Kaybetme Korkusu

Taşlaşmaya başlayan kalbinde aşkı hissetmeye hala alışmaya çalışıyordu. Bedeni aşkı kabul etmişti, aslında... Sorun bedenine dar gelmesiydi. Eski karısına duyduğu aşkın ötesindeydi, hissetikleri. Onu da kaybetmekten korktuğunu hatırlıyordu ve kızlarını da... Peki sonuç ne olmuştu? Her ikisi de kaybetmişti. Kalbinde açılan yara yıllarca geçmemişti. Onlara bunu yapanlara cehennem azabını yaşatsa da yara ve acısı olduğu gibi kalmıştı. Yıllar sonra Rebekah'ın aşkı tüm bu acıyı yok etmişti. Üstelik tekrar bu acıyı yaşamamak adına kendisini herkese kapatmış olmasına rağmen... Cadı, onu tüm benliğiyle ele geçirmişti. Şu an yatakta göğsünün üzerinde yatarken tüm kokusunu içine çekiyordu. Bir yandan da düşünüyordu. Geçmişte beceriksizliği yüzünden ailesini kaybetmişti. Rebekah'ı ise kaybetme gibi bir ihtimali söz konusu bile değildi. Tabi aşık olduğu kadın birazcık en azından görevler konusunda geri adım atsa içi daha rahat olurdu. Ama o bir türlü rahat durmak bilmiyordu. Kendisi akademideki görevi yüzünden saha görevlerine belirli aralıklarla katılıyordu, o ise sürekli... Bu durum içini kemirirken bugün aşık olduğu kadınla bu konu da konuşmaya karar vermişti. Asiliği nedeniyle onu dize getirmenin zor olacağını biliyordu. Ama bunu yapmak zorunda olduğunu da bilmiyordu. Hafifçe hareket ederek yataktan kalkıp çıplak bedenini banyoya attı. Güzel bir duşun ardından sevdiği kadına kahvaltı hazırlamaya karar verdi. Yıllar sonra bir kadın için kahvaltı hazırlamak garipti. Tepsiye istediği her şeyi hazırladıktan sonra yukarıya çıktı. Kahvaltı tepsisini kenara bırakıp sevdiği kadının üzerine uzanıp dudaklarına ateşli bir öpücük kondururken onun hareketleri ile uzaklaştı.

"Günaydın benim seksi öğrencim... Aşk da sana bir ders daha vereyim, kendini sürprizlere hazırla... Sana kahvaltı hazırladım, hadi yiyelim..."

Kahvaltı tepsini kucağına çektiğinde Rebekah'ın doğrulması ile çıplak bedenini fark ettiğinde arzu yavaşça bedenini ele geçirse de buna aldırmadı. Önce kahvaltı ve ardından konuşmaları gerekiyordu. Bu yüzden de ateşli seksin bir süre askıya alınması gerekecekti.

Cadı l Admin Mesaj Sayısı : 110 Kayıt tarihi : 30/04/13

Rebekah’ın hayatında olan değişiklikler sayılamayacak kadar fazlaydı. Yıllardır tek başına yaşadığı ve hiç aşık olmadığı için bir çok konuya yabancıydı. Mesela hala iki kişilik düşünmeyi tam olarak başarabilmiş değildi .David’in evine taşınmak bile o kadar ani olmuştu ki yapacağı görüşmelerin birkaçını ertelemek zorunda kalmıştı. Yine de şikayetçi değildi. Onunla yaşadığı her an harikaydı. Birçok şeyi yeni öğreniyor ve sevgilisinin karşısında aşk konusundaki deneyimsizliği yüzünden oldukça savunmasız bir öğrenci oluşunun tadını çıkarıyordu. Güne sevdiği adamla uyanıp gece yine onunla uyumak kelimelerle anlatılamayacak kadar güzel olsa da hayatını mantıkla yönetmeye alışkın kişiliği duygularıyla sürekli çelişiyordu. Sonuçta o değişmemişti. Hala o bilindik Rebekah Oswald’dı. Fazlasıyla iş kolik, mantığı genel olarak her şeyin önünde tutan, en tehlikeli görevlerde yer almaktan kaçınmayan kişiydi. Tabi artık düşmanı ayartma ve bilgi aşırma görevlerinde yer almıyordu. David’le sevgili olmadan önce kabul ettiği bu tarz görevlerden kurtulmak içinse baya uğramıştı.

Bunu aşık olduğu adama duyurmadan yapmayı başarabildiği için kendisini şanslı sayıyordu. Aldığı yeni görevler tamamen öldürmeye yönelik olduğundan içi rahattı. İntikam planlarınaysa son hız devam ediyordu. Bütün bu koşuşturmacanın arasında arada sevdiği adama sürpriz yapıp ara sıra derslerin boş geçmesini sağlayarak öğrencileri sevindirdiği de oluyordu. Gündelik hayatı ve farklı düşünceler rüyalarını etkilerken dudaklarında hissettiği dudaklarla gözlerini yavaşça araladı. Kendine gelmesi biraz zaman almıştı. Öpücüğe karşılık verdikten kısa süre sonra sevgilisinin geri çekilmesiyle derin bir nefes alıp vücudunu esnetti.

Doğrulduğu esnada duyduğu sözlerle gülümseyerek ''Günaydın yakışıklı öğretmenim. Ders,kahvaltı ve erken uyandırma için teşekkür ederim '' diyerek dudaklarına küçük bir öpücük kondurup geri çekildi. Tepsiye şöyle bir göz atıp ''Hepsini kendin mi hazırladın? '' diye sordu.

