İçki ve Dans

Phin caitlyn’nin evinden çıkar çıkmaz arabasını rose’un evine sürmeye başladı. Belki daha önce eve gidip bir duş alıp giyinmeliydi ama rose’a olanları bir an önce anlatıp onu geri kazanmak istediği için vakit kaybetmek istememişti. Scarlett güvendeydi. Caitlyn o iki cesedi ve diğer insanları halledip scarlett’ın hayatını tekrar düzene koyma işini üstlenmişti. Yani her şey yolundaydı. Henüz tam olarak her şey rayına oturmadıysa bile çok kısa bir sürede her şey düzelecekti. Sihirbazıyla ilgili tüm problemi çözdüğüne göre şimdi rose’a her şeyi anlatıp onu geri kazanmaya uğraşabilirdi. Yolda giderken düşüncelere dalmıştı bir anda. Rose ona inanır mıydı acaba? Ya da açıklamasını dinler miydi? Sinirinin geçtiğini düşünmek gibi bir gaflette asla bulunmamıştı genç peri. Rose onu gördüğünde suda boğmaya bile kalkabilirdi belki ama onu dinlemek zorundaydı. Rose’u kaybedemezdi. Onu bir hiç yüzünden kaybetmeye katlanamazdı hayır kaybetmeyecekti. Ne olursa olsun rose’a olanları açıklayacak ve onu inandırmak içinde her şeyi yapacaktı. Hatta isterse scarlett’la bile yüzleşebilirdi. Scarlett ona her şeyi anlatır ve onun ağzından da olanları dinledikten sonra ona kesinlikle inanırdı. İnanırdı değil mi? Lanet olsun inanmak zorundaydı. Korna sesiyle düşüncelerinden kurtulup kendine geldiğinde farkında olmadan karşı şeride geçtiğini görerek hızlı bir şekilde direksiyonu sağa kırıp kendi şeridine geçti. Az kalsın kaza yapıyordu. Yolun durumuna bakıp gaza biraz daha yüklendi. Bir an önce rose’un yanına gitmek istiyordu. Ondan ayrıldığı gerçeği canını yakıyordu ve buna katlanamıyordu. Rose’un evine geldiğinde büyük bir heyecanla kapıyı çaldı. Bekledi ama açan olmamıştı. Birkaç kez daha çaldı ama sonuç değişmemişti. Evde kimse yoktu. Kapıyı açmadan gelen kişinin kim olduğunu anlayamayacağı göz önüne alınınca phin’in geldiğini anlayıp kapıyı açmaması gibi bir durum söz konusu değildi. Sinirle duvara sert bir yumruk geçirdi. Lanet olsun neredeydi bu kız? Onun nerede olduğunu öğrenmek için açmayacağını bile bile onu birkaç kez aradı ama tahmin ettiği gibi açmamıştı. Büyük bir sinirle arabasına atlayıp bilinçsizce sürmeye başladı.

Bu saatte hangi cehennemdeydi lanet olası kız? Onu bu gün aldatıldığını düşünerek terk etmişti yani şimdi evde olup depresyonda falan olması gerekiyordu ama lanet olsun ki yoktu. Direksiyona bir tane geçirip arabaya ilk gördüğü barın önüne çekti. Bir şeyler içmeliydi yoksa öfkeden çıldırabilirdi. Beyni rose’un evde olmama nedenleri konusunda felaket senaryoları üretirken eve gidemezdi. Kafasını dağıtmalı ve kötü düşüncelerinden uzaklaşmalıydı. Bara gidip en sertinden bir içki söyledi kendine ve gelen içkiyi bir dikişte içti. Aynı içkiden birkaç tane ard arda bitirip kendine bir içki daha söyledi. Barmenin ''Çok hızlı gitmiyor musunuz?'' sorusu üzerine ona öldürücü bir bakış atıp sinirli bir sesle ''Sana ne be adam? Senin görevin içki vermek millete karışmak değil şimdi bana bir içki daha ver'' diye çıkıştı. Barmen bunun üzerine sessiz kalıp genç perinin isteği üzerine bir içki daha koydu phin’nin önüne. Phin öfkeyle saçlarını karıştırıp etrafı izlemeye başladı. Çok geçmeden tanıdık birinin gözüne çarpmasıyla öfkeden deliye döndü ve okkalı bir küfür savurdu. Gördüğü kişi evde olup ayrıldıkları için üzülmesi gereken sevgilisi rose’tu ve ayrıldıklarına üzülmek şöyle dursun bir barda oldukça eğlenerek phin’nin tanımadığı bir adamla oldukça yakın bir şekilde dans ediyordu. Önündeki içkiyi bir dikişte bitirip sinirle yerinden kalktı ve adamla son derece yakından ilgilenen sevgilisinin kolundan tutup kendine doğru çekerek ''Sen ne yaptığını sanıyorsun?'' diyerek kıza çıkıştı. Phin’in gözlerindeki öfke kıvılcımları görmemek imkansızdı. O sırada araya girme aptallığını yapan adama sert bir yumruk geçirdi. Rose’u kolundan tutup sürüklemeye başladı. Buna engel olmaya çalışan canına susamış aptala daha fazla dayanamayarak ''Sevgilime nasıl davranacağımı sana mı soracağım aşağılık herif'' diyerek rose’u bırakıp adama bir güzel girişti. Birkaç dakika sonra korumalar olaya müdahale edip adamı phin’nin elinden zar zor almışlardı. Bu sefer bardan atılan kişi phin’le rose değil de o adam olmuştu. Rose’u kolundan tutup sürükleyerek bara doğru yöneldi. Hesabı ödeyip rose’un çantasını öfkeyle onun eline tutuşturup bardan zorla çıkardı. Barın sokağından çıkana kadar tek kelime etmedi. Sonunsa rose’u bırakarak öfkeyle ''Lanet olsun rose sevgilinden ayrılıyorsun ve daha ilk günden başka bir adamın kollarına mı gidiyorsun gerçekten çok sadıksın bana olan aşkına hayran kaldım doğrusu. Ben yanlış anlaşılmayı düzeltmek için evine gelip seni bulamayınca endişeden deliye dönerken sen barda başka adamlarla eğleniyorsun bana olan aşkın gözlerimi yaşarttı gerçekten'' diye bağırdı.

Phin o adamla rose’u o derece yakın görünce kıskançlıktan gözü dönmüştü resmen. Rose’un başka bir adamın yanında olma düşüncesi bile onu çıldırtmaya yetiyorken o rose’un yanındaki adamın ellerinin rose’un üzerinde gezdirdiğine tanık olmuştu. Rose’a aşık olduğu kıza dokunuyordu o lanet herif. Ah onun o rose’a dokunan ellerini kırmak istiyordu. Hayır sadece ellerini değil onun tüm kemiklerini kırmak istiyordu. Rose’a dokunduğu ona ait olan vücutta gezindiği her saniye için onun kemiklerini iyileştirilmemek üzere büyük bir itinayla kırmak, kafasını vücudundan ayırmak istiyordu. Rose onundu ona aitti ve ona ondan başka kimse dokunamazdı buna izin vermezdi. Adamın yüzünü dağıtması bile onu sakinleştirmeye yetmemişti. Eğer barda birkaç saniye daha kalırsa elinden bir kaza çıkabileceğini bildiği için rose’u da yanında sürükleyerek dışarı çıkmıştı. Temiz havayı içine çekerken hala rose’un böyle bir şeyi nasıl yapabileceğini düşünüyordu. Ayrıldıkları gün ayrılmalarının üzerinden 24 saat bile geçmemişken soluğu başka adamın kollarında almıştı. Düşündükçe sinirleri zıplıyordu. Gerçekten çok değişik bir teselli bulma anlayışı vardı. Hala olanlara inanamıyordu. O onun için endişeden ölürken o bir barda çılgınlar gibi başka bir erkekle dans edip eğleniyordu. Akıl alır gibi değildi. Phin rose’a açıklama yapmak ve yanlış anlaşılmayı ortadan kaldırmak için onu ararken o ucuz bir barda bugün phin’i kendisine sadakatsizlikle suçladığı halde kendisi daha büyük bir sadakatsizlik gösterisinde bulunuyordu. Kim bilir phin bu gece belki ona bu barda rastlamasaydı rose o adamla… Tanrım o adamla neler yapacağını düşünmek dahi istemiyordu. Ortamda oluşan sessizliğe daha fazla dayanamayarak öfkesini ve onu kıskandığını açıkça belli ederek phin’de onun sadakatini sorgulamıştı. Gördüklerinden sonra bunu yapmaya hakkı olduğunu düşünüyordu. Phin o hayatına girdikten sonra tek bir kıza bile yüz vermezken o gidip hiç tanımadığı bir adamla sarmaş dolaş dans etmişti. Phin rose’un sadakati konusunda ciddi bir şüpheye düşmekten kendini alamadı. Her yanlış anlamada yada her kavga da başka birinin kollarında soluğu alacaksa phin’nin işi vardı bu kızla.

