Ceza Görevi

Farklı ve hızlı bir hayatı vardı. Sürekli bir şeyler peşindeydi. Farklı zevkleri ve maceracı yönü onu bambaşka yerlere götürse ve burnu sürtse de akıllanmayacaktı. Bu sefer farklıydı. Bir şeye inanan ve kendi türünden gelenler tarafından inandıkları bir dava için hizmet ediyordu. Kendi türünün içindeki hainliğe ve kaypaklığa rağmen bir yola girmek ve hayatını anlamlandırmak güzel bir duyguydu Fransisco için. Güzelce hazırlanmak için giysi odasına geldiğinde rahat ve savaş moduna sokacak güzel bir kıyafet seçti. Ne yapacağını bilmiyordu ona söylenen sadece bir caddeye hazırlıklı bir şekilde gitmesi söylenmişti. Bu durum her ne kadar merak uyandırıcı olsa da Fransisco gibi temkinli sayılamayacak biri için bile güvensizlik hissi yaratıyordu. Fazlasıyla ruhsuz ve soğuk davranmak da istemiyor, hatta bazı zamanlar da bundan nefret ediyordu. Karmaşık düşünceler beynini sararken giysi dolabının karşısında soyunup vücudunu inceledi. Her zamanki gibi kusursuzdu. Rahat bir iç çamaşırı, siyah bir kot ile kırmızı bir gömlek giydi. Odanın gizli bölmesine geçerek büyülü silahlardan seçkiler yaptı. Bir yüzük ve kol saati taktı. Bir de silah arkasına geçirdi. Üzerine mavi ince bir mont geçirip dışarı çıktı. Söylenen yere birkaç adım kala uzaktan aptalca sayılabilecek şekilde dans eden tanıdık bir sima gördüğünde her zamanki gibi sinsi ve ukalaca bir şekilde gülümsedi. Ellerini montunun cebine koyup biraz da artiz diyebileceğimiz adımlarla Lea’ya doğru ilerledi. Kendinden emin ve alaycı bir şekilde gene lafını soktu. “Selam dans etmeyi beceremeyen ürkek ördek yavrusu.”

Fazlasıyla laçkalaştığını düşündüğünde biraz kendini toparlama ihtiyacı hissetti. Lea’ya sert, ciddi ve haşin bir bakış attı. Laf sokmaya devam edeceğini biliyordu. Derin bir nefes aldı. Kızgın olduğunu karşısındaki kadına hissettirme gereği duydu. “Öncelikle ben senin gibi görev alan bir emir eri değilim. Caitlyn’inin ricası üzerine buradayım. Senin görev diye tabir ettiğin şeyi istediğim her an bırakabilirim ve senin gibi başarısız olduğunda yaptırıma maruz kalmam.” Ellerini bağlayıp sağ omzuyla direğe dayandı. Ağzını kıpırdatmadan bir tür telepatik bir iletişim yoluyla konuşmaya başladı . “Öncelikle bir cadıdan mirai taşı çalacağı alacağız ve Caitlyn’e ettiği ihanetin bedelini ödeteceğiz. Bir nevi bir ceza görevi…“ Aynı soğuklukla ve küçümseyici bir bakışla Lea’ya baktı. “Umarım bunu da elini yüzüne bulaştırmazsın. Senin beceriksizliklerini temizlemek isteyeceğim son şey.”

Gözlerindeki nefret ve kızgınlık duygusu hiç de anlamsız gelmiyordu Fransisco’ya. Fakat kendisine hakim olmak zorundaydı. Sevmediği insanlarla bir sürü ş yapmıştı. Güçlü ve yetenekli bir cadı olmanın gerekliliğiydi belki de. Neden buradaydı? Geç de olsa bu soruyu sormuştu. O şişkin egosu başarısızlığı ve kurnazlığı da salakça kaprisleri kaldıramazdı.
Çocuksu davranışları gitgide belirginleşmesi onun biraz hoşuna gitse ve biraz da seksi bulsa da kız onun gözünde hala şapşaldı. En sonunda az kalsın Lea’nın sakarlığı yüzünden ikisi birlikte yerde yuvarlanacaklardı.’Ne kadar şapşal ve çocuksu…’ Diye iç geçirdi. İşinin zannettiğinden de zor olacağını düşünüyordu. Lea’nın sözleri üzerine hafifçe kulağına doğru eğildi. Gözleriyle hafifçe işaret etti. “Şurada kırmızı tişörtlü adamı görüyor musun? İşte orada. Sen gidip dikkatini dağıtacaksın. Ürkek ve salak bir kızı oynarsan işime gelir. ” Hafifçe alaycı bir şekilde gülümsedi. Fısıldamaya devam ediyordu. “Bence zorlanacağın bir rol olmayacak. Neyse kadınlara düşkün bir adammış hemen seni eve atmak isteyecektir. Gerisini anladın sen ve bana bırak.”

