Seksi Çığlıklar

İş toplantıları, alınması gereken kararlar ve diğer şirket işleri onu bunalttığında kağıtlardan başını kaldırıp derin bir nefes aldı. Ailesinden kalan mirasın başına geçtiğinde ilk başlarda bocalamış olsa da sonradan kısa sürede toparlamış şirketleri günden güne daha çok büyümüştü. Dünyanın sayılı zenginlerinden biriydi. Birçok kişi katıldığı iş kokteyllerinde ona ve hayatına gıpta etse de aslında hiçte özenilecek bir hayatı yoktu. Günleri ev ile iş arasında geçiyordu. Diğer herkes gibi onu eve gittiğinde sıcak ve güler yüzlü bir anne, korumacı ama tatlı bir baba karşılamıyordu. Soğuk evinde tek başınaydı… Diğerlerinin hayatına benzer bir hayat için tüm mal varlığından vazgeçebilirdi.

İç çekti. Arkadaşları da olmasa bu hayatın çekilmez olacağı kesindi. Acaba ne yapıyorlar diye düşünürken sadece gözlerinin dinlenmesi için ara ara çalışırken taktığı gözlüğünü çıkarıp masaya koydu. Düz topladığı saçlarını tokadan kurtararak omuzlarına düşmesini sağladığında telefonu kaptığı gibi arkadaşlarını aradı. Hızlıca bir plan yaptıktan sonra önündeki dosyayı hızlıca kapatıp arabasına atlayarak buluşacakları yere gitti. Üzerini değiştirme gereği duymamıştı çünkü siyah mini eteği beyaz vücudunu saran gömleğiyle gayet rahattı. Kızlarla gecenin geç saatine kadar eğlendikten sonra eve dönüşte arabayı ve korumaları gönderip yürümeye karar vermişlerdi. Yolda şakalaşıp yürürlerken farkında bile olmadan kendilerini ıssız bir sokakta bulmuşlardı. Karşılarına bir anda çıkan adamla bir adım geriledi. Sarışın olan phoebe’nin koluna yapışırken diğeri gayet sakindi.

Yakışıklı ama işe yaramaz olan adamın sözlerini dinledikten sonra iç çekti. Koluna yapışan kızın tepkisi gayet açık bir şekilde ''istemez'' demişti ince ve titreyen bir sesle ona oranla phoebe daha sakin bir şekilde ''Almayalım aklı kıt olanlarla takılmıyoruz''dedi. Sakin olan kız arkadaşı ''Hadi ama mylene… Biraz daha eğlenmek kötü olmaz değil mi?'' diye sorduğunda gözlerini devirerek ''Tamam size iyi eğlenceler o zaman ben gidiyorum'' diyerek yürümeye başladı.

Hayatının en özel anlarında, en güzel zamanlarında yanında olan kişiler sadece arkadaşlarıydı. Canı en sıkkın olduğu zamanlarda onların başını şişirmiş ve onlarla gülüp eğlenmişti. Bu yüzden şuan yanında bulunan kişiler onun için önemliydi. Üç kızın üçü de birbirinden çok farklı kişiliklere sahip olsa da bir aile gibi olmayı başarmışlardı. Saide aralarında en kırılgan ve en çabuk korkutulanıydı. Sarışın,mavi gözlü, mükemmel bir fiziğe sahip olanları phoebe ve Elizabeth’in korumasına en ihtiyaç duyan kişiydi. Birlikte korku filmi izlemek eğer saide’nin tüm film boyunca çığlıklarını ve kolunuzu var gücüyle sıkmasını görmezden gelirseniz oldukça eğlenceli olabiliyordu.  Kızıl saçlı yeşil gözlü ve tam bir afet olan, erkekleri parmağında oynatmayı seven Elizabeth ise en sorun yaratan kişiydi. Onu kaç kez bar köşelerinden topladığını hatırlamakta zorlanıyordu. Belayı çeken bir yapısı vardı ama iyi kızdı. Mylene ise grubun iş kolik, kurallara harfiyen uyan sıkıcı kızıydı. Arkadaşları olmasa eğlenmenin e sini göremeyeceğini biliyordu. Diğer yandan onları sağdan soldan toplayıp mukayyet olan kişi de ondan başkası değildi. Şimdi içinde bulundukları durumdan ise nasıl kurtulacakları konusunda hiçbir fikri yoktu.