Rose’un bu konuyu nasıl açıklayacağını merak ediyordu doğrusu. Rose açıklama yapmaya başladığında büyük bir dikkatle onu dinlemeye başladı. Kimsenin koluna yada yatağına girmeye niyetim yok dediğinde alaycı bir kahkaha atmıştı. Tabi zaten az önce içeride başka bir adamla sarmaş dolaş dans eden de o değildi. Rose’un açıklamaları bittikten sonra bir süre sessiz kalıp sakinleşmeye çalıştı. Lanet olsun oda neden diğer kızlar gibi üzüntüsünü yaşamıyordu da bara kafa dağıtmaya geliyordu ki? Normal kızlar gibi davransa ölür müydü? Konu dönüp dolaşıp phin’in onu ihanetine gelmişti. Sinirine hakim olamayarak ''Lanet olsun rose ben seni aldatmadım.'' Diye bağırdı. Öfkesini bastırmaya çalışsa da başarılı olamayarak ''Ben o kızı öpmedim. Ben onun değil o benim dudaklarıma yapıştı geri çekilemedim çünkü lanet olsun ki o an yaşam enerjimi emiyordu. Hayatım yavaş yavaş ellerimden akıp giderken hareket edemediğim için özür dilerim ama hem yavaş yavaş ölüme yaklaşmak hem de hareket etmek aynı anda olmuyor. O kız benim sihirbazımdı. Güç kontrol sorunu yaşıyor ara sıra transa giriyor ve insanların yaşam enerjilerini emiyor. Şuan nasıl yaşadığıma gelirsek sihirbazım emdiği gücü eğer kendine gelebilirse ki asla ölmeden önce kendine gelebileceğinin bir garantisi yok emdiği gücü geri verip insanları iyileştirebiliyor. Yani ben sana ihanet falan etmedim. Hayatıma girdiğinden beri senden başka kimse olmadı ve olmayacak.'' Dedi. Şaşkın gözlerle ona bakan rose’a bakarak ''Şimdi istersen sokak ortasında daha fazla rezil olmadan benim evime gidelim ve bu konuyu etraflıca konuşalım'' dese de ona cevap hakkı tanımadan kolundan tuttuğu gibi arabasına bindirdi. Sonuçta onun saçma bir inat ve inanmama yüzünden elinden kayıp gitmesine izin veremezdi. Bunu onun evinde daha ayrıntılı bir şekilde konuşabilirlerdi. İstediği soruyu sorabilirdi ve phin onu inandırana kadar istediği açıklamayı yapabilirdi ama rose’un kolayca gidemeyeceği bir yerde. Direksiyona geçip arabayı çalıştırdı ve rose’a bakarak ''Söz veriyorum eve gittiğimizde istediğin açıklamayı yapacağım.'' Dedi ve eve doğru sürmeye başladı. Eve geldiklerinde rose’u arabadan indirip kolundan tuttu ve yine sürükleyerek evin içine soktu. Evin kapısını kilitleyip anahtarları cebine soktuktan sonra rose’a bakarak ''Evime hoş geldin.'' Dedi.

Yaptığı açıklamaların yeterli olup olmayacağını bilmiyordu. Bildiği tek şey rose’la tartışırken seslerine birkaç insanın uyanıp neler oluyor diyerek pencerelere koşmuş olmasıydı. Ona her şeyi söylemişti değil mi? Ona inanmalıydı inanmak zorundaydı. Gözlerini rose’un gözlerine dikerek doğru söylediğini anlamasını diledi. Sonuçta insanlar yalan söyleyebilirdi ama gözler asla yalan söylemezdi. Gerçi o periydi ama onlar içinde az çok aynı şey geçerliydi. Sakinleşmek için derin nefesler almaya başladığında rose’un söyledikleriyle daha da çileden çıktı. Scarlett onun dudaklarına niye korkusuzca kapanmış mış nerden biliyim ben müneccim miyim kızın psikolojik sorunları var kim bilir o ara ne oldu nasıl bir ruh halindeydi de dudaklarıma yapıştı. Hem bir dakika ya ha kız onu bu gün neredeyse öldürüyordu ve o takıla takıla kızın onu nasıl öldürdüğüne mi takılmıştı? Cidden şaka gibiydi. Sinirle gülerek ''Sana inanamıyorum rose kız bugün neredeyse beni öldürüyordu ve sen o kadar söylediğimin içinden öldürme biçimine mi takıldın ha yani öyle mi?'' diye sordu bağırarak cidden çıldırmıştı artık ses tonuna hakim olmaya bile çalışmıyordu öfkeyle ''Ayrıca bilmiyorum anladın mı? Beni neden öptüğünü bilmiyorum. Kızın hangi ruh halinde olup da hangi akla hizmet beni öptüğünü sormak aklıma gelmedi çünkü o ara ölümden dönmenin etkilerini üzerimden atmaya çalışıyordum. Ayrıca sana o öpücük normal bir öpücük değildi diyorum tanrı aşkına rose ölümcül öpücüğün neresini anlamadın kız ölüm gücünü kullanmaya başladığında bir çeşit transa giriyor kendini kontrol edemiyor diyorum sana sadece bedenini değil zihnini de öldürmekten o an için zevk alıyor tabi açı çektirmekten de belki de insanları yada perisini o şekilde öldürmenin daha farklı bir şey olacağını düşünmüştür bilemiyorum.'' Diye bağırdı. Bu kız onu çileden çıkartmıştı artık tanrım sen benim aklıma mukayyet ol diye geçirdi içinden. Etraftaki hareketliliğin fazlalaştığını görüp daha rahat konuşabilecekleri bir yere ihtiyaçları olduğuna karar verdi ve rose’a bununla ilgili birkaç cümle söyleyip onun cevabını beklemeden arabaya bindirdi kendide direksiyona geçip evine gitmek için harekete geçti arabaya binerken mızmızlansa da rose arabaya bindikten sonra sesi çıkmamıştı bu iyiydi. Eve geldiklerinde aslında daha doğrusu phin onu sürükleyerek eve soktuğunda kapıyı klitleme gereği duymuştu fakat bu sıradan bir kapı kilitleme değildi. İçinden büyü yapmıştı.

Kapıyı artık ondan başka kimse açamazdı gülümsedi evet rose’da bir periydi ama bazı büyüler sadece sahipleri tarafından bozulabilirdi özellikle yüzyıllar öncesinden gelen büyüler öyleydi. Phin’in yaptığı da sıradan bir büyü değildi. Eski ve güçlü büyüleri ve büyülü sözcükleri seviyordu. Gerçi bazı eski, güçlü ve karanlık büyülerin bedeli büyük oluyordu ama o büyülere minnettardı.Tabi kapıyı anahtarla açabilirdi eğer phin' den almayı başarabilirse. Rose’a kısa bir hoş geldin dedikten sonra evindeki mini barına yönelip kendine bir içki koydu. Rose’un ilk sözlerinden sonra omzunu silkerek tam olarak olmasa da sakin bir şekilde''Şey ben aslında seni evimde misafir etmek derim buna ama tabi sen bunu adam kaçırma olarak da algılayabilirsin sana kalmış ve istesen de istemesen de bu gece konuşup bütün sorunlarımızı çözeceğiz'' dedi ve içkisini bir dikişte içti. O anahtar beni durdurmaz diye uyarması üzerine gülümsedi ve ''O anahtarın seni durdurmayacağını biliyorum sevgilim. Ama yaptığım büyü durdurur karanlık biri olduğumu ve karanlıkla haşir naşir olduğumu biliyorsun iyi tarafta olup da kötü biri olmanın faydaları senden başka kimsenin asla bozamayacağı büyüler öğrenebiliyorsun. Yani üzgünüm ama kapıya yaptığım büyüyü ben kaldırmadan kapı açılmaz ben isteyene kadar buradan gidemezsin.'' Dedi. Sonra tehdidini hatırlayarak ''Tabi istediğini yapmakta özgürsün yanlız uyarıyorum sonuçlarına katlanırsın'' dedi. Rose’un çığlık atmaya başlamasıyla hızla ona doğru gelip bir kadının susmasını sağlayabilecek tek şeyi yaparak onu kendine doğru çekti ve dudaklarına yapıştı. Rose’un sesi kesilmişti. Tek ve kesin çözüm diye düşünüp gülümsedi. Rose’u tutkulu ve ateşli bir şekilde uzun süre öptükten sonra zar zor geri çekilerek ''Sana sonuçlarına katlanırsın demiştim. Seni uyarmadığımı söyleyemezsin.'' Dedi. Dudaklarına az öncekinden daha kısa bir öpücük koyarak ''Neden anlamıyorsun? Seni seviyorum. Hayatımda senden başka kimse yok sihirbazımın psikolojik sorunları vardı ve berbat görünüyordu ben sadece ona yardım etmek istemiştim. Sonra bir anda kontrolünü kaybedip transa girdi ve ne düşündü bilmiyorum ama beni öperek öldürmenin daha zevkli olacağına karar vermiş olacak ki beni bir anda öptü. Aslında bunu yaparken oda kendinde değildi. Kontrolü kaybedince başka biriymiş gibi oluyor. Ben aydınlığı ve karanlığı aynı anda taşıyorsam o ayrı ayrı taşıyor. Güç kontrolden çıktığında tamamen karanlığa ve kötü duygulara teslim oluyor.’ dedi. Rose’un gözlerinin içine bakarak ‘Ben şuan senin yanındayım onun değil. Seninle sadece istediğimi almak için birlikte olduğumu düşünüyorsan o zaman neden hala peşindeyim? Neden olanları sana açıklayıp seni geri kazanmaya çalışıyorum? İstediğimi aldım neden çekip başka kızlara gitmiyorum da seni kaçırıp ikna etmeye çalışıyorum? Görmüyor musun sana sırılsıklam aşığım hayatımda senden başka kimse yok. Ben seni aldatmadım rose gör artık.'' Dedi.

