Gizli Anlaşma

Gecenin ilerleyen saatlerinde boş ve huzurlu görünen bir sokak. Havada ki hafif sis perdesi gizemli olduğu mesajını veriyordu sanki. Bulutların arasından gözüken ayın görkemli ışıkları geceyi yeterince aydınlatamıyor olsa bile muhteşemdi. Fakat bir anda gelen bir kız bağırışı ile gecenin sessizliği sona erdi. Sokakta bir insandan çok daha hızlı hareket eden bir kız önünü almış gidiyordu. Giydiği badi bazı yerlerden yırtılmış durumdaydı. Dar pantolonu kir ve is ile beraber parçalanmıştı. Sol bacağında pantolon yok sayılırdı zaten. Sağ taraftan düşmesine rağmen hala hızını ve dengesini koruyabiliyordu ama. Daha çok bir şeyden ya da birinden kaçıyor gibiydi. Her ikisi de doğru sayılabilirdi aslında. Biraz yukarı bakıldığında banliyö evlerin üzerinde dehşet verici büyüklükte bir adam kütlesine göre fazla hızlı bir şekilde kızı takip ediyordu. İçinde barındırdığı enerji, parlamasına ve jeneratör sesine benzer bir sesin çıkmasına sebep oluyordu. Siyah kısa kollu atlet üzerine son dönem SSCB'sinin deri pardesülerinden giymişti. Altında ise siyah bir pantolon vardı. Asker botları giymişti. Gece görüşü sağlaması için sarı camları olan bir gözlük takmıştı. Pardesü her arkaya doğru savruldukça beline takılmış taktiksel kemerde duran tekli silahı ve komando bıçağı, şarjörleri gözüküyordu. Pardesünün arkasından dolanmış olan eski silahı MP5K'sını iki eliyle kavramış durumdaydı. Aslında kızı çoktan yakalardı fakat onun istediği sadece bu değildi. Birazda eğlenmekti. Sisin olduğu alanlarda hafif patlamalar oluşuyor ve patlamalardan çıkan enerji adama yöneliyordu. Küçük kovalamaca sıkıntı vermeye başlamıştı ona. Sokağa doğru bir dalış yaptı. Sanki deprem başladı ve sarstı her yeri. Etraftaki birkaç binada büyük çatlaklar, yolda ise büyük bir krater ve parçalanmalar... Kızın ayakları bir anda yerden kesildi ve yüz üstü yere düştü. Geçirdiği hafif sarsıntıdan tam kurtulacak iken eklemlerinin parçalandığını hissetti. Acı bir çığlık ile beraber ağlamaya başladı. Kızın yanına yaklaştı adam. Soğukkanlı, keskin bakışlar ile beraber hafif sırıtarak yüzüne baktı korkuya kapılmış, ağlayan ve acıyla kıvranan kızın. "Lütfen profesör, lütfen! Yalvarırım yapmayın! Yeter artık profesör! Neden profesör? Neden?" Bir anda sesi kesildi kızın. Ağzından çıkan enerji süzmesi adama vardı ve adam onu absorbe etti. Kızın dili yok olmuştu. Cass bu tür yalvarışları sevmiyordu. Hem kıza bu şekilde acı çektirmek, işkence etmek hoşuna gitmişti. kızı dokunmadan havaya kaldırdı ve yüzüne yakınlaştırdı. Güçlü bir tokat attı ve çenesinden yüzünü kavrayarak yanaklarından bastırdı. İyice yakınlaştı ve birkaç söz mırıldandı; "Acınası haldesin Jody. Derslerdeki başarından eser yok. Hem okul akademi dışında profesör demek zorunda da değilsin. Birde, benimle geliyorsun. İstesen de, istemesen de." Şeytani bir gülümseme belirdi yüzünde. Olduğu adamdan eser yoktu. Bu onun ikinci kişiliğinin ortaya çıkışıydı. İkinci kişiliği bedeni ele geçirdiğinde normal halinde yaptıkları dahil her şeyi hatırlarken normal haline döndüğünde ikinci kişiliğinde yaptıklarını hatırlayamıyordu Cass. Haberi de yoktu zaten bu durumdan. İkinci kişiliği bunun neden olduğunu bilmiyordu ama büyük ölçüde zevk alıyordu bu acımasız ve karanlık duygulardan. Herkesin içinde bulunan karanlık taraf pasif kalamıyordu belkide. Bazen ortaya çıkması gerekliydi sanki.. Etrafta insanlar belirmeye başlamışken o insanların kendisine bakabilmiş olanlarını parçalara ayırdı özel gücüyle ve ortaya çıkardığı enerjiyi absorbe edip oradan uzaklaşmak için kızı belinden kavradı ve büyük bir atlayış yaparak boş bir araziye indi. Tüm enerjiyi saldığı an büyük bir patlama olmuşcasına etraftaki ağaçlar, bitkiler ve eşyalar etrafa dağıldı. Eski boyutuna döndü fakat hala bir insana göre daha güçlüydü. Hala içinde barındırdığı enerjinin bir kısmı vardı. Kalbi hızlı atışlarla beraber adrenalin hormonunun hızlı yayılmasına da sebep oluyordu. Kıza bir şey olmamıştı çünkü kız onun koruması altındaydı. Buradan sonrasını yaya devam edeceklerdi.


