İntikam Soğuk Yenir

Cade gözlerini açtığında etraf karanlıktı. Büyüyle etrafı aydınlatabilecek olmasına rağmen sessizce gözlerinin karanlığa alışmasını bekledi. Büyü hayatında çok sık başvurduğu bir şey değildi. Masasının üzerindeki cep telefonunu alarak saate baktı. Neredeyse akşam 10 olmuştu. İlk defa bu kadar uzun bir süre uyumuştu. İntikamını aldıktan sonraki ilk günü uyuyarak geçirmişti. Barı kana bulayışı an ve an gözlerinin önüne gelirken soğuk bir şekilde gülümsedi. Dün gece birçok kişi ölmüştü. Cadılar,Sihirbazlar, Periler, Avcılar… Birçoğu dün gece yıllar önce yaptıkları hatanın bedelini ödemişlerdi. Henüz yıllar önceki katliamı yapan kişilerin tamamından intikamını alamasa da yarısından fazlasının artık nefes almadığını bilmek onu rahatlatıyordu. Cade hayatında hedefleri ve ilkeleri olan insanlardan çok farklıydı. Kendi içlerinde olan iç savaş umurunda değildi. Bir zamanlar morgana için çalışmış ve onu desteklemiş olsa da artık onun tarafında değildi. Tıpkı caitlyn’in tarafında da olmadığı gibi… Avcılar sinirlerini bozduğu için arada onları ortadan kaldırsa da genel olarak oyunun dışında kalmaya özen gösteriyordu. Onun tek bir amacı vardı intikam… Peşinde olduğu kişilerse geçmişinin katilleriydi. Yüzyıllardır bu dünyada yaşıyordu ve lanet olasıca avcıların korkusu yüzünden çok ustaca gizlenmiş kurbanlarını aramakla geçiyordu ömrü bazen bundan yorulduğunu hissediyordu. Ne kadar genç görünse de o aslında oldukça yaşlı bir cadıydı. Bu monoton hayatı bazen ona çekilmez geliyordu. Yaptığı katliamları ve aldığı canları düşününce insanların onlardan korkmakta haklı olduklarına kanaat getirdi. Yatağından hızlı bir şekilde kalkıp banyoya giderek yüzüne bolca su çarptı. Gözleri aynadaki yansımasına takıldı. Yüzyıllar önceki halinden ne kadar da farklıydı.

Gülen gözler yerini donuk ve soğuk bakışlara bırakmıştı. Sürekli tebessüm eden dudakları dümdüz yüzü ise sert ve ifadesizdi. Sosyalleşmek için yaptığı tek faaliyet birilerini öldürmekti. Öldürmekten arta kalan zamanlarda içip kızlarla eğlenerek geçiriyordu zamanını nadiren dinleniyordu. Hayatlarını ellerinden büyük bir zevkle aldığı kişilerin iyilerin ya da kötülerin tarafında olmasını umursamıyordu. Birilerinin dikkatini çekmekten ve başını belaya sokmaktan çekinen biri hiçbir zaman olmamıştı. Herkesin hakkında çok şey bilmesine rağmen etrafındaki zavallı kalabalığın onun hakkında bildikleri çok azdı. Cade herkes için fazla gizemliydi. İşlerini dostluk yoluyla değil tehdit yoluyla halleden biriydi. Aynadaki yorgun yüze son kez baktıktan sonra mutfağa kahve yapmaya gitti. Uzun süredir uyumuş olmasına rağmen bir türlü yorgunluğunu üzerinden atamamıştı. Buna rağmen dinlenmeye vakti yoktu. Yapması gereken işler alması gereken canlar vardı. Telefonunu çıkarıp iş yaptığı küçük casuslarından birini aradı. Sıradaki kurbanının nerede olduğunu öğrenip hak ettiği ödülü alacağını söyleyerek kapattı. Evden hızla ayrılıp söylendiği yere gitti. Karşısında bir zamanlar aynı safta yer aldığı morgana’nın yandaşlarından olan cadıyı görünce yüzünde insanı ürperten bir gülümseme belirdi. Gayet sakin ve soğuk bir sesle ''Merhaba Lynett görüşmeyeli uzun zaman oldu.'' Diyerek eski dostuna gülümsedi. Cadının cevabı karşısında alaycı bir sesle ''A yapma ama insan eski dostuna böyle mi davranır cık cık cık hiç yakıştıramadım'' dedi. Sonra ciddileşerek ''Son duanı et lynett çünkü seni temin ederim bu gün dünya da geçirdiğin son gün olacak'' dedi ve cadıya saldırdı. Lynett için uzun cade için kısa bir savaşın ardından cade yerdeki cansız bedene baktı. Huzurla gülümseyerek ''İyi uykular''dedi ve uzun süredir onları izleyen geldiği ilk anda fark ettiği cadıya sıkıldığını belli eden bir ses tonuyla ''Daha ne kadar orada durmayı planlıyorsun?'' diye sordu.