Kaybetme korkusu benliğini ele geçirdiğinde uykusunu kaçırıyordu. Bir dişiye bu denli bağlanabileceğini düşünmemişti. Ama Rebekah'a duyduğu aşk ve hisleri yüzünden ona bağlıydı, hatta bir bağımlı... Onu hayatında tutmak ve asla kaybetmek istemiyordu. Böyle bir şeyi yeniden kaldıramazdı. Üstelik eski karısına duyduğu sevgiden bile daha büyük bir aşk kalbine çöreklenmiş ve gitmeye hiç niyeti yokken kaldıramayacağını çok iyi biliyordu. Bu yüzden de Rebekah'a görevler konusunu bir an önce açmak için kendini hazırladı. Yine düşüncelerle dolu bir gecenin ardından gözlerini açar açmaz yanındaki nefes kesici güzelliğe baktı. Onu ufak bir kahvaltı ile ödüllendirirken konuşmalarına zemin hazırlıyordu. Rebekah'ın kahvaltı ile ilgili sözlerine sinsice gülerken kısa bir cümle kurdu.

"Yok hayatım sen uyurken mutfağa attığım cadı hazırladı."

Aşık olduğu kadının yüzünü gördüğünde gülümsemesi yüzüne daha çok yayılırken tepsiyi düşmemesi için komidinin üstüne koydu.

"Şaka yapıyorum elbette ben hazırladım hadi yiyelim seninle konuşmak istediğim şeyler var, seksi öğrencim..."

Tepsiyi kucağına aldığında bu kez kahvaltıya başladı, sevdiği kadın ile birlikte... Aç olduğundan iştahla kahvaltısı etti. Sonuçta açacağı konu iştah kaçıracak türdendi. Bu yüzden henüz ortada bir şey yokken yemek en iyisiydi. Yemekler bitip bir büyü ile ortadan kaybolduğunda sevdiği kadının dudaklarına küçük bir öpücük kondurup geri çekildi.

"Seninle görevlerin hakkında konuşmak istiyorum Rebekah... Seni kaybetmek istemiyorum, bunu anlıyorsun değil mi? Benden daha fazla saha da yer alıyorsun ve çoğu görevinin detaylarını bile bilmiyorum... Hepsini öğrenmek dahası yanında olmak istiyorum..."

Cadı l Admin Mesaj Sayısı : 110 Kayıt tarihi : 30/04/13

Sabah sevdiği adamın tatlı öpücüğüyle uyanmışken gece tüm müdahalelere rağmen ölmek üzere olduğunu hatırladı fakat bu tatsız gerçeğin gününü mahvetmesine izin vermedi. Aksine aşık olduğu adamın hazırladığı kahvaltıya ve ona bakarak tatlılıkla gülümsedi. David… İlk aşkı. Düzeltiyordu ilk ve son aşkı çünkü rebekah onsuz bir hayatı düşünemiyordu bile… Yüzyıllardır tek başına yaşayan biri olarak böyle düşünmesi, onsuz hayatın çok boş gelmesi bazen onu ürkütüyordu ama sevdiği adamın kendisine bakıp gülümsemesi aynı zamanda tüm endişelerini de siliyordu. Derin bir nefesle erkeksi kokusunu içine çekerken dalgınlıkla çatalı eline almıştı ki duydukları elindekini düşürüp kaşlarının öfkeyle çatılmasını sağladı. Mutfağa bir cadı attığına inanmakta zorlanarak ona bakarken david’in pis pis gülümsemesi içindeki öldürme istediğini uyandırdı. Sonraki duyduklarıyla kendine zorlukla gelip eline geçirdiği ilk yastığı sevgilisine fırlatarak ''hiç komik değildi.'' Diye isyan etse de konuyu fazla uzatmayarak onunla birlikte kahvaltısını etti.

Yemek sonrası dudaklarına kondurulan öpücük arzusunu uyandırırken duydukları donmasını sağladı. O az önce görevlerini öğrenmek istediğinden mi bahsetmişti? Lanet olsun… Eski eşini kaybettiği gerçeğini bilerek endişe etmemesi için çıktığı görevler hakkında hiç konuşmamıştı ve raporların pek iç açıcı olduğu söylenemezdi. Birkaç kez lanetlenerek döndüğünü, yaralandığını, görevlere ortaksız katıldığını ama en önemlisi dün gece karargahtakilerin tüm müdahalelere rağmen neredeyse ölüyor olduğunu bilmesine hiç gerek yoktu. Derin bir nefes alıp doğru cümleyi bulmaya çalışarak ''Sevgilim… Biliyorsun ki senin okulda bir görevin var bu yüzden benden daha az sahadasın ama elbette yanımda olman beni çok mutlu eder.'' Diyerek sustu. Bir süre düşündükten sonra ''Bundan sonra katılacağım görevlerimin ayrıntılarını fırsat buldukça seninle paylaşmaya özen göstereceğim…'' diyerek onu öpmeye başladığında kendini kötü hissettiği için durmak zorunda kaldı.

David’e ''Hemen dönücem'' diyerek hızla banyoya gitti. Ağız dolusu kan kusarken hala dün akşamın etkilerini üzerinden atamadığı için lanetler okudu. Bir yandan da hissettiği halsizlikle baş etmeye çalışıyordu.

Laf arasında sevdiği kadına takıldığında onun surat ifadesinden oldukça eğlenmişti.