Arabadayken söylediği şeyler hala kulaklarında yankılanıyordu. Ona ait olan dudakların başkasının dudaklarına kapandığını görmenin ne kadar kötü bir şey olduğunu en iyi phin biliyordu. Rose’u daniel’ı öperken gördüğünde neler hissettiğini çok iyi hatırlıyordu. Hala düşündükçe aynı anı yaşar gibi oluyordu. Dünyasının başına nasıl yıkıldığını o an ne kadar çok ölmek istediğini biliyordu. Fakat bu tamamen farklıydı. Rose daniel’a karşılık vermiş onu bilerek ve isteyerek öpmüştü. Tamam bunu büyü altında olduğu için yapmıştı ama bu daniel’la öpüştüğü gerçeğini değiştirmiyordu. Phin’se scarlett’a karşılık vermemişti üstelik scarlett o an onu öldürmeye çalıştığı için geri çekilememişti ikisi tamamen birbirinden farklı şeylerdi. Ayrıca daniel’ı hatırlatarak ne yapmaya çalıştığının farkındaydı. Phin’in canını acıtmaya çalışıyordu ama bunu yanlış yoldan yapıyordu. Daniel’ı öldürdüğünü yüzüne vurması üzülmesini sağlamaktan çok öfkesini arttırıyordu. Onu daha önce öldürmediği için kendine daha çok kızıyordu olan tek şey buydu. Yalnız kabul etmeliydi ki az önceki öpücük mevzusunu hatırlatarak canını oldukça fazla acıtmıştı bu konuda onu tebrik etmeliydi. Hedefi tam on ikiden vurduğunu her ne kadar ona söylemeye ya da belli etmeye niyeti yoksa da bunu en azından kendine itiraf etmeliydi. Arabada yol boyunca sinirden dişlerini sıkması dişlerini ağrıtmıştı. Ona o lafından sonra sadece kısa ama alaycı bir şekilde bakmış ve nasıl bir his olduğunu bildiğini evet anlamında kafasını sallamakla yetinerek belli etmişti. Sonrasındaysa eğer ağzını açarsa o günle ilgili muhtemelen onun canını yakacak sözler sarf edeceğini bildiğinden susmuştu. Onunla barışıp onu geri kazanmak istiyordu.

Onunla kavga edip onu kaybetmek değil. Düşüncelerinden kurtulmak için kafasının iki yana salladı şimdi bunları düşünmek istemiyordu. Rose phin onu olacaklarla ilgili uyarır uyarmaz çığlık atıp yardım istemeye başladığında derin bir nefes alıp gözlerini yere devirdi. Tanrım gerçekten phin’in sabrını sınıyordu. Phin’le inatlaşmayı kendine görev edinmişti resmen bu gün. Birkaç saniye sessiz kalıp evin duvarlarını ses geçirmez bariyerlerle kaplamasını sağlayacak bir büyü mü yapsa yoksa olayı başka türlü mü çözse diye düşünsü de sonunda bunu kendi yöntemleriyle yapmaya karar verip bir kızı susturabileceğinden emin olduğu tek şeyi yapmaya karar verdi. Kim bilir belki bu sayede phin’e daha fazla işkence etmeyi bırakır ve yelkenleri suya indirirdi. Elindeki içki bardağını bırakarak ona doğru ilerledi. Onu kendine çekip uzun süre öptükten sonra son bir kez daha olanları açıklamayı denedi. Rose’un dudaklarından onu sevdiğini duyduğu anda sevinçten ne yapacağına karar veremedi. Onu sevdiğini söylemişti değil mi? Kendini daha fazla tutamayarak o tadı damağında kalan tatlı dudaklara yapışık onu tekrar öpmeye başladı. Elleri rose’un vücudunda keşfe çıkmıştı. Tanrım bu kız onun aklını başından alıyordu. O yanındayken ondan başka bir şey düşünemiyordu. Onun o tatlı tenine dokunmak vücudunun her yerini öpmek ve ona sahip olmak istiyordu. Onu büyük bir açlık ,arzu ve şehvetle öperken aklındaki son şüpheleri de içinden atmak için geri çekilip ''Barıştık mı?'' diye sordu. Fakat cevabını beklemeden daha doğrusu bekleyemeden yine dudaklarına yapıştı.

Rose onu her geçen saniye çileden çıkartıyordu. Ondan uzak olmak her geçen saniye daha büyük bir işkence gibi gelmişti ona. Onu kaybettiğini düşünmek mahvetmişti onu. Ama şuan buradaydı işte yanındaydı. Öpücüklerine karşılık veriyordu. Bir an için onu inandıramayacağını düşünüp üzülmüştü fakat sonunda biricik aşkı inanmıştı ona. Dudaklarını onun tatlı dudaklarına hapsetmiş ve ellerini onun o narin bedeninde keşfe çıkarmıştı. Onu büyük bir aşkla ve tutkuyla öperken aklındaki son düşünce kırıntıları da sonunda kaybolmuştu. Tüm gün yaşadıklarını bir anda unutmuştu. Olan her şey aklından yavaş yavaş silinip gidiyordu. Dünyada rose’la kendinden başka kimse kalmamıştı. Şuan ne sihirbazı, ne morgana ne de caitlyn’nin tuhaf davranışları umurunda değildi. Düşündüğü tek şey rose’tu. Rose onundu. Ona aitti ve onu seviyordu. Teninde gezinen eller onu baştan çıkartıyordu. Rose’un dokunuşlarıyla tarifi imkansız bir sıcaklık sarmıştı içini. İçinde yanan ufak bir kıvılcım her geçen saniye büyüyüp bedenini ele geçiriyordu. Rose’u tutluyla ve büyük bir açlıkla öperken onu belinden tutup daha da kendine çekerek bedenini bedenine yasladı.

Phin’nin bir eli yavaşça rose’un belinden aşağıya kalçasına doğru kayarken diğer eli de sırtında geziniyordu. Şuan odada duyulan tek ses arzu ve şehvetten dolayı duyulan iniltilerdi. Rose’un belinden kavrayıp onu koltuğa yavaşça yatırdı. Bir eliyle yatağa yaslanmıştı diğer eli ise rose’un bacaklarındaki keşfini elbisesinin altında devam ettirirken phin rose’un dudaklarından dudaklarını çekip kızın boynuna yöneldi. Boynuna küçük ama baştan çıkarıcı öpücükler kondurmaya başladı. Kızın boynunu uzun süre öptükten sonra yüzünü öpe öpe gene o tatlı dudaklarla buluştu. Onu uzun ve tutkulu bir şekilde öptükten sonra kızın üzerindeki fazlalıklardan da kurtulmasını sağladı artık kızın üzerinde hiçbir şey kalmamıştı ve phin rose’un tüm bedenini kışkırtıcık ufak öpücüklerle keşfe çıktı. Uzun ve güzel bir keşifle kızın tüm bedenini öpücüklere boğduktan sonra bir süre dudaklarına ulaşmadan önce boynunda oyalandı ve sonra o tatlı dudaklarına yapıştı tekrar onu ateşli bir şekilde uzun süre öptükten sonra ikisinin de soluklanması için geri çekildi ve kendi üzerindeki fazlalıklarından da kendini kurtararak kızı öpmeye devam etti.