Cade duyduğu tanıdık sesle beceriksizce gülümsemeye çalıştı fakat yapamadı. Bu sesi ve sahibini tanıyordu. Hem de uzun süredir… Yavaşça arkasını döndüğünde gördüğü kişiye soğuk bir gülümseme yolladı. Karşısındakinin morgana değil de caitlyn olduğunu anlaması birkaç dakikasını almıştı. Kaç yüzyıl olduğunu bilmediği bir ayrılıktan sonra yeniden karşılaştığı eski dostunu uzun bir süre süzdü. Gittiği yeri aydınlatacak kadar güçlü ışık saçan aurası yerini karanlık bir auraya bırakmıştı. Gözlerinde ölümü ve karmaşayı görmek tuhaf hissettirmişti. Eğer gözlerinde öldürme arzusu yerine derin bir boşluk görmeseydi onu morgana sanabilirdi. Fakat morgana’yı iyi tanıyordu ve kesinlikle değişmediğinden de emindi. Eski dostuna ve hala kalbinin delice atmasını sağlayan kişiye doğru ağır adımlarla ilerledi. Duygularını her zaman kontrol edebilen biri olduğu için şanslıydı. Böylelikle heyecanını gizleyebiliyordu. Kahretsin ki yüzyıllar geçse de bazı şeyler hiç değişmemişti. Caitlyn’e nefesi yüzüne vuracak kadar yaklaştığında durdu ve gözlerinin içine bakarak ''Merhaba Caitlyn… Uzun zaman oldu'' dedi dümdüz bir sesle… Bir elini yavaşça caitlyn’in yüzüne koyarak ''Değişmişsin…'' dedi üzgün olduğunu gizlemeye çalışarak… Bir an için geçmişe dönmüştü. Caitlyn’le iyi dost oldukları ve cade’in nadiren de olsa gülümsediği o güzel zamanlara ve yüzünde belli belirsiz bir gülümseme belirdi.

Sadece birkaç saniye sürmüştü bu gülümseme. Hayat ve zaman kimseye iyi davranmamıştı. Herkes bir şeylerini kaybetmişti. Bazen en değer verdiklerini bazen onlar için önemli bir şeyleri kaybederek geçmişti ömürleri cadı bile olsalar buna engel olamamışlardı. İnsanların keşke zamanı geri çevirebilsek tabirleri onlar için olması çok zor bir şey olmasa da kaderin önüne geçemezdiler cade bunu denemişti ve başaramamıştı.... Geçmişin hatıralarından kurtulup şimdiki zamana döndüğünde gülmeyi unutan biri olarak sahte bir gülümseme yerleştirdi dudaklarına en son ne zaman gerçekten güldüğünü hatırlamakta zorlanıyordu. Genç görüntüsünün altında ne kadar yaşlı olduğunu düşününce hafızasının mükemmel olmasını beklemek haksızlık olurdu. Caitlyn’in gözlerinin içine bakarak ''Savaş yoruyor insanı değil mi? Hem morganayla hem de kendinle savaşmak zor olsa gerek'' dedi. Ardından derin bir nefes alarak daha doğrusu caitlyn’in o özlediği kokusunu bolca içine çektikten sonra ''Karanlık aura, ölüm saçan gözler gittikçe ikizine daha çok benziyorsun dost acı söyler derler kendinle olan savaşı yavaş yavaş kaybediyorsun caitlyn dikkatli ol'' dedi. Daha sonra anlayışlı bir ses tonuyla ''Aslında seni anlıyorum. Güç herkes için karşı konulması zor bir şey ve sen bu gücü istediğin zaman daha da güçlenmek için kullanabilecek bir konumdasın iyilik adına savaşan peri ve sihirbazları ortadan kaldırman hiç zor olmaz da üstelik'' dedikten sonra derin bir iç çekerek ''Birine güvenen insanları ortadan kaldırmak her zaman çok kolay olmuştur. Yazık ki hala kimseye güvenmemeleri gerektiğini öğrenemediler'' dedi.

