Gece eğlencesi

Phin gözlerini araladı. Etrafa kısa bir göz attı. Her yer karanlıktı. Muhtemelen geceydi. Uykulu gözlerle lambayı açıp saate baktı. Gecenin 1.30 uydu. Gözlerini tavana dikti. Birkaç gecedir aynı saatte uyanıp duruyordu uykusundan nedensiz yere. Saçma rüyalar görmeye başlamıştı belki de bu yüzden durmadan uyanıyordu uykudan. Rüyaların gelecekle ilgili bilgiler verdiği gibi saçma şeylere inanmazdı. Ona göre rüya bilinçaltının uyurken onlara oynadığı küçük oyunlardan ibaretti ve doğrusunu söylemek gerekirse şu sıralar bilinçaltı phine oyun oynamaya bayılıyordu. Gözlerini her kapadığında kendini bilmediği boş bir sokakta buluyordu biraz ilerledikten sonra biri çıkıyordu karşısına yüzünü tam olarak hatırlayamadığı bir kız. Garip sesler geliyordu etraftan birileri sohbet ediyordu. Konuşmaları tam olarak duyamıyordu ama duyulan kahkahalardan sohbet ettiklerini anlamak zor değildi. Birileri telaşla etrafta koşuşturuyordu ama onun tek ilgilendiği şey kızdı. Ona doğru ilerlerken bir takım olaylar meydana geliyordu tamda bu noktada sürekli uyanıyordu. Gözlerini birkaç dakika kapayıp zihnini boşaltmayı denedi. Gözlerini açtığında gördüğü çok gerçekçi gibi görünen ama aslında oldukça saçma olan rüyasının etkisinden kurtulmuş sayılırdı. Yatağında doğrularak pencereyi açtı . Dışarısı harikaydı. Gökyüzü muhteşemdi ve hafif esen rüzgar insanı rahatlatıyordu. Ay tüm ihtişamıyla parlarken yıldızlarda tüm güzelliğiyle ona eşlik ediyorlardı. Gökyüzünü izlemek ve biraz yürüyüş yapmak için iyi bir zaman diye düşündü. Nasılsa tekrar uyuyamayacaktı. Bunu daha önce denemişti ve başaramadığı da kabul edilmesi gereken bir gerçekti. Üzerini değiştirmek için dolabına yöneldi. Peri olmasına rağmen çoğunlukla insan formunda yaşıyordu. Aileden bu yüzden ciddi tepkiler almıştı. Bir çok kez ''sen bir perisin sürekli insan formunda dolaşamazsın hem peri olmakla ne zorun var senin'' tarzında tartışmalarla karşılaşmıştı. Zor olmuştu ama aile zamanla kabullenmişti bunu. Pek örnek gösterilen bir peri olduğu söylenemezdi. Bağlı olduğu bir sihirbazı ya da cadısı yoktu. Ailesi için daha da kötüsü bunun için uğraştığı da yoktu. Tek başına rahattı. İnsan gibi yaşamayı seviyordu. Birine bağlı yaşayabilecek biri de değildi.

Ailenin uzak durduğu bir periydi Bundan şikayetçi değildi kendi de aile hayatına hayran değildi zaten. Tek yaşamayı seviyordu. Dolabına göz gezdirdikten sonra siyah bir gömlek ve siyah pantolon giyerek mutfağa inip kendine bir kahve aldı. Gecenin geri kalanında uyanık kalması için kahveye ihtiyacı yoktu sadece alışkanlık haline gelmişti hepsi buydu. Huzurlu sessizlik içinde kahvesini içtikten sonra arabasının anahtarlarını alarak kendini dışarıya attı. Işınlanabilirdi fakat hızı ve araba kullanmayı seviyordu. Arabasına binip oldukça hızlı bir şekilde şehir merkezine sürdü. Uzun ve güzel bir yolculuğun ardından şehir merkezine vardığında arabasını uygun bir yere park ettikten sonra yürümeye başladı. Şehir çoktan uykuya dalmıştı. Bu saatte sadece barların olduğu sokaklar canlıydı hala. Kafasını kaldırıp gökyüzünü seyretti bir süre hiçbir şey yapmadan. Yüzünde belli belirsiz bir gülümseme belirdi ve yürümeye başladı. Nereye gittiği konusunda hiçbir fikri yoktu sadece yürüyordu hepsi buydu. Ayaklarının onu götürdüğü yere gidiyordu. Zaten hiçbir zaman planlı programlı bir geziye çıkmamıştı şimdiye kadar. Güzel bir akşam gezisi için oturup bir sürü plan program yapıp kendini hiç yoktan sıkıntıya sokmanın bir anlamı yoktu sonuçta. Kimileri phin’i bu huyu yüzünden sürekli eleştirirdi aslında phin’i herkes eleştirirdi özellikle de ailesi ama hiçbiri umurunda değildi. Kafasını kaldırıp etrafa baktığında bir barın kapısında olduğunu fark ederek gülümsedi. Ayakları onu her zaman ihtiyacı olan yere götürüyordu. Barda biraz eğlenmek harika fikirdi. Bara girdi ve etrafa göz attıktan sonra dans pistinden zar zor geçip bara yöneldi. Boş bir yere oturup kendine bir içki söyledi. İçki içmeyi seven biri için gidilecek en iyi yer bardı. İçkisinden birkaç yudum içtikten sonra etrafı izlemeye başladı.

Phin bir yandan içkisini içerken diğer yandan da çılgınca dans eden insanları, sarhoş olup saçmalayanları, canı sıkkın olduğu için kendini içkiye vermiş umutsuz insanları izliyordu. İnsanlar küçücük dünyalarında umutlarını çok çabuk yitiriyorlardı. Hayatlarını kontrol altına almayı başaramayan bir sürü insan vardı etrafta. Phin yüzünde oluşan gülümsemeye engel olamadı. Ne denebilirdi ki hayat küçük bir çocuk gibiydi ve insanlara oyunlar oynamaya bayılıyordu. Etrafı izlerken gözleri birden yanına oturan kıza takıldı. Oldukça güzel bir kızdı. Tüm erkekleri kolay bir şekilde baştan çıkarabilirdi. Kızın güzelliğinden daha çok dikkat çeken tek şeyse dövmesiydi. Herkesten çokta phin’in dikkatini çekmişti. İnsan formundaki birinin bir periyi fark etmesi hiçte zor değildi. Peri kızlarının gecenin bu saatinde dışarıda olduğunu görmek oldukça zordu. Kıza gülümseyerek önüne geri döndü ve içkisini içmeye devam etti. Düşüncelerini bir kenara bırakarak müziğe odaklandı şuan tüm dikkati çalan müzikteydi taki biri burnunun dibine gelip konuşmaya başlayana kadar. Eğlence arayan biri yanındaki kıza sarkıntılık ediyordu. Gözüne onlardan çokta uzakta olmayan iki kişi çarptı anlaşılan yalnız değildi. Kız adamı başında atmaya çalıştı başaramayınca da gitmeye kalktı.