Yatakta daha rahat edebileceklerini düşünü rose'u kucağına alıp yatak odasına getirdi ve yatağa yavaşça bıraktı ve öpmeye devam etti. Bedenleri birbirine değerken içinde tarifi imkansız duygu gittikçe kendini daha da hissettirdi. Tüm bedeni rose’a karşı duyduğu arzuyla yanıyordu. Rose’da bir şey vardı kesinlikle onu diğer kızlardan ayıran bir şey birini hiç bu kadar arzuladığını hatırlamıyordu. Resmen şuan onun için deli oluyordu. Yavaşça rose’un bacaklarının arasına yerleşirken düşündüğü tek şey rose’un kısa sürede onu nasıl bu kadar değiştirebildiğiydi. Yavaşça rose’un içine girdiğinde aklından geçen şeyleri birkaç saniyeliğine de olsa geriye itip anın tadını çıkarmaya baktı. Onu ne kadar özlediğini fark etti. Rose’un bacakları arasında gidip gelirken genç peri kızını büyük bir açlıkla öpmeye devam ediyordu. İkisinin zevk ve şehvet iniltileri gittikçe artarken phin ritmi giderek hızlanırken rose’un zirveye çıktığını hissediyordu. Birkaç saniye sonra rose’un titreyişiyle dağıldığını hissetti ve aynı uçurumdan oda kendini bıraktı. Bir müddet sonra vücudundan yayılan rahatlamayla gözlerini araladı ve rose’un belinden kavrayarak seri bir hareketle yerlerini değiştirdi. Şimdi phin altta rose üsteydi. Bir eli kızın belinde diğer eliyse saçlarını okşuyordu. Yumuşak bir sesle ''Seni seviyorum birtanem.'' Dedi sonunda.

Rose’la barışmış olmanın ve onu kollarında tutabiliyor olmanın verdiği rahatlıkla gözlerini kapadı. Bir süre uyumaya çalışsa da başaramayınca gözlerini açıp güzel sevgilisini izlemeye başladı. Tanrım onu tüm gece bu şekilde izleyebilirdi. Ona dokunmak, nefesini teninde hissetmek ona sarılabilmek inanılmaz derece de güzeldi. Mutluydu. Evet kolay kolay mutlu olmayı başaramayan biri olarak şuan o nadiren mutlu olduğu anlardan birini yaşıyordu. Kafasındaki tüm düşünceler geri gelip beynini meşgul etse de bunu sorun etmiyordu. Rose yanındayken hiçbir şey umurunda değildi. Derin bir nefes aldı ve tüm gün boyunca yaşananları düşünmeye başladı. Bugün yanlış anlaşılmayı çözüp onu geri kazanmıştı peki sonra? Geçmişi sürekli aralarına girip duracak mıydı böyle? Bu gün ayrılmalarında o geçmişten çıkıp gelen davetsiz misafirlerin söylediklerinin de katkısı olduğunu biliyordu. Rose onun tek gecelik aşkların adamı olduğunu öğrendikten hemen sonra scarlett onu öpünce daha doğrusu öldürmeye kalkınca doğal olarak yanlış anlamıştı. Ayrılmalarında bir nevi geçmişinin büyük payı vardı. Yine geçmişi yüzünden daniel denen aşağılık herifin hedefi halini almıştı ve onu neredeyse kaybediyordu. Görmek istemese de geçmişi sürekli sorun oluşturuyordu bu yadsınamaz bir gerçekti. Bildiği bir şey varsa o da geçmişindeki düşmanlarının daniel’la sınırlı kalmadığıydı. Belki de onunda iyiliği için ondan uzak durmalıydı. Üstelik şimdi geçmişteki düşmanları haricinde birde morgana çıkmıştı problem olarak. Geçmiştekiler önemli olmayabilirdi.

Onlarla daha önce karşılaşmış ve haklarından gelmişti fakat morgana o oldukça güçlü ve tehlikeli bir cadıydı. Scarlett’a ulaşmak içinde elinden gelenin fazlasını yapmakta kararlıydı. Lanet olsun ki onun ne sihirbazı normal bir sihirbazdı ne de cadısı sıradan bir cadıydı. Hoş onun da sıradan bir peri olduğunu söylemek imkansızdı ki bu konuyu düşünmek bile istemiyordu. Morgana ve caitlyn’nin perisi olduğuna hala inanamıyordu yada sadece morgana’nın perisi olduğuna inanmak istemiyordu da denilebilirdi. Bunu düşündükçe kanı donuyordu hala. Normalde rose hayatına girmeden önce bunu umursamazdı çünkü endişeleneceği bir şeyi yoktu ama şimdi hayatında rose varken onu kaybetme riskini göze alamıyordu. Morgana istediğini elde etmek için her şeyi yapabilecek bir cadıydı ve bu yolda birkaç periyi harcamaktan çekinmezdi. Rose’unda bu işin içine girmesinden korkuyordu. Onu kendi sihirbazı yüzünden kaybetmekten korkuyordu. Morgana amacına ulaşmak için çevresindekileri kullanmaktan çekinmezdi düşmanının zayıf yönünü bulur ve ona karşı kullanırdı. Rose’sa phin’in tek zayıf yönüydü. Onu ve sihirbazını koruyamama düşüncesi onu yiyip bitiriyordu. Belki rose’u korumak için ondan bir bahaneyle ayrılmalıydı ama lanet olsun ki ondan uzak duramıyordu. Onu seviyordu ve ondan ayrılmak istemiyordu. Onunla geçirdiği her saniyenin tadını çıkarmak istiyordu daha sonra neler olacağını düşünmeden. Rose’un seni seviyorum demesi kafasında yankılanmaya başladığında gülümsedi ve gözlerini tekrar kapatarak derin ve tatlı bir uykunun kollarına bıraktı kendini. Yarının ne getireceğinden habersiz, morgana’nın yapabileceklerinin endişesini duymadan derin bir uykuya teslim etti kendini.

Kaçta uyuduğunu ya da kaçta uyandığını bilmiyordu. Bildiği tek şey uyanış stiliydi. Yanağında hissettiği acıyla gözlerini açtı ve havada duran eli seri bir hareketle kavrayıp sıkarak doğrulup ona tokat atan kişiye baktı. Rose… Ona tokat atan kişi rose’du. Büyük bir şaşkınlıkla sıktığı elini anında bıraktı. Ne olursa olsun o ne yapmış olursa olsun onun canını yakmak istemiyordu. Onun yerinde başka bir kız olsaydı bunu ona kötü ödetirdi fakat aşık olduğu kıza dokunamazdı. Rose’a bakarak ''Lanet olsun rose neler oluyor? Durup dururken neden tokat atıyorsun?'' diye sordu sinirle. Sorduğu sorular karşısında şaşkınlıkla ''Ne?'' diye sorabildi. Burada ne işim var de ne demekti? Dün akşam ona olanları açıklamıştı ve barışmışlardı. Şimdi neden böyle garip davranıyordu ki? Bir Dakka yoksa o dün olanları hatırlamıyor muydu? Böyle bir şey olamazdı değil mi? Şaka yapıyor olmalıydı evet kesinlikle şaka yapıyordu. Yatağa geri yatıp olanları anlamaya çalışırken yüzünde hissettiği ağırlıkla düşüncelerinden kurtulup kendine geldi. Harika önce ona tokat atmıştı şimdi de onu yastıkla boğmaya çalışıyordu sırada ne vardı merak ediyordu doğrusu? Sinirle yastığı yüzünden uzaklaştırıp doğruldu ve yastığı rose’un elinden çekip sinirle kapıya doğru fırlatarak ''Lanet olsun rose sorunun ne senin? Dün akşam olanları açıkladım ve barıştık hatırlamıyor musun? Kafana darbe falan aldın da hafızanı mı kaybettin?'' diye sordu sinirle yataktan bir hışım kalkıp dolaba yöneldi. Siyah gömlek ve siyah pantolonunu giyip rose’a dönerek ''Lütfen bana dün akşam olanları hatırladığını ve bana şaka yaptığını söyle'' dedi. Akşam fazla içmiş olmanın etkisiyle ağrıyan başını tutarak ''Lanet olsun bir daha bu kadar içmemeliyim'' dedi kendi kendine.

