Kızıl Gece

Dante o sabah her zamankinin aksine saati çalmadan ve erken uyandığı için lanetler yağdırmadan yatağından keyifle kalktı. Normalde olsa asla bu saatte kalkmazdı fakat bugün scarlett’la buluşacaktı. Bu yüzden hiç olmadığı kadar mutluydu. Bugün ters gidecek hiçbir şeyin olmamasını istiyordu. Islık çalarak dolabına doğru gidip giyeceği kıyafetleri seçti. Yüzünde uyandığından beri kaybolmayan bir gülümseme mevcuttu. Onu uyandırmak için odaya giren hizmetçi onu bu saatte ayakta üstelikte gülümserken görünce haliyle şoka girmişti. Dante’nin evinde keyifli olduğuna 20 senedir kimse rastlamamıştı. O yüzden bunu normal karşılıyordu. Kadının bakakalma süresi uzayınca dante uyarır bir şekilde yalandan öksürdü. Hizmetçi bunu anlamış olacak ki ilk defa keyifli gördüğü patronunun keyfini kaçırmamak için geldiği hızda özür dileyerek çıkmıştı. Dante bu duruma omuz silkmekle yetindi. Çalışanları ondan korkuyordu bu iyi bir şeydi. Sırnaşık ve yerini bilmeyen insanlardan nefret ederdi. Hızla üzerine seçtiği kıyafetleri giyindikten sonra scarlett’ı evinden almaya gitti. Onunla uzun ve güzel bir gün geçirdikten sonra laf arasında söylediği gözetleme odasını göstermek için onu kendi evine getirdi. Gezegenlerle yakından ilgiliydi ve sevgilisinin de bu konuyla ilgileneceğini düşünüyordu. Tanışmalarını sağlayan şeyde dante’nin gezegen merakı değil miydi zaten… Eve girdiklerinde etrafına bakındı. Evde aileden birilerinin olmamasını umuyordu içten içe çünkü onlar dante’nin gözünde bir hiçti ve scarlett’ın dante için hiçbir anlam ifade etmeyen gereksiz kişilerle tanışıp canının sıkılmasını istemiyordu. Yine de tüm olacaklara kendini hazırlamak için derin bir nefes aldı ve scarlett’a gülümseyerek ''Evime hoş geldin sevgilim'' dedi. Onu belinden tutup salona doğru ilerletirken ''Biraz dinlenip bir şeyler atıştıralım önce ne dersin? İkimiz de yorulduk ve doğrusunu söylemek gerekirse ben çok açım'' diye ekledi. Hizmetçisine dönüp ikisi için yiyecek bir şeyler söyledikten sonra ''Hadi odama çıkalım orada daha rahat ederiz'' diyerek onu odasına çıkardı.Yatağa oturup scarlett'ı da yanına çekti. Ona sarılarak ''E odamı beğendin mi?'' diye sordu.

Scarlett’ın yanağına kondurduğu öpücükle gülümsedi. Şuan oldukça heyecanlıydı. İlk defa bir kızı evine getiriyordu. Ailesini ve onlarla olan ilişkisini düşündüğünde bu çok kötü bir fikir olarak görünse de scarlett onun için özeldi ve bunu elinden geldiğince ona göstermeye çalışıyordu. Bu yüzden kötü bir fikir olduğunu bildiği halde onu evine gözlemleme odasını göstermeye getirmişti. Ailesinin evde olmadığını görmekse onu oldukça rahatlatmıştı. Ne kadar az aile üyesi o kadar az sorun anlamına geliyordu sonuçta ve evde kimse yoktu. En azından o öyle düşünüyordu. Bu düşüncesinde yanıldığını dışarıdan gelen gürültüler ve bağırışlar yüzünden öfkeyle dışarı fırladıktan hemen sonra nefret ettiği kuzeni mayayı gördüğünde anlamıştı. Önünde maya’nın zavallı hizmetçiyle olan tartışmasına daha fazla dayanamayarak ''Kesin şunuuuuu lanet olsun susun artık hemennn'' diye bağırdı. Öfkeden alev saçan gözlerini kuzeninin gözlerine dikti. Ortamda onun sayesinde oluşan derin sessizliğin farkına varması zaman almıştı. Öfkeli gözlerini kuzenininden ayırmayarak ''Burada neler oluyor? Neden benim hizmetçilerimden birini azarlıyorsun?'' diye sordu fakat kuzeninin sessine dayanamadığını hatırladığında hizmetçiye dönerek ''sen anlat'' dedi. Hikayeyi korkmuş ve ne yapacağını şaşırmış zavallı hizmetçisinin ağzından dinlerken sıkıldığı için söze atlayarak ''Tamam bu kadar yeter durum anlaşıldı. Özür dile'' dedi. Özür dilemeye başlayan hizmetçisine bakarak ''Sen değil özür dilemesi gereken kişi maya özür dile maya hemen'' diye bağırdı. Kuzeni maya’nın ''Bir hizmetçiden asla özür dilemem'' diye başlayan cümlesini iki adımda yanına gidip kolunu büyük bir öfkeyle sıkarak yarıda kesmişti. ''İddiaya var mısın? Özür dileyeceksin hem de hemen'' dedi. Kuzeninin kolunun acısından attığı çığlığa aldırmadan sinirden sıktığı dişlerinin arasından öfkeyle ''Özür dile'' diye bağırdı.

