Soğuk Savaş

Keiro gözlerini açtığında saate baktı. Sabahın 4 üydü. Henüz güneş doğmamıştı. Kendini tekrar yatağa atarak gözlerinin karanlığa alışmasını bekledi. Bu süre içerisinde yapılacaklar listesini de aklından kontrol etmişti. Gözleri karanlığa alıştığında yatağından seri bir şekilde kalkıp perdeleri açtı. Her zaman güneş doğmadan kalksa da akşam yatarken perdeleri kapatmak alışkanlık olmuştu. Sanırım bunun nedeni akşam yorgun argın kendini yatağa atarken yarın öğlene kadar uyuyacağım diyerek kendini kandırıyor olmasıydı. Vücudu asla ona yatakta temellik yapma izni vermiyordu. Oldukça dakikti. Sanki beyninin içinde bir çalar saat vardı ve her gün onu 4 te uyandırmak için elinden geleni yapıyordu. Bunun nedeni alması gereken eğitimler yüzünden çocukluktan beri hep aynı saatte kalkmasıydı. Çocukluğunu düşündü. Diğer çocuklar gibi oyun oynamak yerine amcasının yüzünden intikam almak için erkenden kalkıp her gün eğitimden geçiyordu. İlginç bir çocukluk yaşamıştı. Çocuklar yeni oyun öğrenirken onun adam öldürmenin inceliklerini öğrenmesini tanımlayacak başka bir şey bulamıyordu. Mutfağa gidip kendine bir kahve hazırladıktan sonra evinin özel bölmesine geçerek her sabah yaptığı savaş antrenmanını yaptı. Saatlerce ter döktükten sonra kendini soğuk duşun altına attı. Güne duş olarak başlamak onu zinde tutuyordu.

Belinde bir havluyla ıslak saçlarına aldırmadan duştan çıkıp silah odasına girdi. Evinde en çok sevdiği odaydı burası etrafına bakarken dudakları hafif bir alaycılıkla yukarı kıvrıldı ve aşık olduğu silahlarının başına geçerek onları önce parçalarına ayırıp güzelce temizledi sonra toparlayıp mermilerini kontrol etti. Her sabah düzenli bir şekilde yaptığı işlerden biride buydu. Silahları ve mermileri dışarıdan sıradan gözükse de kesinlikle öyle değildi. Özel bir büyüyle yapılmıştı mermileri eskiden ufak bir iş yaptığı cadının ona küçük bir hediyesiydi bunlar jared için küçük bir eğlenceyi daha da eğlenceli hale getiriyordu silahlar kurbanlarını büyü ve elementle öldürmek eğlenceliydi işe silahlar karıştığındaysa her şey daha zevkli oluyordu. Jared… Profesyonel suikastçı… Amcasının yetiştirdikleri arasında en iyisi ama aynı zamanda en kontrol altında tutulması zor kişisi… Periler arasında Jared’ın ismi küçümsenemeyecek bir üne sahipti. Düşüncelerinden sıyrılıp çocukluğundan beri yapmak için yetiştirildiği şeyi yapmak kısaca öldürmek için üzerini giyinip silahlarını kuşandı. Arabasına atladığı gibi ayslum harabelerine doğru hızını gittikçe arttırarak sürmeye başladı. Eskiden amcasına bağlıyken ailesinin intikamını almak için onun söylediği düşmanlarını büyük bir zevkle yok ederdi. Tarafına, kim olduğuna bakmaz ve sorgulamazdı. Eğitimli asker gibi safça ailesinin intikamını almak için amcasına güvenip sorgusuz sualsiz onun dediklerini yerini getirirdi. 17 yaşına kadar bu durum böyle devam etmişti. 17 yaşına bastığında kimseye güvenmemesi gerektiğini öğrenmişti amcasına bile… İşin aile intikamı almakla hiçbir ilgisi olmayıp amcasının amaçlarına hizmet ederek iyilere ya da kötülere hangisi daha cazip teklif sunuyorsa o kişiye hizmet etmekle alakası olduğunu öğrendiği gün amcasının o güzel hayatının son bulup ondan kaçmaya başladığı ve muhtemelen berbat bir hayat yaşadığı günün başlangıcı olmuştu. Ondan ne kadar iğrenirse iğrensin itiraf etmeliydi ki o zeki bir adamdı.

