Çarpışma

ÇAlar saatinin çalmaya başlamasıyla birlikte tiffany istemeyerekte olsa gözlerini araladı.Sabahları erken kalkmaktan nefret ediyordu ama buna mecburdu.Tiffany kendine gelmeye kendine gelmeye çalışırken odaya teyzesi nancy girerek ''Hadi tiffany kalk artık okula geç kalacaksın''dedi. Tiffany biraz mızmızlanarakta olsa ''Tamam teyze hemen kalkıyorum''dedi ve sabah erken kalkmış olmanın verdiği uyku ve sinirle söylenerek yataktan kalktı.Koşarak banyoya girip duşunu aldı. Tayzesinin ikinci uyarışından sonra eline geçirdiği ilk kıyafetleri giyerek aşağı indi.Hızlıca bişiler atıştırdıktan sonra koşarak evden çıktı. Erken uyanmasına rağmen duştan sonra fazlasıyla oyalandığı için okula geç kalmıştı. Bu yüzden acele etmesi gerekiyordu. Hızlı adımlarla okula yürümeye başladı. Arabası olmasına rağmen okul yakın olduğu için yürümeyi tercih etmişti. Ama şuan bunun iyi bir fikir olmadığını düşünüyordu. Yolda İsabel'in yardımcısı miyusayla karşılaştı. Adımlarını yavaşlatıp ''merhaba miyusa nasılsın ?''diye sordu.Miyusa hafifçe tebessüm ederek ''Merhaba bayan nelson saolun iyiyim siz? diye yanıt verdi. Tiffany gülümseyerek ''teşekkür ederim miyusa bende iyiyim üzgünüm ama okula geç kaldım gitmem gerek sonra görüşürüz.''diyerek miyusanın yanından koşarak ayrıldı.


Uzun bir süre koştuktan sonra soluk soluğa okulun kapısından içeri giren tiffany biraz dinlenmek için duraksayarak saatine baktı. Eğer 5 dakika içinde sınıfta olmazsa derse yine geç kaldığı için hocadan azar işitecekti. Ama elinde değildi. Sabahları erken kalkmak sevmiyordu. 5 dakika daha erken uyumak için elinden geleni yapan insanlardandı o ... Uykuyu seviyordu bu yüzdende her zaman derse geç kalıyordu. Bir gün bu başına dert açacaktı. En kısa sürede uyku problemini çözmeliydi iliyordu. Ama şimdilik bu beklemeliydi. Daha büyük problemleri vardı. Sınıf 5 dakika içinde hayatta yetişemeyeceği gibi... Geç kalmak demişken cidden ilk derse yetişmeliydi. Tekrar koşmaya başladı. Fakat bu oldukça kısa sürdü. Çok geçmeden birine çarpıp yere düştü. Sinirle kalkıp eşyalarını toplarken''Ah harika birde sakarlık bir bu eksikti''diye söylendikten sonra üstünü sirkeledi o sırada çarptığüı çocuğu hatırlayarak ''Özür dilerim gerçekten hata bende geç kalmamak için koşturuyordum tekrar özür dilerim ''dedi.

Boynunu iki yana hareket ettirip kendini esnetti. Boynu ciddi anlamda ağrıyordu. Kahve de içmemişti. Bir güne kahvesiz başlamak, Richard için hiçbir zaman hayra alamet olmamıştı zaten. Zilin çalması ile beraber bir karmaşa ile öğrenciler derslerinin olduğu sınıflara hücum etmeye başladı.

"Sabahın köründe ders anlatmak hm?"

Elini çenesine götürdü ve sınıflara koşturan öğrencileri bir müddet daha izledi. Yapacak bir şey olmadığına karar verip yerdeki karo döşeme eşliğinde koridor boyu ilerlemeye başladı. İlk dersi ikinci saat başlıyordu ve bu da öldürecek bir saati olduğunun esas göstergesiydi. Etrafı kurcalıyor, açık kalmış öğrenci dolaplarını kapatıp üzerine de kilitliyordu. Sıkımıştı. Diğer öğretmenlerin büyük bir kısmı ile anlaşamıyordu hem...

"Ne gün ama..."

