İstenmeyen Misafir

Dün öldürdüğü peri rüyalarına girse de bunu pek önemsemedi. Ondan almaya çalıştığı bilgiler için işkence ederken acı çektirmesi ve perinin de attığı çığlıklar sayesinde psikolojik olarak peri rüyalarına girmişti. Aldığı bilgiler neticesinde bir sonraki adımına karar veriyordu. Belli bir hedefi yoktu. Bazen masum ve güzelken bazen de tehlikeli bir dişiye dönüşebiliyordu. Belki de aldığı bilgileri kendi çıkarı için kullanmaya başlayabilirdi. Mesela belli bir meblağ karşılığında başka perilere satabilirdi aldığı bilgileri. Ama Chloe o kadar da şeytani bir güzel değildi. İyilerin tarafında olduğuna göre ona yakışır derecede davranması gerekti. Karanlık tarafa karşı bir ilgisi olsa da iradesine hakim olarak bu ilgisini bastırabiliyordu. Yataktan kalktığında dün yaşadığı şeylerden kurtulmak için kendini banyoya attı. Ilık bir duş alırken aklı hala dünkü perideydi. Daha önce de işkence yöntemiyle istediği bilgileri almayı başarmıştı. Ama o işkenceleri yaparken çektiği sıkıntıları Chloe’den başkası bilemezdi. En iğrenç ve en acımasız işkence yöntemlerini bilirdi; fakat iş yapmaya gelince midesinin kalkmasına ve kendinden geçmesine engel olamazdı. Dün akşam da duş almasına rağmen vücudundaki kanların tam olarak çıktığını düşünmüyordu. En önemlisi de ruhundaki kirin…

Öğleden sonrayı ise hazırlanmakla geçirmişti. Pantolonuna taktığı ufak ve sihirli bıçakların beraberinde orta boyda bir hançeri de pantolonunun arkasına yerleştirmişti. Saçlarını at kuyruğu yaparak deri ceketini de üzerine geçirdiği gibi bir büyü mırıldanarak bahsi geçen ormana gitti. Orman çalılıklarla kaplı olmasına karşın bir büyüyle onları yok etmeyi başarmıştı. Çalılara takılmak en son isteyeceği şeydi, ayrıca hareketlerini de kısıtlıyordu. Yavaş ve küçük adımlarla ormanı tararken ufak bir ses duymasıyla beraber ağaçlardan birinin arkasına saklanmıştı. Aurasından peri olduğunu anladığı kişinin yanından geçmesini sabırsızlıkla beklerken hiç beklenmedik bir anda ona saldırmayı planlıyordu. Bir süre beklemekle yetinmişti. Perinin yanından geçmesine yakın ise ağacın arkasına iyice yerleşmişti. Beklediği an geldiğinde ise periye arkadan saldırarak onu etkisiz hale getirdi ve ağaca yaslayarak boğazına hançeri dayamakla yetinmişti.

“Hiç böyle bir şeyi beklemiyordun değil mi peri? Şimdi söyle bakalım senin gibi diğer iğrenç yaratıklar topluluğu nereye saklandılar?”

Köle perilerin avlanması taraftarıydı. Onlara acımak gibi bir lüksü yoktu; fakat yineden iyi tarafı çoğunlukla baskın gelerek perilere işkence ettiği zaman çok etkileniyordu. Hatta bu durum rüyalarında da kendini gösteriyordu. Bugün ise yakaladığı perileri öldürmekle yetinecekti. Hiç acıma duygusu bile göstermeden onları hançerleriyle öldürecekti. Çoğu peri kızı savaşçı bir ruha sahip değilken Chloe bir amazon gibi yetişmişti. Zorlu durumlarda nasıl hayatta kalacağını küçük yaşlardan itibaren öğrenmeye başlamıştı. Bunda en büyük katkı babasına aitti. Babasıyla epey bir vakit geçirerek hayatta kalmanın yollarını öğrenmekle kalmamış, gücünü nasıl tehlikeli bir şekilde kullanacağını da öğrenmişti. Babasıyla çok yakın bir ilişkileri vardı. Onun yeri çok özeldi Chloe için. Fakat şimdi ayrı düşmüşlerdi, artık kendi ayakları üzerinde durmasının vakti gelmişti. Ayrıca yakın zamanda sihirbazını da bulmuştu. Bunun iyi bir şey mi yoksa kötü bir şey mi olduğunu henüz kavrayamamıştı. Birisinin sorumluluğunu daha önce üzerine almadığından bu kızla ne yapacağını bilmiyordu. Diğer yandan biraz daha güçlenmesi için bu kızı kullanabilirdi. Gerçi onunla çok fazla vakit geçirmeleri gerekiyordu. Bu, kendisi için değil sihirbazı için yararlı olabilecek bir şeydi. Ona nasıl hayatta kalabileceğini ve gücünü nasıl bir adım öteye taşıyabileceğini gösterebilirdi. Böylelikle küçük sihirbazı ayak bağı olmaktan da kurtulabilirdi.