Buna gerek yok efendim diyerek olayı kapatmaya çalışan hizmetçisini sert bir bakışla susturduktan sonra kuzeninin kolunu daha da sıktı. Kuzeni acıdan yüzünü buruştururken kısık bir sesle özür dilemişti. Dante alaycı bir sesle ''Duyamadım daha yüksek söyler misin lütfen'' dedi. Kuzenin bağırarak özür dileyişinin ardından onun kolunu sinirle bıraktı. Hizmetçisine tek bir baş hareketiyle gitmesini işaret etti. Hizmetçisi gittikten sonra maya’ya dönerek ''Bana bak kuzen bu evde kimseye hizmetçilere bile bağıramazsın böyle bir hakkın yok burası benim evim unutma sen sadece misafirsin'' dedi. Kuzenin öfkeden dolan gözlerine ve koşarak oradan uzaklaşırken sen görürsünle başlayan tehdit cümlelerine aldırmadan arkasını döndüğünde sinirden unuttuğu sevgilisiyle burun buruna geldi. Derin bir nefes alarak ''Tanık olduğun manzara için özür dilerim'' diyerek odasına girdi. Mayanın onu sevgilisinin yanında rezil ettiği için ayrıca canına okuyacaktı. Onlar odaya girdikten hemen sonra kapının çalması gerilen sinirlerine iyi gelmemişti. ''Girr'' diye bağırdıktan sonra açılan kapıdan girecek kişiyi bekledi. Elinde yemek tepsisiyle içeri giren hizmetçisine gülümseyerek ''Teşekkürler'' dedi. Sonra ciddileşerek ''Bu arada evdeki tüm çalışanlara söyleyin ayak altında dolaşmasınlar ya da daha iyisi bugün hepsi izin yapsın maya’nın gazabından kurtulmuş olursunuz böylelikle sadece kahya ve sen kal annemler sorarsa da benim izin verdiğimi söylersin'' dedikten sonra dışarıya çıkması için işaret etti. Sevgilisine dönerek ''Beni öyle gördüğün için çok üzgünüm ama bazı şeylere tahammül edemiyorum'' diyerek ne kadar üzgün olduğunu belirtti. Sonra yemeklere bakarak ''Enfes görünüyorlar ve harika kokuyorlar neden hemen başlamıyoruz? Hadi yemeğe oturalım ve bu tatsız olayı unutalım'' diyerek sevgilisinin elinden tutarak onu odasındaki masaya götürdü. Sandalyesini çekip sevgilisinin oturmasına yardım ettikten sonra kendide oturdu yemekleri yerken ''Nasıl beğendin mi?'' diye sordu.

Dante ailesi yüzünden olan gerginliğini üzerinden atmaya çalışıyordu. Scarlett her ne kadar bunun sorun olmadığını söylese de dante için az önceki manzara büyük bir problem yaratıyordu. Sevdiği kızın ailesiyle böyle tanışmasını istememişti. Aslında ailesinden hiç kimseyle tanışmasını istemiyordu fakat biriyle tanışmıştı bile hem de nasıl bir tanışma neredeyse kuzeninin boğazını sıkıyordu. O lanet kuzeni biraz daha özür dilememekte ısrar etseydi boğazına sarılacağını da biliyordu üstelik… Söz konusu ailesi olduğunda asla sinirlerine hakim olamıyordu. O insanlara hiçbir şekilde tahammül edemiyorken birde sorun çıkartmaları onu çileden çıkartıyordu. Derin nefesler alarak sakinleşmeye çalıştığı sırada kapının çalmasıyla gerilen sinirleri gevşeyemeden daha çok gerilmişti. Bazı şeylere tahammül edemediği doğruydu mesela aile üyelerinin hiçbirine hiçbir şekilde tahammül edemiyordu. Yemek yerken sevgilisinin sessizliği dikkatini çekmişti. Ya çok fazla acıkmıştı ya da bu konuda daha fazla konuşmak istemiyordu. Yemek yeme şekline bakılırsa sanırım ilk seçenek daha doğruydu oldukça acıkmıştı. Önündeki tabakla ilgilenmeyi bırakıp sevgilisinin yemek yemesini gülümseyerek izlemeye başladı. Şu haliyle çok tatlı görünüyordu. Sonunda sevgilisi durumu fark etmiş olacak ki ona cevap vermişti.