Tüm bunlar olurken phin oldukça sakin bir şekilde içkisini içmeye devam etti. Taki adam kızın kolundan tutana kadar. Adam kızın koluna yapıştığında phin ''Anlaşılan oldukça eğleneceğiz'' diyerek içkisini bir dikişte bitirerek ''Bırak kızın kolunu'' dedi. Adam oldukça pişkin bir şekilde ''Sen karışma bu seni ilgilendirmez'' demişti. Phin gülümseyerek adamın karşısına geçti ve ''Kızı duymadın galiba tek takılmaktan memnun olduğunu söyledi. Şimdi neden kızın kolunu bırakıp buradan uzamıyorsun''diye sordu cümlesinin sonuna doğru ciddileşerek. Adam sinirden çıldırmıştı. Kızın kolunu bırakarak ''Sende kimsin? Bize bak üç kişiyiz yani şimdi dayak yemeden çekil yolumuzdan'' demişti. Phin gülerek ''Pardon ben kendimi tanıtmadığım değil mi? Ben gecenizin geri kalanını mahvedecek olan kişiyim ama sen bana kısaca bela de'' der demez adamın yakasından tutup onu kendine doğru hızla çekerek kafa attı. Adam bunu phinden beklemediği için hazırlıksız yakalanmıştı birkaç dakika içinde yerdeydi ve burnu kanıyordu. Çok geçmeden ortalığın karışacağı belliydi. Adam bir hışımla ayağa fırladı ve diğer arkadaşları da ona eşlik etti. Phin gülerek ''Üçe karşı bir oldukça adil bir kavga olacak sanırım.'' Diyerek adamın arkadaşlarından birine yumruk attı ve gerçek kavga başladı. Korumaların müdahalesiyle kavga kısa sürmüştü. Adamlar kötü durumdaydı. Yüzleri dağılmıştı ve kötü dayak yemişlerdi ama phin’de harika sayılmazdı. Burnu kanıyordu. Kaşı ve dudağı patlamıştı ayrıca midesine yediği tekmeden dolayı hala canı acıyordu ama adamlar ondan daha kötü durumdaydı. Phin korumalara durumu açıklamıştı adamlar dayağı hak etmişti fakat devamlı müşterileri olduğu için dışarı atılmışlardı. Daha doğrusu korumalar phin ve kıza kapıya kadar eşlik etmişti. Kollarından tutup yaka paça dışarı atmayı da düşünmüşlerdi tabi ama phin’in gözlerindeki ifadeyi görünce vazgeçmişlerdi. Phin temiz havayı içine çekti. Sonra kıza bakarak ''Sen iyi misin? Bu arada gece eğlenceni mahvettiğim için üzgünüm'' dedi.

Gözlerini kızdan ayırıp gökyüzüne dikti. Tesadüfler… Hayatta tesadüf diye bir şey var mıydı gerçekten merak ediyordu. Bu gece şehirde o kadar bar varken ayaklarının onu buraya getirmesi, sonra kızla karşılaşmaları, sonradan olanlar ve bardan atılmaları hepsi bir tesadüfmüydü. Gülümsedi hayır tesadüf diye bir şey yoktu sadece hayatın onlara oynadığı garip oyunlar vardı. En azından phin böyle düşünüyordu o tesadüflere inanmazdı. Hayatta tesadüf denilen şeyin varlığına inanmıyordu. Her şeyin bir nedeni vardı ve her şey önceden planlanmıştı. Onlar sadece kaderlerinde yazılan şeyleri yaşıyor ve hayatın onlar için hazırladığı oyunları büyük bir başarıyla oynuyorlardı. Tıpkı az önce olduğu gibi. Gözlerini kıza dikti hiçbir şey söylemeden bir süre yanındaki göz kamaştırıcı derecede güzel olan peri kızına baktı. Belli belirsiz bir şekilde gülümsedikten sonra yürümeye başladı. Tüm gece barın kapısının önünde durmak gibi bir niyeti yoktu hem zaten biraz yorgundu da bir an önce bir yerlere oturmak istiyordu. Ağır adımlarla yürümeye devam ederken gözünü birkaç adım arkasındaki peri kızına dikti. O da onunla yürümeye başlamıştı. Düşünceler tüm beynini yavaş yavaş esir alıyordu. Yürümeye devam ediyordu ama aklı başında değildi. Olanları düşünüyordu. Eğlenmeye çıkmıştı gerçi eğlenmişti de ama düşündüğü gibi bir eğlence olmamıştı. O daha çok içki ve müzik eşliğinde eğlenmeyi düşünmüştü gerçi şikayetçi değildi birkaç kendini bilmez serseriye dersini vermekte eğlenceliydi.

Kafasını kaldırıp etrafa baktığında barın arka sokağında olduklarını gördü. Çokta uzaklaşmış sayılmazlardı kısa bir yürüyüş olmuştu. Yürüdükleri süre boyunca kızın sessizliği ve sorusuna cevap vermeyişi dikkatini çekmişti ama sessizliğini korumuştu. Konuşmak istemiyorsa buna onu zorlayamazdı. Etrafa bakındıktan sonra peri kızının işaret ettiği yere baktı. Merdivenler iyi fikir diye düşünerek hiçbir şey söylemeden merdivenlere oturdu. Yüzünü bir an için buruştursa da uzun sürmedi. Muhtemelen berbat görünüyordu tabi şuan bunu düşünmenin hiç sırası değildi. Savaştan çıkmış gibi görünmediğini umdu. Peri kızının konuşmaya başlamasıyla gözlerini kızın gözlerine dikerek onu dinlemeye başladı. Peri kızının sözleri üzerine gözlerini başka yöne çevirdi. Evet canı acıyordu fakat sorun değildi şuan kendi acısına odaklanmak yerine adamların canının ne kadar yandığına odaklanmıştı. Kötü dayak yemişlerdi ve phin’in aldığı darbeler onlarınki yanında hiç kalıyordu. Onların canının phin’inkinden daha çok yandığını bilmek onu gülümsetti. Konuşmasını çoktan bitirmiş ve yaralarını temizlemeye girişmiş peri kızına bakarak ''İyiyim bir şeyim yok'' dedi. Kızın gerçektenmi tarzındaki bakışlarından sonra ''Tamam kabul etmeliyim harika sayılmam ama onlar benden daha kötü durumda ve bence onlara kıyasla daha iyiyim'' dedi gülümseyerek. Canının acımasıyla kafasını geri geçerek ''İyi olmana sevindim. Bu arada adım Phin peki bu güzel peri kızının adı ne?'' diye sordu.