Cade’in yıllar önce sırılsıklam aşık olduğu kadın şuan karşısında duruyordu. Ona hala aşık olduğunu sesini duyduğunda hızla atan kalbi ve engel olamadığı heyecanı oldukça açık bir şekilde belli ediyordu. Aradan yüzyıllar geçmişti ama o sadece ama sadece tek bir kadını sevmişti ve hala seviyordu. Fakat ona olan aşkını bir türlü itiraf edememişti. Belki aşkının karşılık bulamamasından belki de aralarındaki dostluğun ve tüm ilişkinin bu yüzden bitmesinden korkmuştu ve söyleyememişti hissettiklerini… Yıllar sonra bir gün ne olacağını önemsemeyerek tüm cesaretini toplayıp ona açılmaya karar vermişti. Ona olan duygularını artık söyleyecekti kararlıydı. Caitlyn onu istemese bile kalbini kazanmak için uğraşacaktı kararını vermişti fakat caitlyn’i o gün yanında başka bir erkekle gördüğü ve onun sevgilisi olduğunu öğrendiği an bundan vazgeçmişti. Caitlyn başka birine aşıksa mutluluklarına engel olmayacaktı. O mutlu olmayı hak ediyordu. Ona olan aşkını ona itiraf etmekten vazgeçmesine rağmen onun yanından ayrılmak veya ondan uzak durmak istemiyordu bu yüzden yanında kalıp ne kadar zor olsa da ve ne kadar acı çekmesini sağlasa da dost olarak kalmaya karar vermişti. Bir gün caitlyn’in sevgilisiyle onun davranışları yüzünden kavga edene dek sürmüştü bu dostluk oyunu onunla kavga ettikten sonra buna daha fazla dayanamayacağını anlamış ve aralarında sorun olmamak için aşık olduğu kızdan onun mutluluğu için uzaklaşmıştı. Caitlyn’le dostluklarını bitirdikleri gün cade’in derin bir boşluğa düşüp karanlığın içinde kaybolduğu gündü. Ondan uzak kalmak mahvetmişti onu… Aşık olduğu kızdan uzak durmak için her şeyi yapmıştı ama ne ondan uzak durabilmişti nede unutabilmişti. Ne yaparsa yapsın hiçbir şey onu düşünmesini engellememişti. Ne hayatına giren kadınlar ne de caitlyn’in sevgilisi mani olamamıştı onu sevmesine ve sürekli düşünmesine…

Ondan uzak duramadığını aksine her geçen saniye daha da yakınlaştığını fark ettiği an bir şeyler yapması gerektiğine karar verdi. Caitlyn’in mutluluğunu bozmak istemiyordu ve eğer böyle devam ederse çok yakında o mutluluğu yıkmak için elinden geleni yapacaktı. Aklını meşgul edecek bir şeyler aradı fakat bulamadı. İşte tamda o anda morgana çıkmıştı karşısına ve ona oldukça güzel bir teklif sunmuştu. Caitlyn’e karşı savaşmak canını sıksa da hatta başta sırf bu yüzden kabul etmese de bu teklifi sonradan bir şey olmuştu. Caitlyn’in o adamla evleneceği söylentisini duymuştu ve bu olduğunda hissettiği öfke morgana’nın teklifini kabul etmesini sağlamıştı. Uzun bir süre onun karşısında savaşmış sonrasında öğrendiği gerçekler nedeniyle ayrılmıştı. Ailesini iyi taraftan ve kötü taraftan bir grup birleşip katlettikten sonra ise tek düşündüğü şey intikam olmuştu. Yıllardır geçmişinin katillerinden intikam almaya çalışıyordu. Bu avcılar her geçen gün işini daha da zorlaştırıyordu. Bundan yorulduğunu hissetse de bir söz vermişti kendine