Aile mevzusuna değinmesiyle derin bir iç çekerek ''Hem de fazlasıyla karışık ama bu konulara girmek istemiyorum. Uzun ve can sıkıcı bir mevzu'' dedi ve önündeki yemekle ilgilenmeye başladı. Karnını doyurduktan sonra şimdi ne yapmaları gerektiğini düşünmeye başladı. İçten içe evde yalnız olduklarını bildiğinden dudaklarına kapanmak istese de bu sefer duramayacağını biliyordu. Kafası düşüncelerle ve onu ele geçiren duygularla karışıkken sevgilisinin masadan kalktığını fark etmemişti bile… Duyduğu sesle düşüncelerinden kurtulup scarlett’ın olduğu sandalyeye baktığında artık orada olmadığını fark etti. Sonra algıladığı cümlelerle kafasını yatağına doğru çevirdi. Scarlett onun yatağına uzanmıştı. Çok kısa olmayan elbisesi sevgilisinin onun yatağına uzanmasıyla fazlasıyla kısalmıştı ve bu oldukça tahrik ediciydi. Neler yapacağını planlamayı bırakıp her şeyi oluruna bırakarak yerinden kalkıp scarlett’ın yanına gitti. Oda sevgilisinin yanına uzanarak onu kendine çekerek ona sarıldı. Sonra muzipçe gülümseyerek ''Benim tatlı sevgilim çok mu yorulmuş kıyamam ben ona'' diyerek kokusunu içine çektikten sonra boynuna küçük öpücükler kondurmaya başladı. Ardından dudakları yavaşça yukarı çıkarak o özlediği tatlı ve ıslak dudaklarla buluştu ve onu büyük bir arzuyla öpmeye başladı. Elleriyse ezbere bildiği vücudu büyük bir istekle yeniden keşfe çoktan çıkmıştı. Seri bir hareketle scarlett'ı altına aldı. Bu sırada öpücüklerini daha da derinleştirmişti.

Düşüncelerinin içinde boğulup gidiyordu. Sevgilisinin o melodik sesini duyana kadar. Ne zaman ailesinden konu açılsa her zaman durgunlaşıyordu. Güzel sevgilisini yatağının üzerinde uzanmış bir şekilde görünce aklına engel olamadığı şeyler gelmeye başlamıştı. Aklına gelen düşüncelerle gözleri kapalı olan ve yorgunluktan yakınan sevgilisini arsızca süzdükten sonra yüzünde çapkın bir gülüşle yatağına doğru gitti. Scarlett’ın yanına uzanıp onu kendine çekerken aslında tek amacı sevgilisinin kokusunu içine çekerek onunla uyumaktı. O da tüm bu koşuşturmaca dan fazlasıyla yorulmuştu. Evdeki kavgaysa tüm enerjisini tüketmişti. Fakat sevgilisinin yanına uzandıktan 5 dakika sonra tüm yorgunluğu gitmiş yerini hınzır düşünceler almıştı. Sevgilisine biraz daha sokulup boynuna küçük öpücükler kondururken kaybettiği gülümsemesi de çoktan geri gelmişti. Güzel sevgilisini baştan çıkartmak için oynadığı oyun her geçen saniye onu da baştan çıkarırken dudakları sevgilisinin bir türlü doyamadığı tatlı ıslak dudaklarıyla buluştu. Elleri de sevgilisinin muhteşem bedeninde gezinmeye çoktan başlamıştı. Öpücükleri derinleşirken hızla sevgilisinin üzerine çıktı. Onu öperken kendini kaybetmişti. Artık öpüşleri ve hareketleri çok farklı bir hal almıştı. Sevgilisiyle yerleri değiştirdiğin de o güzel dudaklardan hiç istemese de ayrı kalmıştı. Scarlett’ın sözlerinden sonra çapkınca sırıtarak ''Yorgunluğunun geçmesine sevindim çünkü senin için özel planlarım var…'' dedi. Sevgilisinin kulağına söyledikleriyle kahkaha atarak ''Harika…İçindeki yaramaz kızı seviyorum'' diye ekledi. Boynuna kondurulan öpücükler ve yaramaz sevgilisinin o çıldırtan ısırığı karşısında arzudan boğuklaşan bir sesle inledi. Dudakları scarlett’ın dudaklarıyla buluşunca kalan son mantık kırıntılarını zorda olsa odaklanarak kapıyı kilitlemek için kullandı. Artık kimse tarafından rahatsız edilemezlerdi. Duvarlarının ses geçirmez olduğunu hatırlayınca gülümseyerek tek hamlede scarlett’la yerlerini değiştirdi. Dili sevgilisinin ağzını keşfederken elleri de önce bacaklarını ardından kalçalarını okşayarak yavaşça daha da yukarılara çıktı.

