| Endişe | |
|
|
Yazar | Mesaj |
---|
Rebekah Oswald Cadı l Admin
Mesaj Sayısı : 110 Kayıt tarihi : 30/04/13
| Konu: Endişe Salı Tem. 22 2014, 02:50 | |
| Evde geçirmek zorunda kaldığı her saniye bir işkence gibiydi. David’e söz verdiği için görevlere onsuz gitmiyor dolayısıyla programını ona göre ayarlamak zorunda kalıyordu. Bu da rebekah’a hiç istemediği kadar boş vakit veriyordu. Yılları daha doğrusu ayakta durabildiği her anı savaşmakla geçmiş biri için bu tam bir kabustu ama katlanmak zorundaydı aşık olduğu adama söz vermişti. Üstelik bu akşamki derdi evde oturmakta değildi. Nedensiz yere içi sıkılıyor, ruhu daralıyordu. İçinde kötü bir his vardı. David ise hala ortalarda yoktu. Endişeli bir şekilde evin içinde bir süre turladıktan sonra dayanamayarak bir büyüyle sevdiği adamın yanına gittiğinde gördüğü manzara ile kanı dondu. Nefes alamadığını hissetti.
Şoktan kurtulup kendisine gelmeyi başardığında onu bir büyüyle eve getirip odalarına çıkardı. Endişeli ve telaşlı olsa da soğukkanlılığını korumayı zorlukla başarıp birkaç güçlü iyileştirme büyüsü yaptı. Korkulu gözlerle bir süre onu izledi. Yaraları iyileşmiş olsa da endişesi hala geçmemişti. Yatağın kenarına oturup sevgilisinin elini tuttu. İçten içe ona intikam almaya kalkıştığı ve bunu tek başına yaptığı için kızgın olsa içindeki aşık yanı o an daha ağır basıyordu.
| |
|
| |
David Collins Cadı l Felsefe ve İmitasyon Profesörü
Mesaj Sayısı : 118 Kayıt tarihi : 24/06/12 Yaş : 31
| Konu: Geri: Endişe Çarş. Tem. 23 2014, 16:17 | |
| Savaşın başındaki tüm öfkeli haline rağmen, savaşın sonunda kazanan taraf kısmen o olmuştu. Yüksek sesle söylediği kelimelerin Deamon'ı son derece rahatsız ettiğini gördüğünde acılı bedenine rağmen yüzünde bilmiş bir gülümseme oluştu. Haklı olduğunu ise biliyordu. Bu yerden kurtulduğunda hayatının aşkının kollarında olacaktı. Bedenini toparlamaya çalışırken Rebekah'ın aurasını hissettiğinde yüzündeki gülümseme genişledi. Bunun verdiği rahatlık ile bedeninin kendinden geçmesine izin verdi. Sonuçta hayatta en çok güvendiği kadının gözetimine alınmıştı. Düştüğü karanlığın içinde hafızasına kazınan son şey Deamon'ın sinir yüzü, ile Rebekah'ın endişeli bakışları olmuştu.
Saatler sonra gözlerini açtığında bir çift endişeli göz ile karşılaştı. Bedenindeki yaraların hemen hemen hepsi kapanmıştı. Ama yine de hala bir kaç yara kapanmaya çalışıyordu. Bu da karşısındaki cadının ne kadar güçlü olduğunu ona bir kez daha hatırlatmıştı. Rebekah'ın gözlerine bakarken biten intikam savaşının ardından çok farklı bir savaşın içinde olduğunu hissetti. Rebekah'a görev ve intikamı için o kadar laf ettikten sonra ölümüne bir şekilde ondan habersiz Deamon ile yüzleşmeye gitmişti. Evet böyle düşünüldüğü zaman suçu büyük gibi görünebilirdi. Ama bu suçu keskin zekası ile bertaraf edebilirdi. Yatakta hafifçe doğrulduğunda sevdiği kadına baktı. Onu bileğinden kavrayıp kendine çekip dudaklarına kapandı. Bir süre tadını çıkardığı dudaklardan kendini zoraki bir şekilde geri çekti.