Phin canı acıdığı için kafasını biraz daha geri çektiğinde güzel peri kızıyla göz göze gelmişti. Hayatımda gördüğüm en güzel gözlere sahip diye düşündü. Gözlerini gözlerinden alamamıştı. Kaybolup gitmişti bir anda peri kızının gözlerinde… Gözlerini kaçırmaya başka bir yere bakmaya çalışsa da yapamıyordu kızın gözlerinde kilitli kalmıştı. Kendini ne kadar güzel diye düşünmekten alamıyordu. Phin kafasını geri çektiği için peri kızı yaralarını temizlemeye devam etmek için biraz daha yaklaştı. Kızın nefesini neredeyse yüzünde hissedebiliyordu. Bu durum onun tuhaf hissetmesine neden olmuştu. Ona yakından bakmayı sevmişti. İçinde nedenini bilmediği bir karmaşa vardı. Durup dururken tuhaf hissetmeye başlamasına bir anlam verememişti.Üstelik bu durum onu rahatsız etmiyordu. Kızın tüm dikkatini yaralarına vermesiyle gözleri hiç istemediği halde mecburen kızın gözlerinden ayrılmıştı. Gözlerini gökyüzüne dikti. Birden bire bu kıza karşı hissettiği duygulara bir anlam veremiyordu. İlk defa gördüğü bir kız onu nasıl bu kadar etkileyebilmişti merak ediyordu. Oysa kolay etkilenen biri değildi biliyordu. Bu kızda onu kendine çeken ne vardı böyle bir türlü anlayamıyordu. Beyni hiç olmadığı kadar karışıktı. İçinde tarifi imkansız bir duygu tüm dengesini alt üst ediyordu. Tüm bunlara rağmen dışarıdan çok sakin görünüyordu. Kızın iyi misin sorusuna verdiği cevap karışısın da ki bakışları onu gülümsetmişti. Birkaç dakika düşündükten sonra kızı tatmin edeceğini düşündüğü cevabı söylemişti. Peri kızının gözlerinde gördüğü ifadeden anladığı kadarıyla düşüncelerinde yanılmamıştı. Bunun üzerine gülümsemesi daha da yayıldı ama bu gülümseme fazla uzun sürmedi.

Kızın söylediklerinden sonra bir müddet sessiz kaldı. Yanlış anlamadıysa az önce üstü kapalı da olsa tehdit edilmişti. Yüzünde beliren soğuk gülümsemesine engel olmadı. Tabi yanlış anlamışta olabilirdi ki bu düşük bir ihtimaldi. Hangisi olduğundan emin olmamakla birlikte bu konuda az çok bir fikri vardı. Gözlerini kızın gözlerine dikti. Peri kızının aklını kurcalayan sorular olduğu açıktı sanırım en büyük soru yada sorunda phindi. Kızın yakın ama her zaman tetikte durduğunu yeni fark ediyordu. Sorduğu soru kafasında yankılanıyordu phin’in onu tanımadığı halde neden karışmıştı olaya? Neden yardım etmişti ona ? Anlaşılan phin’in amacını öğrenmeye çalışıyordu. İfadesiz suratı ve sakin tavırları hiç değişmemişti phin’in. Gergin havayı her geçen saniye daha fazla hissediyordu. Aralarında küçük bir yanlış anlama yüzünden bir savaş çıkmasını istemediği için ani bir harekette bulunmamaya özen gösteriyordu. Peri kızının kendini tanıtmasıyla elini uzatarak ''İsminde en az senin kadar güzelmiş tanıştığımıza memnun oldum Rose'' dedi. Rose elini sıktıktan sonra eliyle zaten dağınık olan saçlarını biraz daha dağıttı ve gülümsedi ve gözlerini kızın gözlerine dikerek ''cici bir peri kızı olduğunu hiçbir zaman düşünmemiştim eminim dışarıda olsalardı canlarına okurdun ama ikimizde biliyoruz ki içerde güçlerini kullanamazdın senin canını sıkıyorlardı ve birinin onlara hak ettikleri dersi vermesi gerekiyordu. Birkaç pisliğe dersini vermek için bulaştıkları kişiyi tanımam gerekmez en azından ben öyle düşünüyorum'' dedi. Hala yaralarıyla ilgilenen rose’un elini tutarak kendini geri çekti. Yapmacık bir gülümsemeyle ''Kesinlikle üzerindeki tedirginliği yada sürekli mesafeli ve tetikte duruşunu fark edip bir şeylerin ters gittiğini anladığımdan değil sadece merak ettiklerin olabilir diye söylüyorum. Bana istediğini sorabilirsin. Cevaplarıma inanıp inanmaman sana kalmış. İnsanların deyimiyle sadece çocuklar ve sarhoşlar doğruyu söyler ben ikisi de değilim. Yani neye inanacağına sen karar vericeksin'' dedi ciddi bir ses tonuyla.

Phin gözlerini rose’un gözlerinden bir an olsun ayırmıyordu. Rose ona her ne kadar uzak ve mesafeli davransa da o kendini kızdan uzak tutamıyordu. Rose resmen güzelliğiyle phin’i büyülemişti. O güzel gözleri onu alıp uzaklara götürüyordu. Daha önce hiçbir kıza hem bu kadar yakın hem de bu kadar uzak hissetmemişti kendini. Tüm düşüncelerini kaplamıştı bu kız. Ondan başka bir şey düşünemez olmuştu. Ona bu kadar yakın olmak nefesini yüzünde hissetmek kalp atışlarını hızlandırmıştı. Onu öpme isteğine engel olmaya çalışıyordu. Neden bir anda böyle olmuştu ki oysa aralarında olan şey gayet basitti. Phin rose’a yardım etmişti ve şimdide aynını rose yapıyordu muhtemelen bir daha hiç karşılaşmayacaklardı bile. Onu bu denli düşünmesi normal miydi? Duygularına ve kendine hakim olmakta hiç zorlanmayan biriydi biliyordu bu onu duygusuz biri gibi gösteriyordu her zaman böyle olmuştu. Ama şuan rose ‘a karşı hissettiği şeyler ve kendine engel olmak için verdiği büyük çaba duygusuz olmadığının en büyük kanıtıydı. Onu istiyordu hem de çok istiyordu. Daha önce hiçbir kızı bu kadar çok istediğini hatırlamıyordu. Kendini dudaklarına yapışmamak için zor tutuyordu resmen bu kızda özel olan ne vardı hala anlamış değildi. Onu kendine bu kadar çeken şeyi merak ediyordu kızı ve onun duygularını önemsediği için kendine hakim olmaya çalışıyordu. İçinden kendine küfür etti. Neden onu ve duygularını düşünüyordu ki ne zaman böyle düşünceli biri olmuştu?