Bedenini ve sertleşen erkekliğini scarlett’ın bedenine bastırırken sevgilisinin üzerindeki elbisenin hareketlerini kısıtlamasına sinir olmuştu. Dudakları yavaşça kızın boynuna oradan göğüslerine kaydı. Elleriyse ona engel olan elbiseden kurtulmak için çoktan elbisenin fermuarına gitmişti. Dudaklarını hiç istemeyerek kızın teninden uzaklaştırırken ona engel olan elbiseden de bir çırpıda kurtuldu. Şuan scarlett karşısında sadece iç çamaşırlarıyla duruyordu. Sevgilisinin tüm vücuduna ufak öpücükler bıraktıktan sonra dudakları dolgun göğüslerinde bir süre oyalandı. Elleri kızın vücudunda gezinirken iç çamaşırlarından da büyük bir ustalıkla kurtulmuştu. Ağzına sevgilisiin göğüslerinden birinin ucunu alarak ısırdı ve bir süre emdikten sonra yeniden o ıslak dudaklara kapandı. Onu büyük bir aşk ve arzuyla öperken odayı ikisinin zevk iniltileri dolduruyordu. Kendi üzerindekilerden de sevgilisinin yardımıyla kurtulduktan sonra kızın bacakları arasındaki yerini almıştı. İçine girmek için ne kadar sabırsızlansa da bunu elinden geldiğince geciktiriyordu. Scarlett’ın bu işten olabildiğince zevk almasını istiyordu. Dudakları kızın dudaklarındayken elleri kızın ıslaklığını okşuyordu. Bu tatlı işkenceye bir süre daha devam ettikten sonra daha fazla dayanamayarak onun içine girdi. Şimdiye kadar pek çok kızı yatağa atmıştı fakat hiçbirinden şuan ki yaşadığı zevki almamıştı. Öpüşleri sevgilisinin boynuna kayarken yavaş yavaş içinde gidip gelmeye başlamıştı. Boynuna öpücükler kondurup diliyle şahdamarının orda oyalanırken gidip gelmeleri de hızlanmış ve ritmik bir hal almıştı. Dudakları o güzel dudaklarla buluştuktan bir süre sonra ritmi daha da hızlanmış ve vuruşları sertleşmişti. Bir süre sonraysa son bir itişle yıldızlara ulaştı. Sevgilisinin dudaklarına son bir öpücük bıraktıktan sonra yorgun bedenini yana atarak sevgilisini kendine doğru çekti. Ona sarılarak gözlerini yavaşça kapadı. Uyumayı düşünmüyordu sadece biraz dinlenmeye ihtiyacı vardı ve bunu da sevgilisi kollarındayken yapmak istiyordu. Gözleri kapalı bir şekilde scarlett’ın saçlarına bir öpücük kondurdu ve ''Seni seviyorum bir tanem ve senin gibi bir sevgilim olduğu için kendimi çok şanslı hissediyorum. '' dedi.

Nefesinin düzene girmesini beklerken sevgilisinin sözleriyle gülümsedi. İlk tanıştıkları gün aklına gelirken ''Sanırım doğum günümde seninle tanıştığımızı göz önüne alırsak doğum günlerimi sevmeye başlayabilirim. Seni bana getiren gündü çünkü…'' dedi. Sevgilisinin düzenli ve yavaş nefes alışverişlerini duyduğunda gülümsedi. Çoktan yorgunluktan uyuyakalmıştı biricik sevgilisi… Derin bir iç çekip sevgilisinin dudaklarına küçük bir öpücük bıraktı. Ona daha sıkı sarılarak gözlerini kapadı ve bedenini dinlendirmeye çalıştı. Onun yanında olduğunu bilmek ona huzur veriyordu. Dudaklarında hafif bir gülümseme oluştu. Şuan kollarının arasındaki bu güzel varlık artık onundu. Tamamıyla ona aitti ve öyle de kalacaktı. Üzerine tatlı bir ağırlık çökerken en son kendi evinde ne zaman bu kadar rahat ve huzurlu olduğunu hatırlamaya çalıştı ama hatırlayamadı. Bunun hafızasının iyi ya da kötü oluşuyla hiçbir ilgisi yoktu. Bu tamamen bu evde hiçbir zaman huzur bulamayışıyla ilgiliydi. 20 senelik hayatı boyunca bu evde tek bir güzel anısı olmamıştı. Bu ev onun için sıcak bir yuva yerine daha çok soğuk bir hapishaneydi onun için… Scarlett’ın aile hayatıyla kendi aile hayatı arasında uçurumlar olduğunu biliyordu. Onu bir gün kuzeniyle beraberken görmüştü. Okulda da sık sık bir araya geliyorlardı ve gereğinden fazla iyi anlaştıklarını söyleyebilirdi. Bazen sevgilisinin kuzenine daha fazla zaman ayırdığını düşünerek onu kıskanıyordu.

