Eski Dostlar...

Derin uykusundan uyandığında henüz sabahın erken saatleriydi. Normalde geç kalkan biriydi; fakat bugünün heyecanıyla pek bir uyku çekememiş ve erken saatlerde uyanmıştı. Kolay kolay uykusunun bölünmesine izin vermezdi, önemli bir olay olmadığı sürece... Heyecanının sebebi ise eski dostu Morgana idi. Elinde tek mirai taşını barındıran oydu. Bu nedenle ondaki gücü az çok tahmin edebiliyordu. Kendi mirai taşı ise kayıptı. Daha doğrusu Morgana''nın ikiz kardeşi Caitlyn'in elindeydi. Koen mirai taşını nasıl geri alacağını bilmiyordu. Bu nedenle en mantıklı çözüm olan Morgana'dan yardım istemekten başka bir çıkar yolu düşünemiyordu. Gerçi karşılığında Morgana'nın da kendisinden bir şeyler isteyeceğinden adım gibi emindi. Fakat şu an o isteği önemsemeyecek kadar mirai taşına odaklanmıştı. Ona sahip olunca yapabileceği işeyleri düşündüğünde yüzünde sinsi bir gülümseme oluştu.

Yataktan kalkıp vücudunu duşa attığında soğuk suyu sonuna kadar açmıştı. Kendine gelerek musluğu kapattığında beline havluyu bağlayarak duştan çıktı. Bir büyüyle kıyafetlerinği giyinerek saçlarını kurutmakla ilgilendi. Evden çıkıp spor arabasına atladığında daha yeni öğle saatlerine geliyordu. Hızla sürdüğü araba Morgana'nın evine vardığında arabadan atladı ve etrafa göz ucuyla baktı. Herhangi bir tehlikenin olmadığından emin olunca hızlı adımalrla büyük ve ürkütücü eve doğru ilerledi. Morgana'nın zevklerini her zaman takdir etmişti. O da Koen gibiydi. Birbirlerine çok benzedikleri bile söylenebilirdi. Tek fark Morgana'nın mirai taşına sahip olmasıydı. Ama şimdi Morgana'nın yardımıyla Koen de kendi taşına sahip olacaktı. Karanlık dolu gözleri daha da kararırken ona seslenen tanıdık sesle ukalaca gülümseyerek sesin geldiği yöne döndü.

Acı dolu çığlıklar, bunları duyarken hissettiği yoğun duygular... En hakim olanı ise haz almak... Sadist bir kişiliğe sahipti. Bunun için kim onu suçlayabilirdi ki? Hiç kimse! Namı dünyanın her yerine yayılmıştı. Acımasız ve psikopat cadı Koen. Karanlıkların efendisi! Evet, evet! Herkes onu böyle çağırır olmuştu. Asla bir ortakla çalışmazdı. Ortak olduklarını sanan kişiler ise ölümle buluşarak hayatlarının en büyük hatasını yapıyorlardı. İnsanların bu kadar aptal olması Koen'in suçu değildi. İşine yarayacak adamları toplayıp köle niyetine kullanmak yapması gereken basit işleri kolaylaştırıyordu. O, daha çok büyük ve önemli işleriyle uğraşmayı tercih ediyordu. Zaten bunun için asla ayak takımını kullanmazdı. Başarısız köleler en son isteyeceği şeydi.

Gerekli hazırlıkları yaptıktan sonra evden çıkıp arabasına atladı ve Morgana'nın evine doğru ilerledi. Morgana ile eski dosttu, onun evini başıboş bırakmayacağını da bilirdi. Bahçe kapısına adım atmadan önce bulabileceği bütün tuzaklar için birkaç büyü kullanarak temkinli davranmıştı. Herhangi bir tehlikenin olmadığına kanaat getirdiğinde ise bahçe kapısından ilerleyerek görkemli evin kapısına vardı. İstese eve büyüyle de giriş yapabilirdi. Ancak Morgana'nın bundan hoşlanmayacağını bildiğinden ve yardımını isteyeceği insanı başta sinirlendirmek istemediğinden temkinli davranarak kapıyı çalacaktı. Ta ki arkasından gelen o tanıdık sesi duyana kadar... Eski dostunun sorusu karşısında ukalaca sırıtarak bir bakış attı.

"Görmeyeli misafirperverliğini yitirmişsin eski dostum. Önemli bir konu hakkında yardımını istiyorum. Önemli olduğu kadar da gizli bir konu. İçeri girip konuşsak daha iyi olur."

Morgana ile karşılaştığında onun geçen seneler boyunca hiç değişmediğine kanaat getirmişti. Eski dostu hala aynıydı. Aynı tavırlar, aynı zevkiyle karşısında duruyordu. Ona karşı ukalaca gülümseyerek sorusunun cevabını verdi. Evet, yardım istiyordu. Nadir olarak yaptığı bir şeyi yapmaya mecbur bırakılmıştı. İstediğini aldığında ise onu artık kimse tutamazdı. Bunları düşündükçe yüzündeki gülümseme daha da yayılarak yarım ay şeklini almıştı.

"Eskiden daha çok canayakındın, Morgana... Görmeyeli bayağı bir şey değişmiş sende. Tamam, işimizi burada da halledebiliriz, kimse bizi dinlemediği sürece..."

Etrafına yine göz atarak temkinli davrandı. Gözleri yeniden Morgana'ya kaydığında onun bir koltuğa doğru ilerlediğini görünce peşinden giderek gösterdiği koltuğa yerleşti. Koltuk biraz rahatsız edici olsa da önemli değildi. Bunlar sadece bir aracıydı. Morgana'nın nasıl davrandığına kafa yoracak boş zamanı yoktu. Bir an önce sorunun çözüme kavuşturulması gerekiyordu. Ve umuyordu ki Morgana ona yardım edecekti.

"Gelme nedenim mirai taşı... Bildiğin gibi sadece sen kendi mirai taşına sahipsin. Ve artık bende benimkini istiyorum. Nasıl olduğu önemli değil! Mirai taşımı almamda bana yardım etmeni istiyorum."