"Teşekkür ederim, hayatım..." | |
|
| |
Rebekah Oswald Cadı l Admin
Mesaj Sayısı : 110 Kayıt tarihi : 30/04/13
| Konu: Geri: Endişe Paz Tem. 27 2014, 22:16 | |
| Can sıkıntısıyla aşık olduğu adamın yanına gidip onu kanlar içinde ölümle burun burunayken bulmak beyninden vurulmuş etkisi yaratmıştı. Ona bunu yapan kişiyi öldürme isteği hat safhaya ulaşırken endişe tüm bedenini ele geçirmişti. David’i kaybetme korkusu o kadar baskındı ki o an bunu yapanı öldürmek yerine onu iyileştirmek, yaralarına bir an önce müdahale etmek adına bunu yapan ve büyük bir hırs ile intikam arzusu duyduğu deamon’u sağ bırakarak sevdiği adamı malikaneye götürmüştü. Onu iyileştirdikten sonra uyanmasını beklerken geçirdiği dakikalar bir işkenceden farksızdı. Nefes aldığı her saniye bir ömür kadar uzun gelmişti. Aşık olduğu adam gözlerini açtığında içindeki endişe yavaşça kaybolurken mutluluk ve öfke duygusu birbiriyle yarışıyordu. Dudaklarına kapanan dudaklara tutkulu bir şekilde bir süre karşılık verse de sonradan durdu.
Sevgilisinin bunu fark ederek geri çekilip söylediği sözlerden sonra onu göğsünden iterek kendinden uzaklaştırarak sinirle '' Ah teşekkür etmene hiç gerek yok David. Ne yaptım ki? Alt tarafı seni ölümden kurtardım. Bak bu kelimenin altını çiziyorum hayatım neredeyse ö-lü-yor-dun'' diye bağırdı.
Yakışıklı öğretmeninin canının acıdığını umursamayarak hızla ayağa kalkarak odada ufak bir tur atarak sakin kalmayı denese de başaramayarak '' Evet. Birkaç gün öncesinde bana bunun için nutuk atıp canıma okuyan biri olarak senin göz göre göre ölüme atlamanı nasıl açıklayacaksın acaba? Hayatımızı tehlikeye atmayacağımız konusunda anlaşmıştık peki sen buna uydun mu hayır. Öyleyse ben neden uyayım?'' diye sordu. Kelimenin tam anlamıyla burnundan soluyordu. | |
|
| |
David Collins Cadı l Felsefe ve İmitasyon Profesörü
Mesaj Sayısı : 118 Kayıt tarihi : 24/06/12 Yaş : 31
| Konu: Geri: Endişe Salı Tem. 29 2014, 21:42 | |
| Savaşın sonu istediği gibi bitmiş olmasa da kazanmış sayılırdı. Kendini hayatının kadınının ellerine bıraktığında yüzünde bilmiş bir gülümseme vardı. Deamon'ın sinir olmuş ifadesi ise onu memnun eden bir diğer şeydi. Gözlerini açtığında ise gördüğü manzara ile yeni bir savaşta olduğunu hissetti. Sevdiği kadının gözlerinde gördüğü öldürücü bakışlara rağmen bir teşekkür etmeden duramadı. Gördüğü tepki ile kendini yatağa bırakıp sözlerini dinledi. Evet kesinlikle bir savaşın içindeydi. Bu durumu lehine çevirmek için bir şeyler düşünürken cadının ayaklanması ile odada volta atmaya başlaması bir oldu. Burnundan soluyarak yeni kelimeleri dudaklarından dökülürken aralarında geçenleri hatırladı. Daha önce ona böyle bir şeyi yaptığı için oldukça sert davranmıştı. O ise sürekli olarak bir karşı çıkma havasındaydı. Sözlerin işe yaramadığı yerde ise olaylar meydana gelirdi. Aynı duyguları yaşayan kadını kendisini o günden daha iyi anlamış olmalıydı. Yatağın kenarına oturduğunda sabit bakışlarla Rebekah'a baktı.
"En başta haklısın, hayatım. Ölüyordum. Ama sen beni kurtardın... Ayrıca varlığını hissetmemiş olsam kendimi o kadar savunmasız bırakmazdım..."