Issız bir sokakta yollarını kesen bir adamın adice isteklerinden kurtulmaya çalışırlarken korktuğu bir gerçekti ama soğuk kanlılığını korumaya çalışıyordu.  Karşısındaki adama ağzının payını verdikten sonra doğal afetin karşısındaki kişiyle eğlenmek istemesiyle iç çekti. Bu kız hiç değişmeyecekti. Onu anlayışla karşılayıp saide ile gitmeye kalktığında karşılarına son anda çıkan kişiyle küçük sarışınları çığlığı basmıştı. Refleks olarak bir adım geri çekildiğinde kolundaki baskının ortadan kaybolmasıyla saide’ye baktı. Yanında yoktu. Gözleri şaşkınlık ve korkuyla büyürken kolundan tutulmasıyla çığlık atması bir oldu. Kolunu çekiştirerek ''Bırak beni…''  diye öfkeyle bağırdı. Duvara dayandığından çoğunlukla korku biraz öfke ve çok az inatçılıkla onun gözlerine baktı.

Duyduklarından sonra onu iterek ''Adımdan sanane adi herif. Korkudan çığlık atmak seksi bir şey değildir o küçük beynin bunu algılayabiliyor mu? Saide muhtemelen korkudan ölüyordur söyle ona ne yaptın?''  diye sordu. Onun kendisine doğru harekete geçmesiyle gölgesine odaklanarak ''Olduğun yerde kal''  dedi. Karşısındaki adam bunu istemese bile yerinden kıpırdayamamıştı.

Aklı saide’nin nerede ve ne halde olduğu ile meşgulken korku tüm hücrelerini tek tek ele geçiriyordu.  Karşısındaki adamla ıssız bir sokakta olduğu gerçeği zorlukla yutkunmasını sağladı.  Derin nefeslerle sakinleşmeye soğuk kanlılığını korumaya çalışma işini tehlike saçan adam tarafından duvara dayandığı saniyede bırakıp tüm gücüyle çırpınarak ondan kurtulmayı denemişti. Saide’nin ortadan kaybolmasını sağladığı gerçeği tüylerini diken diken ederken adamın elleri arasından kurtulduğu an uzun süredir şüphelendiği ama varlığından emin olamadığı gücünü kullanmayı denemişti. Başardığını gördüğünde içinde tarifi imkansız bir mutluluk oluştu. Bir yeteneğinin olduğundan uzun süredir şüpheleniyordu fakat denemeleri çoğunlukla işe yaramadığından ve teknik olarak böyle bir şeyin imkansızlığını bildiğinden kendisini normal olduğuna inandırıp üzerinde durmamıştı. Adamın arkadaşını yok ettiğini gördüğünde ise bu fikrini tamamen değiştirip denemeye karar vermişti. Kendisini koruyabilmek adına en azından elinde bir şey olduğunu düşünüp rahat bir nefes aldığı esnada duyduklarıyla şaşkınlığını üzerinden atlatamadan kendisini duvarda bulmuştu.

Ufak bir çığlık atıp bileklerini kurtarmaya çalışırken ''Sihir ne? Ne saçmalıyorsun sen…''  dedi öfkeyle. Çırpınmalarından bir sonuç alamaması öfkesine öfke katıp korkusunu büyütürken ''Adım Phoebe ve emin ol senle hiçbir bağımız yok. Şimdi bırak beni…. Ayrıca çeşitli numaralar sergileyip şapkadan tavşan çıkartamıyorum. Yani sihirbaz değilim ne içtin bilmiyorum ama iyi kafa yapmış'' diye bağırdı.