Mezarlığa vardığında kız artık acıdan bayılmış durumdaydı. Kızı saçlarından kavramış, yerde sürükleyerek götürüyordu Cass. Kızın her yeri morarmış, çizilmişti. Pantolondan eser kalmamıştı. Badisi çıkmak üzereydi. Pekte önemli değildi bu hali artık. Ölü biri sayılırdı. Castiel yolda tüm enerjisini bırakmış, tam anlamıyla normal haline dönmüştü artık. Gerçek anlamda çekici ve karizmatik bir edası vardı. Dev halini görenler o adamın bu adam olduğuna inanmazlardı herhalde. Kirli sakalı artık belli oluyordu tekrardan. Mezarları çiğneyerek geçerken büyük bir ağacın altında ki cadıyı gördü. Ona doğru yaklaştı ve kızı tam anlamıyla havaya kaldırıp önüne doğru fırlattı. Cadı sabırsız ve sıkılmış gözüküyordu. Oraya varması biraz uzun sürmüştü.

Geldiği andan itibaren güzel ama sadist olan bu cadıyla anlaşma yapmış olması zevklide olsa biraz acı verici ve kan atıcı olacağını düşünmeye başladı. Aynı zamanda yaşlı olduğunu biliyordu aslında kadının. Ne kadar güzel ve alımlı gözüküyor olursa olsun, büyüyle genç kalıyordu. Bunu hissettiği enerji ve maddeyle anlamak hiçte zor olmamıştı. Kendisi de bir nevi bu şekilde genç kalıyor sayılırdı nede olsa. Böyle olaylara bulaştığından beri yıllar geçmişti zaten. Orduda bile kullanılan sihirbazları gördükten sonra olayın sadece bununla sınırlı kalmayacağını tahmin ediyordu ilk zamanlarda. Sonrasında kendi çıkarlarına yönelik güçlerini kullananlar, kendilerini sırf ucube gibi hissettiklerinden hayattan soyutlananlar, intihar edenler, paralı askere dönüşenler, çete kuranlar, hatta ve hatta son olarak okul kuranlar, dünyayı ele geçirmeye çalışanlar görmüştü. Bu kadar çok kargaşanın olması bu kişilikteyken fazlasıyla hoşuna gidiyordu. Kendi amacı ise sadece bu kargaşadan yararlanarak eğlenmek ve daha çok güç elde etmekti. Tuhaf bir zevk alıyordu bunların hepsinden.

Cadının aniden gelen ters tepkisi ve kendisine doğru ilerlemeye başlaması düşüncelerinde haklı olduğunu doğruladı. Üzerine doğru gelen cadıya tepki vermektense, öylece durdu. Nede olsa bir anlaşma yapmışlardı ve Cass biraz bile olsa köpeklik yaptığının farkındaydı. Aynı zamanda karşısında ki basit bir cadı değil, güçlü bir cadıydı. Eğer güçlü olmasaydı karşı koymayı düşünebilirdi, ama böyle birinin karşısında duramazdı. Üstelik gücünden olabilirdi. Hem zarar vermekte istemezdi. Cinsel dürtüleri genç gözüken bu kadına karşı biraz fazla yükselmişken bir anda kulağına fısıldadığı latince sözlerle beraber azalmasa da arka plana atıldı bir anda. Aniden eklemlerinin parçalanıyormuş gibi, saçları çekiliyormuş gibi ve her yanında yaralar, morluklar ve kırıklar varmış gibi hissetmeye başladı. Bu acıyı sonlandırabilmek için dokunduğu toprağın ve etraftaki bitkilerin enerjisini çekmeye başladı. Bir anda etrafındaki yaralar kapanmaya başladı. Eklemler ile kırıklar düzeldi ve morluklar tekrardan beyaz ve düzgün deri yapısına kavuştu. Bunlar olurken güçlü parlak enerji akımları etraftaki tüm cisimlerden Cass'e doğru bir akışa başladı. Fakat cisimler oldukları gibi kalmıyorlardı. Ağaçlarda çatlaklar oluştu, toprak daha çok kurudu ve çatladı, çiçekler soldu ve yapraklarını döktü, mezar taşları parçalandı ve mezarlardaki toprakları iyice içeri doğru göçtü. Cass tekrar ayağa kalktı ve hiçbir şey olmamış gibi gülümseyerek "Bu kadar ırkçı olman kendin için çokta iyi sayılmaz. Unuttuğunu varsayıyorum, sihirbazlardan çok cadılar senin için daha tehlikeli. Tabii, ben bir avcı olsaydım bu davranışını destekleyebilirdim." dedi. Yavaş ve güçlü adımlarla kadına doğru yaklaştı ve kulağına eğilip fısıldayarak ama kalın bir ses tonuyla konuştu; "İstersen kurbanını buraya getir. Onun tekrar iyileşmesini sağlayabilirim. Daha çok eğlenirsin."