Kızın onu tehdit olarak algılayabilmesine hala şaşırsa da aslında onu anlıyordu. Kimseye güvenme! Bu onun prensibiydi. Güven etrafındaki herkese sadece ihanet ve sorun vermişti hatta bazılarının canına mal olmuştu ve phin bunu bildiği için kimseye güvenmemeye karar vermişti ve öyle de yapıyordu ta ki bu peri kızıyla karşılaşıncaya kadar nedense onun phin’i yakalamak için bir yem olabileceğini hiç düşünmemişti. Oysa bu ihtimal dahilindeydi phin genel olarak her zaman dikkatliydi bu konuda rose’la karşılaşana kadar kızın konuşmaya başlamasıyla gülümseyerek kızı dinlemeye başladı. Hayır kesinlikle bu kızdan şüphelenmiyordu garipti ama bir şekilde bunun bir oyun olmadığını biliyordu. Kızın son sözlerinden sonra bir süre tepkisizce durduktan sonra silik bir gülümsemeyle ama aynı zamanda ciddi bir ses tonuyla ''Cadılar için çalıştığımı düşündüğün için tedirginsin demek bu yüzden bana her zaman yaralarımı temizleyecek kadar yakın ama yanlış bir hareketimde saldırabilecek kadar uzak ve tetikteydin ben doğru anlamışım dimi?'' diye sordu. Kızın evet anlamında kafasını sallamasıyla kahakahalar atarak gülmeye başlaması bir oldu. Gerçekten komikti. Bir süre kahkahalarla güldükten sonra yüzü ifadesizleşmişti gözlerini kızın gözlerine dikerek yavaşça ayağa kalktı ve kızla aralarındaki mesafeyi birkaç adımda kaptı.Yüzünde belli belirsiz bir gülümsemeyle ve aynı zamanda ciddi ses tonuyla ''Merak ettiğin gerçekten buysa hayır cadılarla aram iyi değildir evcilleştirilmeye karşı alerjim var ve onlar karşılarına çıkan her periyi evcilleştirip kullanmaya bayılıyorlar bu yüzden yıldızlarımız hiç barışmayacak ne yazık ki'' dedi. Az önceki gülümsemesi artık yoktu ifadesiz bir şekilde gayet ciddi bir ses tonuyla ''Örnek bir peri olmayabilirim ama kesinlikle kendi ırkımı katledebilecek biri de değilim. Dakikalardır beraberiz bunu anlamış olman gerekirdi. Eğer sana saldıracak olsaydım bu kadar süre beklemezdim etrafa bir bak herhangi bir arka sokaktayız ve etrafta kimse yok neden bu kadar süre bekleyeyim?'' Diye sordu. Kızın cevabından sonra ortalığı derin bir sessizlik sarmıştı phin kızın nefesini yüzünde hissedebiliyordu kalbi delicesine çarpıyordu daha fazla kendine engel olamadı ve rose’u öpmeye başladı.

Rose’un dudaklarını dudaklarında hissetmek heyecan vericiydi. Şuan içinde tarif edilemez bir duygu vardı ve phin bundan rahatsız değildi. Onu ne kadar çok istediğini şuan daha iyi anlıyordu neden böyleydi? Mantıksız hareket ediyordu biliyordu ama kendini kontrol edemiyordu. Ondan bir an olsun ayrılmak istemiyordu tüm gece onunla bu şekilde kalabilirdi. Saçmaladığının farkındaydı ama bu saçma düşüncelere engel olamıyordu. Bu gece kendini tanımakta zorluk çekiyordu. Phin ne zamandır düşünmeden hareket etmeye başlamıştı bilmiyordu ama ne olduysa bu gece olmuştu. Daha önce hiç böyle hissettiğini ve düşünmeden hareket ettiğini hatırlamıyordu. Kızında ona karşılık vermesi yüzünde silik bir gülümsemeye neden oldu demek ki kıza karşı hissettiği şeyleri kızda hissediyordu. Öpüşmeleri rose’un onu itmesiyle son bulmuştu. Ne olduğunu anlayamadan kız ona tokat atmıştı. Aslında bunu bekliyordu hatta öyle ki kız eğer ona tokat atmazsa şaşırırdı. Bir süre kızın gözlerinin içine baktı ve sessizce düşündü sonunda ciddi bir ses tonuyla ''Üzgünüm bir an kendime engel olamadım normalde böyle biri değilim ama sen dengemi bir şekilde alt üst ettin'' dedi. Rose’un gözlerinin içine bakıyordu. Ne kadarda güzeldi insan bakmaya kıyamıyordu. O güzel gözleri , harika saçları ve güzelliğiyle phin’i büyülüyordu phin ne kadar rose’un etkisinden kendini kurtarmaya çalışsa da başaramadı.

Ortalığa çöken sessizlik beklenmedik bir sesle bölünmüştü. Bu sessin sahibini tanıyordu ve Duyduğu her kelime rose’un gözlerinin içine bakan mavi gözlerinin daha da koyulaşmasını sağlıyordu. Bu periden nefret ediyordu. Daniel pişkin bir şekilde ''O bakın burada kimler varmış perilerin yüz karası serseri phin'' demişti. Phin yumruklarını sıkarak daniel’e baktı ve alaycı gülümseyişi ve ses tonuyla ''Bana yüz karası diyene de bakın neye göre kime göre perilerin yüz karasıyım bu bakış açısına göre değişir Değişmeyen tek gerçekse senin zavallı biri olduğun'' dedi. Her ne kadar alaycı bir şekilde konuşup yüzüne aşağılayıcı bir gülümseme takınıp onu takmıyormuş gibi davransa da gözlerinin koyulaşan maviliği her şeyi açıklıyordu aslında. Daniel ''Bakıyorum seni fena dağıtmışlar insan özentisi pericik insanlar tarafından pek hoş karşılanmıyor desene'' dedikten sonra yanındaki peri kızına dönerek ''Onunla boşuna zaman harcıyorsun güzelim yazık sana bence o arkadaşlığını bile hak etmiyor neden benimle takılmıyorsun gerçek bir periyle üstelik ondan daha yakışıklı biriyle'' Sinirli bir şekilde güldü. İçinden ''Hah ben bu çocuğu öldürürüm cidden öldürürüm .'' dedi. Ona doğru ağır ve sakin adımlarla ilerlemeye başladı insanın kanını donduracak kadar soğuk bir ses tonuyla ''Seninle benim aramdaki en büyük fark ne biliyor musun daniel sen evcilleştirilmeye gayet uygun bir perisin bense evcilleştirilemeyecek kadar özgürlüğüme düşkünüm ve senin aksine kendime saygım var. Sen kuralları olmayan ve çıkar uğruna her şeyi yapabilecek hatta cadıya kölelik bile yapabilecek kadar iğrenç bir perisin benimse yıkılmaz kurallarım var ve asla cadılara kölelik yapacak biri değilim ben köle olacağıma ölmeyi tercih ederim sen yaşamak için köle olmayı. Sen kavga denilince periliğini kullanır gücünü öne koyarsın ve insanların karşısında kendini zor korursun bense…'' demesiyle ona sert bir kafa atması bir olmuştu bunu beklemeyen daniel sendeleyerek yere yapıştı. Phin aynı soğuk ses tonuyla ''hem güçlerimi hem de insanların kullandığı yöntemi kullanırım. Yüzümün dağıldığını mı söylemiştin haklısın biraz öyle sonuçta ben serseri bir periyim ama eğer buradan hemen gitmesen seninki de dağılacak ayrıca senin gibi iğrenç ve zavallı bir peri olacağıma insan özentisi bir peri olmayı tercih ederim'' dedi.