Bağlantıları güçlüydü ve jared’a karşı onun gibi birçok peri yetiştirerek ne kadar ileri görüşlü olduğunu göstermişti. Şimdi o yetiştirdiği suikastçılar jared’ın işini fazlasıyla zorlaştırıyordu. Amcasının her zaman iyi bir satranç ustası olduğunu hatırladığında derin bir nefes aldı. Oyunu kazanmak için elindeki piyonları kaybetmekten çekinmiyordu. Vezir yani amcası ölmediği sürece sorun yoktu. Oyunsa amcası ya da jared ölene kadar sürecekti. Harabelere vardığında arabasını park edip ağır adımlarla arabadan indi. Etraf ölüm sessizliğine gömülmüş olsa da bunun fırtına öncesi sessizlik olduğunu anlamak oldukça kolaydı çünkü birazdan burası fazlasıyla ısınacaktı. Sabırsızlanmaya başlayıp adımlarını hızlandırdığında 5 kişilik peri grubuyla karşılaşması kısa sürmüştü. Perilere göz gezdirdi. Yanlarındaki kıza bir süre gözleri takılsa da aradığı kişiyle göz göze geldiğinde yüzünde tehlikeli bir gülümseme belirdi. Soğuktan çok tehditkar bir sesle ''Sonunda karşılaşabildik Timothy kendimi tanıtmama gerek yoktur sanırım eminim sen beni tanıyorsundur yine de adımı söyleyeyim ben Jared'' dedi. Bu isimle beraber diğer periler gerilip savaş pozisyonu alırken kızın hiçbir tepki vermemesi dikkatini çekmişti. Timoty’ın birkaç cümlesinden sonra savaşmaya başlamaları uzun sürmemişti. Uzun bir savaşın ardından ayakta kalan tek kişi jared olmuştu. Gözleri başından beri orada olan ve onları izleyen tarafsız olduğunu düşündüğü kıza kaydı. Alaycı bir gülümsemeyle ''Yaşamak istiyorsan buradan hemen toz olsan iyi olur güzelim burası tarafsızlar için olsa da buranın tarafsız bir bölge olmadığını bir türlü öğrenemediniz tehlikeli bölgedesin diğer türlü savaş alanındasın da diyebiliriz’''diyerek silahlarını etraftan toparlamaya başladı.

Jared bir an için kızın orada olduğunu unutup tamamen silahlarına ve anılarına gömüldü. Önündeki cansız bedenler onun için hiçbir anlam ifade etmiyordu. Hepsi dünya üzerinde nefes alması gereksiz canlılardı ve sonunda hak ettiklerini bulmuşlardı. Bu onun kişisel görüşüydü. Profesyonel görüşüyse dünya üzerindeki hiçbir canlının yaşamayı hak etmediğiyle ilgiliydi. İyiler ya da kötülerin jared’ın hayatında bir önemi yoktu. Onun için önemli olan öldüreceği kişinin adıyla birlikte bir fotoğrafıydı. En azından eskiden öyleydi. Herkesin gençlik hataları olmuştu kendi hayatlarını alt üst eden jared’ın gençlik hatası ise onun hayatını değil diğer insanların ve perilerin hayatın alt üst etmişti. Onun gençlik hatası amcasına güvenmekti. Kimseye güvenmemesi gerektiğini 17 yaşında anca öğrenebilmişti. Profesyonel suikastçılığı bırakalı ise henüz sadece 1 sene olmuştu. Amcasına ulaşabilmek için buna bir süre bireysel olarak devam etmek zorunda kalmıştı. İstediği isimlere ve fotoğraflara ulaşması dahası hayatını düzene sokması birkaç senesini almıştı. Şu aralarsa işlerden tamamen çekilerek tarafsızlığını koruma kararını sürdürmeye çalışıyor ve ihanetin hesabını sormak için amcasını arıyordu. Ona ulaşmaksa düşündüğünden daha zordu. Yetiştirilen suikastçılar arasında en iyisi olması diğer suikastçıların işini zorlaştırdığı gerçeğini değiştirmiyordu. Düşüncelerini zihninin karanlık odalarına hapsedip işine odaklandığında birkaç silahının eksik olduğunu fark etti. Onları bulmak için etrafa bakınırken ona öfkeli gözlerle bakan kızı gördüğünde onu bir anlığına unuttuğunu fark etti.

