Geçmişin İzleri

Kuzenini etrafta görememek endişelendirmişti genç kızı… Bu karışıklığın nedeninin dante sayesinde scarlett olduğunu öğrense de bu yüzden ona kızgın değildi tam tersine minnettar bile sayılırdı aslında onun sayesinde erkeklerin gereksiz kavgası son bulmuştu. Yine de onu endişelendiren şeyler yok değildi. Rose’un hamile olduğu göz önüne alınca bebeğe bir şey olmasından korkmuştu. Onların iyi olduğunu öğrendikten sonra derin bir nefes alıp ayağa kalktı. Sevdiği adam günün sonuna geldiklerini haber veren bir konuşma yaparken gözleri jon’un üzerinde gezindi. Biraz kötü hırpalanmıştı fakat hayattaydı önemli olanda bu değil miydi? Aralarındaki bu husumetin en azından bu günlük son bulduğu gerçeğinin verdiği rahatlıkla etrafa göz gezdirdi. Leon’un emir verir tarzda konuşması üzerine kaşlarını çatıp sevgilisine kısa süre baktı. Söz dinleyen biri hiçbir zaman olmamıştı elise buna rağmen perisiyle tanıştığı ve sevgili olduğu zamandan beri birkaç şeyde müsama göstermişti. Bugün ise hiçte anlayışlı davranmayı düşünmüyordu.

Özellikle gözlerinin önünde çocukluk arkadaşına acımasızca saldırdıktan sonra. Sevdiği adama hiçbir şey söylemeden hızlı bir şekilde malikaneye girmeden evvel durup dante’ye '' Sana scarlett’ın odasına kadar eşlik edeyim eminim konuşacak çok şeyiniz vardır'' dedi ve yürümeye devam etti. Dante’yi scarlett’ın odasına getirip kapıyı çaldıktan sonra cevap beklemeden içeri girdiğinde yüzüne sıcak bir gülümseme yerleştirdi. Kuzenine '' Seni odanda bulduğuma sevindim.'' Diyerek dante’ye içeri girmesini söyleyip odadan ayrıldı. Yüzündeki gülümseme odadan çıktığı an silinirken kızgın bir şekilde üçüncü kata çıktı. Sevgilisiyle birlikte kaldıkları odaya girip kapıyı kilitledi. Üzerine bir havlu sarınarak aynanın karşısına geçip saçlarını tararken daha doğrusu onlara işkence ederken aklında olanlar vardı. Scarlett ve dante’nin konuşacak çok şeyleri olduğuna emindi fakat bugün anlamıştı ki aynı şey leon ile kendisi içinde geçerliydi. Kuşkusuz ilk konuları arkadaşına nedensiz yere saldırması olacaktı tabi birde nasıl o kadar acımasız davranabildiği vardı. Kuzenini küçük şeytan olarak adlandırmasına sinir olduğu ise henüz gün yüzüne çıkmayı bekleyen gerçeklerden en önemsiziydi.

Dalıp gitmişti bir an için. Aklından olanları uzaklaştırmayı ne kadar denerse denesin başaramamıştı. Gördükleri sıradan şeyler değildi sonuçta. Kabul ediyordu sevdiği adamın daha öncede kavga ettiğini hatta gözlerinin önünde peri öldürdüğünü görmüştü fakat o zaman durum bundan çok daha farklıydı. Leon’un öldürdüğü perilerin hepsi kötü ve katil olmakla birlikte ayrıca kuzeniyle kendisini kaçırmış tehlikeli kişilerdi. Az önce meydana gelen olayla uzaktan yakından bir alakası yoktu. Jon kötü biri değildi üstelik onlara zarar verme gibi bir girişimde de bulunmamıştı. Arkadaşlarıydı ve tek yaptığı kızların morallerini düzeltmeye çalışmaktı. Sevgilisinin ona bu kadar acımasızca davranmasına bir anlam veremiyordu. Başlarda kıskandığı için olabilir diye düşünse de onu öldürmek isteyecek hatta bu isteği eğleme dökmeye kalkışacak kadar ileri gittiği gerçeği aklına geldiğinde tüm bunların basit bir kıskançlıktan meydana geldiğine inanmakta zorlanıyordu. Saçlarına ettiği işkence giderek yavaşlarken birden beline dolanan ellerle irkilerek kendine gelmişti. Hızla kafasını kaldırıp aynaya bakarken burnuna dolan tanıdık baş döndüren erkeksi kokuyla beraber sevgilisinin yüzünü görmesiyle derin bir nefes aldı. Saçlarında hissettiği zarif dokunuşla birlikle boynuna kondurulan öpücükle yatıştığını hissetse de kaşlarını çatıp aynadan sevgilisine bakmaktan geri kalmamıştı. Arkadaşını öldürmeye kalktığı için ona kızgındı ve olanlara bir açıklık getirip jon’a bir daha saldırmaması konusunda anlaşmadan da yumuşamaya niyeti yoktu.