Bunun yanında sevgilisinin kendi aile hayatı gibi bir hayatı olmadığı için seviniyordu da… Scarlett’ın dante’nin aksine sevdiği bir kuzeni ve beraber mutlu olduğu bir ailesi vardı ve onun adına mutluydu. Arada sevgilisini daha az görmesine neden olduğu için onu kuzeninden kıskanmıyor değildi fakat bundan şikayetçi de değildi. Ne zaman olduğunu bilmese de sevgilisinin tatlı kokusuyla düşünceler içinde uykuya dalmıştı. Bilinçaltı hayallerini güzel bir rüya eşliğinde ona sunarken ve dante bunun tadını çıkartırken üzerinde hissettiği ağırlık ve beraberinde boğazında hissettiği ellerle hızla gözlerini açtı. Scarlett’ın nefret dolu gözleriyle karşılaşmasıyla şok oldu. Bu nefret dolu gözler sevgilisine mi aitti gerçekten? Ona mıydı bu nefret? Peki neden? O bunları düşünürken hissettiği acı ile birkaç saniye afalladı. Şaşkınlıkla ''Scarlett…'' dedi. Fakat sevgilisi transa girmiş gibiydi. Hiçbir cevap vermemişti. Dante boğazını scarlett’ın ellerinden kurtararak onu kendine doğru çekti. Eliyle yüzüne dokunarak ''Scarlett kendine gel sevgilim'' dedi. Yaşam enerjisinin yavaş yavaş bedeninden çekildiğini ve bunun etkilerini daha çok hissediyordu. Scarlett’ı saran elleri gevşerken son gücüyle onu kendine çekip dudaklarını öpmeye başladı. Onu öptüğünde bedenindeki yaşam enerjisinin daha hızlı vücudundan ayrılmaya başladığını hissetse de önemsemedi. Aşık olduğu kızın elinden ölmek kulağa kötü gelmiyordu. Gücü iyice tükenirken onu son kez öpüp ''Seni seviyorum Scarlett…'' dedi ve ağırlaşan göz kapaklarına engel olmaya çalışmayı bırakıp gözlerini yavaşça kapadı.

Sevdiği ve aşık olduğu kızın ellerinden ölmek… Kulağa kötü gelmiyordu sonuçta onu buraya bağlayan hiçbir şey yoktu. Hayatta sevdiği ve onun için üzülecek bir arkadaşı olmadığı gibi bir ailesi de yoktu. Hatta belki ailesi ölümüne sevinirlerdi bile hiç şüphesiz buna en çok sevinecek kişiyse kuzeniydi. Ailenin geri kalan üyelerinin de danteyle karşılıklı nefret ve umursamamaya dayalı bir ilişkisi vardı fakat en çok maya’nın ondan nefret ettiğini biliyordu. O aile hayatında her zaman bir pürüz olmuştu maya’nın hayatının ise kabusuydu. Şimdi şuan burada ölürken ölümüne gerçekten üzülecek tek kişinin yine scarlett olacağını biliyordu. Nefret dolu gözleri kafasını karıştırsa da bunun gücüyle ilgili olduğunu düşünüyordu. Anlatamadığı bir şekilde bunu yapanın aşık olduğu kişi olmadığını biliyordu. Gücü yüzünden transa girerek vücudu üzerindeki tüm hakimiyetini kaybetmiş bilinçsiz biriydi şuan onu öldüren ona aşık olan kız değildi. Hayat tüm olumsuzluklara ve ailesine rağmen güzeldi yine de eğer onun için scarlett olmadan anlamsız olan bu hayatı bitecekse eğer son dakikalarını güzel geçirmek istiyordu. Birkaç kez scarlett’la konuşup onu kendine getirmeye çalıştıysa da başaramamıştı. Sevdiği kızın gözlerinde kendine bakarken nefret dolu gözler görmek canını acıtsa da son dakikalarında bunu önemsememeye çalıştı. Sevgilisini kendine çekip öptükten sonraysa son kez onu sevdiğini söyleyerek kapamıştı gözlerini… 20 yıllık yaşamı boyunca gerçekten sevdiği, değer verdiği ve aşık olduğu tek kişiye son kez seni seviyorum diyerek direnmeyi bırakıp kendini ölümün huzurlu kollarına teslim etmişti. Yaşadığı ve yaptığı hiçbir şeyden pişman değildi. Ne ailesine olan davranışlarından, ne okul hayatından ne de hayatına scarlett gibi birini aldığı için pişman değildi. Hatta hayatında yaptığı en iyi şeyin birini sevmek olduğunu düşünüyordu. Scarlet… Onu hala seviyordu ve sevgilisi olduğu için mutluydu.