Sonrasında ayağa kalkıp sevdiği kadının bileğini kavrayarak onu yatakta yanına oturttu. Eli yavaşça yanağını okşarken konuşmaya başladı.
"Ayrıca sevgilim... Öncesini konuşmalarımızı hatırlıyorum... Senin bana karşı çıkmanı da hatırlıyorum. Ama eğitmenin olarak sana bir ders daha vermek istedim... Bugün benim o günkü duygularımı tatmış biri olarak sence ileri mi gitmişim? Yoksa hala haksız olduğumu söyleyebilir misin?"
| |
|
| |
Rebekah Oswald Cadı l Admin
Mesaj Sayısı : 110 Kayıt tarihi : 30/04/13
| Konu: Geri: Endişe Cuma Ağus. 01 2014, 00:48 | |
| Korku tüm hücrelerini dalga dalga ele geçirdi. Onun bundan sonra hayatında olmama düşüncesi bile berbat hissettirirken endişeyle birkaç büyü yaptı. Onsuz bir hayat düşünemiyordu. David yokken yaşadığı zamanlar kendisine anlamsız gelirken sabırla bekledi. Sonunda o gözlerini açtığında sevinç ve sinirle doldu. Aklına yaşadıkları gelirken dudaklarından öfkeyle kelimeler ardı ardına dökülmüştü.
Çok değil sadece birkaç gün… Birkaç gün önce rebekah bir görevde ölümle burun buruna gelmişti. Lanetin ilk evresinden david’in haberi olmadan kurtulsa da ikincisinde ne yazık ki her şey ortaya dökülmüştü. Sonrasında aşık olduğu adamın içinden çıkan canavarı çok net hatırlıyordu. Onu tanıyamadığı ve berbat hissettiği zamanları… Şuan kendisinin yerinde yakışıklı öğretmeni vardı ki ona oranla bu durumda ondan daha insaflı davrandığı söylenebilirdi. En azından hala ona işkenceye başlamamıştı.
Hiçbir mazereti olmayan bu durumun gereksiz savunmasını beklerken duydukları iyice çileden çıkartmıştı. Hızla bileğini onun elinden kurtardı. Yanağını okşayan eli kendinden uzaklaştırarak '' Ders öyle mi? Lanet olsun neyin dersi David? Ben gelmeseydim neler olabileceğini düşünmek bile istemiyorum.'' Dedi. Ateş saçan gözlerini onun gözlerine dikerek '' Ayrıca ben görevde ölüyordum David. Senin gibi aptalca bir ders peşinde değildim sadece işimi yapıyordum ve bu söylediklerin kesinlikle bir savunma olamaz'' dedi. | |
|
| |
David Collins Cadı l Felsefe ve İmitasyon Profesörü
Mesaj Sayısı : 118 Kayıt tarihi : 24/06/12 Yaş : 31
| Konu: Geri: Endişe Salı Ağus. 05 2014, 22:50 | |
| Malikane de başlayan küçük çaplı savaş beklediği bir şeydi. Sonuçta sadece bir kaç gün önce kanlar içinde bulduğu sevgilisine çok sert dersler vermişti. Şimdi ne olmuştu peki? Kendisi kanlar içinde kalmış ve sevdiği kadın tarafından kurtarılmıştı. Gerçi ona güveni olmasa kendini bir şekilde toparlar ve Deamon denen o pislikten uzaklaşırdı. Ama durum öyle olmamıştı. Rebekah onu iyileştirmişti, sözlerinde ise haklı sayılırdı. Yine de bu durumu lehine çevirmek için bir kaç basit şey düşündüğünde yatağa oturtuğu sevgilisine bir kaç kelime söylemişti. Üstelik bu mantıklı da gelmişti. Hiç aşık olmayan kadınına, sevgili olmayı öğretiyordu. Bu da bir kaç günkü konuşmaların bir dersi olabilirdi. Söylediği kelimelerin karşılığı ise pek beklediği gibi olmamıştı. Gerçi yine de bekliyordu, bu şekilde sert çıkışmasını. Yine de henüz hiç bir şey bitmemişti. Bu küçük savaşın galibi olabilir, ganimet olarak da sevdiği kadınla sabaha kadar eğlenirdi. Rebekah'ın çıplak bedeni aklına geldiğinde düşünceleri yatak ve onun arasında gidip gelirken birden Deamon'ın sözlerini hatırladı. O cadı, kadını hakkında bir sürü laf etmişti. Bu hırsı bedenini ele geçirirken Rebekah'ı daha sert becereceğine emindi. Kadınının alev saçan gözlerine aldırmadan onu tek hamlede altına aldı.