Phin gözlerini genç peri kızının gözlerinden alamıyordu. Onun gözlerinin içinde kaybolup gitmişti yine elinde olmadan. Rose’un söylediklerinden sonra yüzünde sıcak bir gülümseme belirdi. Onun için endişeleniyordu. Bunu gözlerinden anlamak mümkündü. Ona kendi tokat atmasına rağmen canı yandığı için yine de endişelenmişti. Bu peri kızında ne olduğunu çözemese de bu hoşuna gitmişti. Önemsenmek ne zamandan beri umurundaydı? O etrafındaki kişilerin ne düşündüğünü ya da ne hissettiğini hangi duygular içinde olduğunu hiçbir zaman önemsememişti. Şimdi durup dururken ne değişmişti de bu kızın düşündükleri ve hissettikleri onun için bir anda önem kazanmıştı. Bir kız nasıl oluyor da onun dengesini bu kadar alt üst etmeyi başarıyordu anlamıyordu. O tatlı gülümsemesi, güzel yüzü, deniz mavisi muhteşem gözleri ve o tatlı ve sıcak dudakları aklını sürekli meşgul ediyordu. Ondan başka bir şey düşünemez olmuştu bir anda. Bu adam gerçekten phin miydi? İnanması zordu doğrusu. İçinde oluşan onu yeniden öpme isteğine engel olmaya çalışırken duyduğu bir ses tüm bu güzel düşüncelerden kopup gerçek hayata dönmesini sağlamıştı. Bir anda az önce hissettiği duyguların ve düşüncelerin hepsi kısa süreliğine rafa kalkmıştı. İçinde o güzel duyguların kırıntısı kalmamıştı bir anda o güzel duyguların yerini nefret ve öfke almıştı. Mavi gözleri git gide öfkeden daha da koyulaşmaya başlamıştı. Tanrı biliyor ya bu adamdan hiçbir şeyden hiç kimseden olmadığı kadar çok nefret ediyordu. Adamın zırvalıklarını büyük bir sabırla dinledi. Her şeye katlanabilirdi o züppeden gelecek hakaretlere hatta ona saldırmasına ya da onu öldürmeye çalışmasına ama rose’a sarkmasına asla katlanamazdı. Tüm hakimiyetini kaybederek ona doğru ağır ve sakin adımlarla ilerleyerek kafa attı. Onu yerde görmek kendini birazda olsa iyi hissettirmişti yüzündeki soğuk gülümsemesi gittikçe yayıldı. Keyfi yavaş yavaş yerine geliyordu taki rose gidip adamı yerden kaldırana kadar yüzündeki gülümseme bir anda kayboldu. Neden ona yardım ediyordu ki? Tamam iyilik yapmayı sevebilirdi ama bu kadarı da fazlaydı gerçekten bu kadar iyiliği Phinîn bünyesi kaldırmazdı. Rose’un sözlerinden sonra gözleri o kadar koyulaşmıştı ki neredeyse siyah olmuştu. Buna rağmen phin’in üzerindeki ürkütücü sakinlik Daniel’ı tedirgin ediyordu bu pek hayra alamet değildi biliyordu.

Phin gözlerini rose’a dikti gözlerinden sinirlendiği ve onu kıskandığı o kadar belli oluyordu ki yine de bunu kelimelere dökmedi ve düz bir şekilde sesine hiçbir duyguyu yansıtmayarak ''Bu kadar iyilik sever bir peri olduğunu bilmiyordum ayrıca ona nasıl davrandığım seni ilgilendirmez bu onunla benim aramda ve eğer birini davranışlarından dolayı suçlayacaksan daniel’i suçla çokta dost canlısı bir giriş yapmadı sonuçta ayrıca iltifat için teşekkür ederim serseri olduğumu inkar etmiyorum '' dedikten sonra daniel’ın söyledikleri karşısında ona sert bir yumruk geçirdi ve yakasından tuttuğu gibi onu duvara yasladı. Gözlerini gözlerine dikerek insanın kanını donduracak bir ses tonu ve buz gibi bir gülümsemeyle ''Sabrımı zorluyorsun daniel benim periler dünyasındaki ünvanlarımı en iyi sen bilirsin bir sürü kötü ünvana sahibim sana tehlikeli ve acımasız ünvanlarını neden aldığımı hatırlatmak zorunda bırakma beni'' dedikten sonra derin bir nefes aldı. Aynı ses tonuyla ''Eğer bir parça aklın olsaydı bana hitap ederken kullandığın sözcükleri itinayla seçmek zorunda olduğunu fark ederdin. Ama bir nokta da haklısın az önce büyük bir aptallık yapmak üzereydim hayatımda ilk defa duygularımın beni kontrol etmesine izin vermiştim ve neredeyse sen gelmeden birkaç saniye önce bunları sesli bir şekilde dile getirecektim fakat sen gözümü açtın bunun için sanırım sana teşekkür ederim.'' Diyerek uzun süre rose’a baktı. Bu sırada daniel sinir bozucu bir gülümsemeyle ''Biliyor musun phin senden korkmuyorum buna deli cesareti diyebilirsin belki periler dünyasındaki kötü ünvanlarını iyi biliyorum tabi tehlikeli ve acımasız ünvanlarını neden verdiklerini de ama şu da bir gerçek sen eskiden değer verdiğin kişiler sana ne tür bir kazık atmış olursa olsun içinde bir şey onları ortadan kaldırmanı engelliyor yapabilseydin bunu çok önceden yapardın. Yani benim canımı yakabilirsin hatta öldürme noktasına bile getirebilirsin ama öldüremezsin ne denilebilir ki aptal sen ve senin zavallı duyguların şimdi çek ellerini üzerimden biliyorsun ki ben senle aynı zaafı paylaşmıyorum yani seni her an öldürebilirim.'' diyerek gülümsedi.

Ardından alaycı bir ses tonuyla ''Ayrıca neden çekip gitmiyorsun güzel peri kızı beni seçti ve sen kaybettin'' dedi. Phin bunun üzerine kıza uzun süre baktıktan sonra sinirle duvara bir yumruk geçirdi ardından sinirli bir şekilde danielın karnına tekmeyi geçirdikten sonra geri çekildi kıza son bir kez baktıktan sonra hiçbir şey söylemeyerek arkasını dönüp ağır adımlarla ilerlemeye başladı son anda durup arkasını dönmeden ''Zaafım yüzünden eskiden değer verdiğim birini öldüremeyebilirim belki daniel ama işkence edebilirim dahası ölmekten beter edebilirim bu yüzden korkmalısın. Son olarak insanlar değişir daniel ve perilerde bunu sakın unutma'' diyerek bir adım atmıştı ki alevler etrafını sardı. Birkaç saniye sonra phin alevlerden görünmüyordu. Daniel phin’in yanarak öldüğünü yada ölmek üzere olduğunu düşünerek kahkaha attı ve alaycı bir ses tonuyla ''arkanı her zaman kontrol etmelisin phin güvenmediğin kişilere sırtını dönmemeyi öğrenmeliydin ne yazık ki artık çok geç'' diyerek kahkaha atmaya devam etti. Bilmediği şeyse phin’in daniel’ın boş durmayacağını zaten biliyordu ve bu yüzden tedbirliydi. phin kolay kolay kimseye güvenmezdi. Güvenmediği kişilere karşıysa her zaman tedbirli davranıp her şeye karşı önlem alırdı. Üstelik karşısındaki kişi bir zamanlar güvenini boşa çıkarmış biriyse daha da dikkatli olurdu. Alevler hızla etrafını sarıp yükselirken phin başına gelecekleri tahmin ederek koruma kalkanı yapmıştı. Daniel bir anda oluşan fırtına sayesinde neye uğradığını şaşırmış kendini phin’in yarattığı fırtınanın içinde bulunca dikkati dağılmış ve yarattığı alevler anında sönmüştü. Phin yuttuğu dumanlar yüzünden dizlerinin üzerine düşüp öksürürken yarattığı fırtınayı yok etti. Phin öksürerek ''Senin bilmediğin şeyse daniel ben senin aksine her zaman temkinli davranırım. '' Diyerek öksürmeye devam etti.

