Yeni Zevkler

Derslere aklını verememe konusunda yeni çözümler bulmaya çalışıyordu. Aklı sürekli engelleyemediği şeylerle meşgulken bu durumdan kurtulmak için elinden gelen her şeyi yapıyordu. Colin’le yaşadığı tek gecelik şeyden sonra hayatına kaldığı yerden devam etmek düşündüğünden daha zor olmuştu. Ona karşı hissettiği saçma duygular, gereksiz kıskançlık durumu kısa süreli bir çıkmaza sokmuştu lakin hiçbir şey olmamış gibi davranmayı, eski hayatına devam etmeyi kusursuz başaran kişiyi iyi oynamıştı. Duygularını bastırmak kolay olmuştu onu uğraştıran şey eski hayatına yeni duygularıyla adapte olmak olmuştu. Düşüncelerinden onu uzaklaştıramamak şimdilik çözemediği tek sorundu. Onun haricinde kendisini rahatsız eden her problemi bir şekilde çözmüştü. Kuşkusuz yeni birileriyle çıkmak ilk denediği çözüm olsa da sadece zamana ihtiyacı olduğunu anlaması uzun sürmemişti. Her şeyi zamana bırakmıştı bunla ne kadar doğru bir şey yaptığını da görmüştü. Profesörü beklerken sınıfa colin’in girdiğini görmesiyle yüzündeki gülümseme donmuş birkaç saniye hareketsiz kalmış olsa da kendini toparlayarak arkadaşlarıyla şakalaşıp konuşmaya devam etmişti. Şimdiyse dersin bitmesini büyük bir sabırsızlıkla bekliyordu. Zil çaldığında kitaplarını hızla toplayıp derslikten ayrıldı. Ders arasını okulun kafesinde güzel bir kahve ile değerlendirdi. Kahvesini bitirip yavaşça tekrar okula ilerlerken yine istemese de düşüncelere daldı.

Dersliğin kapısına geldiğini bile fark etmemişti. Sert bir şeye çarpıp geriye doğru sendelerken zar zor dengesini korumayı başardı. Kaşlarını çatarak kendisine çarpan kişiyi gördüğünde elise’in endişeli gözleriyle karşılaştı. Şaşkınlık ve merakla ''Bir sorun mu var? İyi görünmüyorsun. '' Diye sordu. Kuzenini bulamadığı için endişeli olduğunu, onu araması gerektiğini söyleyen kıza birkaç dakika sessizce baktıktı. Dante’nin de sıkıntıyla sınıftan çıktığını gördüğünde yardım etmeyi teklif etti. Karşısındaki ikili bu teklifine olumlu yanıt verdiğinde ayrılıp arama kararı aldılar herkes dağıldığında isabel ilk olarak kitaplarını dolaba bıraktı ardından da aklına gelen yerlere tek tek bakmaya başladı. Son olarak boş dersliklere bakmaya karar verdiğinde onu bulma umudunu da neredeyse yitirmişti. Birkaç boş dersliğe baktıktan sonra oflayarak sonuncu kapıyı da çalmadan açtığında içerde tam seçemese de birisinin olduğunu görmek umutlandırmıştı. İçeri bir adım attığında aradığı kişiyi bulduğunu fark etti. Gülümseyerek ''Scarlett nerelerdeydin elise ve dante her yerde seni arı… '' diye bir cümle kurarken gördüğü ikinci kişiyle ve gördüğü manzarayla donup kaldı. Gözleri şaşkınlıkla büyürken içinde oluşan kıskançlık birkaç saniye sonra yerini öfkeye bırakırken colin’i görmezden gelip direk kıza ''Bunu dante’ye nasıl yaparsın? '' diye sordu. Birkaç adım daha scarlett’a yaklaşırken ''Arkadaşıma ihanet ettiğine inanamıyorum. Lanet olsun dante sana aşıktı. Sen onu nasıl aldatırsın? '' diye bağırdı. Derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalışırken ''Biliyor musun vazgeçtim bana cevap verme çünkü bunu bana değil ona açıklamak zorunda kalacaksın. Arkadaşımı aptal yerine koymanıza izin vermeyeceğim. '' Diyerek arkasını dönüp kapıya hızlı adımlarla ilerlemeye başladı.

