittiğini düşünmüştü. Ne yazık ki yanılmıştı. Gözünün önünde olanlar onun dehşete düşmesine neden olmuştu. Zarar verilme sırası şimdi ondaydı. Perinin aklında ne tür hinlikler olduğunu tahmin edemezken korkusu tüm bedenini ele geçirmişti. Gözünden akan yaşlar yanaklarını ıslatırken gözleri ise kıpkırmızı kesilmişti. İşini bitiren periden kaçmak için kapıya doğru yöneldi, kapıyı birkaç kez yoklamasına karşın kapı açılmayınca ve ensesinde hissettiği nefesle tüyleri ürperince tüylerinin diken diken olması kaçınılmazdı.

Onu bileğinden sertçe çeken periye öfkeli bakışlarını gönderdi. Aynı anda da canının yandığını belirten bir inilti dökülmüştü dudaklarından. Çalışma odasına ilk girdikleri anda yaşananlar tekerrür ediyordu. Tek fark ise Reyes'in elinde bu sefer keskin bir neşterin oluşuydu. Neredeyse tenine değecek olan neşter karşısında gözyaşları yeniden akmaya başlamışken dudaklarına kapanan dudaklar ise periden beklemediği bir davranıştı. O an için öleceğini sandı. Kalbi yeniden hızlı atmaya, bedeni ise alev alev yanmaya başlamıştı. Midesinde uçuşan kelebekleri saymıyordu bile. Bu kadar çok korkmuşken aniden bedeninin farklı tepkiler vermesi olağan bir şey miydi? Saniyeler sonra öpücüğe karşılık vermeye başlamıştı. Bedeninde gezinen eller göğüslerine geldiğinde ise hafif bir inilti firar etmişti dudaklarından; fakat beynine dolan korku sinyalleri onu yeniden ele geçirdiğinde öpücüğü sonlandırarak perisini üstünden itti.

"Beni öpmeyi bırakmalısın artık. Doğru dürüst düşünmemi engelliyorsun. Ayrıca karışık sinyaller vermeyi de bırak. Böyle yapmaya devam edersen hiç hoşlanmayacağım şeyler yapmaktan korkuyorum."

Cennet ve cehennem. Bir kişiyle her iki dünyayı da tatmak olası mıydı? Bedeni onu öpen periyi arzuluyor, beyni tam aksini haykırıyordu. Az önce yaşananlar tamamiyle gerçekti. Gözleri önünde birinin öldürüldüğüne şahit olmuştu. Bundan dolayı korkuyordu. Ancak bardağın diğer tarafında ise onu öpen peri vücudunun anında farklı tepkiler vermesine neden oluyordu. Böyle bir şey mümkün müydü? Ona karşı beslediği duyguları artık inkar edemezdi, ancak bir şekilde onları bastırması da gerekiyordu. Acı çekmek istemiyordu. Erkeklerin ne tür pislikler olduğunu biliyordu. Fakat perisi birçok yönüyle onlardan farklıydı. Bu eve geldiği ilk günden beri sadece öpüşmüşlerdi, daha ilerisi asla olmamıştı. Gerçi bir gün ilerisinin de olacağı gibi bir gerçek vardı ortada. Düşüncelerini beyninin en uzak noktasına iterek öpücüğe odaklandı, kısa bir süre... Beyni ona mantılı olmasını haykırmaya başladığında ise kendini çabucak toparlayarak perisini itti güçsüz elleriyle. Ona dürüst ve açıksözlü olarak ne yapmaya çalıştığını sormuştu. Söylediklerinde haklıydı da... Aldığı karışık sinyaller yüzünden ne yapacağını şaşırmıştı. Oysaki peri de Ly'ye dürüst davranarak ne istediğini söylese her şey daha kolay olabilirdi.

Perinin anlayışı onu biraz şaşırtsa da gardını indirmemekte kararlıydı. Onunla arasına mesafe koymalıydı, en azından şimdilik... Kafasını toplayana kadar bedenleri birbirine değmemeliydi. Ancak kalbi ona yaklaşmak ve dokunmak istiyordu, Reyes'in onu yeniden öpmesini diliyordu. Ama bir şey olmadı. Peri ondan uzaklaşarak odanın diğer ucuna geçti ve düşünceleere daldı. Ly onun için bir şeyler yapmak istiyordu; ama ne yapmalıydı? İşte bu noktada tıkanıyordu. Ondan uzak durmak en iyi seçenekti. Yine de ayakları Reyes'e ilerlerek tam onun önünde durdu ve diz çökerek perisinin ellerini avuçlarıyla hapsetti. SBu temas kalbinin yeniden hızlanmasını sağlarken içinden sakin olması konusunda kendini uyarıyordu. Gözleri onunkilerle birleştiğinde kendini gülümseye zorlayarak içten olmaya özen gösterdi.

"Bugün ikimiz için de zor oldu. İstersen çalışmamıza bugünlük ara verelim. Ama senden bir şey istiyorum. Lütfen bundan sonra en azından benim yanımda herhangi birini öldürme! Eğer birini daha öldürürsen bu evden giderim, sonsuza kadar... Perim ol ya da olma umurumda değil. Sadece senin birini daha öldürdüğüne tanık olmak istemiyorum."