Phin her şeyden vazgeçip giderken büyük bir hüzün kapladı içini. Sanki birisi kalbine bir bıçak saplamış gibiydi canı çok yanıyordu. Gitmek istemiyordu ama gitmeliydi biliyordu daha fazla duramazdı doğru olan buydu. Peki niye kendini kötü hissediyordu? Doğru şeyi yapıyorsa içinde kopan fırtınanın nedeni neydi. Tüm kötü duyguları aynı anda hissetmesi ne kadar normaldi? Derin bir nefes aldı içinden dönüp son bir kez de olsa kıza bakmak istiyordu. Son kez… Bu kelime canını daha da acıtmıştı. Nefesi kesiliyordu. Onu bir daha hiç göremeyeceğini bilmek her geçen saniye nefes almasını daha da zorlaştırıyordu. Ona aşık olmuştu. Hayatında ilk kez birine aşık olmuştu ama bunu aşık olduğu kıza söyleyememişti bile. Rose’un daniel’a yardım edişini hatırladı. İçini tarifi imkansız bir acı ve öfke kapladı birden… Şimdiye kadar birçok kişiyle kavga etmiş ve bir sürü yara almıştı. En ağır yaralarının bile phin’in canını bu kadar acıtmadığını hatırlayarak hüzünle gülümsedi. Aşk kesinlikle tarifi imkansız bir acı demekti bunu yeni anlamıştı. Tanrı biliyor ya phin’in içi rose’u daniel’le bırakmak zorunda olduğu için hiç rahat değildi. O aşağılık pislik rose’a her an her şeyi yapabilirdi. Hatta onu cadılara bile verebilirdi. Rose’un dedikleri geldi aklına o cici bir peri kızı değildi kendi başının çaresine bakabilirdi. Endişelenmesine gerek yoktu. Belki de böylesi herkes için en iyisiydi. Lanet olsun kimi kandırıyordu ki rose’un kendi başının çaresine bakabileceği gerçeği bile onun içini rahatlatmamıştı. Bu düşünceler arasında boğulup giderken rose’un sesini duymasıyla olduğu yerde kaldı. Yanlış duymamıştı dimi rose ona seslenmişti. Arkasını dönüp rose’un yüzüne bakamadan duyduğu mırıldanmayla kalkan büyüsü yaptı. Belki bunu bir çok kez söylemişti ama yineliyordu bu peri bozuntusundan nefret ediyordu. Daniel’ı yarattığı fırtınayla geçici süreliğine etkisiz hale getirip etrafındaki alevlerden kurtulduktan sonra dizlerinin üzerine düşüp öksürmeye başladı. Tamam belki yaptığı kalkan yanmasını engellemişti ama dumanlardan phin’i korumamıştı.

Öksürmeye devam ederken Rose’un elini tutmasıyla bir anda donmuştu. Düşünemiyor, konuşamıyor ve hatta nefes alamıyordu Buna rağmen kalbi hızla atıyordu ve öksürmeye devam ediyordu. Sonunda dumanın etkisi tamamen geçtiğinde derin bir nefes aldı. Rose’un elini yanağına koymasıyla tüm bedenine tatlı bir sıcaklık yayıldı. Rose’un bir anda ona sarılmasıyla şaşkınlıktan bir müddet tepkisiz kalsa da sonradan oda rose’a sarılmıştı. Yüzünde engelleyemediği bir gülümseme belirdi. Gözlerindeki endişeyi görmemek imkansızdı. Onu seviyor olabilirmiydi gerçekten tüm bunları düşününce yüzündeki gülümseme daha da yayıldı. Rose’un onu öpmesiyle bir süre mutluluktan ve şaşkınlıktan öylece kalsa da onu belinden tutup kendine daha da çekerek aynı tutkuyla ve aşkla öpmeye başladı. Şuan tek düşündüğü şey rose ve ona duyduğu aşktı. Kendini toplaması gerektiğini biliyordu genç peri ama peri kızına kendini o kadar kaptırmıştı ki ondan başka hiçbir şeyi gözü görmüyordu. Tek düşüncesi oydu bir tek onu görüyordu. Onu öpmeyi istemeyerekte olsa bırakarak o sihirli iki kelimeyi söyleyiverdi. ''Seni seviyorum. Sana aşık oldum.'' Diyerek kızı tutkulu bir şekilde öpmeye devam etti. Phin hiç olmadığı kadar kendini mutlu hissediyordu ilk kez hayatında ilk aşık olmuştu ve bu gece ilkleri yaşamaya devam ettiği de gayet açıktı çünkü kıza bakmaktan görmediği ya da fark etmediği bir şey vardı oda ilk defa gardını indirdiğiydi. Her şey mükemmel giderken birden birinin bir şeyler mırıldandığını duydu bu ses onu rahatsız etmişti. Gözlerini aralayıp sesin geldiği yöne bakmasıyla acı gerçekle karşılaşıp dudaklarını kızın dudaklarından ayırarak kendini tabi kendiyle beraber rose’u yere atıp onunla birlikte yuvarlanmaya başlaması bir oldu.

Bir yandan rose’un kendiyle beraber yuvarlanırken az zarar görmesi için uğraşırken diğer yandan kendine sesli bir şekilde sinirle küfürler yağdırıyordu. Sinirli bir şekilde bir kalkan büyüsü mırıldanırken aynı zamanda kendine de sesli olarak ''aptal … aptal phin nasıl bu kadar dikkatsiz olabildin onu nasıl unutursun lanet olsun sana'' diye söylendi sinirle kendine endişeli gözleriyle rose’un yanağına elini koyarak ''Sen iyi misin? Bir şeyin yok değil mi?'' diye sordu az önceki sinirli sesinden eser kalmamıştı şimdi sesinden sadece sırılsıklam aşık bir adamın endişesi anlaşılıyordu. Phin duyduklarından sonra rahat bir nefes alıp rose'a gülümseyerek ''İyi olmana sevindim. Sana bir şey olsaydı ne yapardım bilmiyorum'' dedi sıcacık bir gülümsemeyle fakat bu gülümsemesi uzun sürmedi. Bakışlarının buz gibi soğuk olmasrı birazdan hiçte iyi şeyler olmayacağının bir göstergesiydi. Sinirle rose’un üstünden bir hışımla kalkarak daniel’a doğru o ürkütücü sakinliğiyle ilerlemeye başladı. Bilmediği bir şey vardı oda daniel’ın eli artık daha iyiydi. Onu alt etmek o kadar kolay olmayacaktı bu sefer. Çok geçmeden daniel sinsi bir gülümsemeyle ''Sen bittin phin'' diyerek alevlerden fırtına yaratmış ve yollamıştı. Phin tam koruma kalkanı büyüsü yapacaktı ki gözleri rose da takılı kaldı rose şaşkınlığını atmaya çalışırken yerden kalkıyordu phin’in dikkatle baktığı tek şeyse yeni yeni toparlanan rose’un arkasındaki alevlerden oluşan dev hortumdu. Phin onu korumak için kalkan büyüsü mırıldanırken ona doğru yaklaşmakta olan daniel’ı ve kendi ateşli sorununu unutmuştu. Çok geçmeden kendini acı içinde yerde buldu.

