Kaybetme Korkusu

Jon içindeki karanlığı en azından kontrol altına alabildiği için bir parça rahatlamış bir şekilde aşkını hatırlayan kadınının hasar görmüş bedeniyle ve onunla ilgilenebilmek adına evine götürdüğünde zaten yorgun olan bedenini daha fazla yormamak adına tutkunun esiri olmuş bedenleri doyuma ulaşıp rahatladığında yeni bir zevk denizinin içinde boğulmak yerine kızı kolları arasına alıp ona olan aşkını gösterircesine sevip okşamış ve kolları arasında uyumasına izin vermişti. Levitt mi? O yaşananların etkisinde kalıp kadınını kaybetme korkusuyla başa çıkmaya çalışarak kalbinin sahibinin düzenli nefes alıp verişlerini dinleyip, onun uyurken ne kadar tatlı olduğunu düşünüp scarlett’ı izlemenin tadını çıkardı. Aklında jasper’ın ne kadar ileri gidebileceği ile ilgili sorular onu boğarken jared düzelince bütün bu olanlar yüzünden onu ölesiye dövmeyi aklının bir köşesine not etti. Bütün bu olanların suçlusu direk olarak o olmasa da öfkesini bir şekilde birilerinden çıkarması gerekiyordu. Üstelik jared kızları amcasına verdiği için mazereti ne olursa olsun suçluydu.

Öfke içindeki karanlığı harlarken kızı kendisine biraz daha çekip sarılarak kokusunu derin bir nefesle içine çekti. Kötü şeyler düşünememeye çalışarak gözlerini kapadı. Ancak sabaha karşı güneş ışınları yeni yeni odanın içerisini aydınlatıp gecenin kötü anılarını örterken yorgunluktan sızıp kalmıştı. Rüyası aşık olduğunu kadınla geçirebilecekleri güzel günlerden bir parçayla başlayıp onu kaybetmesiyle son bulurken kan ter içinde kalmıştı. Ne kadar uyanmaya çalışırsa çalışsın yorgun bedeni buna izin vermiyordu.

Sonunda kafamın içinde bir şeyler otururken sevdiğim adama olan aşkımı da hatırlamaya başladım. Her ne kadar bu hatırlama işi bedenime oldukça zarar verse de umurumda değildi, çünkü onu üzgün görmeye dayanamıyordum. Birlikte eve geçtiğimizde bana barda dokunan erkeğin izlerini Jonathan'ın dokunuşları ile silmek için onun dudaklarına daha hırla kapandım. Birlikte doyuma ulaştığımızda kendimi güvende hissettiği tek yer olan sevdiğim adamın kollarına kıvrılıp uykuya dalmaya çalıştım. Yorgun bedenim kendini uykuya kolayca teslim ederken derin bir uykuya daldım. Kafamın içinde hala oturmayan bir kaç ayrıntı vardı, özellikle perim ile ilgili olan kısımlar geçmişimde oldukça karışıktı. Gördüğüm rüyada bile bazı şeyleri anımsamakta zorluk yaşadım ama ne gördüğümü biliyordum. Hayatım gözümün önünden geçiyordu ve benim tek yaptığım bunu izlemekti. Kendim bedenim ise acı çekiyordu, rüyada acıyı hissetmiyordum. Burnumdan akan kanı da öyle... Beynim garip bir zorlamanın esiriyken neredeyse yatağımın kan havuzuna dönüşmüş kısmını bilmiyordum, çünkü hissetmiyordum. Uyanma vaktim geldiğinde ise gözlerimi araladığım ilk anda hissettiğim acıyla çığlık attım. Kan dolan burnumdan nefes almakta zorlanırken, ağzımda aynı şekilde kan doluydu. Acının durmasını istiyordum. Sevdiğim adamı duyuyor ama hiç bir şey söyleyemiyordum. Bir kez daha öldüğümü düşünmeye başladım. Sanırım ölüyordum. Gözlerim karardığında gördüğüm peri kalbime daha fazla acı verirken yapılan işkenceleri hatırladım. Bu durum ise beni daha kötü bir hale sokmaktan başka bir işe yaramadı. Saniyeler içinde artık kalbimin pes ettiğini hissettim. Çalışmaktan vazgeçiyordu ve ben ölüyordum...