intikamını almadan duramazdı. Elinin üzerinde caitly’nin elini hissetmesiyle terlediğini hissetti. Bu temas kısa sürmüştü fakat onu oldukça etkilemişti. ''Evet zaman kimseye iyi davranmıyor ve haklısın çok değiştim'' dedi caitlyn’e az önceki temasın vücudu üzerinde yarattığı etkiden kurtulmaya çalışırken… Caitlyn’nin sözlerinden sonra onun yanına giderek onu kendine çevirdi ardından çenesinden tutup başını kaldırarak gözlerine bakmasını sağladı. Sonra yorgun bir ses tonuyla ''Düzeltiyorum caitlyn siz bir savaşın içindesiniz ben değilim. Ben aranızdaki bu savaştan yüzyıllar önce çekildim. Ve umarım dediğin gibi olur sen hep kendin gibi kalırsın sana güvenen çok kişi var ve bunun bir aptallık olduğunu düşünsem de bende sana güveniyorum. Her zaman güvendim. Farklı saflarda yer aldığımızda bile'' dedi. Farkında olmadan Caitlyn’e daha çok yaklaşmıştı. Dudakları arasında çok az bir mesafe varken ''Benim için her zaman çok değerliydin hala öylesin hayatından mutlu olman için çıkmıştım üzgünüm…'' dedi ve caitlyn’in o güzel dudaklarını öpmeye başladı.

Cade’in sözleri üzerine üzgün bir tebessüm belirdi dudaklarından uzun süredir görüşememek aralarındaki tüm bağlantıları koparmıştı. Aslında bunu onlara yapan kişi yine kendisiydi. Onun evleneceğini bile bile onunla görüşmeye devam ederek canını daha fazla yakmak istememişti. Hem evleneceği adamla da kavgalıydı. O adam caitlyn’in hala cade’le görüştüğünü öğrenirse onun bakmaya bile kıyamadığı sevgilisine problem yaratabilirdi. Aşık olduğu adamla aralarında oluşan gerginliğinde caitlyn’i üzeceğini bilmek için geleceği görmesine gerek yoktu. Sırf bu yüzden elinden geldiğince uzak durmuştu ondan tüm bağlantılarını onun için dayanılması imkansız bir acıya neden olsa da tek tek yok etmişti. Önce karşı tarafa geçip kötüyü oynamış sonrasındaysa sessiz sedasız çıkmıştı sevdiği kadının hayatından… Şimdi yüzyıllar sonra yeniden karşılaştığı hayatının aşkından duygularını gizlemeye çalışmak oldukça ağır geliyordu. Onun can acıtan sözlerine ve suçlamalarına daha fazla dayanamayarak gerçekleri söylemeye başladı. Onun yokluğunda büyük acılar çekmişken yıllar sonra onu yeniden bulduğunda sarf ettiği sözcükler canını daha da acıtıyordu. O bu sözleri duymayı hiçbir zaman hak etmemişti. Onun tek yaptığı aşık olduğu kadının mutluluğu için kendini acı çekmeye mahkum etmekken böyle bir suçlamayı hak etmiyordu. Ona olan duygularını gizlemeyi artık bırakmıştı. Şu dakikadan sonra ne olacağını çokta önemsemiyordu. Gözlerini caitlyn’in gözlerinden bir an olsun ayırmayarak onu öptü. Dili caitlyn’in derinliklerini keşfederken elleri de caitlyn’in vücudunda geziniyordu. Caitlyn'in öpücüğüne karşılık vermesiyle öpüşmeleri daha ateşli bir hal almıştı. Onun o şehvetli dudaklarını uzun süre öptükten sonra boynuna ıslak öpücükler bıraktı. Bu sırada nasıl olduğunu anlayamadığı bir hızla caitlyn’i yere yatırmış kendide üzerine çıkmıştı.