Hissettiği duygular arasında en baskın olan duygu hiç şüphesiz öfkeydi. En çok kime veya neye öfkeli olduğunaysa henüz karar verememişti. En yakın arkadaşını aldatan scarlett’a mı yoksa engelleyemediği duygular hissettiği colin’i başka bir kızla görmüş olmasına mı bilemedi. Sanırım ikisine de eşit ölçü de sinirliydi. Az önce gördüğü görüntü gözlerinin önüne gelirken dişlerini tüm gücüyle sıktı. Bunu asla unutmayacaktı ve colin’den kesinlikle uzak duracak, onu aklından çıkaracaktı. Gördükleri de bu kararının ne kadar doğru olduğunu kanıtlar nitelikteydi. Onu şimdiye kadar aklından çıkaramadığı için kendine de kızıyordu. Hızlı adımlarla kapıya ilerlerken dante’ye durumu nasıl anlatacağını düşünmeye başlamıştı. O oldukça iyi biriydi ve bunu hak etmiyordu. Dante’nin üzülmesini istemiyordu lakin bu konu karşısında sessiz kalıp o kızın arkadaşını kandırmasına,aldatmasına da izin veremezdi. İçinden ‘Tanrım sen bana yardım et. Ne yapacağım ben? Bunu Dante’ye nasıl söylerim. Yıkılır… Ama sessizde kalamam lanet olsun. Bunu ona söylemek zorundayım’ diye söylendiği esnada duyduğu acı dolu inlemeyle nefesini tuttu. Adımları sekteye uğradı. Hiç istemese de olduğu yerde kalmıştı.

Colin’in ağzından adını duyduğunda içini yersiz bir endişe sararken elinde olmadan kafasını çevirip ona baktı. Hissettiği halsizlikle yere yığılırken boş yere ayaklarının üzerinde durmaya çabaladı. Başı sert bir şekilde yere çarptığında gözlerini acıyla sımsıkı yumarken farkında bile olmadan cenin pozisyonuna gelmişti. Parmakları yavaşça kafasına giderken sinirle '' Lanet olsun '' dedi. Ayağa kalkmaya çalışsa da kıpırdamaktan öteye geçememişti. Scarlett’ın yardımıyla kalkıp colin’in yanına otururken öfkeli gözlerini kızdan bir an bile ayırmamıştı. Kızın sözleriyle alayla gülümseyerek '' Gerçekten mi? İddiaya girelim mi? Dante’ye er ya da geç her şeyi anlatacağım. Ve eğlenmek? Halk dilinde biz buna işkence diyoruz '' Dedi kesin bir ses tonuyla. Scarlett’ın colin’in kucağına yerleşerek vücuduna öpücükler kondurmaya başlaması engelleyemediği bir kıskançlık ve öfkeye neden olurken colin’in acı dolu inlemeleri kalbinin sıkışmasını sağlıyordu. Gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı. Üzüntü benliğini ele geçirirken gözlerini açıp scarlett’a birkaç saniye bakıp kafasını diğer tarafa çevirdi. Bu manzarayı görmek istemiyordu. Kendini tutamayarak '' Kes şunu. O acı çektirerek eğlenebileceğin bir oyuncak değil insan ve senin aksine ben insanların acı çekişini izlemekten nefret ederim. '' Dedi.

Onun acı çektiğini görmek,bilmek ya da hissetmek berbat bir duyguydu. Acı dolu inlemeleri geçen her dakika içinde kelimelerle anlatılamayacak kadar farklı bir his oluştururken sıkıntılı bir nefes verdi. Elinden geldiğince umursamamaya çalışsa da başaramıyordu. Engelleyemediği bir şey bunu yapmasına engel oluyordu. İçinden lanetler okudu. Colin denen bu çocuğun şuan acı çekmesi onun için hiçbir şey ifade etmemeliydi lakin ediyordu. Normal bir insan olarak ona acımalıydı elbette sadece bu şekilde hissetmemeliydi. Gördüğü manzaraya dayanamayacağını hissettiğinde kafasını başka tarafa çevirdi. Derse girmek yerine scarlett’ı aramak için elise’e yardım etme teklifinden çoktan pişman olmuştu. İçinden kendine bunun içinde bolca hakaret etti. Neden derse girmemişti ki? Ona neydi scarlettan? Aklındaki düşünceleri kovalamayı umarak derin bir nefes aldı. Kendini bu işe karışmamak için zorlasa da sonunda kendini tutamayıp durması için birkaç kelime etmişti. Bunu sıradan birinin işkence görmesine katlanamazmış gibi yapabildiği için kendini tebrik etti. Hala otokontrolünü kaybetmemişti bu iyiydi.