"Öyle mi? Bence gayet komikti"

Bu sözünden sonra kahvaltı işine gömüldü. Artık vakit kaybedemezdi, bir an önce onunla konuşması gerekiyordu. Doyamadığı dudaklarına kondurduğu öpücüğün ardından konuşmasını gerçekleşti. Yaptığı her şeyi öğrenmek istiyordu. Tehlikeli olan her görevde yanında olmak ve onun sağlığından emin olmak istiyordu. Onu kaybedemezdi, bunun içinde yapması gereken her şeyi yapmaya hazırdı. Bir kaç gün önce karargaha uğramasının nedeni de işte buydu. Pasif bir görevdeymiş gibi görünse de üst rütbeden biriydi ve elbette bunun en büyük nedeni Caitlyn ile olan yakınlığı ve aralarındaki gizli anlaşmaydı. Adamlara verdiği talimat ise kesindi. Görev raporlarını ona da iletmelerini istemişti, özellikle Rebekah'ın katıldığı görevleri. Hatta bu öğlende dün ile ilgili raporlar eline geçecekti. Hatta belki de raporlar gelmiş bile olabilirdi. Rebekah'ın sözleri ile ona gülümsedi. Son cümlesini duyduğunda ise kaybetme korkusu eşliğinde bir öfke bedenini ele geçirdi.

"Vakit bulursam da ne demek? Her gece birlikte yatağa girdiğimize göre sen bana mutlaka görevlerini söyleyebilirsin... Hatta göreve başlamadan bile bana söylemelisin... Beni anlıyorsun değil mi?"

Dudağına değen dudaklar onu bir nebze olsun sakinleştirirken Rebekah'ın gidişi ile arkasından bakıp aklına gelen detayla bilgisayarına yöneldi. Her ne kadar cadı olsalar da teknoloji işlerine geliyordu. Hızlı bir şekilde görev detaylarını öğrenirken dün sevdiği kadının başına gelenleri öğrendiğinde kan beynine sıçradı. Öfkeden gözü dönmüştü. Bunun iki önemli nedeni vardı. Birincisi o aptal göreve sevdiği kadının tek başına çıkması... İkincisi ise böylesine önemli bir olayı ondan gizlemesi... Öfkeli bir şekilde banyoya doğru ilerlerken gördüğü kan ile dehşete düştü. Rebekah, hala iyi değildi ve hala gizlemeye devam ediyordu. Onu kolundan sertçe çekerek duvara dayadı.

"Söyle bana böyle bir şeyi benden nasıl gizlersin... Dünkü raporlar elime geçti, her bir detayı öğrendim... Söyle bana sen... Sen... Daha önce başıma gelenlere rağmen bana olan aşkını çok güzel belli ediyorsun..."

Öfkeden duvara attığı sert yumruk duvarda çatlağa elinde ise yaralar oluşturmuştu. Onu kucakladığı gibi yatak odasına götürüp yatağa yatırdığında kadim büyülerden birini yaptı. Rebekah iyi olacaktı ama sonra elinden çekeceği vardı.

Cadı l Admin Mesaj Sayısı : 110 Kayıt tarihi : 30/04/13

Bir ortak pek tercih ettiği bir şey olmamasına rağmen david’le görevlerde yer almak fikrinden hoşlanmıştı. Problem olan tek kısım onun görevleri hakkında her şeyi bilmek istemesiydi. Onun kendisinden üst rütbe olduğunu ve isterse tüm bilgilere ulaşacağını biliyordu. Bir şekilde bunu yapmamasını sağlamalıydı. Bunun nasıl olacağını bilemezken sevgilisinin duymaktan memnun olacağını düşündüğü kelimeleri dile getirmişti. Son kurduğu cümlelere olan tepkisi şaşırtırken onu sakinleştirebilmek adına aklına gelen ilk şeyi yapıp onu öpmüştü. Ama ne yazık ki bu durum dün akşamın etkisi nedeniyle çok sürmemişti. Banyoya kendini atar atmaz kan kusmaya başlamıştı ve bu durum uzun bir süre geçmemişti. Büyü yapmayı denese de tam olarak konsantre olamadığı için başarılı olamazken baş dönmesi ile gelen halsizlik sonucu dizlerinin üzerine düştü. Yere oturduktan sonra da ağzından kan gelmeye devam ettiği için banyoda küçük bir gölcük oluşmuştu. Beyaz geceliği kırmızıya boyanmış, yarı kendinden geçmiş bir durumdayken kolundan tutulup sertçe kaldırılarak duvara dayandığında aşık olduğu adamla göz göze geldi. Kahretsin… Duydukları durumunun ne kadar vahim olduğunu gösterirken derin bir nefes aldı.

Kendini cümle kurmaya zorlayarak '' Üzgünüm David ben..'' dedi ama cümlesi yarım kalmıştı. O an sadece bayılmamaya çalışıyordu. Kendini aşık olduğu adamın kucağında bulduğunda gözleri rebekah istemese de kapanmıştı. Gözlerini açmayı başardığında yataktaydı ve kendini oldukça iyi hissediyordu. Yavaşça yerinden doğrulduğunda sevgilisiyle göz göze geldi. Kanayan elini fark edip bir büyüyle iyileştirdikten sonra iç çekerek '' Açıklayabilirim… Ben sadece senin daha önce neler yaşadığını bildiğim için çıktığım görevler yüzünden endişelenmeni istemedim... Özür dilerim'' Dedi.

Odada düşünceli bekleyişi sevdiği kadının banyoda geçirdiği vakit arttıkça endişeye dönüştü. Aklına gelen şeyle raporlara baktığında öğrendikleri ile gözü döndü. O an da film kopmuştu. Hızlı bir şekilde banyoya gittiğinde Rebekah'ın o hali endişe duymasına neden olsa da öfkesi kendini daha fazla hissettirir olmuştu. Normal düşünse belki bu kadar sert olmazdı ama normalden öylesine uzaktı ki... Duvara attığı yumruğun acısını bile hissetmemişti. Kendinden geçen cadıyı yatağa götürürken büyü yaptı. Büyü onu iyileştirecekti. Ama bu aşık adamın dönüşü anlamına gelmiyordu. Bekleyişi geçen her saniye öfkesini daha da körüklerken odanın duvarına bir kaç kez yumruk geçirdi. Parmakları acıdan sızlarken kanamaya başlamıştı, ama o bu konuyu tamamen umursamaz bir şekilde Rebekah'ın uyanmasını bekliyordu. Sonunda açılan gözler, bakışları ile kesişirken derin bir nefes aldı. Sözleri kontrolünü daha fazla kaybetmesine neden olurken yatağın kenarına oturup Rebekah'ın kolunu sertçe kavradı.