Rose’un söyledikleri karşısında resmen şok olmuştu. Dün gece kendisi rose’la karşılaştığında sarhoş olmaya bir adım kala içmeyi bıraktığı için rose’un sarhoş olduğunu doğal olarak çakamamıştı. Ona dün gece kafası gidip gelirken o kadar şey anlatmış ve kendini açıklama yapmaya zorlamıştı fakat rose sarhoş olduğu için sabah uyandığında hepsini unutmuştu. Harika her şeye sil baştan başlıyoruz diyerek kendine okkalı bir küfür savurdu. Her şey ters gitmek zorunda mıydı gerçekten hayatı birazcık bile olsa daha kolay olamaz mıydı? Rose’un isyanı karşısında derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalıştı ama başaramadı. Bu kız onu sinirlendirmeyi çok iyi başarıyordu. Dün gece aralarında neler olduğunu düşünürken rose’la nasıl karşılaştıklarını hatırlayıp öfkeli gözlerini rose’a dikti hala onu o adamla sarmaş dolaş olmasını hazmedebilmiş değildi şimdi birde dün gece sarhoş olduğunu ve o kadar kendini anlatma çabasının boşa gittiğini öğreniyordu. Gözlerini rose’un gözlerine dikerek ''Rose inan bana sabrımın sınırlarını zorluyorsun ne kadar anlayışla yaklaşmaya çalışsam da ben düşündüğün kadar sabırlı bir peri değilimdir. O yüzden ağzından çıkan sözlere dikkat et'' dedi. Onun aşağılamalarına artık katlanamıyordu. Hayatında ilk defa bir kızın peşinden koşuyordu ve o kız onu anlayıp dinlemeden infaz ediyordu.

Birkaç dakika sessiz kalıp ses tonunu ayarlamaya çalıştı fakat başarılı olamayarak öfkeyle ''Yargısız infaz yaptığının farkında mısın? Geçmişim yüzünden orada neler olduğunu anlamaya bile çalışmadan beni suçladın. Çünkü o gün benim eskiden tek gecelik aşkların adamı olduğumu öğrenmiştin üzerine birde o durumu görünce seni aldattığımdan başka bir şey düşünemedin doğrusu bana olan güvenin için minnettarım. Demek senin gözünde ben bu kadar güvenilir biriyim ne güzel'' dedi. Tanrım bu kız gerçekten onun damarına basıyordu. Dün gece neler olduğunu öğrenmek için soran gözlerle kendisine baktığını fark ettiğinde ''Dün gece sana olanların iç yüzünü açıkladım ve barıştık olanların bir yanlış anlaşılmadan ibaret olduğunu öğrenince bana dönmemek için hiçbir nedenin kalmamıştı ve sonra ikimizde sarhoşluğun ve aramızdaki çekimin etkisiyle beraber olduk olan bu. Eğer sarhoş olduğunu bilseydim sana elimi sürmezdim ama lanet olsun ki o gece bende aşırı içmiştim ve senin sarhoş olduğunu doğal olarak çakamadım bir sarhoşa göre aşırı mantıklıydın üstelik. Bu arada eşyaların salonda'' Dedi. Sinirleri tavan yapmışken içeriden bir kız sesinin geldiğini duydu. Kimdi bu şimdi? Üstelik phin’nin evine kapıyı çalmadan nasıl girmişti? Rose’un konuşmasıyla onu belinden tutup kendine çekerek ağzını kapattı ve sessizce kulağına ''Bak her ne kadar geçmişte tek gecelik aşkların adamı olsam da eve değil otele götürürdüm kızları ve adı üstünde tek gecelik olduğu için bir daha yüzlerini görmezdim. Evimin anahtarı kimse de yok üstelik dün gece kapıya büyü yapmıştım yani ben kaldırmadan açılmaması gerekiyordu. Şimdi seni bırakacağım ama sessiz ol tamam mı? Ben de gidip davetsiz misafirin kim olduğuna bakıyım.'' Diyerek rose’u bıraktı.

Normalde bu kadar tedirgin olmazdı tabi dün morgana olayını öğrenmemiş olsaydı. Evini onun yandaşlarından birinin ziyaret etme olasılığı varken ve rose yanındayken doğal olarak tedirgin olmuştu. Lanet kapıya dün gece eski ve oldukça güçlü bir büyü uygulamıştı o kapıyı phin üzerindeki büyüyü kaldırmadan kimse açamazdı açmamalıydı ama her nasıl olduysa o kapı açılmış ve içeri biri girmişti. Hal böyleyken nedense aklına hiçte iyi var sayımlar gelmiyordu. Rose’a burada kal tarzında bir bakış atıp yavaş ve temkinli adımlarla kapıya doğru yaklaştı. İçeride ki kız her kimse onun adını söylemişti konuşuyordu ama ne söylediğine baş ağrısı yüzünden odaklanamıyordu. Sonunda kapıyı açtığında garip bir şekilde gelen kişinin her kimse tanıdık olduğunu hissetmişti. Birkaç saniyenin ardından etraftaki auradan gelenin bir sihirbaz olduğunu fark etmişti. Hızlı adımlarla odadan çıkıp salona yöneldi. Scarlett’ı karşısında görmesiyle olduğu yerde kalakaldı. Şaşkınlıkla ''Scarlett…'' dedi. Birkaç saniyenin ardından morgana faktörünü hatırlayarak ''Senin burada ne işin var? İçeri nasıl girdin? Ayrıca neden caitlyn’nin yanında değilsin sana en güvenli yerin orası olacağını söylediğimi hatırlıyorum.'' Dedikten sonra kendini tutamayarak ''Tanrı aşkına morganaya yem olmak mı istiyorsun? Zaten seni bulmak için elinden geleni yapıyor güvende olmanı istiyorum tamam mı? Morgana güçlü bir cadı seni ondan korumak zaten oldukça zor ritüel de henüz gerçekleşmedi dışarısı senin için tehlikeli'' dedi onun sözünü dinlemeyen ve muhtemelen ikinci bir karışıklığa neden olabilecek sihirbazına bakıyordu ses tonundan ne kadar endişeli olduğu gayet rahat anlaşılıyordu.

Phin karşısında olan sihirbazının açıklamalarını dinlerken içindeki öfkeyi bastırmaya çalışıyordu. Onun sözünden dışarı çıktığı için onu sinirlendirmişti evet ama en azından buraya caitlyn’le gelmişti ve şuan onun yanında olduğu içinde güvendeydi. Hem başına gelenleri hatırladığında şuan güvenebileceği tek kişi phindi ve birinin güvende ve rahat hissettiği birinin yanında olmayı istemesini anlayabiliyordu. Scarlett’la karşılaştıklarında onun yüzündeki gülümsemeyi görmüştü. Sorunlarla dolu hayatında onu gördüğünü sevinmişti. Hissediyordu phin’i gördüğü için mutluydu ta ki phin onu sözünü dinlemediği için çocuk gibi azarlayana kadar. Scarlett’a sinirle çıkıştığı için kendine içinden lanetler okudu o yalnızdı ve yanında olduğundan emin olduğu yalnız olmadığını hissettiren tek kişi az önce onu azarlamıştı. Aslında bunu yapmak istememişti ama onun için çok endişelenmişti ve kendine engel olamamıştı. Morgana başlı başına bir problemdi scarlett’ın sokaklarda tek başına dolaşması oldukça tehlikeliydi. Bir an hayatının daha ne kadar içinden çıkılamaz olabileceğini düşündü. Derin bir nefes aldı ve ''Üzgünüm scarlett sana bağırmak ya da seni azarlamak istememiştim ben sadece kötü bir gün geçiriyorum ve seni bir an karşımda tek başına görünce endişelendim.'' Dedi.