Uzaktan göz ucuyla ara ara sakar kızı izliyordu. Diğer yandan da şüphe çekmemek için içkisini yudumlayıp dans ediyordu. Hatta bir iki kere de yanlışlıkla yapmış gibi bir iki kızı da fordlamıştı. Kabaran uzvu birkaç güzelin arkasına değerken kan yanaklarına hücum etmişti. Kısa süre sonra Lea dişiliğini kullanıp cadıyı hemencecik kafalamasına biraz da olsa şaşırmıştı o sakar kızın bunları yapabilmesi hala içinde birazcık da becer olduğunun kanıtıydı. İçkisine gizlice barmene rüşvet verip cadı güçlerini zayıflatan bir iksir vermişti. Kız ve cadı bardan çıktıktan yaklaşık yetmiş saniye sonra da arkalarından dışarı çıktı. Basit bir kamuflaj büyüsüyle ikisini takip etti. Hafızasını kaybetmiş Lea hiç de zannettiği gibi biri değildi. Hatta fettan bile sayılırdı. Cadının üzerine başını yaslaması olda dahi cadıyı mıncıklaması ve sürekli tetikte tuttuğunu gördü. Muhtemelen evine götürmeyecekti. Cadının gizli bir sığınağı olduğunu biliyordu. Muhtemelen bardaki hatunları da oraya atıyordu. İkisi de içeri girdikten yaklaşık iki dakika sonra güçlü ve basit bir büyüyle kapıyı kırıp içeri daldı. Ani bir hareketle yarı çıplak cadıyı hareketsiz bir biçimde duvara yapıştırdı. Cadı güçsüzdü. Ve karşı koyamıyordu. “Selam Albert nasılsın?” Bir saniye dahi beklemeden saatinin gizli bölmesindeki bayıltıcı tozunu iki eliyle basit bir büyü daha yaparak cadıya doğru üfledi. Hemen Lea’ya baktı. “Yardımların için teşekkür ederim sana gerek kalmadı. İstersen gidebilirsin istersen kalabilirsin sorun değil. Yeter ki ayak bağı olma.” Hızlıca etraftan bulduğu bir iğne ile cadının işaret parmağına batırıp camın üzerine akıttı. Aldığı kan ile bir büyük bir daire çizdi. Basit bir büyü hareketiyle dairenin ortasına baygın cadıyı yerleştirdi. Cadının üzerindeki bütün kıyafetleri çıkardı. Değişik bir işkence anlayışı vardı. İki elini de “Aporte Caro Mio Moertinum.” Kan, daha belirginleşip dairenin etrafında birkaç saliselik bir ateş yanıp söndü. Sandalyenin başına oturdu ve bacak bacak üstüne attı. “Günaydın Albert!” Ani bir hareketle Fransisco’nun üzerine yürümeye çalışsa da başarısız olmuştu. Cık cık diye başını salladı alaycı bir şekilde. “Buraya neden geldiğimi biliyorsun? Beni fazla uğraştırma.” Küçümseyici bir şekilde yerdeki cadıya bir sinekmiş gibi davranıyordu. Albert, Fransisco’ya küfürler yağdırıyordu. Sonunda morali bozulup cadının kanına doğru odaklandı. Ona tarif edilemez acılar çektiriyor, adeta yerde süründürüyordu. Bunu yaparken de en ufak bir acıma duygusu yoktu. Kendi türüne karşı bu kadar acımasız ve duyarsız olabiliyordu. Durup dururken aklına daha eğlenceli ve dahiyane sayılabilecek bir fikir geldi. Gözlerini Lea’ya doğru çevirdi. “Lea yanıma gelir misini?”

Biraz önce yaptığı şeyleri ve aklından geçen muziplikleri düşündü. Çin işkencesinden beter işkenceleri kuracak fanteziler nerende geliyordu aklına. Genç yaşına rağmen sanki yüzlerce yıl yaşayan görmüş geçirmiş bir cadı kadar bilgiliydi ele geçirdikleri ve türünün ona hem de kendisinin türüne ihaneti sayesinde. İhaneti hiç sevmiyordu. Eskisi gibi hazmedememezlik de yapmıyordu. Alışmıştı. Kendi türüyle içli dışlı olmayı sevmiyor, geri de kalmak istemiyordu. Kendi türüne olan güveni dip seviyelerdeydi. Hayatta kalmak için de bir aile ya da bir cadı grubuna üye olmak zorundaydı da. Ailesi olmadığına göre diğer seçeneği ister istemez seçiyordu. Ufak bir öksürük ve boğaz temizleme seansının ardından Lea’nın kulağına doğru eğildi. “Basit bir rüya büyüsü yapmanı istiyorum. Adama cinsel rüyalar gördüreceksin. Ben de tam kıvama geldiği an ben de bildiğim bir işkence büyüsü yapacağım. Anlaştık mı?” Der demez geriye çekildi. Konuşurken suratına yerleşen her zamAnki sinsi ve muzip ifade besbelli ki cadıyı korkutmuştu. Ayrıca Lea’nın cevabı ve vereceği tepkiyi de az buçuk bilmesine rağmen merak da etmiyor değildi.

