Terk Edlmiş Sihirbaz

Günlerdir yaşadığı yoğunluk yüzünden bedeni artık yorulmaya başlamıştı. Sonuçta artık bir avcı lideri olacaktı. Hem de en güçlü avcı klanlarından birinin... Bu hedefine ulaşmak için yıllar boyunca çok çalışıp türlü zorluklara katlanmak zorunda kalmıştı. Ama şimdi çalıştığının meyvesini alıyordu. Yakında yapılacak olan bir törenle yeni avcı lideri olduğu duyurulacaktı. Avcı lideri olmak için birçok dişli rakibi vardı; ama hiçbiri bilmiyordu ki baştan Reilly'nin seçildiğini. Sadece formalite icabı diğer avcılar da aday gösterilmişti. Üzerindeki yorgunluk ise tatlı bir yorgunluktan başka bir şey değildi. Yaşlı avcı lideri yakında son nefesini verecekti. Ayakta bile zor durmasına rağmen şimdiye kadar avcı liderliğini başarılı bir şekilde yerine getirmişti. Fakat bu, Reilly için yeterli değildi. Yaşlı liderin bsşarılı olması gibi birçok eksiği de vardı. Gerçi Ruby ile tanıştıktan sonra biraz yumuşamıştı. Hatta onu her saniye düşünmesi karşısında formundan da biraz düşmüştü; ama yine de avcı lideri o seçilmişti.

Diğer yandan Ruby meselesi vardı. En son Reilly duygularını açıkladığında görüşmüşlerdi. Daha sonra ise Reilly yoğun bir program dolayısıyla Ruby'yi aramaya vakit bulamamıştı. Ama avcı lideri seçilme töreninden sonra ilk iş olarak onu arayacaktı. Belki biraz bozulmuş ve terk edilmiş gibi hissedebilirdi; ama Reilly bir şekilde onun gönlünü alacaktı. Ne zaman birine karşı bu kadar yumuşadığını hatırlamıyordu. Ömrü boyunca hep çok çalışmaktan yana olmuştu. Birisine bağlı kalmadan, duygularını önemsemeden. Ama Ruby hayatına girdiğinden beri bir şeyler değişmişti hayatında. Bir kızın da bir şeyler başarabileceği düşüncesi... Buna hayatta inanmazdı; fakat Ruby bunu kanıtlamıştı işte. Ona gerçekten de aşık mıydı bilemiyordu. Ancak onu seviyor olduğu gerçeği ve hatta ona dokunma arzusu her geçen gün daha da artıyordu.

Ruby'yi düşündükçe suratında anlamlandıramadığı bir gülümseme oluyordu. Aptal aşığı oynamaya niyetli değildi. Ruby'ye kalbini açtığı doğruydu; fakat kalbinin henüz en derin ve saklı yerini ona gösteremezdi. Ona şimdilik aşık olamazdı. Hayır, buna izin veremezdi. Henüz yeni tanıdığı bir kıza aşık olursa avcı lideri olmayı başaramazdı, buna emindi. Kapının çalmasıyla oturduğu koltuktan kalkarak kapıyı açmaya gitti. Kapıyı açtığı anda Ruby'yi görünce gözleri fal taşı gibi açılmıştı. Uzun zamandır görmediği ve özlemle karşıladığı Ruby'nin kendisine sarılmasıyla avcı kızın harika kokusunu içine çekti. Ondan ayrıldığında ise kıyafetinin çamurlu ve yırtık olduğunu görmesiyle de sinirle Ruby'ye baktı ve onu kolundan tuttuğu gibi evin içine doğru sürükledi. Gören birileri var mı diye de dışarıyı kontrol etmeyi ihmal etmedi. Ruby'nin kolunu bıraktığında ise derin bir nefes aldı ve verdi.

"Ruby sana hoşgeldin demek istiyorum ama hiç de hoşbulduk bir halin yok açıkçası. Sana ne oldu böyle? Üstün başın neden yırtık ve çamurlu? Bana güzel bir açıklama yapsan iyi olur."