Gördüğü kabuslar kalbinin delicesine çarpmasını sağlarken ter içinde kalmıştı. Scarlett’ı kaybetmek düşüncesi bile berbattı. Gördüklerinin hayal olduğunun içten içe bilse de bu duyduğu endişeyi azaltmamıştı. Kulaklarına dolan çığlıklar ile bir türlü uyanamadığı kabusundan kalkıp gözlerini araladığında gördüğü manzara nefesini kesmişti. Beyni ve kalbi çalışmayı reddetse de kan olan yatak harekete geçmesi için onu tetikledi. Kızı kolları arasına alıp büyülerine başlamadan önce saçlarını okşayıp '' Sakin ol canım geçecek '' dedi ve bildiği en karanlık, kadim kelimeleri kadınını iyileştirmek için kullanmaya başladı. Bunun kanı azaltmaktan başka bir işe yaramadığını dehşetle fark edip lanetler ederek hızlı düşünmeyi denedi. İşin içine insan doktorları sokmaya karar verip ortalığı bir büyüyle tam teşekküllü hastane odasına çevirdi.

Aşık olduğu kadını istemeye istemeye doktorlara bırakırken bir yandan da kendi yöntemiyle yardım etmeye çalışıyordu. Geçen her dakika delirmesine neden olurken sinirleri daha fazla yıpranmaya dayanamadığı için sonunda duvara sert bir yumruk geçirip tekme atarak '' Lanet olsun!!!!! '' diye bağırdı. Eğer… Eğer scarlett’a kötü bir şey olursa ne o jared’ı ne de amcasını yaşatmamak konusunda kendi kendine sözler verirken gözlerinden süzülen göz yaşlarına engel olamamıştı.

Ölüyordum... Düşündüğüm ve hissettiğim tek şey bundan ibaretti. Hatırladığım şeylerse kendimden nefret etmeme neden oluyordu. İşkenceler, onca kan, sonrasında tecavüz... Ama en yaralayıcı olan Elise ile beraber kendimi periye verdiğim anlardı. Kalbimde Jonathan varken başka bir erkeğe dokunmanın düşünmesi bile berbatken ben bunu bizzat yaşamıştım. Hayatım ellerimin arasında her saniye biraz daha kayarken sürüklendiğim karanlıkta kapalı kaldım. Karanlığın içinde hiç bir şey yoktu. Görmem gerektiği söylenen beyaz ışıkta ortalarda yoktu. Zifiri karanlığın tek bir anlamı olabilirdi, cehennem... İyi bir insan değildim. Geçmişim de yok yere gücümü bilmeden o kadar çok insanın hayatını ellerinden almıştım ki bu yüzden bu sona şaşırmamalıydım.
...
Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyordum. Ama etrafımda hissettiğim insanlarla kafam karışık bir şekilde gözlerimi araladım. Beyaz önlüklü doktorlar, koşuştururken sonunda uyandı diyen adama boş gözler ile baktım. Zihnim yavaş yavaş gördüklerini algılamaya başladığında durumu yeni yeni kavradım. Yaşıyordum. Bunun tek sebebi ise Jonathan olmalıydı. Tüm bu doktorların burada olmasının sebebi oydu. Zihnimi daha fazla açmaya çalışırken doktorların arasında hızla yanıma yaklaşan bedenin gözlerine bakarak gülümsemeye çalıştım.

"Seni seviyorum, Jonathan..."

Hala biraz ağrı hissediyor olsam da umurumda değildi. Onun yanında iyi olacağımı biliyordum, daha da önemlisi onunla olacağımı biliyordum.

Bütün gece gördüğü kabusların ardından kadınının çığlığı ile gözlerini aralamak aklını başından almaya yetmişti. Uyandığında gördükleri kanını dondurup nefesini keserken onu kaybetme korkusu kalbinin sıkışmasını sağladı. Jared ve jasper’a lanetler okurken kızı kolları arasına alıp büyüleriyle onu kurtarmaya çalışmış başaramayınca ise deyim yerindeyse kendisini tamamıyla kaybetmişti. Öldürme isteği en hat safhaya ulaşırken aklına gelen şeyle odayı tam teşekküllü bir hastaneye çevirip en iyi doktor ve hemşirelerin hepsini getirerek sevdiği kadını zorlukla onların eline bırakıp köşeye çekilmişti. Hıncını duvarlardan çıkartırken kendinin gördüğü zararı göz ardı ederek karanlık ama iyileştirmeye yarayan kadim büyülerini yapmaya devam ediyordu. Her büyü onun aurasını daha da değiştirirken gözlerinin rengi giderek koyulaşmaya başladı. Karanlığın benliğini yavaşça ele geçirmesine çaresizce izin verirken yok etme arzusunu dizginlemeye çalışarak işine devam etti.