Konuşmaları sessizce dinledikten sonra iç çekip ''Sana kızgın olmak için iyi sebeplerim var leon. Beni kıskandığını bilmek, hissetmek güzel ama tanrım… sen… sen neredeyse arkadaşımı öldürüyordun hem de kötü hiçbir şey yapmadığı halde. Bence önyargılı yaklaşıyorsun'' dedi. Arkadaşımı öldürüyordun kısmını üzerine basarak söylemişti. Kendini bir anda sevdiği adamın kucağında bulmanın verdiği şaşkınlıkla tarak elinden kayıp yere düşerken derin bir nefes alıp onun özlediği erkeksi kokusunu içine çektiği sırada savunma duvarlarının yıkılmaması için kendiyle büyük bir savaş veriyordu. Sevdiği adam onu yatağa bırakarak saçlarını okşamaya başladığında öfkesi hala geçmemişti. Duyduklarından sonra yattığı yerden hızla doğrulup gözlerini onun gözlerine dikerek ''Muhtemelen kıskançlık krizine girerek kızın canına okurdum ama kızı öldürmeye kalkmazdım. Belki sadece düşünürdüm ayrıca ikisi aynı şey değil. Biz sadece arkadaşız tıpkı rose ile senin aranda olan arkadaşlık gibi. Kimse kimseyi yatağa atmak ya da koynuna girmek istemiyor yani'' Diyerek gözlerini kapayıp bir süre sessiz kaldı. Öğrendikleri basit şeyler değildi bunu sindirmesi için zamana ihtiyacı vardı. Gözlerini açtığında kendini bile şaşırtacak bir sakinlikte ''Geçmişini bana ne zaman anlatmayı planlıyordun merak ettim? Ayrıca iyi taraftasın kötü perileri öldürmen normal… Yani kötü perileri öldürüyordun değil mi? Ve sadece perileri? Masum ve zararsız kişilere sırf eğlence olsun diye zarar vermemişsindir. Vermedin dimi?'' diye sordu. Bedenini ele geçirmesini engelleyemedi bir tedirginlikle… Az önce söylediklerini yapmamış olmasını umut ederek.

Duyduklarıyla birlikte derin bir iç çekip sevgilisine bakarak ''Ne söylersem söyleyeyim seni tersi olduğuna ikna edemeyeceğim değil mi? '' diye sordu. Yakın bir arkadaşı ve sevdiği adam arasında problem olmasını istemiyordu. İkisi de değer verdiği kişilerdi ve birbirlerine zarar vermeleri asla istemediği bir şeydi. Gözlerini devirip bir süre tepkisiz kaldı. Sonra ''En azından onu da tanımayı denesen? Yani jared beni öptüğü halde ona bir şans verdin değil mi? Jon beni öpmeye kalkışmadı bile tek yaptığı bizi düşüncelerimizden uzaklaştırmaya çalışmaktı. İyi bir arkadaşın yapacağı gibi. Neden onu da saldırıp öldürmeye çalışmak yerine tanımayı denemiyorsun? '' diye sordu üzgün olduğunu ses tonunu yansıtmamaya çalışsa da başaramamıştı. Aralarında oluşan sessizlik sonrası öğrendiği gerçekler ise duygularını alt üst etmişti. Bir an sadece boş gözlerle bakmakla yetinmişti. Duyguları karmakarışıktı. Onunla hiç geçmişinden konuşma fırsatı bulamamış olmalarının yanında onun karanlık bir geçmişi olduğunu da hiçbir zaman aklının ucundan bile geçirmemişti. Gözü önünde öldürdüğü onca periye rağmen çünkü orada kuzeni ve kendisini kurtarmaya çalıştığının farkındaydı. İyilik meleği olduğunu düşünmemişti elbette fakat kötü olduğunu da hiç düşünmemişti. Duyduklarını biraz sindirip beyni çalışma faaliyetine devam etmeye başladığında aklındaki soruları sıralamıştı.