Biraz şaşırmıştı. Lea denen eski sürtük bozmasının bu çocuksu tavrından sıyrılıp ateşli bir ergene gitme yolunda büyük bir adımdı. Biraz da alaycı kacak şekilde gülümsemeye devam etti. ‘Sürtüğe bak sen! Eski günlerinde olsaydın. Hepimizi cebinden çıkarırısın.’ Lea’ya biraz ciddi bir şekilde baktı. Geçmişi düşünmüştü sadece. Biraz laçkalığı bırakıp ciddileşti. “Aslında basit bir şey, büyüyü nasıl yapacağını ben sana göstereceğim. Gerisini sen zaten getirebilirsin.” Aslında geçmişten bir görüntü gönderecekti Lea’ya. Bunu çaktırmak istemiyordu. Lea’nın arkasına geçti. Başparmaklarını Lea’nın başına diğer parmaklarını da birleştirerek Lea’nın gözlerini kapattı. Hızla görüntüleri Lea’ya; Lea da adama gönderiyordu. Acayip bir şekilde zevke gelmişti. Ziplenmiş bir erotik bir film izler gibi hissetti. Biraz daha Lea’ya yaklaştı. Sertleşen uzvu kızın arkasına değdiğinde bir kere hafifçe sürttü. Ürkmüş gibi geri çekildi. Lea’yı karakter olarak sevmiyordu ve öyle kalmalıydı. Ayrıca yaptıkları işe odaklanması gerektiğini düşündü. Geri çekildi ve Lea’nın yanına gelip başını ona doğru çevirdi. Gayet sinsi ve ciddi bir ses tonuyla konuşmaya başladı. “Aferin, güzel gidiyorsun.” Sonra da büyüsünü yapmak için Albert’e odaklandı. Adamın kılcal damarlarında ve özellikle şaha kalkan erkekliğindeki kana odaklandı. Damarları sıkıyordu. James’in uzvu kıpkırmızı olmuş ve dayanamayıp büyük bir çığlık kopardı. Fransisco da bunu fırsat bilip büyüsünü daha da şiddetlendirdi ve konuşmaya başladı. “Hadi James bize yerini söyle.” Gözleri işkenceden zevk alan ahlaksız ve psikopat ustasına benzeyen bir yüz ifadesine büründü. “Tamam söyleyeceğim.” Albert’in pes etmesi üzerine suratındaki ifade her zamanki sinsi ve muzip ifadeyi almıştı. “Ha şöyle yola gel.” İşini şansa bırakmamak adına adamın kafasının içine girdi ve yerini öğrendikten sonra hızla taşın olduğu yere doğru gitti. Adam taşı yatağının altında saklıyordu. Şifreyi yani kilit büyüsünü kaldıracak büyülü sözcükleri mırıldandıktan sonra küçük bir kutunun içindeki mirai taşını gördü. Kutuyu açıp taşa bakarak sinsice gülümsedi. Kutuyu tekrar kapatarak Lea’ya doğru yürüdü. “Lea biraz geri çekil.” Kız geri çekildikten sonra kutuyu sol eline aldı. Sağ elini adama doğru çevirdi. Demin yaptığı büyüyü daha şiddetli bir şekilde yapıp adamın her tarafı kıpkırmızı olmuş büyük bir çığlık eşliğinde ruhunu teslim etmişti. Soğukkanlı bir seri katilin ürkütücü ifadesiyle Lea’ya baktı. Kızı korkutmak istiyordu. Ani bir hareketle kızı hareketsiz bir biçimde duvara yapıştırdı. Hızlıca yanına doğru sokuldu. “Sen de ister misin?” Nefesini kulağına doğru bıraktı. Daha sonra da büyük bir kahkaha atıp kızı serbest bıraktı. “Yüzündeki ifadeyi görmeliydin.” Diye kahkahalar atıp hiçbir şey olamamış sanki kendi türünden hemcinsi bir cadıyı öldürmek gayet normal bir şeymiş gibi davranıyordu.

Yediği tokat her ne kadar hoşuna gitmese de biraz şımarmış ve hak etmişti. Korkuya güveni sonsuzdu. Kendisinden korkmasını istiyordu. Ölümün soğuk nefesini ve ecel terlerini hissettirmişti cadıya ukala davranmayı seviyor, adeta bunu savunma mekanizması olarak görüyordu. Gördüğü şey aslında tam bu olmasa da yine yapacağını yapmıştı. Kendisine uşak gibi davranmasından hoşlanmasa da hele de bir de uşak gibi davranmasına müsaade etmeyecekti. Elindeki mirai taşı kutusunu tutması için Lea’ya verdi. “Bir dakika şunu tutar mısın?” Kutudan kurtulur kurtulmaz telefonuna sarıldı. Mesajlaşmaya başladı. Biraz ciddi bir ifade aldıktan sonra yüzü daha sonra her zamanki uyuzluk derecesindeki muzip ifade yüzüne yerleşti. “Üzgünüm canım Caitlyn senin getirmeni istiyor. Anlaşılan sana güvendiği kadar bana güvenmiyor.” Lea’nın yanağından sanki küçük bir kızmış gibi makas aldı. “Görüşürüz tatlım.” Der demez elini cebine atarak gecenin karanlığında karanlık sokakta ilerledi.

RP SONU