Üzgün Güzele Sürpriz

Konu: Üzgün Güzele Sürpriz Çarş. Mart 19 2014, 23:28

Üzerinden büyük bir yük kalmıştı. Neden eve nasıl olduğunu bilmiyordu. Ama içindeki bir şeyler sanki rayına oturmuş gibiydi. Son günlerde içinde garip bir boşluk vardı. Sevdiği kadına yaptıklarını düşünerek ölmek istediği zamanları hatırlıyordu. Şimdi ise sadece saf aşkı kalbinde yer alıyordu. Bunun yarattığı garip bir mutluluk eve gittiğinde yapmayı düşündüğü ilk şey Isabel'i kollarına almaktı. Ama kız yorgun olduğunu söylediği için sadece ona sıkıca sarılarak uyumuştu. Bu yakınlık bile ona hiç olmadığı kadar iyi geliyordu. Onda olan soğukluğu ise anlıyordu. Muhtemelen önceden yaptığı şeyler yüzünden kalbi çok kırılmış olmalıydı. Aslına bakılırsa karanlık öncesinde bile iyi biri olmayı becerememişti. içinde aşkı olsa bile çoğu birlikteliklerinde onun canını yakmıştı. Bu yüzden bunu normal karşılayarak onun kokusuyla uykuya daldı. Sonraki günlerini yatak dışında onu eğlence için dışarı çıkarmakla harcadı. Bir yandan da giderek yaklaşan gün için plan yapıyordu. Isabel'in hissettirmemeye çalışıyor olmasına rağmen gözlerindeki hüznü görüyordu ve bu gerçekten can sıkıyordu. En azından o özel günde yüzünde gerçek bir gülümseme oluşmasını istiyordu.

Doğum günü sabahı her şeyin farkında olsa da sıradan bir gün gibi davrandı. Ama diğer günlerinden farklı olarak Isabel'e vakit geçirmek yerine ortadan kayboldu. Pastahaneye giderek öncelikle pasta siparişi verdi, Isabel'in sevdiği gibi vişneli ve bol kremalı... Sonrasında bir çiçekçiye giderek kızın sevdiği çiçeklerden sipariş verdi. Bahçenin bir bölümü sürpriz için bu çiçeklerle süslenecek ve diğer her şeyle mükemmel olacaktı. Pastanın hazır olduğuna dahil telefon geldiğinde eve geçti. Malzemeleri ve nasıl hazırlanması gerektiğini tarif ettikten sonra elemanların işini yapmasını bekledi. Her şey hazır olduğunda bu evde o ve Isabel'den başka kimse kalmadı. Güzeli evde ararken yine kütüphanede buldu. Bazen kitapları kendisinden daha çok sevdiğini düşünüyordu, en azından bu aralar...Kütüphanede güzelini bulduğunda elindeki kitabı aldı.

"Yine buradasın... Beni kitaplarla aldattığını düşünmeye başlıyordum güzelim... Hadi dışarı çıkalım hava çok güzel..."

Kızın elini sıkıca tutarak bahçeye yönlendirdi. Bahçede masa onları bekliyordu. Yemeklerin yanında, masanın ortasındaki pasta dikkat çekerken güzelinin şaşkınlığından faydalanarak onu kollarına arasına aldı.

"İyi doğdun sevgilin... Seni çok seviyorum, bu günü unutabileceğimi düşünmedin değil mi?"

O lanet geceden sonra ne kadar unutmaya çalışırsa çalışsın yaşananları bir türlü aklından çıkaramamıştı. Neden kahrolası peri giderken bir iyilik daha yapıp hafızasından her şeyi silmemişti? O zaman her şey daha kolay olurdu. Hayatına sevdiği adamla beraber problemsiz devam ederdi. Gözleri gözlerine her baktığında içinde büyük bir suçluluk olmazdı. Neredeyse hüznün içinde boğulurken kalbinin sahibine rol yapmak zorunda da kalmazdı. O günden beri sık sık yaptığına pişman olup olmadığını sorguluyordu. Yine böyle bir durumda kalsaydım hissedeceklerimi ve yaşayacaklarımı bile bile aynı kararı verir miydim sorusu beynini meşgul ediyordu. Cevabı sindirmesi ise oldukça zordu çünkü aşık kalbi buna hiç düşünmeden evet diyordu. Colin’in hayatı için böyle bir aptallığı yeniden yapardı.