Kızın kendisinin sözleri üzerine colin’in kucağından kalkmasını meraklı gözlerle izledi. Masaya oturuşundan sonra söyledikleriyle kaşları şaşkınlıkla yukarı kalkarken onun ne yapmaya çalıştığını anlamayı denediğini belli eden bir şekilde birkaç dakika sessiz kaldı. Sonunda gözlerini devirerek '' Beni anlayabildiğinden emin değilim. İnsanlar dedim. Sihirbazlarda bu gruba giriyor yani işin özü colin’de bir insan. Tabi ki gözümün önünde bir insanın acı çekişini görmekten rahatsız olacağım. Ben senin aksine daha normal bir insanım.'' Dedi. Böylelikle savunma mekanizmasının da hala iş görür olduğu kanıtlanmıştı. Bunun içinde kendini ayrıca tebrik ederken hissettiği acıyla ufak bir çığlık attı. Gözlerini sıkı sıkıya yumup dişlerini sıkarken acıdan kıvranmaya başlamıştı. Duyduğu acı giderek artarken ikinci bir çığlık daha atmıştı. Bununla birlikte gözleri dolmuş ve ne kadar engel olmaya çalışsa da göz yaşları akmaya başlamıştı. Burnunun kanadığının farkında değildi. Vücudu bu acıya tepki vermeye başlamıştı. Konuşmayı denese de acıdan bunu başaramadı. İşin aslı o an doğru düzgün hiçbir şey düşünemiyordu.

Colin’in gözlerinin önünde işkence çekmesine dayanamamıştı. Bu histen rahatsız oldu. Uzaklaşmaya, unutmaya çaşıtlığı kişiye bir şey olacak korkusu, endişesi tüm çabalarının boşa çıktığının en büyük kanıtıydı. Scarlett’a durmasını söylerken endişeli çıkan sesini önemsemedi lakin duygularını gizlemek adına birkaç cümle kurma zorunluluğu hissetti. Ne olursa olsun colin’in ona karşı bir şeyler hissettiğini anlamasını isabel’i de peşine düşme ihtimali olan o gurursuz kızlardan sanmasını istemiyordu. Ona ilki olduğu için problem yaratmayacağını göstermek için çok çabalamıştı. Bu kendisi için aşırı zor olsa da başarmışken şimdi bastıramadığı duyguları yüzünden her şeyin mahvolmasını istemiyordu. Scarlett colin’i bırakıp kendine yöneldiğinde farkında olmadan rahat bir nefes aldı. Bu kızın neler yapabileceğini biliyordu ama ondan korkmuyordu. Çok kötü bir olasılıkla ölürdü. Diğer insanların aksine onun ölüm denilen bu olguyla da bir problemi yoktu. Adı bile kasvetliydi ama korkuttuğu söylenemezdi. Sadece geride bırakacaklarını düşünüp üzülürdü. Kızın kendine dokunmasıyla başlayan acı baştan hafif olsa da sonradan şiddetini arttırmıştı. Çığlıklarına ve gözyaşlarına engel olamıyordu. Çektiği acıyla kıvranırken zar zor colin’in endişeli sesini duydu.

Sesinde anlam veremediği başka bir şey daha vardı lakin ne olduğunu çözemedi. Dediklerini algıladığındaysa nefesi kesilmişti. Aklını mı kaçırmıştı bu çocuk? Neden onun için böyle bir şey yapıyordu ki? İsabel’de listesinde yerini alan önemsiz tek gecelik kızlardan biri değil miydi? O zaman neden böyle bir şey yapıyordu? Onu önemsiyor muydu ? Eğer öyleyse bunu gizlemeyi çok iyi başarmıştı. Belki de sadece kendisine acıyordu. İnsan birine acıdığı için işkenceyi göze alır mıydı? Aklı karışmıştı. Duyguları ve düşünceleri karmakarışıktı. O an bildiği tek bir şey vardı oda colin’in işkence görmesini istemediğiydi. Gözlerini endişeyle onun gözlerine dikip kafasını zorlukla iki yana sallayarak bunu yapmaması gerektiğini anlatmayı denedi. Gözlerinde artık saklayamadığı duygular rahatlıkla görülebiliyordu. Konuşabilse bu kararının saçmalığından uzun uzun colin’e bahsederdi. Ne yazık ki konuşacak hali yoktu. Acının bir anda kesilmesiyle gözlerini kapayıp derin bir nefes aldı. Gözlerini araladığında kız ortalarına oturmuş ellerini de ikisinin omzuna yerleştirmişti. Duyduğu ani acıyla yeni bir çığlık attı. Duyduğu acı dayanılmaz boyutlara ulaştığında başı çatlayacakmış gibi ağrıyor,her yer dönüyordu. Kısa bir süre sonra gözleri karardı ve bilincini kaybetmeden önce zorlukla söyleyebildiği tek şey endişeli sesiyle''Colin…'' olmuştu sonra gözleri aniden kapandı.