Onu kaybedemezdi… İçinde scarlett’ın olmadığı bir hayat istemiyordu. Gözlerinden bir damla yaş firar ederken doktorların telaşla koşuşturan seslerini duydu. Kızı kaybettiğini düşündüğü saniyelik sürede içinde büyük bir acı hissetti. Uyandı sözü nefesini keserken hızlı adımlarla sevdiği kadının yanına gitti. Duyduğu sözlerle yatağa oturup kadınını kolları arasına alarak '' Tanrıya şükür… Seni kaybedeceğimi sandım. Beni çok korkuttun sevgilim.'' Derken değişmiş olan sesini pekte fark etmedi.

Gözlerimi açtığım anda zihnimin daha berrak olduğunu hissettim. Bir şekilde anılarımın önüne barikat olan engel yok olmuştu. Hissettiğim acı yaşadığımı bir kez daha vurgularken bana bakan karanlık gözler ile karşılaştım. Bana hala aşkla bakıyordu ama karanlık aurasını ciddi anlamda hissediyordum. Sonuçta konu karanlık olduğunda bende bu aura ile yakından ilişki içine girmiştim. Jonathan yanıma gelip beni kolları arasına alırken ona sıkı sıkı sarıldım. Onu gerçekten seviyordum. Küçük bir kızken bile ondan etkilenmiştim. Şimdi ise tüm benliğim ile ona ait olmuştum. Karanlığın adeta içine işlediği ses tonu ile konuşurken boynuna küçük bir öpücük kondurdum.

"Özür dilerim, sevgilim. Benim yüzünden acı çekmeni istemezdim. Ama şimdi lütfen kendin için bir şeyler yap ve sakinleş. Seni seviyorum ve asla bırakmam."

Kendimi geri çektiğimde ellerimi Jonathan'ın yanaklarına koydum. Parmağımla gözünden akan yaşı sildikten sonra dudaklarına masum ve sevgimi hissettiren öpücük kondurup geriye çekildim. Gözleri hala karanlığı gösterse de daha sakin görünüyordu yada ben öyle sanıyordum. Onu biraz daha sakinleştirmek için yüzüne dudakları hariç küçük öpücükler kondurup yeniden dudaklarına yapıştım. Uzun öpücük sonrası dudaklarımızın temasını kesmeden konuştum.

"Sakinleş hayatım. Seninim, sen de benim. İstersen sana ait olduğumu etrafta bize bakan doktorlar olmadığında zevkle gösteririm."

Yaşadığı dakikalar ona günler gibi gelirken doktorların telaşla koşuşturmaları kalbindeki büyük ağrı yüzünden nefes alamamasını sağlamıştı. Korku dolu dakikalardan sonra kadını gözlerini sonunda araladığında bile ona pekte iyi gelmeyen iyileştirme büyülerini bırakamamıştı. Kolları arasındaki kızın saçlarına öpücükler kondurup endişesini dile getirdiğinde kendinde bir terslik hissetmiş ancak umursamamıştı. Hayatına anlam katan nefes almasını sağlayan tek kadın iyi ve yanında olduğu sürece geri kalan hiçbir şeyin önemi yoktu o an. Aşık olduğu güzelliğin sesi önce kulaklarına ardından kalbine ulaşırken gözünden bir damla daha yaş aksa da gülümsedi. Geri çekilip ''Bende seni seviyorum hayatım... '' dedi. Dudaklarına kapanan dudaklara tutkuyla karşılık verirken sakinleştiğini hissetti. İntikam hala istediği bir şeydi sadece bunun için daha sonra düşünecekti. Yüzüne kondurulan öpücükler bütün dikkatinin scarlett’ta toplanmasını sağlarken zaman ve mekan kavramını kaybetmişti. Son uzun ve tatlı öpücük arzularını harekete geçirip ona sahip olma dürtüsünü daha baskın hale getirirken elleri onun bedeninde gezinirken kadınının geri çekilip söyledikleri ile kendine geldi. Kafasını biraz daha geri çekip etrafa baktığında bir sürü doktor ve hemşirenin onları izlediğini fark etti.