Kendini zar zor geri çekerek ''Seni seviyorum. Her zaman sevdim… Düşmanken bile'' dedi. Alnını caitlyn'in alnına dayararak ''Senin mutluluğun için senden uzak durmak zorundaydım. Başkasına aşıktın ve mutlu olmayı hak ediyordun. '' dedi nefes nefese bunu söylerken bile içi acımıştı. Onun başkasına aşık olduğunu bilmek,görmek ölüm gibi geliyordu. Aslında düşününce öldürdüğü kişiler şanslı bile sayılırdı. Evet ölüyorlardı. Artık dünyada yoklardı ve nefes almıyorlardı fakat en azından cade'in elinden bir kez ölümü tadıyorlardı. Cade gibi her gün her saniye ölmüyorlardı. ''Yanında kalmayı çok istedim. Bu acı verse de seni her gün görmek iyi geliyordu fakat sonra işler karıştı. Tahmin etmediğim pürüzler çıktı. Beni anlamak zorundasın benim yüzümden mutsuz olacağını bile bile yanında kalamazdım.'' dedi üzgün bir ses tonuyla.... Bir süre söyleyip söylememesi gerektiğini düşünse de sorunda derin bir nefes alarak ''Senden uzak durmaya çalışıyor ve beceremiyordum. Bu kendime olan öfkemi gün ve gün arttırırken kendi karanlığımda kaybolup gidiyordum. Asla morganana'nın yanında yer almayı düşünmemiştim ama sonra senin evleneceğini duyduğumda öfkeden gözüm döndü ve morgana'nın teklifini kabul ederek onun yanında yer aldım. Gerçeği öğrenince de ayrıldım. Sana karşı savaştığım için üzgünüm...'' dedi.

Sonunda söylemişti işte yıllardır hatta yüzyıllardır içinde tuttuğu gerçekleri bir bir anlatmıştı aşık olduğu kadına. Artık saklamak istemiyordu hiçbir şeyi duyguları karşılıklı olmayabilirdi ama yine de ağır geliyordu duygularını bir sırmış gibi saklamak… Gözleri sevdiği kadının gözlerine kenetlenmişken ve kalbi hızla atıyorken aşık olduğu kadının da onu sevdiğini öğrenmek zaten hızlı atan kalbinin daha da hızlanmasını sağladı. Şuan mutluluğunu kelimelerle anlatamazdı. Aşık olduğu kadında onu seviyordu. Tıpkı onun gibi oda yüzyıllardır sevmişti cade’i ve aralarındaki dostluğu bozmamak için duygularını saklamıştı tıpkı cade’in yaptığı gibi ayrıca hayatına giren o adama aşık olmadığını öğrenmekte onu rahatlatmıştı. Evet geçmiş bir zamandı ve ayrıldıklarını çok sonradan duymuştu fakat yine de başka birine aşık olduğu düşüncesi canını acıtmıştı. Aralarında oluşan sessizlikte düşüncelere daldı. Yüzyıllardır saklanan gerçek duygular… Bu ikisi içince ağır bir yüktü ve şimdi ikisi de bu yüklerinden kurtulmuştu. Aklına onu bırakıp gittiği ve aralarındaki iletişimi kendi elleriyle yok ettiği hatırlaması bile acı veren zamanlar geldiğinde bunu neden yaptığını ona söylemek zorunda hissetti kendini. Duygularını yeni açmışken ve bu duygular karşılıklıyken caitlyn’in neden onu bırakıp gittiğini bilmeye hakkı vardı. Çektikleri acının nedenini ve hayatındaki her şeyi bilmeliydi. Artık ondan bir şey saklamak istemiyordu. Zaten hayatlarını mahveden ve bu kadar acı çekmelerini sağlayan şey sırları ve duyguları saklamak yüzünden olmamış mıydı? Bunun hayatlarını daha fazla mahvetmesine izin vermeyecekti. Caitlyn’in sözlerinden sonra iç çekerek ''Üzgünüm… Sana zarar vermek asla istememiştim ve tabi canını yakmakta'' dedi. Aralarındaki yakınlık düşüncelerini tek bir noktaya toplarken konuşmak gerçekten zordu. Bu anı yüzyıllardır beklemişken aralarındaki şeyin özel olmasını istiyordu fakat bir yandan da kendini tutamıyordu. Gözleri caitlyn’in dudaklarına takılmıştı. Şuan düşündüğü tek şey altındaki beden ve caitlyn’in ıslak ve tatlı dudaklarıydı. Geçmiş mi? Şuan umurunda değildi. Ne geçmiş ne de gelecek… Şuan umurunda olan tek şey Caitlyn ve onun dudaklarıydı. Caitlyn’in onu kendine çekip öpmesiyle oda onun o doyamadığı ve tadının oldukça güzel olduğunu düşündüğü tatlı dudaklarını öpmeye başladı. Her anın tadını çıkarmak istediği için oda aynı yavaşlıkta öpüyordu caitlyn’î.