Bu garipti. Kendin acı çektiğin halde bir başkasını kendinden daha fazla önemsemek, bilincini yitirirken bile onu düşünmek, onun için endişelenmek farklı hissettiriyordu. Bu kelimelerle anlatamayacağı bir şeydi. Gözleri kapanırken aklında son konuşmalar dönüyor ve colin’in iyi olup olmadığını merak ediyordu. İsabel için ölümü göze almış,onun için endişelenmişti ve hala tam olarak emin olamadığı bir şey hissetmişti. Ona değer veriyordu birde sesinde hala çözemediği bir duygu vardı. Scarlett’ın onun omzuna da elini attığı hatırlıyordu. Bu içindeki korkunun büyümesini sağlarken kendinden geçti. Colin’in son cevabı beyninde yankılanıyordu. İsabel için işkence görmeye değeceğini söylemişti. Bunu bir insanın söyleyebilmesi için karşısındaki kişiye hayli değer veriyor olması, onu… onu sevmesi gerekirdi. Acaba olabilir miydi? Hayır kesinlikle kendi kuruntusuydu. Olmayabilirdi de tam bir ikilemde kalmıştı. Karanlık ve ıssız bir yolda yürürken muhtemelen öldüğünü değil de bunları düşünüyor olması da ayrıca garipti. Oysa şuan kendi halini ve sonunu düşünmeliydi. Acaba colin nasıldı?

Lanet olsun aslında acaba bundan sonra bana ne olacak diye endişelenmesi gerekiyordu çünkü büyük ihtimalle ölmüştü. Ama düşüncelerini o çocuktan bir türlü uzak tutamıyordu. Colin bir şekilde önce düşüncelerine ardından da kalbine sızmıştı. Tanıdık erkeksi bir koku burnuna dolduğunda birkaç dakika duraksayıp etrafına bakmıştı lakin kimse yoktu. Bedenini hoş bir sıcaklığın sarmasıyla beraber gelen güven duygusuna da bir anlam verememişti. Neler oluyordu? Birden yol ortadan kayboldu her yer daha da karardı ve dudaklarında hissettiği dudakların yarattığı hafif baskıyla kendine geldi. Saçlarında hissettiği dokunuşlar içini ısıtıyordu. Kulaklarına dolan tanıdık ses kalp atışlarının değişmesini sağlarken yavaşça gözlerini araladı. Gözlerini açar açmaz karşısında colini görmek rahat bir nefes almasını sağladı. Kendine engel olamayarak onun dudaklarına kısa bir öpücük kondurduktan sonra bastırmakta zorlandığı bir endişeyle ''iyi misin'' diye sormaktan kendini alamamıştı.

Gözlerini araladığı ilk an karşısında colin’i görmek kalbinin deli gibi çarpmasına neden olmuştu. Ona olan duygularının gün yüzüne çıkmasını engelleyemeyerek onu öperken ne yaptığının farkında değildi. Sadece ona bir şey olacak diye çok korkmuş ve endişelenmişti. Şimdi iyi olduğunu bilmeye ihtiyacı vardı ve kendini bunu kanıtlamak adına düşünmeden hareket etmişti. Geri çekildiğinde gözlerini kaçırırken onun iyi olup olmadığını sordu. Yanağında hissettiği elle yeniden onun gözlerine bakmak zorunda kalmıştı. Duydukları rahat bir nefes almasını sağlarken gülümsedi. Yanağındaki dokunuş kalbini ısıtırken aynı zamanda hareketsiz kalmasını sağlıyordu çünkü doğru düzgün düşünemiyordu. Colin üzerine eğildiğinde nefesi kesilmişti. Karmakarışık düşünceler içinde ona bakarken dudaklarında hissettiği dudaklarla gözlerini kapadı. Öpücüğe kısa bir tereddüdün ardından tutku ve özlemle karşılık verirken aklındaki düşünceler bir anda yok olmuştu. Colin’in elleri bedeninde gezerken bu dokunuşları özlediğini fark etti. Onun üzerinden aniden çekilmesiyle birkaç saniye öylece kalsa da hemen kendini toparlayıp yavaşça yattığı yerden doğruldu. Masanın üzerinde olduğunu yeni fark ediyordu. Geçirdikleri korkunç dakikaların ardından sadece ufak bir baş ağrısı kalmıştı geriye onu da görmezden gelmeyi başarıyordu. Elini istem dışı alnına götürüp bir nefes daha alırken ''İyi olmana sevindim '' dedi.