Onları bir büyüyle yok etmeden önce ''Siz her ne kadar bir çok şeyi hatırlamayacak olsanız da ben yine de hepinize teşekkür ederim '' dedi. Doktorlar kaybolup hastane odası normal bir yatak odasına döndüğünde gözlerini sevgilisinin gözlerine dikti. Bir eli ile onun yanağını okşayarak ''Evet aşkım nerede kalmıştık? Sanırım bana ait olduğunu gösterecektin '' dedi. Çapkınca sırıtıp o enfes dudakların tadını çıkarmaya başlarken kızı yatağa itmişti.

Şu an hayatımı borçlu olduğum kişiye bakarken kalp atışlarımın değiştiğini hissediyordum. Geçmişim, bana yapılan büyüler, yaşananlar her şey yerli yerine oturduğunda geriye aşk ve acı kalmıştı. Jonathan'a aşık olduğumu biliyordum, diğer yandan Jace ile olanlar yüzünden suçluluk hissediyordum. Büyünün etkisinde olsam da düşünmeden edemiyordum. Üstelik tek sorun Jace'de değildi. Dante'e saldırmış ikizime rağmen benim olması için onu zorlamıştım. Tüm bu olumsuz düşüncelerden beni uzaklaştıran şey Jonathan'ın karanlık aurası olurken ilacının ben olacağını düşünerek onu baştan çıkarmıştım. Ama etraftaki doktorların bakışları altında sadece belirli bir noktaya kadar ilerlemeyi başarmıştım. Doktorlar ortadan kaybolup sevdiğim adamla yalnız kaldığımda onun sözleri ile yatağa uzanmasını sağlayarak üstüne çıktım. Bir bir söz vermiştim ve elbette tutacaktım. Tek kelime etmeden dudaklarına kapandığımda kıyafetleri çıkarmaya başladım. İçimdeki tutku ve ateş büyürken geçen her dakika Jonathan daha fazla çıplak kalıyordu. Ben ise çıplak gördüğüm her tenin dişlerim ve dudaklarımla tadını çıkarıyordum. Sonunda tamamen giysilerden arınmış bedene bakarken öpücüklerimi aşağı doğru ilerleterek erkekliği ile ilgilenmeye başladım. Onu kıvrandırıp tadını aldığımda hızla dudaklarına kapandım. Erkekliğine kalçalarımı bastırırken kendimi biraz geri çektim. Öpüşme son bulsa da dudaklarımız hala birbirine değiyordu.

"Beni almaya hazırsın, aşkım. Hadi beni kadının yap."

Onu kaybedeceğini düşünüp karanlığa gömüldüğü bütün o berbat anların adından sevdiği kadınla baş başa olmak güzel bir hayal gibi geliyordu. Scarlett tanrıya şükür ki yaşıyordu ancak ona bunu yapanları öldüreceği kesindi. Yaşadığı her bir korku dolu dakikanın, ömründen ömür gittiği endişe dolu anların bedelini jasper ve adamlar ödeyecekti. İntikam isteği oldukça baskın olmasına rağmen şuan kadınıyla ilgilenip iyi olduğundan emin olmak daha önemliydi. Doktorları yollayıp seksi güzeline sözünü hatırlatırken endişesi azalmış olsa da hala yok olmamıştı. Yatağa uzanıp kendini üzerindeki harika sihirbaza bırakırken her şeyin geride kaldığına kendini inandırmaya uğraşıyordu. Kadınının üzerinde gezen elleri, dudaklarındaki dudaklar dikkatini, düşüncelerini yavaş yavaş dağıtırken gözlerini kapatıp anın tadını çıkarmaya odaklandı. Bedenini arzu ve tutku ele geçirirken üzerindeki kıyafetlerden kurtulması konusunda ona yardım etti. Vücudunda bırakılan ısırıklar aklını başından alırken erkekliğindeki ilgi kendini kaybetmesini sağladı. Hırlarcasına inlerken duyduğu sözlerle kızı altına aldı. Scarlett’ın aksine onun üzerindekileri vakit kaybetmeden parçalara ayırdı.