Uzunca bir süre öpüştükten sonra hiç istemese de kendini geri çekmişti. Düşüncelerini toplamakta her ne kadar zorlansa da konuşmaları gereken çok şey vardı. Bu yüzden caitlyn altından kurtulmak için hareket ettiğinde kalkmasını engellemek için hiçbir girişim de bulunmamış aksine üzerinden çekilerek ona yardım etmişti. Oda caitlyn’in yanına oturarak derin bir nefes aldı ve gözlerini kapayarak odaklanmaya çalıştı. Kafasında dönüp duran pek çok konu ve söylenmesi aynı zamanda sorulması gereken pek çok şey vardı fakat hangisinden başlayacağını bilmiyordu. Caitlyn’in konuşmaya başlamasıyla düşünmeyi bir kenara bırakıp onun dediklerine odaklandı. Şu an ne yapıyordu? Bu konuşmak istemediği bir konuydu. Ailesinin tamamını kaybettiği ve aileden geriye kalan tek kişinin kendisi olduğu gerçeği canını yakıyordu. Nathaniel ailesinden geriye kalan son kişiydi cade hoş artık ailesinin soyadını kullanmıyordu. O artık eski Cade Nathaniel değildi. O artık sadece cade’di. İntikam isteyen ve bu uğurda her gün birçok kişiyi hiç acımadan öldüren kişiydi. Yorulduğu ama asla bırakmak gibi bir niyeti olmadığı şeydi intikam. Cade derin bir nefes alıp önce cevaplaması kolay konudan başladı söze… Gözlerini caitlyn’in gözlerine dikerek ''Seninle yeniden birlikte olmayı çok isterim caitlyn. Hayatında yer almak üstelik sevgili sıfatıyla yüzyıllardır istediğim bir şeydi. Seni seviyorum ve sevgilin olmak istiyorum'' dedi ve sustu. Cümlesini devam ettirerek caitlyn’in merak ettiği soruya cevap vermek için gerekli gücü o an için kendinde göremedi. Bir süre sessiz kaldıktan sonra gözleri boşluğa dalıp giderken düşünceli bir şekilde ''Şuan ne yaptığıma gelirsek bunu bilmek isteyeceğini düşünmüyorum ama aramızda sırların olmasından hep nefret etmiştim bu yüzden sanırım söylemeliyim. Ben… İntikam alıyorum.'' Dedi. En zor kısmı söylemişti. Caitlyn’in şaşkın ve kafasının karıştığını belli eden bakışlarını görünce ''Belirli bir kişiden değil pek çok kişiden… İyi ya da kötü tarafta yer alması bir şey değiştirmiyor. Tabi sihirbaz, cadı veya peri olması da. Yıllar aslında yüzyıllar önce hayatımı mahveden kişilerden tek tek intikam alıyorum. Herkes yüzyıllar önce haksız yere yaptığı hatanın bedelini ödemek zorunda'' dedi. Gözlerini yere sabitleyerek '' Nathaniel ailesinin hayatta kalan son üyesi benim diğerleri yüzyıllar önce acımasızca katledildi ve bunda parmağı olan herkes yaptığı hatanın bedelini en ağır şekilde ödeyecek'''' dedi ne kadar fark ettirmemek istese de üzgün olduğu sesine yansıyordu. Sonra gözlerini caitlyn’in gözlerine dikerek ''Yani bu durumda sizin savaşınızda senin yanında yer alamam. Sen kendi tarafında olanları korumak zorundasın bense iyi yada kötü tarafta olduğunu önemsemeden geçmişin intikamını alıyorum. Üzgünüm sevgilim ama beni anlamak zorundasın'' '' dedi. Sonra konuyu değiştirmek isteyerek ''Peki sen şuan neler yapıyorsun? Anladığım kadarıyla durum pekte iyi değil…'' diye sordu.