Phin acı içinde yerde kıvranırken tek düşündüğü şey rose du. Şu durumunda yerde acı içinde kıvranırken bile rose’u düşünüyordu elinde değildi onun için endişeleniyordu. Kendine ne olacağı umurunda değildi tüm endişeleri ona bir şey olacak diyeydi. Daniel denilen o aşağılık periyi tanıyordu çünkü eğer o birilerine özellikle phin’e kafa tutuyorsa ve onu tehdit ediyorsa mutlaka güvendiği bir şeyler ya da birileri var demekti. Bu yüzden içi hiç rahat değildi. Onu şuan rahatlatan tek şey tek olduğu düşüncesiydi. Eğer yandaşları yanında olsaydı şimdiye kadar olaya müdahale ederlerdi diye düşünüyordu ve bu düşüncesinde de haklı olduğunu biliyordu. Aşk gerçekten insanı değiştiriyor diye düşünüp gülümsemeye çalıştı ama duyduğu acı buna engel oldu. Kendisinden başka kimseyi düşünmeyen phin hayatında ilk defa kendini değil de bir peri kızını düşünüyor onun için endişeleniyordu. Bu güzel peri kızı phin’in kalbinde çok büyük bir yere sahipti hayır aslında o kız phin’in kalbiydi onu hayatından çıkarırsa yaşayamazdı. Birden rose’un hayatından sonsuza kadar çıkma düşüncesi onu korkuttu. Bu düşünceye nerden kapıldığını bilmiyordu sadece daniel’ın sinsiliklerine ve iğrenç planlarına karşı tek başına olması onu korkutmuştu. Daniel’ın konuşmasıyla gerçek dünyaya dönerek donuk gözlerini büyük bir öfke kapladı. Eğer şuan yerinden kalkabilseydi eğer bir an bile düşünmez bu sinirle onu öldürürdü herhalde ama kalkamıyordu. Bu onun için iyi olsa da phin için oldukça kötüydü. Hiçbir şey yapamayacak durumda olmak canını sıkıyordu. Gözlerini kapayıp derin derin nefesler almaya başladı toparlanıp kendine gelmeliydi.

Düşünüp bir plan yapmalıydı içinden sinirle ‘Düşün phin kendini zorla sen eskiden çok çabuk plan yapardın lanet olsun ne oldu sana?’ eskiden sözcüğü son 24 saati kapsıyordu. Rose’dan başka hiçbir şey düşünemediğine inanamıyordu. Rose onun yanına gelince gözlerini büyüleyici güzellikteki peri kızına dikti. Etrafı derin bir sessizlik kaplamıştı. Tam olarak fırtına öncesi sessizlik gibiydi. İyi bir şeyler olmayacağı gayet açıktı. Phin ne kadar sakinliğini korumaya çalışsa da başaramadığı ortadaydı. Gözlerini büyük bir öfkeyle daniel’a diktiğinde arkasında oluşan dört hortumu gördüğünde yüzünde silik bir gülümseme belirdi. Aslında şuan alaycı bir şekilde gülümseyebilmeyi o kadar isterdi ki ne yazık ki yapamıyordu yine de rose’un iyi ve güvende olduğunu bilmek ve daniel’ı suların içinde oluşunu izlemek içini rahatlatmıştı. Rose’a bir kez daha aşık olmuştu şu anda. Güçlü, soğukkanlı ve zekiydi başının çaresine oldukça iyi bakıyor karşısındaki düşmanı alt etmekte zorlanmıyordu yine de phin onun için endişelenmekten kendini alamıyordu. Sevgilisiyle gurur duydu phin’le birbirlerine benziyorlardı aslında. Eğer yapabilseydi şuan rose’a sıkıca sarılıp dudaklarına da tutkulu ve uzun bir öpücük bırakmıştı. Kendine gelir gelmez ilk olarak bunu yapacaktı aklının bir köşesine bunu not ettikten sonra gözlerini yanına oturan rose’a dikti. Elini elleri arasına alıp kıza uzun süre baktı. O güzel gözlerinin içinde böyle bir durumda bile kaybolduğuna inanamıyordu. Rose’un elini alnına koymasıyla içinde bir enerji hissetti. Acıları hafifliyordu git gide bu suyun iyileştirme gücüydü sanırım. Şimdi kendini daha iyi hissediyordu.

Rose’un sorusuna cevap vermek üzereyken o tatlı ve sıcak dudakları tekrar dudaklarında hissetmesiyle hiçbir şey demeyerek onu tutkulu bir şekilde öpmeye başladı ne yazık ki kısa sürmüştü rose’un dudaklarını dudaklarından çekmesiyle somurtsa da o an bundan daha büyük bir sorunlarının olduğunu hatırladı ve derin bir iç çekti. Belki acıları hafiflemişti ve kendini iyi hissediyordu ama bitkindi. O kadar çok şey olmuştu ki bir gece de gerçekten yorulmuştu. Yine de daniel’ın bunu anlamasını engellemek için ayağa kalktı bir hortum yaratarak sinirli bir ses tonuyla ''Yalnız iyi düşün daniel şuan o kadar sinirliyim ki seni hiç düşünmeden gebertebilirim bana saldırmanı ve beni öldürmeye çalışmanı anlayabilirim ama sen az önce aşık olduğum kızı öldürmeye çalıştın bunu anlamamı bekleme benden sırf bu yüzden seni bir an bile düşünmeden öldürebilirim. Şimdi sen karar ver ya buradan daha fazla sorun olmadan gidersin ya da bu gece burada ölürsün hangisi?'' diye sordu yarattığı hortumu işaret ederek. Daniel birkaç saniye düşündü. Phin haklıydı hem iki periye karşı tekti hem de phin aşık olduğu kıza saldırdığı için çok sinirliydi yani artık onu gözünü kırpmadan öldürebilirdi. Derin bir nefes aldı daniel ölmek için çok gençti ama tabi ki bu burada kalmayacaktı elbet bir gün istediğini elde edecekti. Sesine yorgun olduğunu yansıtarak ''Evet sanırım bu akşamlık ateşim söndü güzelim sanırım artık gitsem iyi olacak ama unutma phin yeniden karşılaşacağız ve o zaman bu kadar şanslı olmayacaksın'' diyerek yerinden kalktı ve birkaç dakika içinde ortadan kayboldu. Phin duvara yaslanarak ''Sonunda gitti artık rahatız çok yorucu bir geceydi dimi?'' diye sordu sonra rose’a doğru ağır adımlarla ilerleyip onu belinden tutup kendine çekerek tutkulu bir şekilde öptükten sonra ''Seni çok seviyorum sevgilim. Sana az önce bir kez daha aşık olduğumu itiraf etmeliyim iyi olduğuna eminsin dimi? O lanet olası peri yüzünden yaralanmamışsındır umarım'' diye sordu az önceki yuvarlanmalarını hatırlayarak sonra ciddi bir ses tonuyla ''Bundan sonra daha dikkatli olmalısın daniel denen aşağılık herif şu saatten sonra seninde peşinde olacaktır anladığın üzere periler dünyasında pek sevilen biri değilim ve daniel artık benim zayıf bir noktamı biliyor oda sensin bu yüzden seninle uğraşacaktır'' dedi.