Altındaki harika bedenin her bir noktasına öpücükler kondurup kadınlığına inerek bir süre özünün tadını çıkardı. Kulağına dolan inlemeler duyup duyabileceği en harika melodi gibi gelirken daha fazla vakit kaybetmeden bacakları arasındaki yerini alıp sert bir hamleyle tek beden olmalarını sağladı. İçinde hareket etmeye başladığında içine girişinin aksine yavaştı. Onun yaşadığını, sevişmelerindeki yavaşlıkla işkence edercesine kendine kanıtladıktan sonra sevgilisinin tatmin çığlığını duyduğunda hareketlerini hızlandırdı. Kadını ikinci kez tatmin olduğunda oda kendini bırakıp rahatlayarak kendini yana attı. Scarlett’ı kollarının arasına alıp saçlarının arasına öpücük kondurduktan sonra '' Seni çok seviyorum hayatım… Seni bundan sonra gözümün önünden ayırmayacağım. Tanrım seni kaybettiğimi düşündüğüm anlar o kadar berbattı ki.'' Diyerek ona daha sıkı sarıldı.

Sevdiğim adamın içindeki karanlığı yok etmek ve dahası ona içimdeki sevgiyi hissettirmek adına uzun süre tadına bakmıştım. Bunun bana getirisi ise alev alev yanan benim ve Jonathan'ın tahrik edici dokunuşları olmuştu. Bacaklarımın arasında yaptıkları tatmin olmamı sağlasa da yüzündeki ifade çok daha fazlasının olduğunu gösteriyordu. Bedenim ısrarlı dokunuş ve öpücüklerle hazır hale geldiğinde tek beden olmamız yüzümde memnun bir ifadeye dönüştü. Hareketlerindeki yavaşlık beni çılgına çevirse de bir süre sonra ellerimle yanaklarını kavrayıp gözlerinin içine baktım. Bu yavaşlık bedenlerimize işkence olsa da ruhlarımızın da bir olduğunu hissetmemi sağlıyordu.

"Seni çok seviyorum, Jonathan."

Kalbimden taşan duyguları kelimelerle ifade ettiğimde dudaklarını öpmeye başladım. Hızlanan hareket başımı geri atma istediği uyandırırken buna uyarak her harekette sevdiğim adamın adını haykırdım. Terli bedenlerimiz tatmin duygusu ile taşarken kendimi beni sıkıca saran kollara teslim ettim. Duyduklarımla mutlu olurken yaşadığım işkenceler ve dahası aklıma geldiğimde gözümden akan tek damla yaşa engel olamadım.

"Sensizlikle berbat bir şeydi, sevgilim."

Sevdiği kadının kolları arasında olduğunu bilmek, hissetmek kelimelerle anlatılmayacak kadar güzeldi. Yaşadığı o berbat anları geride bıraktığını kendine kanıtlamak istercesine ona biraz daha sıkı sarıldı. Kokusunu derin nefeslerle içine çekip sessizce anın tadını çıkardı. Onsuz geçirdiği kabus gibi anlara inat huzurun keyfini sürüyordu. Sonunda her şey düzelmişti. Buna inanamıyordu. Uzun süreden beri ilk kez mutlu olduğunu hissetti. Scarlett kendisine olan aşkını hatırlayınca da yaşamıştı bu mutluluğu ama o zaman onu kaybetme korkusunu daha baskın hissetmişti. Hep bu anın geleceğinden ve o zaman bir şey yapamayıp çaresizce aşık olduğu kadının ölüşünü izleyeceğinden korkmuştu. Sonunda o anı yaşamıştı ama tanrıya şükür ki onu kurtarmayı başarmıştı.

Duyduğu sözlerle gülümseyerek '' Artık hepsi geri de kaldı bebeğim… Bundan sonra her anında yanında olup ilgiden seni bunaltacak olsam da yanımdan ayırmayacağım seni.'' Dedi. Ve saçlarına öpücük kondurup gözlerini kapadı. Onun düzenli nefes alışlarını dinleyerek jon’da kendini uykunun kollarına teslim etti.

RP SONU

» Kaybetme Korkusu
» Katilin Korkusu