Diğer kızların aksine çok konuşup kafa ütülemediğinden olsa gerek aklından tamamen çıkmıştı. Silahlarını aramaya bir süreliğine ara verip karşısındaki garip bulduğu kızı inceledi. Adını duyduğunda tüm periler tedirgin olup savaş pozisyonu alırken o bir an olsun rahatını bozmamıştı. Hatta kızın o perilerle yakından ilgilenirken jared’ın varlığına sevindiğine yemin bile edebilirdi. Ona tezaurat yaptığını hatırladığında onu daha da dikkatli süzmeye başladı. Bu kız nasıl biriydi böyle? Gözlerinin önünde bir kendi gibi yetiştirilmiş suikastçıyı ve beraberinde 4 periyi öldüren kişinin karşısında nasıl bu kadar rahat durabiliyordu. Gözlerinin derinliklerine baktı kısa süre o gözlerde korku, tedirginlik ya da endişe aradı ama hiçbiri yoktu. Elbisesi dikkatini çekti. Güzel bir kızdı ve dikkat çeken bir fiziğe sahipti. Tarafsız olduğu açıktı yine de o perilerin yanında ne aradığını merak etmiyor değildi. Kızı fazla incelediğini düşünüp gözüne çarpan silahlarını da alıp oradan ayrılmak için kıza arkasını dönüp birkaç adım attı. Kızın konuşmaya başlamasıyla hızlıca arkasını dönüp gözlerini kızın gözlerine dikti. Bana cevap vermek mi? Gerçekten mi? Aklını kaçırmış olmalı diye düşündü. Karşısındaki kızın sözlerini büyük bir sükunetle dinledi. Cümlesinin sonunda kızın ona küçük bir çocukmuş gibi dil çıkarmasına neredeyse kahkahayla gülecekti. Bu hali ve tavırlarıyla kızın Jared ismini duymadığına emin oldu. Kiminle karşı karşıya olduğunu kesinlikle bilmiyordu. Eğer bilseydi karşısında bu kadar rahat davranamazdı. Onu tanımayan biri… Kulağa çokta kötü gelmiyordu aslında onunla biraz eğlenebilirdi. Sakin bir şekilde umursamaz bir tavırla nefesi kızın yüzüne değecek kadar ona yaklaştı. Gözlerinde tehlike parıltıları dolanırken alayla gülümsedi ve ''Görüyorum ki vücudunuz yeterince gelişmiş fakat beyninizin vücudunuzla aynı şekilde geliştiğini söyleyemeyeceğim. Dış görünüş olarak güzel bir kızsın ve güzel bir vücuda sahipsin fakat bir çocukla aynı hareketleri sergiliyorsun kısaca 6 yaşındaki çocuktan farkın yok biraz büyüsen iyi edersin’''dedi.

Etrafta hissettiği perilerle tehlikeli bir şekilde gülümseyerek ''Ve eğer yaşamak istiyorsan tarafsızların korunduğu bir şehre yerleşmeni öneririm burası sana göre değil''demesiyle kızı belinden tutup kendine çekerek yerde yuvarlanması bir oldu. Saldırılar üzerlerinden geçip başka yerlere isabet ederken kızın üzerinde birkaç saniye şaşkınlıkla gözlerine baktı. Kendini çabucak toparlayıp hızla ayağa kalkıp kızı da yerden kaldırdıktan sonra Sudan oluşan hortumun arkasından ikili bıçaklarından birini seri bir hareketle hortumun arkasından fırlattı. Peri tamamen elemente odaklandığı için arkasından gelen bıçağı fark etmemişti. Bu dikkatsizliği perinin canına mal olurken etraflarını saran üç periye kısa süre baktı. Onlar az önceki öldürdüğü gibi sıradan periler değildi. Duruşlarından ve tavırlarından bunu hemen anlamıştı. Onlar amcasının yetiştirdiği suikastçılardı. Perilerden biri alayla gülümseyerek ''Vay vay vay demek sonunda bir erkek olduğunu hatırladın jared itiraf etmeliyim güzel bir zevkin var oldukça güzel bir kız yazık olacak'' dedi. Jared aynı alaycılıkla ''Unutmadığın bir şeyi hatırlayamazsın Owen… Ama anlaşılan sen karşındakinin kim olduğunu unutmuşsun eğer unutmamış olsaydın benimle böyle konuşamazdın. İstersen hafızanı tazeliyim Owen ben içinizden en iyisiyim.'' Diyerek sustu. Bu lafı karşısındaki periyi çileden çıkartmıştı. Owen sinirle ''Üç profesyonel suikastçı karşısında pek bir şansın olduğunu sanmıyorum jared sen en iyimiz olabilirsin ama unutma teksin ve bu yüzden öleceksin'' dedi. Jared daha da gülümseyerek ''Senin yerinde olsaydım bu kadar emin olmazdım Owen neler olacağını görmek için sabırsızlanıyorum ama önce izleyicileri gönderelim'' diyerek kıza dönüp ''Kaybol… Arkana bakmadan kaç ve güvenli bir yere git'' demesiyle Owen’ın sinirle kahkaha atarak ''Kız arkadaşını koruman göz yaşartıcı jared ama o hiçbir yere gitmiyor'' demişti. Jared öfkeli gözlerini onun gözlerine dikerek ''Onun benimle hiçbir ilgisi yok… Bizim kavgamızla da öyle onu bu işe karıştırma'' dedi. Kızın tepkileri Jared’ı gittikçe çileden çıkarırken derin nefesler alıp sakin kalmaya çalışıyordu.