Az önceki öfkeli ses tonunun yerini yorgun ve üzgün bir ses tonu almıştı. Gözlerini scarlett’ın gözlerine dikerek anlayışlı ve şefkatli bir ses tonuyla ''Ben sadece… ben seni önemsiyorum. Senin iyi ve güvende olduğunu bilmek istiyorum anlıyor musun? Senin tehlike de olduğunu bilmek beni endişelendiriyor. Az önceki tavrım senin için endişelendiğim içindi biliyorsun morgana çok güçlü ve tehlikeli bir cadı.'' Dedi. Sonra derin bir nefes aldı ve ''Buraya seni caitlyn’nin bırakması içimi rahatlattı ve ayrıca gelmene sevindim evime hoş geldin benim söz dinlemez sihirbazım'' dedi yüzünde yorun ve hüzünlü bir gülümseme belirdi. Tüm bu olanlardan yorulmuştu. Ona güvenmeyen ve yargısız infaz eden bir sevgilisi vardı. Olanları elinden geldiğince alttan alıyor sabrının sınırlarını olabildiğince zorluyordu ama buna daha ne kadar devam edebilirdi bilmiyordu. Sinirlerine hakim olmaya çalışsa da yapamıyordu içerideki sevgilisine hala öfkeliydi olanları düşündükçe sinirleri daha da geriliyordu ama bunun için hiçbir suçu olmayan ve onun için endişelenen sihirbazını suçlayamazdı. Sinirlerini ondan çıkarmaya hakkı yoktu. Gülümseyerek ''Seni iyi gördüğüme sevindim. Kahvaltı ettin mi? Gerçi saatin kaç olduğunu bilmiyorum ama harika kahvaltı hazırlarım ve seninle konuşmak istediğim şu kalacak yer konusunu konuşuruz. Caitlyn’nin yanında kalman en güvenlisi ama eğer istersen… Tabi harika ve örnek alınacak bir ev arkadaşı olduğumu söyleyemem ama burada benimle de kalabilirsin eve geri dönmeni istemiyorum. Ailenin yanına olanlardan sonra asla dönmeyeceksin anlaştık mı?'' diye sordu.

Yanlarındaki rose’a yorgun gözlerle baktı... Onun söylediklerinden sonra içinden ona sarılıp onu öpmek gelse de bu duygusunu bastırdı. Onun kendisine ihanet ettiğini düşünmesine ve yargısız infaz etmesine rağmen onu hala dediler gibi seviyordu ve tüm yaptıklarını az önce söyledikleriyle unutturmuştu phin'e ama bu kadar çabuk yelkenleri suya indirmek istemiyordu. Hatasını anlamalıydı en azından onu ne kadar sevse de onu bu şekilde davranarak ne kadar kırdığını fark etmeliydi. Evet şuan olanları anlamış olabilirdi fakat bu phin'in kırıldığı gerçeğini değiştirmiyordu. Phin'e güvenmediğini görmek onun canını yakmıştı. Onu aldatabileceğine inanması üzmüştü onu. Sonra gözlerini scarlett’a dikerek ''Olanları ona anlatmayı denedim ama beni dinlemiyordu belki de senden dinlemesi daha iyi olacak böylelikle benim onu aldatmadığıma inanır belki.'' dedi. Sonra gözlerini rose’a dikerek ''Umarım scarlett'ın ağzından olanları duyunca olanları ne kadar yanlış anladığını görürsün ve bir daha yargısız infaz yapmadan önce olanları bir seferde benim ağzımdan dinlemeden kararını vermezsin sevgilim.'' dedi sesi yorgun ve üzgündü. Salona geçip kendine içki koydu. Bu sırada rose’la scarlett’ta yanına gelmişlerdi. Çekmecede ki ağrı kesicilerden birkaç tane çıkarıp bir bardak suyla beraber masaya koydu sonra rose’a dönerek ''Birkaç tane alırsan en geç 5 ya da 10 dakika içinde baş ağrını keser. Bu arada genel olarak beni çileden çıkarma konusunda doktora üzerine doktora yapsan da hala seni seviyorum ama bu bana inanmadığın ve güvenmediğin gerçeğini gördüğümde canımın acımasını engellemiyor'' dedi yumuşak bir ses tonuyla mini barına dönüp kendine doldurduğu içkiyi bir dikişte içip yenisini doldurdu scarlett’a dönerek ''Seni caitlyn’nin evine ben bırakırım tabi burada istediğin kadar vakit geçirebilirsin giderken bir anahtarcıda durur senin için özel bir anahtar çıkartırız tamam mı? İstediğin zaman gelip bende kalman için ama tabi seni buraya caitlyn’nin bırakması şartıyla yanında ben olmadan dışarı çıkmanı istemiyorum. Özellikle morgana seni bulmak için bu kadar çabalarken.'' Dedi.

Scarlett’ın onun evinde kalması fikrini onu lunaparkta öyle görüp olanları öğrendiğinden beri düşünüyordu. Onun bu hale gelmesinde o sevgili ailesinin de büyük katkıları olduğunu biliyordu. Tüm bunları bile bile her şey olup bittikten sonra ailesine geri dönmesine izin veremezdi. Scarlett’ın her ne koşulda olursa olsun yanında olacak birilerine ihtiyacı vardı onu kliniğe kapatıp başından atacağı bir aileye değil. Caitlyn’nin yanında kalması elbette en güvenlisiydi ama kendini bir süre sonra rahatsız hissedebilirdi. Sonuçta hayatının geri kalanını daha önce hiç tanımadığı bir cadının evinde geçirmesi söz konusuydu tamam phin’i de birkaç gün öncesine kadar tanımıyordu ama onunla aralarında özel bir bağ vardı. Onları birbirlerine bağlayan phin’nin onu hiç sahip olmadığı bir kız kardeş gibi görüp kendi öz ailesine bile göstermediği ilgiyi sevgiyi ona göstermesini sağlayan bir bağ. Scarlett’ın phin’nin yanında güvende hissetmesini ve onun yanında yalnız olmadığını bilmesini sağlayan bir şey. İkisinin birbirlerini kısa sürede önemsemesinin başka bir açıklaması yoktu. Onu tek başına evinde gördüğünde onun için deli gibi endişelenmişti. Oda sırf onu merak edip görmek istediği için buradaydı değil mi? Yani onunla yaşamak scarlett için sorun olmazdı. Gerçi şu koruma içgüdüsü yüzünden belki biraz sert bir abi olabilirdi ama bu onun scarlett’ı sevip onu önemsediği gerçeğini değiştirmezdi. Abi… Küçük kız kardeş… Tanrım bu kızı ne zaman bu kadar benimsemişti. Verdiği söz karşısında gülümseyerek ''Hım demek bana söz veriyorsun küçük hanım yanlış hatırlamıyorsam bir yere gitmeden önce bana haber vereceğine de söz vermiştin ama buraya geleceğinden haberim olmadı.'' Dedi tek kaşını kaldırarak scarlett’a uzun süre baktı sonra gülümseyerek ''Ama sanırım bana böyle güzel bir sürpriz yaptığın ve benim sözümü bana gelmek için dinlemediğini düşünürsek bu sefer bunu görmezden gelebiliriz.'' Dedi şefkatli bir ses tonuyla. Scarlett’ın gülerek baş belası olduğunu söylemesinin ardından en tatlı gülümsemesini takınarak ''Tam olarak baş belası sayılmazsın sen benim tatlı belamsın. Sevgili söz dinlemez sihirbazım.'' Dedi.

Bu kıza bir anda yumuşayıp bu kadar anlayışlı davranması onu kız kardeşi gibi benimseyip ailesine göstermediği ilgisi ve sevgiyi göstermesi onu bile şaşırtsa da elinden başka türlüsü gelmiyordu. Rose’un özür dilemesiyle beraber güzel sevgilisine uzun bir süre bakıp iç geçirdi. Evet şimdi özür diliyordu hatasını almıştı. Aralarındaki tüm problem kalkmıştı ve onu şuan kollarında görmekten başka bir şey istemiyordu ama insan üstü bir çaba sarf ederek kendine engel oluyordu. Özür dilemiş olabilirdi ama onu hemen affetmeyecekti. Affedemezdi hatasını anlamalıydı phin’i sadakatsizlikle suçlamasının ne derece yanlış olduğunu anlamalıydı bu yüzden ona karşı hemen yumuşayamazdı. Kendisinin çok iyi bildiği ve rose’un yanlış anladığı aslında phin’in dün ona anlattığı ama onun sarhoş olduğu için hatırlamadığı olayları bir hikaye gibi birde scarett’ın ağzından dinlemiş o sırada ikinci içkisini de kafasına dikmişti. Aslında normalde sabah sabah içkiye yönelen biri değildi ama şuan sinirlerini yatıştıran tek şey olduğu için kahvaltıyı es geçip içmeye başlamıştı. Tabi ki sinirlerini yatıştıran tek şey içki değildi birilerinin canına okumakta sinirlerini oldukça yatıştırıyordu ortalığı kana bularken duyulan ve kulağa eşsiz bir melodi gibi gelen kemik kırma sesleri ve sonrasında kırmızı renkte oluşan küçük kan gölcüğünü izlemek phin’i yeterince yatıştırırdı fakat ne yazık ki ortada sinirini çıkarabileceği biri yoktu. Rose’la scarlett’a ne kadar sinirlenirse sinirlensin öfkesini kelimelere dökmekten ve etraftaki eşyalardan çıkarmaktan öteye gidemezdi. Onlar onun için çok değerliydi. Onları burada bu şekilde bırakıp birilerinin canına okumaya gitmesi de oldukça mantıksız olurdu. Rose’u her ne kadar kolay affetmeyecek olsa da onu kaybetmek istemiyordu ve tüm yolu sırf onu görmek için gelmiş ve aralarındaki anlaşmazlığı bitirmeye çalışan scarlett’ı da savunmasız bir şekilde morgana’nın insafına bırakamazdı. Bu yüzden çekip gitme gibi bir şey asla söz konusu olamazdı. Kendine bir kadeh daha içki koyup dün gece içtiği içki yüzünden olan baş ağrısını geri plana iterek önündeki içkiyi bir dikişte bitirdi. Scarlett’ın söylediği sözler üzerine sevgilisine döndü. Rose’a dikkatle bakıp ondan gelecek tepkiyi beklemeye başladı evet bu aynı ev konusunu onunla daha önce konuşmamıştı daha doğrusu konuşmaya fırsatı olmamıştı ve sevgili oldukları için bunu önce onunla konuşmalıydı tabi ama madem ona güvenmiyordu bu konuda o da kendi kararlarına göre hareket edecekti. Rose’un sözlerinden sonra scarlett gülümseyip gitmişti. Phin kapanan kapının ardından bir süre baktı.