"Benimle dalgamı geçiyorsun... Yoksa şu an benim ne kadar endişelendiğimi göremeyecek kadar kör müsün?"

Öfkesi körüklenirken Rebakah'ın güçlerine el koydu. Ona göre cadı hayatının en büyük hatasını yapmıştı. Onu kaybetme korkusu içinde doruğa ulaşmışken bu duygu endişe yerine öfkesini körüklemeye devam ediyordu. Onu sert bir şekilde yatağa ittiğinde üzerine çıkıp bileklerini kavradı. Ellerinden hala kanlar akarken yatakta kanla kaplanmaya başlamıştı. Gözlerini gözlerine diktiğinde sakinleşmenin kıyısında bile olmadığı görülüyordu.

"Beni biraz düşünüyor olsan bu aptallığı yapmazdın, Rebekah... Belki de... Belki de ben kötü öğretmenim. Bu durumda biraz öğrencime sert davranmak zorunda kalabilirim..."

Bir büyü ile Rebekah'ı yatağa bağladı. Bileklerine biraz acı vermesini umursamıyordu. Ölümün muhtemel olduğu görevlere katılan bir cadı biraz acıya mutlaka dayanırdı. Yine de onun düşündüğü şey birazcık acıdan çok daha fazlasıydı.

Cadı l Admin Mesaj Sayısı : 110 Kayıt tarihi : 30/04/13

Çözmesi gereken önemli bir sorun vardı ve o içeride bunun için uğraşmak yerine banyoda dün akşam çıktığı görevin etkilerini üzerinden atıp ölümden dönmenin acı verici evrelerini atlatmaya çalışıyordu. Ne olmuş olursa olsun kendini bir an önce toparlayıp çıkmalıydı yoksa David çok sürmeden endişelenmeye başlayıp banyoya gelecekti. Karşılaşacağı manzara ise muhtemel bir dehşete düşürme ile açılacak kavga sebebiydi. O ise bunu istemiyordu. İlk eşinin başına gelenleri bildiği için onu korku ve endişeden uzak tutarak içinde sadece mutluluğun olduğu bir hayatı doyasıya yaşamasını istemişti. Bu yüzden çıktığı hiçbir görevden bahsetmemiş, başına gelenleri ona anlatmak yerine sevdiği adamın gününün nasıl geçtiğini dinleyip arada şaka yollu sataşarak arada onu kışkırtarak çoğunlukla ise ona uyum sağlamaya çalışsa da aşık olduğu adamın planlarını kendine göre ayarlayıp gittikleri yerlerde onu istemeyerek çıldırtarak geçirmişti zamanını… Yaptığı şey tam olarak onu korumaya çalışmaktı aslında... O kendini toparlamaya çalışırken içeri giren sevgilisi ile ise tüm çabaları boşa çıkmıştı. Onu ilk kez bu kadar sinirli görmüştü. Gözlerindeki karanlık herkesin acımasız avcı olarak bildiği bir cadıyı yani rebekah oswaldı bile ürkütürken kendinden geçme aptallığını yapmıştı.

Uyandığında konuyu ona açıklamaya çalışsa da sevdiği adamın onu pek anladığını düşünmüyordu. Kolunun sıkılmasıyla kaşları çatılırken duyduklarıyla ''Görüyorum ve bunun için çok üzgünüm. Seni korkutmak ya da endişelendirmek istememiştim. Biraz sakinleş David. Hala hayatta ve iyiyim. Görevdeyken başımın çaresine bakabiliyorum'' dedi. Yatağa düştüğünde derin bir nefes aldı. Kendine alttan al diye telkinde bulunurken bileklerinden yatağa bağlanınca acıyla yüzünü buruşturdu. Büyüyle bu durumdan kurtulmayı başaramadığında gözlerini onun gözlerine dikerek ''Aptallık… Hangisi? Seni düşündüğüm için bu konulardan uzak tutmak istemem mi yoksa görevlere çıkmam mı? Tanrı aşkına collins benim kim olduğumu ve savaşta aktif rol aldığımı en başından beri biliyordun…'' dedi.

Öfkesi geçen her saniye daha da körükleniyordu. Bunu nasıl yapabilir? Sorusu beyninin içinde dönüp dururken karanlık ruhu bedeninin kontrolünü devraldı. Rebekah'a yaptığı büyü onun iyi olması için gereken her şey olduğundan endişesi de yavaşça kayboldu. Geriye kalan tek şey saf öfkeden ibaretken onu yatağa bağladı. Güçleri ise avucunun içindeydi. Artık Rebekah'ı ondan hiç kimse kurtaramazdı, kendisi dışında hiç kimse... Aptallığı konusunda kıza söylediği onca kelimenin ardından ders vermek için harekete geçecekti, ta ki Rebekah'ı duyana kadar... Konuşurken onu sakinleştirmeye çabalıyorsa bu hiç bir işe yaramıyordu. Üstüne söyledikleri onu daha fazla yoldan çıkarıyordu. Evet lanet olsun ki onun daha önce de saha da görev aldığını biliyordu ve yine lanet olsun ki ondan uzak kalmaya çalışmıştı. Ama cadı buna izin vermek bir yana her dakika onu baştan çıkarak tiryakisi olmasını sağlamıştı. En kötüsü de sadece cinsel bir arzu olması gereken şey bir aşka dönüşmüştü. Bunu istediği söylenemezdi aslında hiç istememişti. Ama kalbindeki ufak bir çatlaktan sızan cadıya karşı koyamamıştı. Cadının bileklerini daha sertçe sıkarak gözlerinin içine baktı.

