Yeni Av

Phoebe mylene iş hayatına küçük yaşta atılmış ve çabuk büyümek zorunda kalmış olsa da hala arada çocuklaşabiliyordu. Bu sabah yataktan kalkmak istemediği için zavallı hizmetçisini defalarca başından yollayarak toplantıya geç kalmayı başarmasını başka türlü açıklayamıyordu.  Sadece 5 dakikayı 1 saat yapmayı başardığı için işe de koşturarak hazırlanıp kahvaltı bile etmeden evden çıkmak zorunda kalmıştı. Sonuç mu? Toplantının sonuna yetişmiş yabancı ortaklarından birkaç dilde özür dileyip durumu açıklamaya çalışarak bir yarım saatini harcamıştı. Neyse ki durumu tatlıya bağlayıp iş anlaşmasını gerçekleştirmişlerdi. Tüm gün işlerle, anlaşmalarla, politik stratejiler için yapılan görüşmeler arasında koştururken akşamın nasıl olduğunu anlama fırsatı olmamıştı. Yorgunluktan ve yemek işini ufak atıştırmalarla geçirdiği için açlıktan bitkin bir halde dosya görmekten bunalarak koltuğa yaslandı. Gözlerini kapayıp derin nefeslerle aklını boşaltıp kendisini rahatlatırken kapının çalınmasıyla iç çekip gözlerini araladı. Ona kimsesiz çocuklar yararına yapılacak kokteyli hatırlatan sekreterini boş bakışlarla karşılamıştı. Ufak bir baş hareketiyle tamam diyerek onu gönderip hazırlanmak için şirketten ayrıldı. Günün yorgunluğunu görmezden gelmeyi başararak alışverişe çıktı. Beyaz mini, yırtmaçlı ve göğüs dekolteli bir elbise siyah bir ayakkabı ve ona uygun bir çanta ayarlayıp kendisini kuaföre atmıştı. Saçlarını sadece at kuyruğu gibi düzenle toplatıp hafif bir makyajla arabasına atlayıp davetin verileceği mekana gitmişti. Yüklü bir miktarda bağış yaptığı esnada gelen telefonla aceleyle çıkmak zorunda kalmıştı.

Çok sevgili arkadaşı Ellie henüz 17 yaşında olduğunu unutup bar turlarına çıkmış ve kör kütük sarhoş olmuştu. Barmen hızlı aramalarda kayıtlı olan tek kişi sizsiniz gelseniz iyi olur dediğinde arabayı hızla otoparktan çıkarmış bulunmaktaydı. Telefonunu sinirle yan koltuğa atarak hızını arttırdı. Kısa sürede bara gelmişti. Arabayı özensizce park edip koşar adım içeri girdi. Karşısına çıkan ve ona içki uzatan serserinin elindeki bardağı kapıp suratına boca ederek  öfkeyle ''Çekil önümden aptal ''   dedi. Bara doğru ilerlerken birine çarpmıştı. Çarptığı kişinin yüzüne bile bakmadan ''Özür dilerim. ''   Diyerek ilerledi. Gözleri etrafı tarıyordu. Sonunda aradığı kişiyi yani çocukluk arkadaşını gördüğünde ağzı beş karış açık bir şekilde kalakaldı.

Günü oldukça monoton ve yoğun geçiyordu. Her gün olduğu gibi o günde şirket işleriyle koşuşturmuştu. Akşam hayırsever insanların bir araya toplandığı kokteyle kadar her şey sorunsuz ilerlerken aldığı telefon hayatına en tepeden dalış yapıp gecesini renklendirmişti. Onun küçük, daha birkaç gün öncesinde 17 sine basmış arkadaşının kör kütük sarhoş olduğunu düşündükçe sinirleniyordu. Arabayı yolda nasıl kullandığından bir haber olabildiğince hızlı bir şekilde bara ulaşmıştı. İçeri girdiğinde patlamaya hazır bir volkandan farksızdı. Onüne çıkma aptallığı yapan adamda phoebe’nin öfkesinden nasibini alırken gözleri sonunda aradığı kızı bulmuştu. Hızlı adımlarla etraftakilere çarpa çarpa bara ulaştığında arkadaşının yanındaki adama kötü bir bakış attı. Dışarıdan görülen açıktı ve bu phoebe’nin hoşuna gitmemişti. Arkadaşına ufaklık diye hitap eden adama öfkeyle ''Evet o küçük baş belası bana ait… Bir sorun mu var? ''  diye sorduktan sonra dikkatini kör kütük sarhoş küçük cadıya vererek ''Ellie… Ne halt yediğini sanıyorsun sen ''  diye bağırdı.

Kızın kendisini fark edip hıçkırarak ‘Mylene…’ diye kendisine sarılmasıyla dengesini kaybedip az önce azarladığı çocuğa çarptı. Zorlukla ayakta kalmayı başarırken burnundan soluyarak ''Bırak beni. Tanrım ne kadar içtin sen ''  diye söylendi. Kız kendisini bırakıp Sadece birazcık ''  derken bardaki içki bardağına yönelmişti. Phoebe ondan önce bardağı kapıp ''Hayır daha fazla içmek yok. ''  Dedi. Arkadaşının kadehe uzanmasıyla içkiyi kafasına dikip boş bardağı ona uzatırken ''Olduğun yerde kal. Hesabı ödeyeceğim. ''  Diyerek barmene dönmüştü ki duyduğu kırılma sesiyle yanına baktı. Bar üzerindeki tüm bardaklar yeri boylarken yere düşmek üzere olan arkadaşını son anda yakaladı fakat dengesini sağlayamayarak çocuğun kucağına düşmüştü. Hızla kalkarak ''Özür dilerim. Ben bir an dengemi sağlayamadım. ''  Dedi.