"Beni dinle seksi, bebeğim... Ben sevgilin olmak yanında senin öğretmenim olduğuma göre istediğim dersi verebilirim. Bunun dışında aramızdaki konuşma senin dikkatli olmanı gerektiriyordu. Kaldı ki yaptığım şey görev olmasa da gerekliydi. Şimdi ise burada seninle birlikteyim. Yani bundan sonra dışarıdaki savaşta birlikte olma konusunda hem fikir olduğumuza göre bence senin tadına bakma zamanım geldi..."
Dudaklarına kapandığı cadının bedenini okşarken hiçte yumuşak davranmadı. Tamamen hayvani bir içgüdü bedenini ele geçirirken Rebekah'ın sadece kendisine ait olduğunu vurgulamak ister gibiydi. Fazla uğraşmadan kıyafetlerini parçalamaya başladı. Onu baştan çıkarmakla vakit kaybetmek istemiyordu. Bir an önce onun içinde olmak istiyordu. Sadece kısa bir süre okşadığı kadınlığının içine sertçe girerken cadının attığı çığlık ile acımasız bir ritm tutturdu. Her darbe onu kendisine ait kılarken Rebekah'ı çıldırtacak şekilde tatmin olmaya zorluyordu. Cadı bir kez tatmin olduğun da bile bu ritmini sürdü. İkinci ve üçüncü noktasına da ulaştıktan sonra dördüncü noktasında kendini serbest bıraktı. Nefes nefese bir şekilde kendini yatağa attığında Rebekah'ı kollarına çekti.
"Nefesini çabuk düzenleme bebeğim... Bu sadece ısınma turuydu..." | |
|
| |
Rebekah Oswald Cadı l Admin
Mesaj Sayısı : 110 Kayıt tarihi : 30/04/13
| Konu: Geri: Endişe Perş. Ağus. 07 2014, 00:26 | |
| David’i anlamak. Ah kesinlikle bu konuda kötüydü çünkü şuan onun sırf kendisine ders verebilmesi için neredeyse ölüyor olduğu gerçeğini sindiremiyordu. Bu düşüncesizliği nasıl yapabilmişti hala mantığı almıyordu. Üstelik verdiği pişkin cevaplar onu sakinleştirmekten çok daha da sinir ediyordu. Kendisine yaptıklarını hatırlayıp ona yapabileceklerini düşünürken kendisini onun altında bulmasıyla gözlerini gözlerine dikip rahatsızca kıpırdayarak ''Kalk üstümden David. '' Dedi öfkeyle.
Söylediklerine karşılık aşık olduğu adamın hiç kıpırdamayarak konuşmaya başlamasıyla derin bir nefes aldı.