"Lanet olsun Rebekah... Evet biliyordum. Saha görevlerini, intikam almaya kararlı olduğunu ve diğer şeyleri. Sırf bu yüzden başından beri senden uzak kalmaya çalıştım... Ama sen beni bedeninle ve herşeyinle etkileyerek sana aşık olmamı sağladın. Şimdi bunun suçlusu ben mi oluyorum? Senden sadece ufak bir şey istedim. Geçmişimi bilen senin biraz daha dikkatli davranmanı böyle aptalca ve tehlikeli göreve beni de çağırmanı... Ama anlaşılan zor yoldan öğreneceksin... Bana uyar..."

Kafasının içinde binbir tilki dönerken ona yapacaklarını düşündü. Onun canını yakmalıydı evet belki de bir hayvan gibi onu işaretlemiydi. Belki de, belki de bu sayede ondan bir şey gizlememeyi öğrenirdi. Aslında ona en başında kullandığı silahıyla da karşılık verebilirdi. Hem bu sayede kendi de eğlenebilir ve işaretini de gerçekleştirebilirdi.

"Şimdi güzelim... Silahlarının tadına bakmaya başlayabilirim... Durmamı istersen sözünü dinleyeceğim aşkım demen yeterli yoksa yeterince vaktimiz var... Bakalım sınırını ne kadar zorlayabilirim..."

Rebekah'ın kıyafetlerini parçalara ayırıp göğüslerinden birini ağzına alıp emmeye başladığında, diğer göğsünü sertçe sıkmaya başladı. Bir eli kadınlığı ile ilgilenirken onun ıslanmasını sağladı. Dişlerini oldukça sertçe batırdığı göğsü büyük ihtimalle moraracaktı. Ama bu onu durdurmayacaktı. Yavaşça dudakları göbeğine doğru kaydığında göbeğini öpüp iki göğsünüde sertçe sıkıştırdı. Dudakları kadınlığı ile buluştuğunda ıslaklığın tadını çıkardı. Hareketleri oldukça sert bir şekildeydi emerken bile canını yakıyordu.

Cadı l Admin Mesaj Sayısı : 110 Kayıt tarihi : 30/04/13

Lanet olsun… Lanet olsun. Lanet olsun… Alttan alması gerekirken bir türlü çenesine hakim olamıyordu. Ondan bu kadar önemli bir şeyi gizlediği için bir parça suçlu olduğunu bili… Tamam çokça suçluydu. Ölmek üzere olduğundan ve tehlikeli görevlerden ona bahsetmemişti. Oysa sevgilisi olarak bilmeye hakkı vardı. David’in hep dediği gibi artık yalnız değildi. Hayatını kalbinin sahibi olan cadıyla paylaşıyordu ve onun başına gelen her şey yakışıklı öğretmenini de ilgilendiriyordu. Biliyordu. Sevgilisi ile bu konuda daha önce detaylıca konuşmuşlardı. Buna rağmen olanları ona anlatmasını engelleyen bir şey vardı. O ailesini bir savaşta kaybedip yıllarca büyük acılar çekmişti bu yüzden onun bir süreliğine de olsa sadece mutlu olmasını isteyip onu olayların dışında tutmuştu. Şimdi ise ona haklıymış gibi görünse de suçlu olduğunu kabul edip susamıyordu. Lafın altında kalmak ona göre değildi.

Aşık olduğu adamın bileklerine baskı uygulamasıyla acıyla inlemişti. Bunu fark edip kendine kızarken gözleri onun gözlerinde söylediklerini dinledi. İçinden kendini sakin kal rebakah… Kendince kötü bir şey yapmadın evet ama anlaşılan suçlusun… Alttan al… diye telkin ediyordu. Becerebileceğinden emin olmayarak ''Hayır elbette suçlu değilsin...'' dedi. Gözlerini kapayıp derin bir nefes aldı. Dudaklarını ısırdı. Ona cevap vermemeliydi fakat dayanamayıp ''Dikkatliydim. Bu yüzden ölmedim'' dedi. Son sözlerine cevap vermemeyi başarmıştı.

Söz dinlemek işte bu hiç yapmadığı bir şeydi. David Collins ondan imkansızı istiyordu. Yüzyıllardır olan alışkanlıklarını bir anda değiştiremezdi. Dahası değiştirmek isteyip istemediğini de bilmiyordu. Gözlerini kapayıp iç çekti. Cezasına katlanacaktı. Yapabileceği bir şey yoktu. Kıyafeti parçalara ayrıldıktan sonra sevgilisinin yaptıkları yoğun bir acıya neden olurken aynı zamanda tahrikte oluyordu. Acıyla inleyip ''Söz ve… Aşkım lütfen biraz mantıklı ol.'' dedi. Denemiş olsa da o cümleler dudaklarından dökülmemişti.

Öfkesi içinde körüklenirken Rebekah'ın sözleri onu sınıra daha da yaklaştırıyordu. Daha en başından yapmaması gereken bir şey olan aşık olma fikrine kapıldığı için sinirlenen benliği cadının daha fazla canını yakması için onu teşvik ediyordu. Büyü gücüne el koyduktan sonra o sadece bir oyuncak olmuşken sertçe bileklerini sıkmıştı. Ama öfkesi bu kadarcık şeyle dinmeyecekti. Rebeklah'ın dikkatliydim demesi ile gözünün önüne saliselik görüntü belirdi. Banyoda onu kanlar içinde bulduğu hali...

"Dikkatliydin öyle mi? Peki ben kimi kanlar içinde banyo da buldum? Seni..."