Yıllardır her şeyini bildiği, en ufak düşüncesinden en büyük hayallerine kadar her şeyini bildiği kız kör kütük sarhoş bir şekilde karşısında duruyordu.  Üstelik yanında her hareketinden tehlike sinyalleri yayılan yakışıklı olduğu inkar edilemese de aynı zamanda art niyetli ve kötü olduğunu düşündüğü bir adamlaydı. Olaya müdahale ettiği esnada adamı tersledikten sonra duyduklarıyla iç çekip ona ters ters baktı. Kaşlarını çatarak ''Tabi… Tabi çok düşüncelisiniz ama hiç gerek yok ben onun içinde düşünüyorum.  ''  diyerek hesabı ödeyip gitmeye kalktığında ortalık karışmıştı. Arkadaşının kendinden geçmek üzere olduğunu gördüğünde dehşete kapılarak ''Ellie  sakın…. Sakın sızıyım deme. Seni taşıyamam duydun mu beni ''   diyerek onu sarsarken hala az önce gecenin başından beri tersleyip durduğu adamın kucağına düşmüş olmasının utancını üzerinden atmaya çalışıyordu.

Özür dilemiş olsa da kendisini hala rahatsız hissederken duyduğu sözlerle ona tereddütle baktı. Söyledikleri kulağa mantıklı geliyordu aslında yani eğer ellie sızarsa onu zaman buradan tek başına götüremezdi. En iyisi sakin bir yere götürüp ayılmasını sağlamaktı yine de gecenin başından beri Phoebe’nin laflarına rağmen beyefendiliğini koruyan bu adama güvendiği söylenemezdi. Gözlerini arkadaşına dikip ''Aslında biz… ''   diye konuşmaya  başlamıştı ki adamın arkadaşını kucağına almasıyla pes ederek ''Tamam ''  diyip onu takip etti. Odaya girdikten sonra bir süre ellie ile yalnız kalmışlardı. O ara kendi çabasıyla uyandırmaya çalışmış başaramadığını görüp sinirle ''lanet olsun neden bu kadar içtin ki sanki. ''   Diye söylendiği esnada ona uzatılan su ile adama baktı.

Şişeyi alıp arkadaşının kafasından aşağı dökmeye hazırlanırken ''Bende phoebe. Yardım için teşekkür ederim '' diyerek pet şişedeki suyu boşalttı. Kızın çığlık atıp çırpınmasıyla iç çekerek ellie’e  ''Oh olsun. İçki fıçısının içine düşmeden düşmeseydin. ''   Diyerek yeni şişeyi açtığı esnada adama dönerek  ''Sizin gecenizi de böldük üzgünüm. Bundan sonrasını ben halledebilirim. Siz eğlencenize dönebilirsiniz bay jace ''   dedi.

Arkadaşını ayıltmaya çalışırken unuttuğu adamı hatırlayıp onu göndermek için birkaç laf söylemişti. Yaptıkları için minnettardı ama bundan sonrasını kendisi halledebilirdi. Adamın daha fazla gecesini mahvetmesine gerek yoktu. Bunu dile getirdikten sonra kolunun acısıyla inleyerek ayağa kaldırıldı. Bedenini jace adındaki adamın bedenine yaslanmasıyla onu iterek kendisinden uzaklaştırmaya, kolları arasında çırpınmaya başladı. Sinirle ''Bırak beni ''  diye bağırdığı esnada dudaklarını örten dudaklarla midesi bulanırken kendisini geri çekmeye çalıştı. Bedeninde gezen eller çığlık atmasını sağlamıştı. Adamın onu sandalyeye bağlamasıyla minnettarlığı büyük bir nefrete dönüşmüşken duyduklarıyla ''Aşağılık herif. Uzak dur ondan ''  diyerek bir sürü hakareti ardı ardına sıralamıştı. İplerden kurtulmayı deneyip başaramadığında edepsiz bir küfür savurdu. Bu normalde asla yapmayacağı bir şeydi ama şuan normal bir zamanda değildi zaten… Arkadaşının tecavüze uğrayışını seyretmek zorunda kalırken çırpınmaktan yorulmuş bir şekilde ağlamaya başlamıştı. Ellie için üzülüyordu ve onu kurtarmak için hiçbir şey yapamıyor olmasına kızıyordu. Çaresizlik ona göre değildi. Öfke ve nefretle giyinip kendisine gelen adama bakarken ilk defa birine gerçekten zarar vermek istedi. Belki de öldürmek… Elleri çözüldükten sonra onun kendisine olanları engellemeye çalıştı.

Başaramayınca sinirlense de onun kendisini bırakıp gitmesiyle rahat bir nefes aldı. Arkadaşının yanına gidip işe yaramayacağını bilse de onu bir süre teselli etmeye çalıştı. Daha sonra toparlanmasına yardımcı olup kızı o iğrenç yerden çıkarıp evine götürdü. Bir süre yalnız kalmamalıydı ve kesinlikle yarın ilk iş bir psikolog tutacaktı.