Hissettiği berbat duygularla yaşamak çok zordu lakin en azından sevgilisi normale dönmüştü. Artık kendinden nefret etmiyor ya da intihar etmeyi düşünmüyordu. Mutluydu… Yanına sevinçle geldiği o berbat akşamı birkaç saniye önce yaşanmış gibi hatırlıyordu. Onunla olmak istediğinde nasıl geri çevirdiğini ve colin’in bunu nasılda anlayışla karşıladığını… O günden sonra çekip gitmeyi düşünmüş olsa da aşık olduğu adamın kendisine ne kadar ihtiyaç duyduğunun farkına varıp vazgeçmişti. Günden güne ölüyor olsa da onun yanında kalacaktı…

İç çekip aklını düşüncelerinden uzaklaştırmaya çalıştığı esnada elinden alınan kitapla afalladı. Eve geldiğini fark etmediği sevgilisine bakarken duydukları kalbini acıtsa da son zamanlarda en sık yaptığı şeyi yapıp yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirdi. Keşke sadece kitaplar olsaydı diye içinden geçirirken ''Kitapları kıskanıyor olamazsın değil mi? Ayrıca dışarı çıkmasak… Pek keyfim yok ve '' diye başlayan itiraz cümlesi onun çekiştirmeleriyle yarım kalırken pes edip ona ayak uydurdu. Bahçeye çıktıklarında gördüğü manzara şok olmasını sağladı. Bir süre durumu idrak etmeye çalışarak etrafa baktı. Durumu ise aşık olduğu adamın sözleriyle anlamıştı. Kısa bir anlığına gerçekten mutlu olup gülümseyerek ''Bugün doğum günüm olduğunu tamamen unutmuşum. Teşekkür ederim bende seni seviyorum sevgilim ''dedi.

Sihirbaz Mesaj Sayısı : 235 Kayıt tarihi : 23/02/13 Yaş : 32 Lakap : Fear

Korku efendisinin içi içine sığmıyordu, bugün... Sevdiği kadının üzgün yüzünü düzeltecek bir şeyi uzun bir süre düşünmüştü. Doğum gününün bugün olması ise kesinlikle şanstı. Beklediği özel gün işte buydu. Isabel'e neyin var diye sormaya bile çekiniyordu. Çünkü karanlık yanı ile onu üzdüğünü biliyordu. O günleri konuşup sevdiği kadının arasına mesafe koymasını kaldıramazdı. Onu seviyordu hemde delice... Herkesi bir şekilde kullanmak isteyen zihni konu Isabel'e geldiğinde sadece onun mutluluğuna göre hareket ediyordu. Kütüphanede bulduğu üzgün güzelini bir süre uzaktan izledi. Bir şeylerin yanlış olduğunu ona bakarken bile görebiliyordu. Bu da onu mutlu etme istediğini arttırıyordu. Kitaplarla ilgili şakasını yapıp onu sürprizine yönlendirdi. Onu kollarına çekip kutladığı doğum günü ile yeniden gözlerine baktı. Gözlerinde yalan yoktu, gerçekten doğum gününü hatırlamamıştı. Kendisi ile ilgili en özel şeyi unutacak kadar onu üzdüğü için kendine o an için büyük bir öfke duydu. Yine de derin bir nefesle bunu geri plana itti. Bugünün büyüsünü bozmayacaktı. Onun dudaklarına kapanıp tutkulu bir öpücük verdiğinde masaya geçtiler.

"Umarım pasta ve diğer şeyleri de beğenirsin sevgilim... Özellikle hediyemi..."

Mumları yakıp onun üflemesini sağladığında servisi yaptı. Bir süre masanın keyfini çıkarmasına izin verdikten sonra cebindeki kutuyu eline alıp meleğinin önünde diz çöktü. Elini elleri arasına aldığından gözlerinin içine bakıyordu.

"Seni çok üzdüğümü biliyorum, Isabel... Üzgün görünmene dayanamıyorum, artık mutlu olmalısın... Lütfen..."

Kutudaki yüzüğü çıkarıp Isabel'in parmağına geçirdi. Bu ikisi arasında bir söz yüzüğü gibi bir şeydi. Diğer eşi de kendi parmağında takılıydı.