Caitlyn’ne scarlett’ı bu derece koruduğu ve yardım ettiği için minnettardı hoş onun morgana’nın eline geçmesini istemiyorsa ki morgana ile uzun süredir güç savaşındaydı ve sihirbazın onun eline geçmesi en son isteyeceği şeydi bu yüzden ona yardım etmek zorundaydı. Gözlerini kapıdan çekip karşısında ona çözemediği bir ifadeyle bakan rose’a çevirdi. Gözleriyle onu baştan aşağı incelerken nedense bir an odanın içi fazlasıyla sıcak olmuştu. Üzerinde sadece siyah bir gömlek vardı ve o çok baştan çıkarıcıydı. Gözleri farkında olmadan onun o tatlı dudaklarında kilitlenmişti. Hayır yapmamalıydı onun o tatlı dudaklarına yapışıp onu bu kadar kısa sürede affedip onu kollarına alamazdı almamalıydı. Tanrım bunu yapmak için resmen çıldırıyordu fakat kendine engel olmalıydı başka bir şeye odaklanmalıydı onun o tatlı dudaklarından, ipeksi saçlarından, güzel boynundan kollarının arasında kaybolan o ince belinden başka bir şeye odaklanmalıydı. Ona böyle bakmaya devam ederse aldığı uygulaması zor kararı uygulamak daha da zor olacaktı. Onun güçlü bir iradesi vardı bu kadar çabuk kendine ve rose’a yenilemezdi yenilmemeliydi. Gözlerini zorda olsa sonunda ondan çekmeyi başarıp önündeki içki bardağına dikerek kendini ona cevap vermeye zorladı sesindeki şehveti bastırmaya özen göstererek mümkün olduğunca düz bir ses tonuyla ''Evet ama kendini affettirmen sandığın kadar kolay olmayacak'' dedi buna kendisi bile inanmamıştı nedense! Yine de kolay kolay pes etmemekte kararlıydı. Rose’un ona sarılması içini titretmeye yetmişti. Rose’un ellerini bedeninde hissetmesi ve kulağının gıdıklanmasını sağlayan tatlı nefesi phin’nin bedeninin arzuyla yanmasına neden oldu. Ona karşı koymak her geçen saniye daha da zor oluyordu. Phin rose’un dudakları kulağından boynuna doğru ilerlerken son irade kırıntılarının bu baştan çıkarıcı öpücüklerle kaybolduğu hissine kapıldı. Vücudu’nun her bir hücresi rose yüzünden alev alırken gömleğinin düğmelerinin rose tarafından açıldığını fark ettiğinde bunu engellemesi gerektiğini biliyordu şuan rose’un yanından uzaklaşmalıydı ama lanet olsun ki bedenine söz geçiremiyordu.

Henüz ona karşılık vermediği için bedeninin kontrolünü tam olarak kaybetmemişti ama bunun olması an meselesiydi. Duvarlarının bir bir yıkıldığını biliyordu tıpkı şu an son duvarın yıkılmaya başladığını bildiği gibi. Duyguları ve bedeni aklına ihanet ediyor ve rose’a teslim olmak için büyük bir özveriyle uğraşıyordu. Rose üzerindeki gömleği çıkarıp ona sarıldığında dönüp oda ona sarılmamak ve öpücüklerine karşılık vermemek için kendini zor tuttu. Dişlerini sıkıp başka bir şeye odaklanmaya ve kendine gelmeye çalıştıysa da rose’un baştan çıkaran öpücükleriyle daha çok kendinden geçti. Onun tatlı dudaklarını teninde hissetmek tarif edilemez bir hazla bedeninin daha çok alev almasını sağlıyordu. Rose’un kıkırdayarak yatak odasına gitmesini izledi. Biliyordu onun peşinden gitmemeliydi ama ayakları çoktan ondan izinsiz hareket etmeye başlamış ve yatak odasının kapısına gitmişti. Tanrım ona neden karşı koyamıyordu. Yatağa gidip onun o tatlı dudaklarına yapıştı onu tutkuluyla ve büyük bir açlıkla uzun süre öptü. Elleri ise gömleğinin altında rose’un bedenini çoktan yumuşak dokunuşlarla keşfe çıkmıştı. Sonra dudakları yavaş yavaş önce boynuna oradan göğüslerine doğru doru inip kışkırtıcı öpücükler bırakıp tekrar dudaklarına kapandı. Onu nefesi kesilene kadar büyük bir arzu,şehvet ve açlıkla öptükten sonra kendini nefes almak için zar zor rose’dan ayırdı. Alnını rose’un alnına dayayıp rose’un bedenini kendi bedenine yasladı. Bir süre sessiz kaldıktan sonra rose’un gözlerinin içine bakarak ''Tanrım rose sana bir türlü karşı koyamıyorum. Başkalarının karşısında asla taviz vermeyen ben senin karşında hiç olmayacak şeylerden taviz veriyorum. Başkalarını yakıp yok eden öfkem senin karşında sönüp gidiyor. Yıkılmaz duvarlarımı tek tek kolay bir şekilde yıkıyorsun. Senin yanında bambaşka biri oluyorum. Mantığım morgana yüzünden senden uzak durmamı söylese de kalbim senden uzaklaşmama izin vermiyor.'' Dedi. Rose’u kısa süre öptükten sonra ''Sabrımın sınırlarını fazlasıyla zorlasan da seni seviyorum ve senden uzak duramıyorum.'' Diyerek onu öpmeye başladı.

Söylediklerinin her bir kelimesi doğruydu. Phin bu haline çok şaşırıyordu ama rose’un karşısındaki tüm bu kişilik değişikliklerinin mantık dışı bir açıklaması olduğunu biliyordu. Herkese karşı katı olan sinirlendiğinde esip gürleyen öfkeden taş üstünde taş bırakmayan phin ona karşı bu kadar iyi bu kadar anlayışlı olmasının sebebinin rose karşısına çıkana kadar asla inanmadığı üç harfle anlatılan tarifi imkansız şeyin yol açtığını biliyordu onu bu kadar değiştiren tek şey aşktı. Rose karşısına çıkana kadar asla inanmadığı öyle şeylerin anca filmlerde ve saçma sapan aşk romanlarında olduğunu düşündüğü çevresindeki arkadaşlarının aşık hallerini izleyip onlarla aptal aşk diye bir şey yoktur şehvet vardır diye dalga geçtiği şey değişmesini sağlamıştı onun. Fakat çevresindekilerin dediği gibi aşk onun tüm kişiliğini değiştirip onun bambaşka biri olmasını sağlamamıştı o hala aynı kişiydi sadece rose yanında olunca değişiyordu ve bir tek ona hayır diyemiyordu. Aşk gerçekten tuhaf bir şeydi. Şimdi şuan burada onu öperken aslında yaptığının yanlış bir şey olduğunu biliyordu. Artık hayatında yeni öğrendiği morgana adlı büyük bir bela vardı onun iyiliği için ondan uzak durmalıydı ama yapamıyordu onu seviyordu ve ondan uzak kalmak istemiyordu. Dudakları rose’un dudaklarına değdiği an aklındaki her şey uçup gitmişti. Tüm düşüncelerine ve tüm benliğine rose hakim olmuştu. Kalbi onu düşünürken, onun yanındayken ya da onu öperken sürekli olduğu gibi oldukça hızlı atıyordu yine.