Bilekleri daha sert sıkarken en başından ona kullandığı silahları ile ilgilenmeye başladı. Her öpüşü, kızın teninde kızarıklıklar meydana getirirken ısırıkları bembeyaz teni morartırcasına acıtıyordu. Bu bile onu kesmemişken kadınlığına yöneldi. Onun özünü emerken bile canını oldukça yakıyordu. Hatta bir kaç kez en hassas yerine de dişlerini geçirdi. Rebekah'ın çığlıkları odayı doldururken duymak istediği kelimelerin dudaklarından dökülmesini bekledi. O bir cümle beklerken tek bir kelimenin ardından yine sınırlarını zorlayacağı bir başka kelime kullanmıştı. Makul... Makul davranmalıydı öyle mi? Sanki yeterince makul davranmamış gibi... Şimdiki işkenceyi çok önce yapmalı ve onun peşine takılmalıydı. Ama bunu hiç yapmamıştı, ona güvenmişti. Başına gelenleri bildikten sonra hata yapmayacağını düşünmüştü. Ama olmuştu. Eğer büyü biraz daha geç kalınsa dikkatli olduğunu söyleyen cadı ölecekti. Kalbinin sahibini kaybedecekti. Bu düşüncesi karanlık aurasını daha da arttırırken doğrulup onun gözlerinin içine baktı.

"Makul... Öyle mi? Sanki yeterince makul değildim, Rebekah... Eğer makul olmasam her görevinde peşine takılır her toplantında sülük gibi sana yapışır, işlerine ortak olurdum. Peki ben ne yaptım sana güvenmeyi seçtim sen ise benim güvenimi boşa çıkardın..."

Yataktan kalkıp bir büyü mırıldandı. Cadıya dokunmuyordu ama o uyarılmaya devam ediyordu. Nefesi iyice sıklaştığında büyüsünü geri aldı. Şu an en çok istediği şeyi ona vermiyordu. Üzerindekileri çıkarıp cadının üzerine uzandı. Bacak arasına yavaşça değiyor ama içine girmemekte ısrar ederken elleri göğüslerini yoğuruyordu. Dudakları boynunu sertçe ısırdığında mırıldandı.

"Sanırım o cümleyi senden duyamayacağım... Bakalım daha ne kadar dayanabileceksin?"

Cadı l Admin Mesaj Sayısı : 110 Kayıt tarihi : 30/04/13

David Collins… Kendisinden üst rütbede olan ve garip bir şekilde yollarının kesiştiği yakışıklı cadı… Onunla karşılaşıp algıladığı tat yüzünden peşine düşmeden önce aşk denen duygudan bir haber yaşıyordu. O yüzden bu konuda deneyim sahibi değildi. İçinde bulundukları durumda ne yapılır, nasıl davranılır bilmiyordu. O üç harifli büyülü duygu ile ilgili bildikleri david’den öğrendikleriyle sınırlıydı ve kesinlikle bu konuyu işlememişlerdi. Hoş öğrenseydi bile uygulayabileceğinden emin değildi çünkü mizacında uysallık, alttan alma ve söz dinleme yer almıyordu. Dikkatliydim diyerek kendini savunması sevdiği adam kendisini banyoda kanlar içinde gördüğü için bir işe yaramazken gözlerini kapayıp derin bir nefes aldı. Onun hem canını yakıp hem de tahrik ederek yaptığı işkenceye katlanırken onu durması için ikna etmeye çalışmıştı. Sonuç olarak o kötü bir şey yapmamıştı ki sadece göreve katılmıştı. Tamam belki bazı şeyleri saklamakla hata etmişti fakat biraz mantıklı düşünürse belki rebekah’a bu kadar kızmaz diye düşünmüştü lakin yanılmıştı. Sözleri onu sakinleştirmek yerine daha çok öfkelendirmişti. Duyduklarından sonra iç çekti. Ne yazık ki haklıydı. Gözlerini onun gözlerine dikerek ''Üzgünüm…'' dedi. Cümlesini devam ettirme fırsatı bulamamıştı. Bedenindeki uyarılmalar yüzünden inlemeleri artarak çığlıklara karışmış bir süre sonra ise nefesi sıklaşmıştı. Bedeni istediğini alamadığı için acı verirken gözlerini kapayıp dişlerini sıktı.

Kendini konuşmaya zorlayarak ''Sevgilim lütfen '' diyebildi daha fazla konuşamadı. Çığlıkları odayı doldurmaya devam ederken uyarılmalar durduğunda rahatlayamamıştı çünkü çektiği acıyı görmezden gelmeye çalışıyordu. Üzerindeki çıplak bedeni hissettiğinde gözlerini araladı. Nefesi hala sıktı ve acı oldukça fazlaydı. Bacak arasında hissettiği temasla acıyla inledi.

Sevgilisinin son sözlerinden sonra biraz teslim olması sadece bir iki dakika sürdü. Nefes almakta zorlanarak ''Tamam… Se- Senin söz.. sözünü'' diyerek durmak zorunda kaldı. Konuşmakta güçlük çekiyordu. Acıyla inledikten sonra son bir gayretle ''Din- dinleyeceğim aşkım… '' dedi. Gözlerini kapayıp artık görmezden gelemediği acıyla kıvranarak ''Söz veriyorum. Ne… ne istersen onu yapacağım. Şimdi lütfen bu işkenceye bir son ver. Lütfen '' dedi.