Duydukları ile şok olmuş bir şekilde ona bakarken dudaklarına kapanan dudaklarla kendine gelip konuşabilmek adına onu itmiş ama kendisinden uzaklaştırmayı başaramamıştı. Dudaklarındaki can acıtıcı baskıyla bir süre sonra öpücüğe algıladığı tadın etkisiyle de karşılık verdi. Bedenindeki sert dokunuşlar canını yakarken acıyla inledi. Dudakları serbest kalsaydı ona kızgın olduğu için bunu istemediğini söyleyebilirdi ama sevgilisi buna izin vermemişti. Kısa sürede tam olarak baştan çıkmamışken onu içinde hissettiğinde acı ve zevkle karışık bir çığlık attı. Aşık olduğu adamın bedenini toparlamasına izin vermeden tutturduğu ritim onu bir süre sonra o mükemmel ana ulaştırıp tatmin etmişti. Yorgunluk bedenini ele geçirirken yakışıklı ve sinir bozucu öğretmeninin hareketlerine devam etmesiyle kendisini toparlayamadan birkaç kez daha zevkin doruklarına ulaşmıştı. David kendisini kolları arasına aldığında nefes nefese bir şekilde yorgunluktan ölmek üzereydi. Duyduklarıyla ''Isınma mı? Bence bu kadarı yeterli hayatım yarın senin gitmen gereken bir okulun benim katılmam gereken toplantılarım var dinlensek iyi olur '' dedi. Sonrasında birkaç dakika önceki sinirini hatırlayarak ''Ayrıca bu akşam yaptığın düşüncesizliği düşünürsek birkaç gün boyunca cezalı kalman gerekirdi. '' Dedi. | |
|
| |
David Collins Cadı l Felsefe ve İmitasyon Profesörü
Mesaj Sayısı : 118 Kayıt tarihi : 24/06/12 Yaş : 31
| Konu: Geri: Endişe Perş. Ağus. 07 2014, 01:02 | |
| Aşık olduğu kadınla aralarında oluşan bu tartışmayı elinden geldiği en zevkli şekilde bitirmeye kararlıydı. Onu yatağa attığında da kararlı oluşunu onun lafını göz ardı, etmesi ile gösterdi. Söylediği kelimelerden sonrası ise son derece tutkulu, vahşi ve tatmin edici olmuştu. Rebekah'ın bedenindeki sert okşamaları cadının teninde izler bırakırken, dişleriyle de bu izlere yenisini eklemeyi ihmal etmemişti. Bir hayvan gibi ona ait olanı işaretlerken Rebekah'ın zevk ve acı dolu çığlıkları oldukça güzeldi. Her şey bittiğinde ise nefes nefese bir halde onu kollarına almıştı. Yorgun olmasına rağmen hala kadınını arzularken yaptıkları sevişmenin onun gözünde ne olduğunu vurguladı. Cadının itirazı ise onu güldürmeye yetmişti. Yarın sihirbazlar ile uğraşmak yerine Rebekah'ı becermeyi tercih ederdi. Katılacağı toplantının ise detaylarını bir kaç dakika da eline geçirebilecekken katılmasının hiç bir önemi yoktu. Bunun bilicinde yaşanacak yeni ateşli dakikalar için hamlesi kadınının sözleri ile durduruldu. duydukları ile sinsice gülümserken onu yeniden altına aldı.
"Cezalı olmam gerekti öyle mi? Bana özellikle bu konuda ceza vermemen gerektiğini sana zevkle öğretirim, sevgilim..."
Dudaklarına kapandığında bu kez deminkinden daha sakindi. Rebekah'ı yavaşça baştan çıkarıp bedeninin kavrulmasını izledi. Eli kadınlığında oldukça uzun bir süre ilgilendiğinde Rebekah'ın inlemeleri sınırda olduğunun habercisi oldu. Cadıyı yatakta el ve ayakları üzerine getirdiğinde bir büyü ile güçlerini yok ederken bileklerini yatak başına kelepçeleyip arkasına geçti. Tatlı poposuna bir eli ile şaplak atarken bir eli kadılığında hala sınırlarını zorluyordu. Biraz eğilip sırtına tatlı öpücükler kondurup nefesi tenine değerken konuşmaya başladı.
"Hadi sevgilim... Bana böyle bir ceza veremeyeceğini dudaklarından duymak istiyorum, beni delice içinde istediğini söyledikten hemen sonra..." | |
|
| |
Rebekah Oswald Cadı l Admin
Mesaj Sayısı : 110 Kayıt tarihi : 30/04/13
| Konu: Geri: Endişe Cuma Ağus. 08 2014, 22:20 | |
| David ne yapıp edip bir şekilde konuyu kendi lehine çevirmeyi başarmış dahası bundan rebekah’ın aksine hiçbir ceza almadan kurtulmuştu. Bu ise onu sinir ediyordu. İkisi de aynı duruma düşmüştü ama biri bundan hiçbir hasar almadan kurtulurken diğeri işkence görüyordu.