Colin’in yanına oturmasıyla ona doğru dönüp merakla gözlerine baktı. Bir şeyler söyleyecek gibi bir hali vardı. Birkaç dakika sonra konuşmaya başlayınca tahmininde yanılmadığını gördü. Sana bir açıklama yapmam gerek diye başlayan cümlesini ilgiyle dinlerken az önce gördüklerinden bahsettiği kısımda gözlerini kaçırdı. Bu konu hoşuna gitmemişti. Konuşmak istemiyordu bu yüzden konuşmanın sonuna kadar sessizce dinlemeye karar verdi. Duydukları canını sıkmaya başlamıştı. Başka kızlarla birlikte olduğunu öğrenmek rahatsız etmişti. Üstelik neden bu konudan bahsediyorlardı ki?Sonraki cümleyi duyduğunda gözleri şaşkınlıkla büyüdü. Kalbi teklemişti. Nefesi kesildi. Yanlış mı duymuştu? Sonraki cümlelerle şaşkınlıktan neredeyse küçük dilini yutacaktı. Sana olan duygularımdan korktum dediğinde elinde olmadan ''Ne? '' diye sormuştu. Colin’in sözleri bittikten sonra birkaç dakika sessiz kaldı. Duyduklarını hazmetmesi ve tekrar cümle kurabilecek kadar kendine gelmesi gerekiyordu. Ses tonunu ayarlamaya çalışarak ''Şey… ben… bende seni… seviyorum. '' Diyebildiğinde elinde olmadan kızarmış ve gözlerini kaçırmıştı. Sonra derin bir nefes aldı. Cesaretini toparlayıp onun gözlerinin içine bakarak ''Seni aklımdan çıkarmak için bende çok uğraştım ama başaramadım. '' diyerek dudaklarına küçük bir öpücük kondurdu.

Duyduklarına inanmakta zorlanıyordu. Colin gerçekten onu sevdiğini mi söylemişti? Gözleri onun gözlerinde duyduklarını sorgularcasına gezinirken kalbi yerinden çıkacak gibiydi. Senden uzak durabileceğimi hiç sanmıyorum derken sesi oldukça ciddiydi. Gözlerinden de söylediği her şeyin doğruluğunu açıkça anlayabiliyordu. İçini büyük bir mutluluk ve heyecan kaplamıştı. Bir şeyler söylemesi gerektiğini biliyordu lakin bir türlü kelimeleri toparlayamıyordu. Hiçbir şey düşünemediği zamanlardan birini yaşıyordu. Ne diyeceğini tam olarak bilemediği için konuşmakta zorlanıyordu. Aslında söyleyeceği şey belliydi kendisinin de onu sevdiğini söyleyecekti ama bu o kadar kolay değildi. Zorda olsa hissettiklerini dile getirdiğinde rahat bir nefes alıp dudaklarına küçük bir öpücük kondurdu. Geri çekildiğinde yanağında onun elini ve okşamalarını hissetmek yüzünde tatlı bir gülümsemeye neden oldu. Tadı mükemmel olan dudaklardan yeniden colin’in onu sevdiğini duymak kalp atışlarını daha da hızlandırırken aynı zamanda içini hoş bir sıcaklığın sarmasını sağladı. Sadece ''Bende…'' diyebildi. Aşık olduğu adam tarafından çekilip dudaklarını sömürülürken bu durumdan gayet mutlu bir şekilde oda öpücüğe karşılık verdi. Vücudunda onun özlediği tanıdık dokunuşlarını hissetmek büyük bir zevk verirken kendi elleri de onun bedeninde gezinmeye başladı.