İlişkileri kısa sürmüştü fakat hayatında hatırlanmaya değecek en güzel zamanları geçirmişti. Karanlıkta kaybolup giderken ve yaşadığı zamanı düşünürken huzursuz olmuştu. Bir şey onu uykusunda rahatsız ediyor ve uyanmaya zorluyordu. İnsanı ölürken bile rahat bırakmıyorlardı gerçekten kulağına dolan hıçkırık sesleri de bunun en iyi göstergesiydi. Vücudunun ıslandığını hissetti. Sonrasında birinin ağladığını duydu. Kızın ses tınısı oldukça tatlıydı. İçini güzel bir sıcaklık sarmıştı. Ağlayan kişinin kim olduğunu anlaması birkaç dakikasını aldı. Bu scarlett’tı.Oldukça üzgün olduğunu hissedebiliyordu. Kendini gözlerini açmaya zorladı fakat başaramadı. Birkaç dakika sonra zihnine son yaşadıklarının anıları dolarken sevgilisinin neden ağladığını da anlamıştı. Uyanıp ona sarılmak ve her şeyin geçtiğini söylemek istiyordu ama gücünü toparlayamadığı için gözlerini açamıyordu. Kendiyle verdiği uzun bir savaşın ardından sonunda gözlerini açmayı başarmıştı. Hem scarlett kendini kaybetmeden yaptıkları şey hem de scarlett kendini kaybettiğinde başına gelenler yüzünden yorgundu. Derin bir nefes alıp toparlanmayı bekledi. Hala ayaklanacak kadar kendini iyi hissetmiyordu. Bu sırada scarlett’ın yanında olmadığını fark etti. Ama hala odadaydı kulakları hala onun o güzel ve üzgün sesini duyabiliyordu. Kendini iyi hissettiğinde yavaşça yatağından kalktı ve üzerini giyindi. Scarlett’ın kıyafetlerini giydiğini fark etmişti ve görmese de gitmeye çalıştığını tahmin edebiliyordu. Sevgilisine doğru yavaş ve sakin adımlarla ilerleyip onun tam karşısına geldiğinde durup dizlerinin üzerine çöktü. Scarlett’ın sözlerinden sonra gülümsedi. Onu hak etmemek mi? Tanrım gerçekten saçmalıyordu ve bunun ona değer verdiğinden olduğunu biliyordu. Bunu hissetmek ve bilmek güzeldi. Bir elini sevgilisinin yanağına koyarken diğer yandan anlayışlı bir ses tonuyla ''Scarlett…'' dedi. Yüzünü bir süre okşadıktan sonra çenesinden tutup başını kaldırarak gözlerine bakmasını sağladı. Göz göze geldiklerinde gülümseyerek ''Üzgün olduğunu biliyorum ve bunu isteyerek yapmadığını da evet durmasaydın ölmüş olacaktım ama durdun değil mi? Hala yaşıyorum ve hala seni seviyorum.'' Dedi. Sonra onu çekerek sevgilisine sarıldı. Daha sonra sevgilisinin o tatlı dudaklarına küçük bir öpücük bırakıp geri çekilerek ''Lütfen ağlama artık… Ayrıca beni hak etmediğin gibi saçma sapan düşünceleri de kafandan at sen kesinlikle mutlu olmayı hak ediyorsun ve birlikte mutlu olabiliriz yeteneğin sürekli kontrolden çıksa da sorun değil gerçekten…'' dedi.