Bu haksızlıktı. Sevgilisi şuan tam olarak onun aşk ve ilişki konusundaki deneyimsizliğinden faydalanıp her şeyi kendisine çeviriyordu. Öfkeyle onunla olmak istemeyişini bile görmezden gelerek kendisiyle birlikte olmuştu. Rebekah da canı yansa da oldukça zevk alıp tatmin olmuştu. Bir sonraki sevişme kısmına ise olanlarla itiraz etmesi gecikmemişti. Kendisini onun altında bulduğunda yorgunluğundan kurtulmayı azda olsa başarmış bir şekilde onun gözlerine baktı. Duyduklarıyla kaşlarını çatarak ''Derslerini sonraya sakla David. Şuan senin tatlı küçük öğrencin olacak modda değilim ve evet cezayı çoktan hak ettin'' dedi. Ama bu karşı çıkışı dudaklarına kapanan dudakların tatlı öpücüğüne bir süre sonra karşılık vermesini engellememişti. İç çekip ona karşı durmanın imkansız olacağını kabullenmek zorunda kaldı. Bedeni cadıya teslim olmakta gecikmemişti. Kadınlığındaki dokunuşlarsa inlemelerini oldukça arttırmıştı. Zevkten kıvranırken aşık olduğu adama karşı çıkamayacağı bir anda onun yönlendirmesiyle el ve ayaklarının üzerinde durmuştu. Bileklerinde hissettiği kelepçelerden kurtulmak için bir büyü yaptığında başarısız olduğunu görünce ''Sana olan zaafımdan faydalanman hiç adil değil'' diye ona kızsa da inlemelerinin yeniden odayı doldurması uzun sürmedi.
David’in sözlerinden kısa süre sonra ''seni delice içimde istiyorum hayatım…'' dedi sevgilisinin devamını duymak istediğini biliyordu bu yüzden yine konuşmaya başlayarak ''Sana karşı koymak imkansız kabul ediyorum ama bu. Bu tarz cezalar veremeyeceğim anlamına gelmiyor.'' Dedi.
| |
|
| |
David Collins Cadı l Felsefe ve İmitasyon Profesörü
Mesaj Sayısı : 118 Kayıt tarihi : 24/06/12 Yaş : 31
| Konu: Geri: Endişe Cuma Ağus. 08 2014, 23:55 | |
| Rebekah'ın vereceği cezayı duyduktan sonra yeniden kontrolden çıkmıştı. Demek kadını ona böyle bir konuda ceza verebileceğini düşünüyordu. Eğer durum buysa yeni bir dersi hak ediyor olmalıydı. Derslerle ilgili bu konu canını sıkmaya başlasa da cadı inatla buna devam ediyordu.
"Hangi modda olduğun umurumda değil... Çünkü sana hak ettiğini vereceğim..."
Sonrasında tek yaptığı tatlı kadınını baştan çıkarmaktı. Böyle bir ceza ile kendisi nasıl başa çıkacaktı? Bunu görmek için var gücüyle çalışıyordu. İnlemeleri odayı doldururken onu istediği pozisyona soktu. Küçük itirazı onu sinsice gülümsetti.
"Zaaf öylemi? Peki senin cezan benim zaafım ile ilgili değil mi? Senden uzak durabileceğimi mi düşünüyorsun? Bakalım sen beni arzulamadan ne kadar dayanacaksın..."
Kısa konuşması ise son işkencesine başladı. Bacaklarının arası sırılsıklam olan cadının fazla zamanı kalmamıştı. İstenildiğini duyduktan sonra poposuna bir şaplak daha attı. Duymak istediği diğer şeyler için... Son kelimeleri ile hala öğrenmemiş olduğunu görerek yataktan indi. Onu baştan çıkmış bir şekilde yatakta bırakmıştı. Yatağın başına doğru oturup üzerini bir büyü ile giyindi.