Daniel’in gitmesiyle rahat bir nefes aldı. Bu gece onun için bile fazlasıyla yorucu olmuştu. Gözlerini yarattığı hortuma dikerek yok olmasını sağlarken yorgun gözlerini birkaç dakika önce aşık olduğunu anladığı ve bunu dile getirdiği güzel peri kızına dikti. Tüm olanlara rağmen ona bakmak onu gülümsetiyordu. Daniel’la kavgalarının ardından gerçekten gülümsemek bir yana sahte de olsa gülümsemeyi başaramayan phin şimdi rose’a bakarak içten ve sıcak bir şekilde gülümsüyordu bu hali onu şaşırtmıştı doğrusu. Olanları unutup bu anın tadını çıkarmayı denedi. Aklında bin bir düşünceyle birlikte rose’u kendine çekerek öptü iyi olup olmadığını sorduktan sonra daha dikkatli olması konusunda uyarmadan da edemedi. Az önce görmüştü o başının çaresine gayet iyi bakıyordu ama yine de içinde bir şey rahatlamasını engelliyordu. Onun o tatlı ve sıcak dudaklarını tekrar dudaklarının da hissettiğinde zaman onlar için durmuştu sanki. Tüm bunları düşününce gülümsedi genç peri. Birine aşkını itiraf etmek bir yana o bir gün aşık olabileceğini bile hiç düşünmemişti. Aşk,sevmek, birine kendinden çok değer vermek, onun için endişelenmek ve o kişiden başka bir şey düşünememek bu kelimeler o kadar uzaktı ki ona o kadar ters düşüyordu ki inandığı her şeye bunların bir gün kendi başına geleceğine hiç imkan vermezdi genç peri. Fakat başına gelmişti işte aşık olmuştu. Hem de hiç beklemediği bir anda karşısındaki güzel peri kızına farkında bile olmadan aşık olmuştu ve bunu da bir nebze de olsa daniel sayesinde anlamıştı. Bunu düşününce yüzünde hüzünlü bir gülümseme belirdi ilk defa daniel’ın ona iyiliği dokunmuştu fark etmeden de olsa phin’in gerçekleri görmesini sağlamıştı.

Hala ona aşkını nasıl itiraf ettiğini düşünüyordu birden dudaklarından dökülüvermişti gerçekler ve bundan pişman değildi. Sevgilisinin iyi olduğunu öğrendiğinde yorgun gülümsemesi yüzünde daha da yayıldı. Buna sevinmişti. Yüzüne ve gözlerine bitkin oluşunu yansıtmamaya çalışsa da başaramıyordu biliyordu ve bu sinirine dokunuyordu. Rose’un söylediklerinden sonra rose’u kendine daha da yaklaştırarak kısa ve ateşli bir öpücük kondurdu dudaklarına. Sonra gülümseyerek ''Kolay lokma olmadığını biliyorum sevgilim yine de bunu bilmek bile içimi rahatlatmıyor o aşağılık herifi tanıyorum çünkü neler yapabileceğini ancak tahmin edebiliyorum ve benim yüzümden tehlike de olduğunu bilmek canımı sıkıyor.'' dedikten sonra banka gözlerini dikerek ''haklısın ikimizde yorulduk oturmak iyi olacak'' diyerek rose’un elinden tuttu ve banka doru ilerlemeye başladı. Ellerini ellerinde hissetmek bile kalbinin delicesine hızlı çarpmasını sağlıyordu. Nasıl böyle aşık bir peri olup çıkabilmişti hala anlayabilmiş değildi ama bu durumdan gayet memnundu. Banka oturduklarında ne kadar yorulduğunu bir kez daha fark etti. Gözlerini birkaç dakikalığına kapatıp beynini dinlendirmeyi denedi fakat rose’un sorusuyla aklına bin türlü düşünce tekrar hücum etti.

Gözlerini aralayarak gökyüzünü bir müddet izledikten sonra dağınık saçlarını eliyle biraz daha dağıttıktan sonra derin bir nefes aldı ve gözlerini rose’un gözlerine dikerek ''Daniel benim uzaktan kuzenim. Beni öldürmek istiyor çünkü benden nefret ediyor. Bunun en büyük nedeni de ihanetini fark etmiş olmam ve planlarını suya düşürmem'' dedi bir müddet bekledi sonra rose’a daha detaylı bir açıklama yapması gerektiğini anlayarak ''Durum biraz karışık… Aslında olay şu daniel benim uzaktan kuzenim yani biz bir şekilde akrabayız ama gördüğün gibi birbirimizden nefret ediyoruz. Daniel o kendini beğenmiş, züppe ve kötü biridir gerçi bende iyi biri sayılmam ama en azından birine zarar vermek için sevdiklerini kullanmam ama o istediğini elde etmek için her türlü pisliği yapar. Ve genelde eğer birilerine özellikle bana kafa tutuyorsa ya elinde sağlam kozlar vardır yada mutlaka birilerine güveniyordur. Tabi bir cadının kölesi olması da ayrı bir konu bunu biliyorum çünkü sevgili kuzenim beni tuzağa düşürmeye kalktı. Aklınca beni çalıştığı cadıya sunup övgüler alacaktı ama planladığı gibi olmadı. Ondan nefret ediyorum çünkü ailemize ve bana ihanet etti onu öldüremiyorum çünkü bir şekilde benim ailemden ve nadirde olsa güzel geçirdiğimiz zamanlar olmuştu.'' Dedikten sonra derin bir nefes daha aldı ve ''O benden nefret ediyor çünkü… çünkü beni her zaman kendine rakip olarak gördü ona göre sevdiği kızı elinden almışım ve ona ihanet etmişim bu yüzden beni öldürmek istiyor. Tabi iğrenç planlarını su yüzüne çıkarıp ailesinin önünde onun nasıl biri olduğunu göstermem de beni öldürmeyi istemesindeki en büyük etken ona göre tüm aileyi ona düşman edip, sevgilisini elinden alıp ona ihanet eden aşağılık biriyim ki sevgilisini elinden almadım sevgilisi ayran gönüllü bir salaktı ona asla yüz vermedim ama sevgili kuzenim günah keçisi olarak beni seçti planlarını ortaya çıkardım çünkü ailemi korumam gerekiyordu.'' Dedi ve sustu.