Dante scarlett’ın dehşete düştüğünü görebiliyordu. Yaptıklarından dolayı ne kadar pişman aynı zamanda ne kadar üzgün olduğunu da… İçten içe ona asla zarar vermek istemediğini biliyordu fakat bunu kontrol edemiyordu. Bu scarlett’ın elinde olan bir şey değildi bu yüzden onu suçlamıyordu. Sonuçta kimse kaderini belirleyemiyordu. Sihirbaz olmayı o seçmemişti tıpkı gücünü de kendisi seçmediği gibi hayat kimseye seçme hakkı tanımıyor ve kendi bildiğini okuyordu tıpkı dante’ye kendi ailesini seçme hakkı tanımadığı gibi… Eğer onlara seçme hakkı tanınsaydı her şeyin çok farklı olacağından emindi fakat böyle bir şey imkansızdı. Gözlerini aşık olduğu kıza dikerek onu sakinleştirmeye çalıştı. Teselli edilmeye ihtiyacı olan kişinin kim olduğu tam bir muamma olsa da dante bu kızın gözlerinden firar eden göz yaşlarını görmeye dayanamadığı için kendi durumunu düşünmeksizin ona yanında olduğunu hissettirmeye çalışarak onu teselli etmeye çalışıyordu.

Ona ağlamasını durduracak bir şeyler söylemeyi denediyse de başaramadı. Oda aklına ilk gelen ve kesinlikle doğru olan şeyleri söylemeye karar verdi. Scarlett’ın söylediklerini bir süre düşündü. Sonra gülümseyerek ''Bende senin içinde olmadığın bir hayat yaşamak istemiyorum.'' Dedi anlayışlı bir şekilde ardından derin bir nefes alarak ''Sorun her neyse beraber çözebiliriz'' dedi. Scarlett’ın daha fazla ağlamaya başlamasıyla başını yana yatırıp gözlerini yere devirdi. Üzgün bir ses tonuyla ''Lütfen ağlama artık'' diye ekledi. Bir anda sevgilisinin kahkahalarını duymasıyla kafası karışmış bir şekilde ona baktı. Gözlerinde gördüğü boşluk onu rahatsız etmişti. Sonradan söyledikleriyle birkaç dakika şaşkınlıkla tepkisiz kaldı. Şoktan kurtulması kısa sürmüştü. Kendine gelir gelmez scarlett’ın yanağındaki elini kavrayıp ona şüpheyle aynı zamanda endişeyle bakarak ''Scarlett… Sen iyi misin sevgilim? Biraz önce ağlayan kız sendin kendinden başka birinden bahsedermiş gibi bahsediyorsun bence iyi değilsin'' dedi.

Dante sevgilisine bakarken neden olduğunu anlamadığı bir yabancılık hissetti. Scarlett ona her zamankinden farklı bakıyordu sanki ve bu onu rahatsız ediyordu. Aşık olduğu kıza bakarken her zamanki halinden farklı göründüğünü düşünmeden edemedi. Görüntüsünde bir şey yoktu fakat bakışları, gülüşleri hatta hareketleri değişmişti. Bir an için çok kısa bir süreliğine sevgilisini hiç tanımadığı hissine kapıldı. Garip duygular bedenini ele geçirirken şimdiki zamana odaklanmakta oldukça zorlanıyordu. Aklı ağlarken bir anda kahkaha atmaya başlayarak kendinden başka biriymiş gibi bahsetme kısmında takılıp kalmıştı. Endişeleriyle başa çıkmaya çalışıyordu ama başarabildiği söylenemezdi. Onun psikolojik sorunları olduğunu biliyordu ve bu yüzden scarlett için endişeleniyordu. Sevgilisinin cevabı üzerine sessizliğe gömüldü. Nedense iyi olduğuna hiç inanası gelmiyordu. Gözlerini sevgilisinin gözlerine dikerek ''Sen öyle diyorsan…'' dedi cümlesi dudaklarının üzerinde hissettiği dudaklarla yarım kalmıştı. Onun öpücüğüne hiç düşünmeden karşılık verirken içinden de gerçekten iyi olmasını diliyordu. Onun tutkulu öpücüğüne aynı tutkuyla karşılık verirken var olan sorunları da bir süreliğine unutmuştu. Scarlett’ın geri çekilmesine normalde olsa surat asardı ama o an anlayışla karşılayarak oda ayağa kalktı. Bir elini boynuna koyup kafasını sağa sola çevirdi. Hala üzerinde hafif bir yorgunluk vardı.