Öpücükleri giderek derinleşirken masaya yatırıldığının bile farkında değildi. Özlediği bedeni yeniden üzerinde hissetmek harika bir şeydi. Vücudunda hissettiği öpücüklerle inlerken nerede olduklarını hatırlayarak '' Colin bence burada durmalıyız'' derken bile inlemesine engel olamadı. Kararlı olmaya çalışarak '' Her an… biri… gelebilir'' dedi kesik kesik sonra bastıramadığı bir inilti daha döküldü dudaklarından. Göğüslerinde onun dudaklarını ve kalçalarında dokunuşlarını hissederken bu cümleyi kurabilmek çok zor olmuştu. Kadınlığında onun elini dudaklarında ise dudaklarını hissettiğinde mantıklı olmayı bir kenara bırakmıştı. Onu çok özlemişti ve şu durumda nerede olduklarını pekte önemsemiyordu. Öpücüğüne tutku ve aşkla karşılık verirken bacaklarını onun beline doladı. Colinin öpücüklerini yeniden göğüslerine indiğinde kadınlığında hissettiği dokunuşlarla inlemeleri arttı. Sonunda onu içinde hissettiğinde dudaklarından ufak bir zevk çığlığı firar etti. O içinde hızla gidip gelirken kalçalarıyla ona ayak uydurmaya çalışırken inlemeleri de gittikçe sıklaşmıştı. Sonunda o harika an gelip bedeni kasılarak rahatladığında nefes nefeseydi. Üzerine yığılan colin’in ağırlığı altında ezilmektense kesinlikte şikayetçi değildi. Aşık olduğu adamın yanına kaydığında söyledikleriyle gözlerini onun gözlerine dikip gülümseyerek '' Bende seni çok özledim ama yinede dikkatli olmalıydık her an içeri biri girebilirdi.'' Dedi bir elini onun sert göğsünde gezdirirken gözüne saat takıldı. İç çekip '' Sanırım biraz dinlendikten sonra hemen toparlansak iyi olucak derse girmek zorundayız ne yazıkki'' dedi.

Hayatının hem en güzel hem de en berbat gününü yaşıyordu. Scarlett’a ikisinin de gerçekleri görmesini sağladığı için neredeyse minnettardı. İşkence dolu dakikaları onun kollarında unutmuştu. Yüzünde bir gülümsemeyle gözleri aşık olduğu adamın gözlerinde dinlenirken söyledikleri onu mutlu etmişti. Oda colin’i çok özlemişti. İtiraf etmesi gerekirse az önce mantığının sesini dinleyip ona engel olmaya çalışmayı hiç istememişti lakin her an basılabilecek olduklarını göz ardı da edememişti. Aşık olduğu adam onu dinlemediği içinse son derece memnundu. Bu kolların arasında hiç şikayet etmeden uzun süre daha kalabilirdi. İçinde hala onu öpmek için delicesine bir arzu vardı. Colin’in söylediklerinden sonra isabel’de onu özlediğini dile getirirken ona dokunmaktan kendini alamamıştı. Saat gözüne çarptığında girmeleri gereken bir ders olduğunu hatırlattı. Dudaklarında hissettiği dudaklarla ona aynı tutkuyla karşılık verirken aklından ders çoktan çıkmıştı. Okulu asmaktan nefret ederdi lakin şuan gözüne çok cazip görünmüştü.

Gözleri aşık olduğu adamın gözlerindeyken duyduklarıyla kıkırdadı. ''Sanırım…'' dedi. Onun yanından kalkıp toparlanmasını izledikten sonra oda kalkıp hızlı bir şekilde toparlandı. Elbisesini aşağı çekiştirerek düzelttikten sonra saçlarına da kısa bir zaman ayırdı. Hazırlığı bittiğinde kendini yeniden colin’in kollarında bulmak gülümsetti. Dudakları onun dudakları tarafından örtüldüğünde kollarını onun boynuna dolayıp öpücüğe zevkle karşılık verdi. Öpüşmeleri noktalandığında ikisi de nefes nefeseydi. Duydukları yüzünde yeni bir gülümsemeye neden olurken ''Zeki ve çalışkan bir sevgili olmama rağmen derse girmemek için ikna edilmeye itirazım olmazdı ama sen çabuk kabullendin'' diyerek dil çıkardı. Muzipçe bir parıltıyla onun gözlerine bakarken ''Hadi acele edelim yoksa derse geç kalacağız. Okuldan sonra baş başa kalabiliriz'' diyerek dudaklarına küçük bir öpücük kondurup sevgilisiyle el ele tutuşarak boş derslikten ayrıldılar.