Hayatındaki her şey son zamanlarda iyi gidiyordu. Avcı lideri olacaktı, düşmanlarını yeniden eskiden olduğu gibi bir vuruşta öldürüyordu ve en önemlisi de kalbindeki boşluğu dolduracak birine sahip olmuştu. Ruby... Hayatında sevdiği ilk kadın olma şerefine nail olmuştu. Ona henüz aşık olmamıştı; fakat kesinlikle onu seviyordu. Ona ilk defa sahip olduğunda Ruby'ye olan hevesi geçer sanmıştı; ama yanılmıştı. Ona sahip olduğunda ise kalp çarpıntısı daha da hızlanmıştı ve Ruby'yi yanında istediğine karar vermişti. Bugün ise onu çamurlu ve bitkin halde görmeyi ummuyordu. Onu yine seksi bir elbisenin içinde görmeyi hayal etmişti. Fakat bu durumla karşılaşınca hem endişe hem de şaşkınlıkla olduğu yerde donakalmıştı olduğu yerde. Ruby'nin ona sarılmasıyla kokusunu içine çektiğinde kendine gelebilmişti ancak. Reilly de Ruby'yi büyük bir özlemle sımsıkı sarmıştı.

Ruby'den ayrıldığında onu evin içine doğru sürükleyerek kapıyı arkalarından kapatyı sertçe. Ruby'nin bu halini gördükçe onun için endişeleniyordu; fakat bu duruma nasıl geldiğini de merak ve kızgınlık karışımı bir duyguyla cevabı bekliyordu. Ruby'nin göstereceği her türlü tepkiye kendini hazırlamıştı. Ağlaması ise hiç beklemediği bir şeydi. Ruby'yi daha önce hiç ağlarken görmemişti. Onun bu savunmasız hali Reilly'nin canını yakıyordu. Bu sevgiden nefret etmeye başlamıştı canını yaktığı için; ama yine de az da olsa farklı bir adama dönüşmesini sağladığı için bu sevgiye özellikle de Ruby'ye minnettardı. Ruby'nin konuşmasını beklerken kollarını birbirine kavuşturdu. Ruby konuşmaya başlayınca da neler döndüğünü ve herkesin bir anda neden Ruby'ye arkasını döndüklerini merak etmişti. Kisa bir sessizliğin ardından Ruby tekrar konuşmaya başlayınca olduğu yerde kalakaldı. B da ne demek oluyordu? Rilly bir sihirbazla mı birlikteydi? Bu nasıl mümkün olabilirdi? O kadar iyi insanları analiz edebilen biri olarak Ruby'nin sihirbaz oduğunu anlayamaması tam bir saçmalıktı.ne tepki vereceğini bilemiyordu. Ruby'nin kalbini kırmak istemiyoedu; fakat doğası gereği uby'yi ya öldürecekti ya da onun gitmesine izin vererek bir daha uby'nin adını ağzına almayacaktı. Dişlerini sinirden gıcırdatarak düşüncelerinden sıyrıldı ve Ruby'yi iki koludan tutarak ayağa kaldırdı. Onu sertçe sarstı, Ruby'nin yeniden ağlamaya başlamasıyla da oturduğu koltğa doğru ittirdi. Lnun oturmasını sağladıktan sonra da yüksek sesle konuşmaya başladı.

"Ben de olmasam ne olacak? Başka gidecek yerin var mı? Hiç sanmıyorum. Sihirbaz olduğunu nasıl da anlayamadım. Şimdi seninle ne yapmam gerekiyor? Belki de seni gözümü bile kırpmadan öldürmeliyim. Benim nasıl biri olduğumu biliyorsun az çok. Neler yapacağımı da... Bu kadar aptal nasıl olabildin?"

Saçlarını sinirle karıştırdıktan sonra Ruby'nin bir şey demesine fırsat bırakmadan konuşmasına devam etti.

"Seni şu an öldürmek istiyorum bana yalan söylediğin için. Ama bu haldeyken değil. Öncelikle tamamen temiz olmanı beklemeliyim. Bu yüzden hemen ağlamayı kes ve banyoya gidip temizlen."