Doğum günü… Sahi bu gün doğduğu gündü değil mi? Kendisi bile unutmasına rağmen colin unutmayıp ona sürpriz yapmıştı. Gülümsedi. Korku efendisi bir kızı mutlu etmek için uğraşıyordu. Çok geçmeden sıradan bir kızı değil aşık olduğu kızı diye düzeltti kendini ve onun kollarında colin’e biraz daha sokulup kokusunu derin bir nefesle içine çekti. Bu yakınlık ona iyi gelmiş ve düşüncelerinin dağılmasını sağlamıştı. Belki de ondan uzak durmakla yanlış yapıyordu. Belki eğer yeterince yanında olup düşüncelerinden kaçabilirse bu durumu daha çabuk atlatabilirdi ya da sadece kendini kandırıyordu. İçinde cılız bir ses ya başarırsan diye kulağına fısıldarken dudaklarına kapanan dudaklara algıladığı tanıdık tatla birkaç saniye sonra karşılık verdi. Zayıf bir ihtimal dahi olsa o cılız sesi dinleyip denemeye karar vermişti. Olanları tamamen unutamayabilirdi lakin en azından bir günlüğüne bunları düşünmemeye uğraşıp kendisini suçlamaktan kaçabilirdi.
İkisi de geçirebilecekleri güzel bir günü hak ediyorlardı.

Masaya geçtiklerinde gördüğü her bir detay yüzünde ikinci kez gerçek bir gülümsemeye neden oldu. Duyduklarıyla gözlerini aşık olduğu adamın gözlerine dikerek ''Vişneli ve bol kremalı pasta en sevdiğimden ve yine en sevdiğim çiçekler… Benim için bu kadar uğraşmışken beğenmemek mümkün değil'' dedi. Mumları üfleyip pastanın bir süre tadını çıkardıktan sonra colin’in kendisine yaklaşmasını sessizce izledi. Önünde diz çöküp hediyesini verdiğinde bir süre kalakaldı. Elindeki yüzüğe bakarken onun parmağındaki yüzük çekmişti dikkatini dayanamayıp sevgilisine sarıldı.

Geri çekilip dudaklarına küçük bir öpücük kondurduktan sonra ''Sadece biraz zamana ihtiyacım var düzeleceğim merak etme. Sen yanımdayken ve benim mutluluğum için bu kadar uğraşırken daha da önemlisi biz birbirimizi bu kadar seviyorken tam tersi olamaz... Seni seviyorum sevgilim.'' Diyerek ayağa kalktı. Onu da kaldırarak ''Şimdi her şeyi bir kenara bırakıp sadece doğum günümün tadını çıkaralım olur mu?'' diye sordu.

Sihirbaz Mesaj Sayısı : 235 Kayıt tarihi : 23/02/13 Yaş : 32 Lakap : Fear

Üzgün güzeline alacağı doğum günü hediyesi için çok düşünmüştü. Ona kalbinden bir şey vermek istiyordu, daha azı onu mutlu etmez diye düşünüyordu. Onu üzdüğünü bilmek canını çok fazla sıktığı için sürprizi en mükemmel haliyle ona sundu. Isabel'in pasta ve diğer detaylara verdiği tepkiye gülümsedi. Onu memnun olduğu bilmenin ferahlı ile yüzüğünü ona uzattı. Isabel'in anlık bir şaşkınlığının ardından tepkisini bekledi. Bununda onu memnun etmesini umuyordu. Aralarındaki ilişkinin büyüklüğünü biliyordu ama bunun dışındaki diğer sorunların kaynağı olmak canını sıkıyordu. Sevdiği kadının sözlerini duyduğunda yeniden gülümsedi ve dudaklarına tutkulu bir öpücük kondurdu.

"Sen nasıl istersen hayatım... Bu özel günün keyfini çıkaralım..."

Sonraki dakikalar hazırladı yemekler ve pasta ile geçerken birlikte sohbet etmişlerdi. Sonrasında güzel bir müzik eşliğinde sevdiği kadını dansa kaldırdı, onun kollarında olmasına bayılıyordu. Kokusu başını döndürürken her saniye onun bedenini kendine bedenine daha fazla yaklaştırdı. Boynuna tatlı öpücükler kondururken arzusu çok çabuk alev aldığı için onu kucakladığı gibi üst kata çıkıp sevdiği kadını yatağa yerleştirdi.

"Seni çok seviyorum, Isabel..."

Dudaklarına kapandığında tutkusu giderek daha da arttı. Isabel'in verdiği karşılıkla onu yavaşça baştan çıkarıp tutku dolu bir şekilde birlikte oldu. Sevdiği kadını nefes nefese bir halde kollarına aldığında kendini uykuya teslim etti.

» Tatlı Bir Sürpriz
» Sürpriz Ortak
» Sürpriz Düello
» Alışveriş Sonrası Sürpriz
» Sürpriz Doğum Günü