Rebekah'ın sözlerine artık tahammül edemiyordu. Her lafı onu daha çok öfkelendirirken tek bir şeye odaklanmıştı, acı vermek... Cadının kolay yoldan öğrenmeyeceği belli olmuştu. Üstüne üstlük hala kendini savunmaya çalışıyor ve kendince iyi bir şey yaptığını sanıyordu. Ne kadar yanıldığını ise ne yazık ki bilmiyordu. Ama bunu ona öğretecekti, hem de en acılı yoldan öğretecekti. Hareketleri baştan ona zevk verse de geriye acı dolu sızılar bırakmıştı. En çokta ısırdığı yerlerde oluşan kızarıklar orada güzel morluklar oluşacağının habercisiydi. Bu durumdan ise oldukça memnundu. Cadı sözlerini unutsa bile bu morluklar yaşananları an ve an hatırlamasını sağlayacaktı. Üstelik büyü yeteneği olmayan bir cadı olarak iyileştirmesine imkan da yoktu. Tamamen onun insafına kalmıştı. İnsaflı davranabilirdi, elbette karanlığı onu tamamen ele geçirmeseydi. Ama ne yazık ki durum bundan ibaretti. Öyle bir ana gelmişti ki ona acı ve zevk vermek için sadece büyüsünü kullanmıştı. Cadıya dokunmuyor olsa da uyarılmalar devam ederken onun çığlıkları odada yankılanıyordu. Çıplak bedeniyle onun üzerini kapladığında elleri yeniden işe koyulmuştu. Rebekah'ın yalvarışlarını ise umursamıyordu. Nefes nefese bir halde kalması, dudaklarının kuruması umurunda bile değildi. Tek bir şey umurundaydı, o da dudaklarından dökülmesi gereken kelimeler...

Sonunda cadı pes ettiğinde dudaklarından dökülenler onu memnun etti. Sadece memnunluğunu belli etmek adına onun kurumuş dudaklarını esir aldı. Dili ile ıslattığı dudaklarını bir süre emip eli kadınlığında gezmeye başladı. Sonra ise bir anda durdu. Gözlerinin içine baktığında orada hem çaresizlik hemde oldukça kabarmış bir arzu gördü.

"İstediğimi söylemek için beni çok uğraştırdın, güzelim... Ama şöyle bir şey var sana nasıl güvenebilirim? Gerçi bunu anlamanın kolay bir yolu var... İşkence ise henüz bitmedi..."

Üzerinden kalktığında acımasız gözlerini onun gözlerine dikti. Yatağın kenarına oturmuş bir süre Rebekah'ı kendi çaresizliğine bıraktı. Yeni sözler onu memnun ettiğinde ipleri yok ederek sevdiği kadının üzerine çıkıp ona sertçe sahip oldu. Vuruşları acımasız ve sertçe olsa da cadının baştan çıkan bedenini ihtiyacı olan şey buydu. Rebekah'ın tatmin olmasıyla, hızını daha da arttırdı. Sabırla ikinci zevk noktasını bulduğunda ise üçüncü de onunla birlikte mükemmel ana ulaşıp kendini yatağın yan tarafına attı. Nefes nefese kalmıştı.

Cadı l Admin Mesaj Sayısı : 110 Kayıt tarihi : 30/04/13

Uzun bir süre onun yaptığı işkenceye dayanıp inatçı yanını konuştursa da sonunda pes etmişti. Acı artık görmezden gelinemiyordu. Vücudunun her bir hücresi onu istiyor, arzuluyor ve onun için deli oluyordu. Dudaklarına kapanan dudaklara büyük bir tutkuyla karşılık verirken david’in durmasıyla gözlerini onun gözlerine dikti. Neden durduğunu anlamaya çalışıyordu sonuçta ona istediğini vermişti. En başından beri duymak istediği cümleyi söylemişti.

David’in sözleriyle gözlerini kapayıp derin bir nefes aldı. Hevesle ve inatla istediği şeyi vermek bile onu sakinleştirmediği için hala işkence çekiyordu. Tanrı aşkına daha ne yapması gerekiyordu? Son bir kez aklına gelen şeyleri söyleyerek tam bir teslimiyetle durumu kabullendiğinde onu yeniden üstünde buldu. Ellerinin çözüldüğünü fark ettiği esnada onu içinde hissetti. Çığlıkları odayı doldururken yeterince baştan çıkmış bedeninin tatmin olması uzun sürmemişti. Bedeni gevşeyip rahatladığında aşık olduğu adam hareketlerini kesmediği için kendine gelme fırsatı olmadan bir süre sonra yeniden zevkin doruklarına ulaşmıştı. İkisi de doyuma ulaşıp David kendisini yatağa attığında ise nefes nefese yorgunluğuyla baş etmeye çalışırken bedenindeki acıyla yüzünü buruşturdu. İşkence esnasında yanında yatan ve şuan tanımakta zorlandığı cadının sıktığı yerler muhtemelen morarmıştı. Acıyı yok etmek adına iyileştirme büyüsü yaptığında fark ettiği şeyle kaşlarını çattı. Hala büyü yapamıyordu. Nedenini öğrenmek adına yorgunluğuna ve acıyan yerlere aldırmaksızın yan dönüp kalbinin sahibine baktı.

Onu hiç tanıyamadığı hissi bedenini ele geçirirken ''Güçlerimi geri alabilir miyim? Yani sana istediğin sözü verdim ve sorun çözüldü değil mi? '' diye sordu. Onun gözlerinde gördüğü bir şey rahatsız olmasını sağlarken cevap beklemeden ''Sözünü dinleyip görevlerimi sana an be an haber vereceğim. Başka bir şey istememiştin ve bende kabul ettim işte. Sorun ne? '' diye sordu.