Onu büyük bir şehvet ve aşkla öperken bir anda rose’la yer değiştirmişlerdi. Phin rose’un narin bedeninde ellerini yumuşak bir şekilde dolaştırırken rose’un dudaklarını dudaklarından ayırdığında somurttu o tatlı dudakların uzun uzun keyfini çıkarmak istiyordu. Rose’un söylediklerinden sonra çapkınca gülümseyerek ''Ben şu an ki kötü kız halinden şikayetçi değilim.'' Dedi. Fakat çok geçmeden buna pişman oldu. Dudaklarını ısırarak ''Sabrımı sınamayı seviyorsun değil mi?'' diye sordu aslında cevaba çok iyi biliyordu evet onu çıldırtmayı ve aynı zamanda baştan çıkarmayı seviyordu bunu zaten biliyordu. Rose’un baştan çıkaran öpücükleri karşısında her geçen saniye kendinden geçerken bir yandan da bu kızın nasıl bu kadar aklını başından alabildiğini düşünüyordu. Tanrım ona dokunmadan geçen her saniye işkence gibiydi. Onun tatlı dudaklarını büyük bir açlıkla öptükten sonra boynunu öpmeye başladığında phin ''tanrım beni gerçekten çıldırtıyorsun'' dedi. Sonraki sözlerinden sonra ''Şey emin değilim.'' Dedi. Rose’u hızla tutup yerlerini değiştirdi. ‘''İşleri daha eğlenceli hale getirmeye ne dersin? Benim sabrımı bu gün sen yetince zorladın şimdi birazda senin sabrını zorlayalım.'' Diyerek tatlı dudaklarını bir süre öptükten sonra öpücüklerini önce boynuna oradan yavaş yavaş göğüslerine ve aynı onun yaptığı gibi oradan da göbeğine ve daha aşağılara indi. Vücudunun her yerini öperek tekrar o tatlı dudaklara kadar geldi. Bir yandan onu oldukça ateşle bir şekilde öperken diğer yandan da elleriyle vücudunu keşfediyordu. Onu uzun süre öptükten sonra ''Bakalım senin sabrının sınırı ne kadarmış?'' diyerek onu tekrar öpmeye başladı. Küçük ve kışkırtıcı öpücükler bırakıyordu arada vücuduna.

Mantığı her ne kadar beyninde ve tüm bedeninde baskı yapsa da kendini ondan uzaklaştırmak istemiyordu. Kalbi de hayatında ilk defa beyniyle bir konuda hem fikir olmuştu. Rose… Aşık olduğu, uğrunda hiç düşünmeden canını verebileceği onun için dünyaları feda edebileceği kişi tehlikedeydi ve bunun tek nedeni kendisiydi. Onun iyiliğini istiyorsa ondan uzak durmalıydı mantığı böyle diyor kalbi de ilk defa bu konuda onunla aynı şeyi savunuyordu ama şuan bunu yapabilecek gücü bulamıyordu kendinde. Özellikle şuan şu durumdayken ondan başka bir şey düşünemezken bunu yapabilmek bir kenara düşünmek bile imkansızdı. Onun o tatlı dudakları her geçen saniye daha da aklını başından alıyordu. Onu deli gibi sahip olmak istese de bendine zor da olsa hakim olmayı başarıyordu. Bu onun için ne kadar zor olsa da rose’u zevkten çıldırtmadan bunu yapmayacaktı kararlıydı bu oyunu o başlatmıştı şimdi de onun üzerinde denenince ne gibi etkiler yarattığına rose kendisi bizzat tanık olacaktı. Her saniye ona da kendine de tatlı tatlı işkence etse de geri adım atmayacaktı. Her bir hücresi alev alev yanıyor tüm benliği onu istiyordu her ne kadar ona karşı koyamasa da şuan rose’dan çok kendine ceza verse de bu kez kafasına koyduğunu yapacaktı. Bazen inatçılığına tıpkı şimdiki gibi minnettar kalabiliyordu. Her bir hücresi alev alev yanıyor tüm benliği onu istiyordu her ne kadar ona karşı koyamasa da şuan rose’dan çok kendine ceza verse de bu kez kafasına koyduğunu yapacaktı. Bazen inatçılığına tıpkı şimdiki gibi minnettar kalabiliyordu. Bazense sadece sorun yaratıyordu. Kötü düşünceleri aslında rose ve onun güzelliği,tatlılığı,baştan çıkarıcılığı,çocuksuluğu ve bazen de oldukça tehlikeli hallerini hatırlayıp gülümsedi. Bu dünyalar güzeli bu harika bu mükemmel peri kızı onundu. Ona aitti. Onu seviyordu tabi aynı şekilde phin de tüm kalbiyle ona aitti. Bu muhteşem dudakları bu yumuşacık ve pürüzsüz tene ondan başkasının dokunması düşüncesine dayanamıyordu. Onun başka birine ait olmasına katlanamazdı. Düşüncesi bile tüylerini diken diken edip kanını dondurmaya yetmişti. Sahi onu kaybederse ne yapardı? Bu düşünce bir süre aklını meşgul etse de aklına gelen korkunç düşünceyi anında geldiği gibi geri yolladı. Böyle bir şey söz konusu bile değildi.

Belki milyonda,milyarda hatta trilyonda ve hatta katrilyonda bir ihtimal buna alışabilirdi ama bununun olma ihtimalinin bile olmaması için elinden geleni hatta fazlasını yapacağını biliyordu. Aslında belki de onu kendinden uzaklaştırmak yerine ona da phin’le beraber yaşamayı teklif etmeliyim diye beynini birkaç saniyeliğine kemeren düşünceyi anında kafasından attı. Ona benimle yaşa demek hayatını mahvedecek, senin morgana’nın elinde oyuncak olmana neden olacak ve belki hayatına mal olacak bu periyle kısacası dolaylı da olsa Azraillinle aynı evde yaşar mısın demekle aynı şeydi. Bu yüzden bunu ondan isteyemezdi istememeliydi en azından. Aklını şu anda bu şekilde bile meşgul etmeyi başaran yegana kişiye iyi dileklerini !!sunup tüm düşünceleri beyninden uzaklaşırdı ve rose’un dudaklarına yapıştı. Arzu dolu dudakları boynuna kayarak ıslak ve yumuşak öpücükler bıraktı. Öpüşmeleri giderek daha tutkulu bir hal alırken rose’un belindeki elleri kalçalarına doğru indi ve içinde patlayan şehveti ona da hissettirmek istercesine kendi bedenini onun bedenine bastırdı. Rose’un sözlerinden sonra istediğini sonunda elde etmenin verdiği bir ukalalıkla gülümseyerek şehvetten kararan gözlerini onun gözlerine dikti kısa süreliğine. Dudaklarını açık ve şehvetle öperken rose’un bacaklarının arasındaki yerini kısa sürede aldı ve vakit kaybetmeden içine girdi. Odayı ikisinin şehvet dolu iniltileri dolduruyordu. Rose’la olmak tarifi imkansız bir şeydi. Diğer hiçbir birliktelikleriyle kıyaslanamazdı bu. Tüm bedeni rose’a duyduğu arzuyla yanıyordu. Rose’un bacakları arasında gidip gelirken onu büyük bir şehvetle öpmeye devam ediyordu. Odadaki zevk ve şehvet iniltileri artarken phin ritmini hızlandırdı. Rose’un tıpkı kendi gibi zevkin doruklarına çıktığını hissedebiliyordu. Birkaç dakika sonra ikisi de büyük bir zevk patlaması yaşadı. Vücutları aynı anda titreyip rahatlarken phin kendini rose’un yanına atıp onu kendine doğru çekip sarıldı. Onun saçlarına bir öpücük kondurduktan sonra bir süre nefesinin düzene girmesini bekledi. Nefesi düzene girdikten sonra yorgun ve mutlu bir ses tonuyla ''Sanırım bana güvenmemenin cezası olarak kahvaltıyı hazırlamak sana düştüğü için itiraz etmezsin.'' Dedi. Rose’un soran gözlerle bakmasından sonra gülümseyerek ''Sevgiline kahvaltı hazırlarsın değil mi? Tabi eğer beceremem diyorsan ben hazırlarım sorun değil benim beceriksiz sevgilim.'' Dedi aslında tek amacı onu kışkırtmaktı sonra bu gün fazlasıyla evde kaldıklarını fark ederek ''Ya da daha iyisi hazırlan ve seni dışarıda güzel bir kahvaltıya götüreyim.'' Dedi.