Homurdandı... Yolunu tamamen değiştirip giriş kapısına yöneldi. Ne olduğunu anlayamadan birinin kendisine çarpıp yere kapaklandığını hissetti. Gözlerini yere indirip sızlanan kıza bir iki saniye boş boş baktıktan sonra etrafa dağılmış, kendisine yakın bir iki defteri de toplayıp kızın eline tutuşturdu. Büyük ihtimalle kızın her yeri yara bere içindeydi. Böyle söylendiğine göre şu meşhur sakar tiplerden biri olmalıydı. Okulda bu kız gibi onlarca kişi tanıyordu. Fakat hayatında kimse kendisine bu kadar yüksek bir hızla çarpmamıştı. Öğrencinin adını biliyordu. Hemen hemen tüm listeleri ezberlemek gibi gereksiz bir huyu vardı. Ve kızın ilk saat dersi olmadığını biliyordu. Okula geleli iki gün olmasına karşın biraz fazla şey biliyordu. Kendini tanıtma ihtiyacı hissetmedi bile. Kızın kendisini görünce şaşıracağından emindi. Ne de olsa dünyaca tanınan biri olmak, bu tip şeyleri beraberinde getiriyordu.

"Önemi yok, her neyse, sen nereye yetişmenin derdindesin? İlk saat girmen gereken bir ders olmamalı, yanılıyor muyum?"

Soran gözlerle bakarken sol bileğini hafifçe savurdu ve kendiliğinden açılmış olan saatine baktı. Zaten hafif düşük kapaklara sahip olan gözleri sanki uykusuzmuş gibi kısıldı ve saatin kadranına takıldı. Henüz ikinci saate otuz dakika kadar zaman vardı. Gözlerini devirdi...

"Ah neyse, boşver... Henüz yarım saat var. Evine dön, ya da buralarda takıl. Sen bilirsin. İkinci saat benim dersime gireceksin, belki birer kahve içebiliriz."

Şu iki gün içinde yaklaşık yirmi kadar öğrenci ile kahve içmişti. Tiryakiliğinin getirisi olarak bunu öğrencilere de bulaştıracaktı. Koridorlardaki içecek makinelerindeki kahve stoklarının ani düşüşü tüm şüpheleri Richard'a çekiyordu.

Tiffany’nin çarptığı kişinin kim olduğunu görmesiyle şok olması bir oldu. Okulda hiç başka kimse yokmuş gibi gidip müzik hocasına çarpmıştı. Bir bu eksikti. Okuldaki kişiler sakar olduğunu bilmiyormuş gibi birde hocalar öğrenecekti. Üstelik o sıradan bir hoca değildi. O herkes tarafından sevilen bir müzisyendi. Okuldaki kızlar ona hayrandı. Hayranlıktan da öte bir çoğu ona platonik aşıktı. Tiffany bay Richardın müziğini ve şarkılarını seviyordu fakat diğerleri gibi aşırı hayranlık yada ona karşı platonik hisler beslemiyordu. O genel olarak bu konuda diğerlerinden daha mantıklı davranan biriydi. Bay richard’ın müziğine ve kendisine saygı duyuyordu ama hepsi buydu. Tamam belki fazlasıyla uyku düşkünü hatta tam olarak bir uykucuydu ve sakardı da ama en azından aynı zamanda zeki ve mantıklı biriydi de… Sakar olmak saçma hayallere kapılıp yanlış düşünceler içinde boğulmaktan iyiydi. Takma isim olarak sakar kelimesini kabul edebilirdi ama şapşal kelimesini asla kabul edemezdi. Ve okuldaki kızların tamamı olmasa da çoğu kesinlikle şapşal kategorisine giriyordu. Tiffany eşyalarını ona uzatan müzik öğretmenine teşekkür ederek eşyalarını aldı. Evet sonunda tüm eşyalarını toplamıştı.

Müzik hocasının ilk cümlesinden sonra şaşkınlıkla saatine bakarak ''Ne ama saat… Ah teyze… Saati ileri aldığına inanamıyorum.'' Diye sinirle söylendikten sonra müzik hocasını hatırlayarak ''E şey saatte bozulmuş olabilir tabi'' dedi. Okula yarım saat erken gelmiş olmanın özellikle de o kadar koşturmanın verdiği yorgunlukla sesinde birazda olsa sinir vardı. Önünde ders öncesi yarım saati vardı. Ah işte bu harikaydı. Evde 20 dakika daha uyuyabilirdi ama o yarım saat önceden okuldaydı. İstemeyerekte olsa iç geçirdi. Kahve evet harika bir fikirdi belki böylelikle kendine gelebilirdi. Hem böylelikle uykusu da kaçardı. Sevinçle ''Harika olur böylelikle uykum açılır.'' Dedikten sonra konuştuğu kişinin müzik öğretmeni olduğunu hatırladı kendine engel olamamıştı. Öff hem çok sakardı hem de diline hakim olamıyordu. ''Şey affedersiniz aslında sizinle kahve içmeyi çok isterim demek istemiştim.'' Dedi. Daha sonra gözlerini devirerek '' Bugün patavatsızlığım üstümde üzgünüm düşündüklerimi pat diye söyleyiveriyorum. '' Diyerek iç geçirdi.