Onun en azından masumlara sırf eğlenmek adına zarar vermemiş olmasını umarak. Soruların cevaplarını beklerken tüm bedenine bir tedirginlik hakim olmuştu. Duyduğu ufak rahatsızlık dalga dalga yayılmaya başlamıştı. Leon sözlerini bitirdiğinde gözleri şaşkınlıkla büyürken şok olmuş bir şekilde ''Ne?Sen.. '' diye başlayan bir cümle kurmayı denedi ama bu imkansızdı. Yataktan usulca çıkarak pencerelere doğru yavaş adımlarla ilerleyip bir iki tanesini sonuna kadar açtı. Tüm oksijeni bedeninden çekilmişçesine temiz havayı derin nefeslerle içine çekerken gözlerini kapayıp kendini dinlemeyi denedi. Bu bile şu an o kadar zordu ki. Gözlerini açtığında saçlarıyla oynayarak yatağa yeniden gidip oturdu. Gözlerini sevgilisinin gözlerine diktiğinde hala saçlarıyla oynuyor olmasının tek nedeni stres atmaktı. Birkaç dakika sonra kendini durdurabilmeyi başarmıştı. Duyduklarına inanmakta zorlandığını belli eden bir ses tonuyla ''Ben az önce yanlış mı duydum yoksa sen bana bir süre karanlık tarafta yer alarak bizi korumaya çalışan perileri avlamakla kalmayıp bir cadıya hizmet ettiğini mi söyledin? Eğer öyleyse nasıl kölelikten kurtuldun? Her şeyden önemlisi neden? Karanlığın nesi seni cezp etti? '' diye sordu.

Ne düşünmesi ya da ne hissetmesi gerektiği hakkında en ufak bir fikri yoktu. Tüm duyguları alt üst olmuştu ve yatakta kaldığı süre boyunca git gide boğulduğunu hissediyordu. Sevdiği adamın dokunuşları onu rahatlatıp içini ısıtsa da öğrendiği şeylerin ağarlığını kaldırabilmekte çokta fazla yardımcı olmuyordu. Mantıklı düşünmeye çalışıyordu fakat mantığının sesi bile kesilmişti duydukları karşısında. Aşık olduğu adamın gerçekten kötü biri olduğuna inanamıyordu. Daha doğrusu inanmak istemiyordu. Nefes almakta zorlandığını fark ettiğinde yataktan kalkıp camlara yöneldi. Aklında bir sürü düşünce yığını varken içlerinden hangisinin en önemlisi olduğunu düşünüyordu. Pencereleri açıp temiz havayı içine çekerken öğrendiklerinin leon’a karşı hislerini değiştirip değiştirmediğini anlamayı denedi. Hayır kesinlikle değiştirmemişti. Hala ona sırılsıklam aşıktı. Bakarken içinde kaybolabildiği mavi gözlerine bakmak,dokunuşlarını teninde hissetmek, o baş döndüren kokusu geçmişini öğrenmeden önceki gibi onun tüm dengesini alt üst ediyordu. Onu anlamaya çalışıyordu aslında ama ne kadar denerse denesin başaramıyordu. Temiz havayı ciğerlerine doldurduğu sırada konuşacakları oldukça fazla konu olduğunu bilmek sinirlerini germişti. Bu konuşmaya devam etmek istemiyordu fakat bundan kaçamayacağının da farkındaydı. Eninde sonunda yine bu noktaya gelip geçmişi konuşmak zorunda kalacaklardı ve her şeyin şimdi olup bitmesi daha iyiydi. Bu yüzden üzerindeki stresten kurtulmak adına saçlarıyla oynarken yatağa geri döndü.