Ruby'nin sihirbaz olduğunu öğrendiğinde beyninden vurulmuşa dönmüştü. Yanlış duyuyor olmalıydı. Sevdiği kadın kendisine yalan mı söylemişti şimdiye kadar? İhanete uğramış gibi hissediyordu. Kalbi hem kırılmıştı hem de nefrete bürünmüştü. Böyle bir şeye akıl erdiremiyordu. Ruby'nin sihirbaz olduğunu nasıl da anlayamamıştı? Şu an kendine hakim olmalıydı. Yoksa elinden bir kaza çıkacağı kesindi. Ruby'ye olan kızgınlığından ötürü ona karşı soğuk davranmaya karar verdi. Kendi kalbinin kırıldığı gibi onun da acı çekmesini istiyordu biraz. Hatta fazlasıyla... Ama ona kıyamıyordu ki! Zaten gözünden dökülen yaşlar fazlasıyla canını yakıyordu, bir de Reilly ona kötü sözler söyleyerek daha da çok kalbi kırılmıştı Ruby'in. Buna emindi hiç olmadığı kadar. Yine de yapabileceği bir şey yoktu. Sinirlerine zorlukla hakim olarak ona birkaç söz sarf ettikten sonra Ruby’yi banyoya yolladı. O banyodayken kendisine de biraz zaman kazandırmış olacaktı sakinleşmek için. Banyodan çıktığında gerçekten Ruby’yi öldürebilir miydi? Bu cesareti kendinde görüyor muydu? Hiç de bile! Her ne yapmış olursa olsun Ruby’yi öldüremezdi. Sevdiği kadını belki çok incitebilirdi istemeden de olsa; ama onu öldüremezdi. İlk defa birini sevmişti ve Ruby yanında olmayınca kalbi acı çekiyordu. Bu nedenle de ondan sonsuza kadar ayrılabilecek cesaret yoktu Reilly’de.

Odasına geçtiğinde üstündeki tişörtü yenisiyle değiştirdi ve Ruby’yi beklemeye başladı sabırsızlıkla. Ona hala soracak soruları vardı, belki biraz da sinirini çıkarabilirdi. Sihirbaz olduğunu bilmemesi Ruby’nin suçu değildi; fakat yine de kendini oldukça huzursuz hissediyordu. Ruby’nin açıklaması gereken çok şey vardı. Ruby’nin üstüne yeni kıyafet giyip de banyodan çıkmasını beklerken sadece kısa bir havluyla çıkması Reilly’yi tahrik etmişti. O an için bütün siniri bedeninden uzaklaşmıştı sanki. Ruby kendisine hızlı adımlarla yaklaşarak bileğinden kavradı ve yatağa doğru sürükledi. Şimdilik eğlemesine biraz izin verecekti, belki de ona sahip olacaktı; ama sonrasında ise bir süre Ruby’nin yanına yaklaşmamakta kararlıydı. Ruby’nin dudaklarına kapanmasıyla öpücüğe önce tereddüt etse de sonradan karşılık vermeye başladı. Bir süre Ruby’nin üzerinde durmasına izin verdikten sonra bu sefer Reilly hakimiyeti ele geçirerek Ruby’yi altına aldı ve altındaki avcı kızının gözlerinin içine baktı.

“Belki de seni şimdi öldürmeliyim; ama bunu yapmayacağım. Bir süre burada kalmana izin vereceğim. Bu sırada da düşüneceğim seninle ne yapabilirim diye. O zaman kadar da bu evden dışarıya adımını atmayacaksın. Şimdi ise bunları düşünmek yerine asıl işimize odaklanalım.”

Yüzüne sinsi bir gülümseme yerleştirdikten sonra Ruby’nin üzerindeki havluyu çekiştirerek avcı kızının bedeninden çıkardı. Artık çırılçıplak bir beden vardı tüm ihtişamıyla altında. Elleri Ruby’nin vücudunda keşfe çıkmışken özlemini çektiği dudaklara ise tutkulu bir öpücük bırakmaya devam ediyordu. Öpücükler dudaklarından boynuna doğru kaydığında içindeki arzu ateşi de her geçen saniye artıyordu.