"Madem hala öğrenmedin. O halde bana vereceğin cezanın beni asıl etkileyeceğini kendi hislerinle öğren..." | |
|
| |
Rebekah Oswald Cadı l Admin
Mesaj Sayısı : 110 Kayıt tarihi : 30/04/13
| Konu: Geri: Endişe Perş. Ağus. 14 2014, 00:54 | |
| David’e ne kadar sinirli olursa olsun bir süre sonra yelkenlerinin tek bir öpücükle suya inmesine sinir olmuştu. Yaptığı yanlış yüzünden olabilecekler onu içten içe korkutup onsuz olma düşüncesi sinirlerini bozarken onu azarlamaktan geri kalmamış ve tıpkı onun yaptığı gibi ona bir ceza vermeye kalkışmıştı. Sonuç mu ah sonuç onun yüzünden zevkten kıvranırken onu delice istemesiydi. Böyle olmaması gerektiğini biliyordu lakin ona karşı koyacak gücü yoktu. Yine de son bir gayretle direnip onun istediği cümleyi kurma konusunda kendisini son anda durdurmuştu. Suçluydu ve üste çıkmasına izin vermek istemiyordu. Onun kullandığı kararlı kelimeler karşısında zar zor cümle kurmayı denese de ancak''Da David… bunu yap..'' diyebilmiş sonrasında konuşamamıştı.
Nefesi sıklaşmış bedeni acı ve beklentiyle kavrulmaya başlamıştı. Onu içinde hissedemediği her an işkence gibi gelirken onun üzerinden kalkıp giyinmesiyle dayanamayarak ''Lanet olsun tamam sana böyle bir ceza veremem. Çünkü bedenim sana karşı aşırı duyarlı ve seni seviyorum'' dedi. Yatakta kıvranırken zorlukla ''Lütfen bu işkenceye son ver artık '' dedi.
| |
|
| |
David Collins Cadı l Felsefe ve İmitasyon Profesörü
Mesaj Sayısı : 118 Kayıt tarihi : 24/06/12 Yaş : 31
| Konu: Geri: Endişe Perş. Ağus. 14 2014, 19:15 | |
| Sevdiği kadını baştan çıkarmaya çalıştığı her dakika en az onun kadar tahrik oluyordu. Bedenini ihtiyaçları için kıvrandırmaya devam ederken ondan hala istediği kelimeleri duyamadığında pes etti. Aslında bu pes edişi Rebekah'a istediğini vermek değildi. Derin nefesler alarak kendi heyecanını yok ederek giyindi ve yatağa oturdu. Kararı kesin olduğundan ondan istediklerini duyana dek bunu sürdürecekti. Zaten fazla da beklemesine gerek kalmamıştı. Rebekah'ın yalvarışları ile onun arkasına geçti.
"Sonunda bebeğim... "
Parmakları kadınlığı ile ilgilenirken bir eli hoyratça göğüslerini sıkmaya başlamıştı. Sınırlarına getirdiği kadını bir kaç saniye içinde tatmin etti. Parmakları enfes yerden uzaklaştığında yerini dudakları ile değiştirerek özünün tadına bakmaya başladı. Dili ile bu kez onu tatmin ettiğinde Rebekah'ın titreyen bacaklarını kavramıştı. Artık erkekliği ilgi için kıvrandığından arkasından üstünü çıkartarak sertçe içine yerleşti. Eli poposunu yoğuruyor, şaplak atıyor ve onu deli edecek ritmini sürdürüyordu. Onu yeniden tatmin ettiğinde Rebekah neredeyse nefes alamaz bir haldeydi. Onu yatakta daha rahat bir porsiyona getirmek için çözdü. Yatağın kenarına getirip bacaklarını araladığında ayakta durarak yeniden içine girdi. Tüm o işkence dolu dakikaların ödülü olarak onu tatmin etmeyi sürdürecekti. İki kez bu şekilde tatmin olduğunda yatakta normal pozisyona geldi. Bedeninin altındaki kadının dudaklarını öperken, göğüslerini yoğuruyor ve içinde gidip gelmeye devam ediyordu. Gözlerine baktığı kadının içine sert hareketlerle girmeye başladığında dudaklarından iki kelime döküldü.
"Seni seviyorum..."
Kendini biraz daha sıkıp onun son kez tatmin olmasına izin verdiğinden kendini serbest bıraktı. Terden ıslanmış bedeni, nefes nefese kalmış haliyle kendini yatağa attı. Rebekah'ı elleri arasına alırken bir eli göğsünü okşuyor diğer eli ise hafifçe göbeğine dokunuyordu. Çok geçmeden de yorgunlukla uykuya daldı. | |
|
| |
| Endişe | |
|