Sonunda Rebekah'ın dudaklarından istediği tam cümleyi almıştı. Ama yine de ona güvenip, güvenmeme konusunda kararsızdı. Sırf bu nedenle onu çözmesini sağlayan büyünün yanında yeteneklerini geri vermedi. Şimdi onun üzerinde tadını çıkarırken bedeninin ihtiyacı olanı ona veriyordu. İçinde sertçe hareket ederken dudakları hala acımasızca göğüslerini emiyor, bir tanesini ise sıkıyordu. Onun içinde olsa bile hala baştan çıkarmalarını sürdürüyor ve acının yanında onu tatmin etmeyi başarıyordu. İkinci tatmin noktasını bulduğunda daha da vahşileşmiş ve sonunda kendini tamamen serbest bırakmıştı. Bu birliktelik kendisi içinde oldukça tatmin edici olmuştu. Yorgun bedenini yatağın diğer yanına attığında ona sarılmak gibi hiç bir harekette bulunmadı. Oldukça vahşi geçen dakikalardan sonra sevgi göstermek istemiyordu. Rebekah'ın sesini duyduğunda başını ona çevirdi. Karanlık aura hala damarlarında dolaşıyordu. Ona doğru dönüp bedenini altına aldığında bileklerinden sıkıca tutup altına çekti.

"Güçlerin bir süre bende kalacak tatlı şey... Hala sana güvenme konusunda bir kararsızlık yaşıyorum... Elbette bunun nedeni sensin... Ayrıca senden istediğim başka şeyler de var... Ortak gereken görevlerde yanında ortak olarak ben yer alıcam... Diğer yandan tehlikeli görünen görevlerde de sevdiğim kadınla olmak istiyorum... Buna itiraz edemezsin her halde..."

Sonrasında onun dudaklarına kapandı. Artık öfkesi yoktu. Öpücüğü kalbindeki sevgiyi ona gösterirken hafifçe geri çekildi.

"Anlaştığımıza göre sevgilim, artık seni tatlı tatlı sevebilirim... Bunun dışında bir kaç gün ceza olarak yeteneklerin bende kalıyor... "

Tatlı öpücüğü yeniden devreye girdiğinde bedeninde morluk oluşan her yeri öptü. Öpücükler bedenindeki acıyı alırken onu baştan çıkarıyordu. Ona tatlı bir şekilde sahip olup tatmin olduklarında sevdiği kadını kolları arasına alıp, uykuya daldı. Uykuya geçmeden önce dudaklarından bir kaç kelime döküldü.

"Seni çok seviyorum, Rebekah... Kaybetmeyi asla göze alamam..."

Cadı l Admin Mesaj Sayısı : 110 Kayıt tarihi : 30/04/13

David’in bu konuda sinirleneceğini düşünmüş olmasına rağmen bu kadar büyük bir tepki verebileceği aklına gelmemişti. Dahası yaptığı şey rebakah’a göre kötü olmadığı için olayların ufak bir tartışmayla kapanabileceğini düşünmüştü hep olan ise bambaşkaydı. Öyle ki şuan yanında yatan bu adamı tanıyamıyordu. Bu gerçekten de o asi cadının aşık olduğu adam mıydı? O sakin, ağır başlı, merhametli ve mükemmel sevgili olan cadıydı değil mi? Kendisine aşkı öğretip mutlu olmasını sağlayan adamdan o kadar uzaktı ki… Bu onu içten içe korkutmaya başlamıştı. David’i daha önce de öfkeli görmüştü evet savaş alanında adam öldürürken ama o zaman bile şu anki halinden çok farklıydı. Sanki gözü dönmüştü ve hiç kimseyi, hiçbir şeyi görmüyor gibiydi. Onun gözleri önünde nasıl bir anda değiştiğini görmeseydi ona işkence edip şuan yanında yatan adamın başka biri olduğuna yemin edebilirdi. Ne yazık ki ikisi de aynı kişiydi. Sevgilisinin içinden kelimenin gerçek anlamıyla bir şeytan çıkmıştı. Rebekah Oswald ise bununla nasıl baş edebileceğini bilmiyordu. Acıyan vücudunu görmezden gelerek güçlerini geri istediğinde etrafa hakim olan sessizlik huzursuz etmişti. Kendini yeniden onun altında bulduğunda bileklerinin acısıyla dudaklarından ufak bir ses firar ederken yüzünün buruşmasına engel olamadığı için kendine kızdı. Yorgun ve sızlayan bedeni artık bazı şeylere dayanmasını engelliyordu.

Gözlerini onun gözlerine diktiğinde duydukları onu şoka uğratmıştı. Sevgilisinin bu konuda bu kadar takıntılı biri haline dönüşmesini dehşetle izlerken '' Hayır edemem ama her görevde yanımda olamazsın senin okul..
'' diye söze başlamıştı ki bileklerindeki baskının artmasıyla acıyla inleyerek '' Tamam… Tamam… Ortak gerektiren her görevde yanımda sen olacaksın söz.'' Dedi.

Dudaklarına kapanan dudaklara pes etmiş bir şekilde iç çekerek karşılık verirken öpücüğün aniden değişmesi onu şaşırtmıştı. Az öncekilerden oldukça farklıydı. Yumuşak ve tatlı. David’in geri çekilip söylediği son sözlerle gözlerini kapadı. O kadar yorgundu ki güçlerinin birkaç günlüğüne bile olsa ondan alınmaması için direnecek gücü yoktu. Aslında bir kez daha birlikte olmak yerine uyusalar kesinlikle bir itirazı olmazdı. Bu düşüncesine rağmen cadının öpücüğüne karşılık verip onla yeniden bu sefer acı olmadan birlikte olduktan sonra kollarında hafifçe kıpırdadı. Bedenindeki morlukların geçmesiyle rahatlamış bir şekilde uykuya dalarken aşık olduğu adamın sözlerini duydu. Seni seviyorum kısmı mutlu etse de son cümlesindeki katı tavrı ve kararlı ses tonu ürkütmüştü.

» Kaybetme Korkusu
» Katilin Korkusu