Ruby’nin yapmaya çalıştığı şeyi gördükçe sinirleri geriliyordu; fakat yine de ona karşı şu haliyle savunmasız kaldığını biliyordu. Üzerinde sadece havluyla ve ıslak saçlarıyla oldukça baştan çıkarı gözüküyordu. Vücudu onu bu haliyle gördükçe hem yanmaya başlamış hem de tahrik olmuştu. Ona hayranlıkla bakarken Ruby’nin yanına gelip de Reilly’yi yatağa çekiştirmesine bir şey demedi. Zira Reilly de Ruby’yi aynı şekilde istiyordu. Onun için olacak planlarını daha sonra da halledebilirdi. Şimdilik sadece anın tadını çıkarmaya bakıyordu. Altta olmaktan hoşnut olmasa da Ruby’nin biraz eğlenmesine izin vermek istemişti. Tutkulu bir şekilde öpüşürlerken bir anda Ruby’yi altına aldı. Ruby’nin söylediği tek cümleye karşılık sarf ettiği kelimeler Ruby’nin kalbini bir kez daha delip geçmiş olmalıydı. Bunu gözlerine bakarak anlayabiliyordu aynı zamanda da cesur görünmeye çalışmasını. Konuşmasından sonra avcı kızının dudaklarına tekrar kapandı ve onu tutkulu öpmeye devam ediyordu. Elleri ise vücudunu keşfe devam ederken öpücükleri dudaklarından boynuna kaymıştı.

Yeniden Ruby’nin üste çıkmasıyla harika ve seksi bedeni kısa bir anlığına süzme fırsatı bulmuştu. Ruby’yi, onun tatlı dudaklarını ve yumuşak tenini çok özlediğinin farkına vardı. Ruby’nin erkekliğine oturmasıyla ise ona bir an önce sahip ola isteği artmıştı. Diğer yandan ise Ruby’nin hakimiyeti yeniden eline almasına sinirlense de bu siniri çok kısa sürmüştü. Kıyafetlerinin parçalanmasına hiçbir şey demedi. Ruby’nin öpüşleri ile hafif iniltiler çıkıyordu dudaklarından. Elleri kalçalarında buluştuğunda onları okşamaya başlamıştı. Artık daha fazla oyalanma ya da oyun istemiyordu. Bu nedenle Ruby’yi yeniden altına aldı. Açıkta kalan göğüslerinden birini eline alıp okşarken diğer göğsünü de emiyordu. Kalçasındaki eli bu sefer kalçasından kadınlığına ilerlerken onu da okşadığında Ruby’nin inlemeleri altındaki bedene sahip olma isteğini had safhaya ulaştırmıştı. Yeniden dudaklarına yöneldiğinde kadınlığını okşamaya devam ediyordu. Avcı kızının da artık kıvama gelmiş olduğunu hissederek Ruby’nin içine girdi. Hareketlerini başta yavaş tutsa da sonradan kendini kaybederek hızlandı. Ruby’nin iniltileri kulağına bir müzik gibi geliyordu adeta. Altındaki bedenin rahatlamasını ise attığı çığlıkla anlamıştı. İstediğine kavuşmuş biri olarak Ruby’nin içinden yavaşça çıkarak kendini yatağın boş tarafına bıraktı. Bir süre hiçbir şey demeden nefesinin normale dönmesini bekledi. Daha sonra yorgun olan bedenini yavaşça yataktan kaldırdı.

“İlk seferinden bayağı farklı bir deneyim oldu bu yaşadığımız. Ama bu deneyim bile seni hemen affetmemi sağlamaz Ruby. Bir süre düşünmem lazım sen, biz hakkında. Bu zaman kadar da benden izinsiz hiçbir yere ayrılmanı ve birilerini de bu eve getirmeni istemiyorum. Tamam mı?”