Cade caitlyn’in ağzından seni seviyorum sözcüklerini duyunca dünyaların onun olduğunu düşündü. Bu anı oldukça uzun bir zamandır bekliyordu. Hep bir gün ona sevdiğini itiraf edip caitlyn’in kalbini kazandığını hayal ederdi. Sonunda hayalleri gerçekleşmişti. Şuan bu durumun tadını çıkarmayı her şeyden çok istese de sevgilisinin sorduğu soru buna engel olmuştu. Yaptıklarını uygun bir dille açıklayacak kelimeler yoktu çünkü bu sefer… Bu doğruydu. Cade Nathaniel olmayı bıraktığından beri yaptığı hiçbir şeyin açıklanacak yanı yoktu. İntikamı ya da acımasızca katliamı anlatmakta sözcükler yetersiz kalıyordu. Bu iki sözcük ve aynı zamanda duygu o kadar farklı bir şeydi ki cade bunu nasıl anlatacağını bilmiyordu. Durup düşündü. Yaptıklarından pişmanlık duyup duymadığını merak etti bir an ve vicdanının sesini duymayı denedi. Fakat hiçbir şey duyamıyordu. Neden böyle olduğunu düşünürken vicdan denen şeye sahip olmadığını fark etmesi kısa sürmüştü. Artık bir vicdanı yoktu ve hayır yaptıklarından zerre pişmanlık duymuyordu. Amacına ulaşmak adına almak zorunda kaldığı masum canlar umurunda değildi. Savaşta zafere giden yolda her şey mubahtı sonuçta… O bunları düşünürken caitlyn’in elini yanağında hissetmesiyle kendine geldi. Rahatlatıcı bir sıcaklık ve sevgi aşık olduğu kadının ellerinden içine akarken tüm bu hislere ne kadar yabancı olduğunu gördü.

Sevgilisinin konuşmaya başlamasıyla ondan kaçırdığı gözlerini yine onun gözlerine dikerek dinlemeye başladı. Caitlyn’i tepkisizce dinlerken Cade onun intikamıyla ilgili söylediklerine alaycı bir kahkahayla gülmemek için kendini zor tutmuştu. İntikam almak doğru bir şey değildi öyle mi? Peki genç, yaşlı, büyük, küçük ya da bebek demeden nathaniel ailesinden olan herkesi aynı gece büyük bir organizasyonla katletmek doğru muydu? Cade Nathaniel’le uzaktan yakından ilişkisi olan ya da olmayan her aile üyesi öldürülürken doğruluk, adalet ya da merhamet bunun neresindeydi? Tartışma kabul etmediğini belli eden otoriter bir sesle ''Bu sizin savaşınızla aynı şey değil caitlyn ve üzgünüm ama başka bir yolu yok neyse kapatalım bu konuyu'' diyerek konu değiştirmeye çalıştı. Caitlyn ve morgana arasındaki savaşın ne durumda olduğunu bilmese de caitlyn’in gözlerinde gördüklerinden yola çıkarak durumun aşık olduğu kadın açısından pekte iç açıcı olmadığını söylemek zor değildi. Aşık olduğu kadının yalnızlığıyla ilgili söyledikleri karşısında ''Üzgünüm gerçekten seni bırakıp gitmeyi hiç istemedim. Senin yanında başka birini görmek oldukça acı verse de buna katlanıyordum. Sonrasında eski sevgilin olacak kişiyle kavga ettik sonunda birimizi seçmen gerekecekti ve ben seni bu kadar zor bir durumda bırakmak istememiştim''dedi kararlı bir şekilde. Bir süre diyeceklerini toparladıktan sonra onu bir eliyle kendine çekip sarılarak '' Eminim bunun üstesinden de gelmeyi başaracaksın hem artık yalnız değilsin ben varım ve ömrümün geri kalan kısmında da hayatından çıkmak gibi bir niyetim yok ayrıca bunca zaman karanlığa direnmeyi başardıysan bence bundan sonra da başarabilirsin'' dedi.