Jared kızın nefesini yüzünde hissettiğinde fazla yakınlaştıklarını düşünse de bunu sorun etmedi. İnsanlardan ve diğer perilerden uzak durmayı seven biri olarak aralarındaki bu yakınlaşmadan rahatsız olmaması tuhaf olsa da üzerinde durmadı. Düşünecek daha önemli konuları vardı. Mesela amcasının nerede olduğunu hala öğrenememişti. Dahası öldürdüğü timoty’nin bir başlangıç olduğunu biliyordu. Mutlaka daha fazlası gelecekti. Amcasını iyi tanıyordu. İşini şansa bırakmayı seven biri değildi. Öğrendiğine göre burada önemli bir toplantı yapılacaktı bu gün yeni işin detaylarını konuşacaklardı. Eğer jared toplantıyı mahvetmeye karar verip ortalığı dağıtmak için tam vaktinde orada olup olaylara dahil olmasıydı. Karşısındaki peri kızına laf sokarken oldukça eğlendiğini fark etti. Onu tanımayan biriyle rahatça uğraşabilmek ve karşısındakinin ona cevap vermesi daha önce başına gelmemiş bir şeydi. Genelde herkes onu tanırdı ve kimsenin ona cevap vermesinden hoşlanmadığını iyi bildiklerinden ondan olabildiğince uzak dururlardı. Şimdi karşısındaki bu çocuk ruhlu güzellik en saf haliyle ona laf yetiştirmeye çalışıyordu. İçinde bulunduğu tehlikeden habersizdi. Gözlerinde gördüğü tehlike parıltılarına aldırmadan gülümseyen kıza baktı. Neydi ondaki? Tehlikeli olduğu her halinden anlaşılan biri karşısında gösterebildiği bu cesaret nereden geliyordu? Kızın iltifatınız için teşekkür ederim diye başlayan cümlesine soğuk bir şekilde gülümsedi. İltifat ve jared ikisi aynı anda düşünmesi zor şeylerdi.