Sevgilisinin onu çekiştirmesine her zamanki gibi izin verdi. Şuan nereye gittiklerinin pekte bir önemi yoktu aslında kafasının içi bin bir soru işaretiyle doluyken başka bir şeye odaklanmakta zorlanıyordu. Yatağına gittiklerini neden durduklarını anlamak için kafasını kaldırıp önüne baktığında fark etmişti. Scarlett onu yatağa ittiğinde dinlenmek için iyi bir zaman olduğunu düşünerek yatağına iyice yerleşti. Olanlardan sonra dinlenmeye oldukça ihtiyacı vardı. Scarlett’ın soyunmaya başlamasıyla yarı kapalı olan gözleri tamamen açıldı. Ne yapmaya çalıştığını anlamıyordu. Biri psikolojik diğeri fiziksel açıdan oldukça yorgundu ama o buna rağmen farklı şeyler yapmayı amaçlıyordu. Derin derin birkaç nefes alarak sevgilisinin enfes kokusunu içine doldururken sevgilisinin üzerine oturarak boynuna kondurduğu öpücüklerle dudaklarından bir zevk iniltisi firar etti. Yorgun olması onun baştan çıkarılamayacağı anlamına gelmiyordu sonuçta kulağına doğru ilerleyen öpücükler karşısında iç çekerek ''Scarlett…'' dedi. Sevgilisinin kulağına fısıldadıkları karşısında şaşkınlıkla ''Ne?’ diyerek gözlerini açtı. Endişeyle ‘Sevgilim gerçekten iyi değilsin sen senin ikizin…'' diye konuşmaya başlamıştı ki hissettiği acıyla bağırarak ''Scarlett kes şunu!'' dedi. Acıyla gözlerini kapayıp dişlerini sıktı. Duyduğu acıyı tarif etmek imkansızdı. Eliyle Scarlett’ın elini tuttuğu sırada daha büyük bir acıyla yüzünü buruşturdu. Gözlerini sevgilisinin gözlerine dikerek ''Scarlett kendine gel!'' dedi acıyla inleyerek…

Dante neden böyle olduğunu bir türlü anlamıyordu. Scarlett’ın davranışlarını gerçekten çözmekte zorlanıyordu. Üstelik ona bakarken hissettiği garip yabancılık duygusu da neydi? O gözler, bu bakışlar neden ona bir yabancıya bakıyormuş hissi veriyordu? Scarlett onun sevgilisiydi. Onun aşık olduğu kişiydi. Gözlerinin içinde kaybolduğu yanında mutluluktan başka bir şey düşünmediği kişiyi şuan göremiyordu karşısında. Şuan baktığı kişi bir yabancıydı. Dante’nin daha önce hiç görmediği biri, sevgilisine benzeyen gözlerinde görülebilen tek şeyin nefret ve öfke olduğu acımasız biriydi. Eğer şuan onun yaşam enerjisini emerek ona bütün bu acıları çektiren kişinin scarlett olduğunu bilmese onu başkası sanabilirdi. Fakat oydu işte onun aşık olduğu kızdı. İçindeki ikilemleri duyduğu büyük acıyla bir kenara bıraktı. Birkaç dakika öncesini düşündü. En son onu öldürmeye kalktığı için ağlıyordu. Sonra ne olmuştu da birden değişmişti? Bu ani değişikliğin sebebi neydi? İkizimi eğlendirdiğinden daha fazla eğlendirmeni istiyorum beni demişti. Ne demekti bu? İkizi yıllar önce ölmemiş miydi peki neden şimdi durup dururken ondan bahsediyordu? Ayrıca ikizini eğlendirmekte neydi? Aklına scarlett’ın psikolojik problemleri olduğu ve çift kişilikli olabileceği geldi. Bu imkansızdı. Yani öyle olsaydı kesinlikle fark ederdi. Fark ederdi değil mi? Dante duyduğu acının yoğunluğuyla acıyla inledi. Bu duruma ne kadar katlanabileceğini düşündü.

Scarlett’ın sözleriyle acıyla sıktığı dişlerinin arasından ''Scarlett kesinlikle bir doktora görünmen gerek stacy yıllar önce öldü. Anlaşılan bu seni fazlasıyla derinden yaralamış ve kişilik bölünmesi yaşıyorsun lütfen kendine gel'' diyerek acıdan yüzünü buruşturdu. Etrafın bulanıklaştığını ve her şeyin dönmeye başladığını gördüğünde bayılmasına ramak kaldığını anladı. Bilincini açık tutmak için çok fazla çaba gösterse de gözleri yavaş yavaş kapanmaya başlamıştı. Sonunda acı bir anda kaybolduğunda derin bir nefes aldı. Kendini oldukça bitkin hissediyordu. Sevgilisinin sözlerinden sonra ''Evet o kadarını anladım. Ama gerçekten artık kendine gelmen gerek'' dedi. Telefonu çalıyordu fakat kıpırdayacak hali olmadığı için cevap veremedi. Gözlerini şuan göğsünde yatan kıza çevirdi yorgun bir şekilde ''Garip şuan sevgilimin yanındayım ama bana o kadar yabancı geliyorsun ki… Aynı beden , aynı saçlar , aynı gözler fakat farklı bakışlar, farklı hareketler… Seni hem çok iyi tanıyor hem de hiç tanımıyor gibi hissediyorum.'' Dedi.