Gözleri içinde kaybolup gittiği mavi gözlerle buluştuğunda derin bir nefes alıp merak ettiklerini sıralarken az önce duyduklarının büyük çoğunluğunu sindirmişti. Yeni sorularının cevaplarını beklerken kendini en kötüsüne hazırlamaya çalışıyordu artık ne kadar başarabilirse… Öğrendiklerinden sonra sevgilisine biraz daha yaklaşıp derin bir iç çekerek elini onun yanağında gezdirirken ''sanırım rose’a teşekkür etmeliyim o zaman… Sana birilerine değer vermeyi yeniden öğretip karanlıktan kurtararak benim aşık olduğum adama dönüşmeni sağladığı için '' diyerek dudaklarını öpmeye başladı. Üzerindeki havludan kurtulup onun üzerine çıktığı sırada elleri de sevdiği erkeğin vücudunda kısa süre gezinerek gömleğinin düğmelerine gitti. Kalçalarını onun erkekliğine sürterken parmakları sonunda gömleğin esaretinden kurulmuş teninde hafif ve baştan çıkaran bir şekilde geziniyordu. Elleri yavaşça aşağı kayıp pantolonun düğmesini çözerken tadına asla doyamayacağını düşündüğü dudaklarını emiyordu. Erkekliğinin üzerinde kalçalarını bir süre daha hareket ettirdikten sonra erkeğinin üzerinden yavaşça kendini yana atarken bir eliyle erkekliğini okşayıp dudaklarını emmeyi sürdürdü. Daha sonra dudaklarını baştan çıkaracak bir şekilde hafifçe ısırıp yataktan hızlıca kalktı. Leon’a gülümseyerek ''Sana iyi dinlenmeler sevgilim ben film izlemeye gidiyorum ve umarım cezanı beğenmişsindir '' diyerek göz kırptıktan sonra koşarak kapıya gitti.

Olanların hepsini sindirdikten sonra sorularına aldığı cevaplar onu garip bir şekilde memnun etmişti. En azından sevdiği adam ortada hiçbir neden yokken karanlık tarafta yer almamıştı. Herkesin yaşayabileceği kötü bir aile hayatı yaşamış sonunda ise ailesinden ayrılmıştı. Adından bile vazgeçerek üstelik. Sanırım yavaş yavaş sevgilisini anlamaya başlıyordu. Öfkenin ne kadar korkunç şeylere yol açabildiğini biliyordu. Dahası hiçbir şeyi olmadığını düşünmenin ne kadar berbat bir duygu olduğunu da ailesini kaybettiğinde öğrenmişti. Rose hayatına girdikten sonra değiştiğini öğrendiği adama bakarken onu ne kadar sevdiği ve bu yüzden o peri kızına minnettar olduğundan başka bir şey yoktu aklında… Bunu kelimelere döktüğünde duydukları kalbinin her zamankinden hızlı atmasını sağlarken sevgilisinin dudaklarını öpmeye başladı. Kucağına oturup onu büyük bir aşk ve tutkuyla öperken aklına gelen şeyle dudakları muzipçe yukarı kıvrılmıştı. Onu önce ateşli bir şekilde baştan çıkarıp ardından bırakınca küçük bir açıklama yapma gereği duyup hızlı bir cümle kurduktan sonra koşarak kapıya gitmişti.Elise kapıyı hemen açıp kaçma planları yaparken kapı kolunu aşağı indirdiğinde fark ettiği şeyle olduğu yerde birkaç saniye kaldı. Kapı açılmıyordu. Kilitlemediğine emindi oysaki. Bedeni yavaşça geriye döndüğünde gözleri şaşkınlıkla açılmıştı. Yürümeye başladığında kendini durdurmayı denerken ''Vücudumu kontrol edemiyorum '' dedi.

Bu birine söylenmekten çok vücudunu kontrol edemediğine inanamadığını belli eden bir cümleydi. Yatağa vardığında kendini bir anda sevdiği adamın altında bulmuştu. Neler olduğunu o saniye anlarken ''Bu adil değil ama … '' dedi. Kollarını sevgilisinin boynuna sarmak istediğinde başaramadığını görmek sinir etmişti. O sırada fark ettiği şeyle bileklerindeki iplere tuhaf bir bakış attı. Leon’un sözleriyle gözlerini onun gözlerine dikerek ''Aşkım oyunda hile… '' diye cümleye başladığı sırada dudaklarında hissettiği dudaklarla susmak zorunda kalmıştı. Özlem,tutku ve aşkla öpücüğe karşılık verirken kelimeler zihninden yok olup gitmişti. Üzerindeki bikininin çıktığını bile fark edebilecek durumda değildi. Sevdiği adamın öpücükleri ve dokunuşları inlemesini sağlarken kadınlığında hissettiği dokunuşlarla altında zevkten kıvranmaya başlamıştı. Başlarda onu haz veren tüm bu dokunuşlar giderek işkenceden farksız bir hal almıştı. Ona delicesine dokunmak isterken hiçbir şey yapamamak çıldırtıyordu. Nefes alışları giderek sıklaşırken artık bu işkenceye daha fazla dayanamayacağını hissettiğinde sevgilisiyle göz göze gelmişti. Sorduğu soruya nefes nefese bir şekilde ''Seni sevgilim. Sadece seni istiyorum. '' Dedi.