Kızın sözleri sadece birkaç dakika önce çocuksu hareketler sergileyen halinden çok uzaktı. Jared bir süre kızı çözmeye çalıştı. Hem çocuksu hem kadınsı olmayı aynı anda başarabiliyordu. Bu ilgisini çekmişti. Sözleri bittikten sonra ona tekrar dil çıkarması bu sefer sevimli görünmüştü gözüne bir an o güzel pembe dudaklara kapanmak istese de kendini tutarak buradan gitmesini söylemişti. Hissettiği periler beklediği kişilerin geldiğini gösterirken tehditkar gülümsemesi yüzüne yayıldı. Son anda fark ettiği saldırıyla beraber kızı kendine çekip onunla beraber yerde yuvarlanırken onlara saldıracak kadar deli cesareti olan çaylağa takıldı gözleri çocuğun yüzündeki sinsi gülümsemenin çok sürmeyecek olması ne kötüydü. Sonunda durduklarında adını bile bilmediği kızla bulundukları pozisyon onu şaşkına çevirirken içinde farklı duyguların uyanmaya başladığını hissetmesiyle hızla ayağa kalktı ve az önce onlara saldıran çaylağı büyük bir zevkle öldürdükten sonra derin bir nefes aldı. Yeni nesil gerçekten çok dikkatsizdi. Etrafını saran perilere bir süre bakıp kafasında planlarını oluştururken eskiden birkaç işte beraber çalıştığı perinin konuşmaya başlamasıyla gözlerini periye dikip onu dinlemeye başladı. Eski bir tanıdıkla yapılan kısa sohbetin ardından kızın gitmesini söyledi. Owen’ı yeterince sinir etmişti ve birazdan burada hiç iyi şeyler olmayacaktı bu yüzden tarafsız olduğunu düşündüğü perinin zarar görmemesi için ona kaybolmasını söylemişti. Kızın tekrar konuşmaya başlamasıyla hızla ona döndü. Öfkeli gözlerini kızın gözlerine dikerek onu kolundan yakalayıp kendine çekti. Nefesi kızın yüzüne çarparken gayet tehditkar bir şekilde gözlerini bir an olsun onun gözlerinden ayırmadan ''Bana bak bu tartışmaya açık bir konu değil. Az önce sana kaybolur musun diye sormadım kaybol dedim bu bir emirdi rica değil boyundan büyük işlere burnunu sokma'' diyerek kızı bıraktı. Kızın onu dinlemeyerek owe’la konuşmaya başlaması karşısında gözlerini kapayıp derin nefesler alarak sakin kalmaya çalıştı.

Ona ödlek olup olmadığını sorması komiğine gitse de onun bu işe karışacağını duymasıyla gözleri şaşkınlıkla açılıp gözlerini kızın gözlerine dikerek ''Hayır öyle bir şey yapmayacaksın bu senin savaşın değil ayrıca kimi korumaya çalıştığına dair en ufak fikrin bile yok'' diyerek karşı çıkmıştı fakat tepki vermekte geciktiğini anlaması uzun sürmemişti. Suikastçılardan biri onunla ilgilenmek için birkaç adım attığında engel olmak için fia’ya doğru bir adım atmıştı ki duyduğu sesle beraber dikkatini diğer iki suikastçıya verdi. Owen’ın ona doğru fırlattığı bıçağı son anda fark edip zor da olsa kaçmayı başardığında kız tamamıyla aklından çıkmıştı. Önceliği kesinlikle Owen ve yanındaki adamdı. Silahlarını eline alarak owen’a gülümsedi. Soğuk bir şekilde ''İkimizde bunu uzun zamandır bekliyoruz owen…. Oyun başlasın…'' diyerek owen’a saldırdı. İki periyle de aynı anda girdiği uzun savaşın sonunda diğer peri ölmüş owen ise ağır yaralanmıştı. Tabi kendi bedeni de birkaç yara almıştı. Jared gözlerini perinin gözlerinden ayırmadan ''Paslanmışsın owen ve bu senin son çırpınışların'' dedi. Owen sinirli bir kahkaha atarak ''Biliyor musun jared içimizden en iyisi sendin ama senin bile zayıf bir noktan var'' dedi. Jared konuşmadan sıkılarak ''Yanılıyorsun'' diyerek ona saldırdı. Owen’ın sinsi gülümsemesi sinirini bozmuştu. Kalbine saplanan bıçakla beraber owen zar zor bir büyü mırıldanmıştı. Jared buna sadece gülümsedi. Son çırpınışlar her zaman ona zevk vermişti. Ama sonra büyünün hedefinin kendi olmadığını anladığında sinirle arkasındaki kıza doğru koşmaya başladı. Birazdan başına geleceklerden habersiz yaralarıyla ilgileniyordu. Onu belinden yakalayıp kendine çekerek kendiyle beraber yere düşmesini sağladı. Üzerlerinden geçen büyülü silaha bakıp acıyla yüzünü buruşturdu. Savaşırken aldığı derin yara yere düşmenin etkisiyle daha çok kanarken bilincinin kapanması çok sürmemişti. Son gördüğü şey ona bakan ve ne olduğunu anlamaya çalışan endişeli gözlerdi. Kendi adının birkaç kez sayıklandığını duydu en son sonrası yoktu.