Cade sevgilisine sarıldıktan sonra derin bir nefes alıp onun o tatlı kokusunu içine doldurdu. Uzun zamandır hissetmediği tatlı bir huzur tüm vücudunu ele geçirdiğinde gözlerini kapatıp sevgilisinin saçlarına küçük bir öpücük kondurdu. Huzur, mutluluk ve sevgi bunlar yüzyıllardır hissetmediği duygulardı. Yüzünde ilk kez gerçek bir gülümseme belirirken bu uzak kaldığı duyguları özlediğini anladı. Aslında duygulardan çok caitlyn’i özlediğinin farkındaydı. Onun yanında olmayı , ona böyle sarılıp kokusunu doya doya içine çekmeyi özlemişti. Caitlyn’in intikam konusunu uzatmaması içine su serperken bu konunun daha sonra aralarında problem yaratacağını bildiği için iç çekti. Elinden geldiğince intikam meselesinin ilişkilerini etkilemesini engellemeye çalışacaktı ama bunun ne kadar işe yarayacağını bilmiyordu. Her ne olursa olsun sonuçta kafasına göre davranıp intikam almaya devam edecekti çünkü ve bu caitlyn’le tartışmalarına neden olacaktı. Bu düşüncelerle gelecek endişelerinin içinde boğulup gittiğini fark ettiğinde kendini hemen toparlayarak o ana odaklandı. Ne olursa olsun şuan bunları düşünmek istemiyordu. Şuan düşünmek istediği tek şey kolları arasındaki aşkıydı. Ona yardım etmek, elinden geldiğince destek olmak istiyordu.

Savaşta onun yanında yer alamasa da hiçbir şey yapmadan duracak da değildi. Bedeninde sevgilisinin ellerini hissettiğinde gülümsedi. Ardından söyledikleri onu oldukça mutlu etmişti. Evet caitlyn bir hata yapmıştı ama cade o birçok hata yapmıştı şimdiye kadar ve onu bu konuda suçlayabilecek ya da diğer konularda ondan hesap sorabilecek en son kişiydi kendisi daha sonra duydukları mutluluğuna mutluluk katarken cevap vermek için bir an bile düşünmeden ''Elbette… Elbette seninle yaşarım bir tanem hatta bunu her şeyden çok istiyorum''dedi. Caitlyn’in ağladığını fark edince ona daha da sıkı sarıldı. Onun üzülmesini hiçbir zaman istememişti. Ağladığını bilmek ona acı verirken kulağına ''Beni bir daha kaybetmeyeceksin sevgilim söz veriyorum. Bir daha seni yalnız bırakmayacağım'' diye fısıldadı. Boynunda sevgilisinin dudaklarını hissetmesiyle dudaklarından arzudan boğuklaşan bir sesle zevk iniltileri dökülmüştü. Onu kendinden uzaklaştırıp doyamadığı ve oldukça harika bir tadı olduğunu düşündüğü ıslak dudaklara kapanıp onu uzunca bir süre öptükten sonra zar zor kendini geri çekerek ''Hadi evimize gidelim hayatım… Burası tarafsız bir bölgeymiş gibi görünse de asla öyle olmadı. Seni yeni bulmuşken seninle vakit geçirmek yerine diğer cadılarla savaşmak istemiyorum'' dedi nefes nefese bir şekilde sonrasında hızlıca ayağa kalkıp caitlyn’in de kalkmasına yardımcı oldu ve birlikte bir büyü mırıldanarak oradan ayrıldılar