Sevgilisinin geçmişini görmezden gelebilmesinin tek nedeni ona olan aşkıydı. Geçmişte ne yapmış olursa olun, ne kadar kötü olsa da şimdi değişmişti. İyi taraftaydı. İnsanlara değer veriyor herkesin ikinci bir şansı hak ettiğini düşünüp buna göre davranıyordu. Tamam belki elise fazla iyimserdi değer verdiği kişiler bir elin parmaklarını geçmiyordu, şimdiye kadar sadece jared’a müsama göstermişti oda sihirbazını yani sevdiği kadını ve onun değer verdiği kuzenini koruyabilmek için ona ihtiyacı olduğundandı. Her ne olursa olsun onu seviyordu ve aralarına duvarlar koyarak ondan uzaklaşmak ya da onu kaybetmek istemiyordu. Bunları düşünürken kendini durdurmayı ne kadar denerse denesin başaramıyordu. Olanları şaşkınlıkla izlerken bunun nasıl olabileceğini çözmeye çalışıyordu. İnsanın vücudunun kontrolünü yitirmesi mantıken imkansızdı. Vücut beyinden aldığı komutlara uysa da normalde şuan o emirlerin hiçbirini dinlemediği ortadaydı. Şaşkınlığını kelimelere döktüğünde sevgilisinin dudaklarından dökülen cümlelerle tek kaşını kaldırıp başını hafif yana eğerek düşünürken kendini bir anda sevdiği adamın altında bulduğunda bunun onun işi olduğunu fark edebilmişti. Sevgilisinin bir peri olması bazen sinir bozucu olabiliyordu. Leon şuan resmen hile yapıyordu.

Aslında elise’in bu durumdan şikayetçi olduğu söylenemezdi. Erkeğinin her öpücüğü, dokunuşu ve hareketi onu baştan çıkararak zevkten çıldıracak noktaya gelmesini sağlarken bileklerindeki ipler sinirlerini bozmaktan başka bir işe yaramıyordu. Ona dokunamamak deli ediyordu elise’i. Sorduğu soruya hiç düşünmeden cevap verirken tutkulu bakışlarını sevdiği erkekten bir an bile çekmemişti. Sevdiği adamın tatlı işkencesine son vermesiyle derin bir nefes alırken ellerindeki ipleri hissetmemek mutlu etmişti. Dudakları tekrar onun dudaklarıyla buluştuğunda elleri leon’un vücudunu bir süre keşfettikten sonra üzerindeki kıyafetlerinden kurtulmaya yardım etti. Bedeni alev almış bir şekilde her bir hücresi onu isterken kısa da olsa yeni bir işkenceye maruz kalmıştı. Onu içinde hissettiğinde zevkten çığlık attıktan sonra erkeğinin altında inlemeye ve adını söylemeye başladı. Kısa sürede kendini kaybetmişti. O dayanılmaz an gelip bedeni kasılarak rahatladığında terlemişti ve nefes nefeseydi. Kendini sevdiği adamın kollarında bulduğunda derin bir nefes alıp huzurla gülümseyerek başını onun sert göğsüne koyarak leon’a sarıldı. Nefesini düzenlemeye çalışırken duydukları zaten hızlı atan kalbini daha da hızlandırırken dudaklarına küçük bir öpücük kondurup geri çekilerek gözlerini gözlerine dikerek ''Bende seni çok seviyorum sevgilim ve kaybetmek istemiyorum. '' Diyerek tekrar onun göğsüne yattığında yorgun vücudu yaşadıkları onca şeyin verdiği halsizlikle birlikte sevgilisinin yanında uyduğu gerçeğiyle rahat bir uykuya daldı.