Hazırlığını tamamlayıp bir büyüyle ormana giderek etrafını dikkatlice taramaya başladı. Bir süre sonra hissettiği bir aurayla bir ağacın arkasına saklanarak hedefinin gelmesini beklemeye başladı. İstediği an yaklaşıp hedefi önünde belirdiğinde ani bir hareketle yerinden çıkıp hedefine saldırdı ve onu saklandığı ağaca yaslayarak boğazına hançerlerinden birini tuttu. Devamında getirdiği cümlelerle diğer perilerin nerede olduğunu sormuştu. Aldığı cevap ise onu tatmin etmemişti. Sinirlenerek hançerini biraz daha perinin boğazına yaklaştırdı.

“Tanımam da gerekmiyor ukala yaratık…”

Cümlesi biter bitmez peri elinden kurtulmuş ve onu yere itmişti bile. Canı acısa da bunu belli etmeyerek ayağa kalkacaktı ki peri onu yere sabitlemişti.

“Beni gafil avladın öyle mi? Hiç sanmıyorum. Bir daha düşünsen iyi edersin.”

Gücünü kullanarak üstündeki perinin suratına su püskürttü ve dikkati dağılan periyi üstünden attı. Bu sefer Chloe üste geçerek ukala şeyi yere sabitledi. Aralarındaki mesafe yavaş yavaş azalırken gülümsemesi de yüzüne yerleşmişti bile.

“Dediğim gibi kolay lokma değilim. Ve oyun oynayacak havada da değilim. Bana bir an önce diğer perilerin nerede olduklarını söyle yoksa sana olacak şeyler için beni suçlayamazsın.”

Kovalamaca oynayacak havada değildi. Durduk yerde bu perinin neden ortaya çıktığını da bilmiyordu. O, sadece biraç köle perinin kıçını tekmeleyip onları öldürecekti; ama hesaplarında olmayan bu periyle işler sarpa sarmıştı. Sorduğu sorunun cevabını ukalaca yanıtlayan yaratığa karşı bir öfke dalgası bedenine hakim olmuşken kendini yerde bulmasıyla kedi köpek oyunu da devreye girmişti. Chloe ciddi olmaya çalışırken üstündeki ukala peri lakayt bir tavır içindeydi. Perinin dikkatini dağıtmak için yüzüne su püskürterek periyle yerlerini değiştirdiler. Çapkın perinin yüzüne yavaş yavaş yaklaşıp dudakları arasında çok az bir mesafe kalınca yakınlaşmayı sonlandırdı. Ukala gülümsemesi yüzüne yerleştiğinde perinin sözleriyle şaşkınlığa uğramıştı. Sözlerinden hiçbir anlam çıkaramamıştı. Ama bunun üzerinde fazla durmayarak diğer perilerin nerede olduğunu yeniden sormuştu bu sefer tehditvari bir şekilde. Fakat aldığı cevap karşısında sinirlerine hakim olamayarak perinin bileğini sıkmıştı.

"Sana benimle oyun oynama diyorum. Doğru düzgün cevap ver, sonra da defolup git. Tek bir basit cevap verecekken bu kadar oyun çok gereksiz. Tıpkı senin de gereksiz olduğun gibi... Ayrıca senin gibi biriyle de birlikte olmazdım, bunu kafana iyice sok."

Havanın aniden soğumasıyla hafif bir titreme vücunu sarmışken perinin yeniden üste çıkması karşısında sadece oflamakla yetinmişti. Oyunun sonunda kim kazanacaktı acaba merak ediyordu. Fakat hiç beklemediği bir şeyle karşılaşmıştı ki o da perinin dudaklarına kapanması olmuştu. Onu üstünden çekmeye çalışırken yaptığı hiçbir hareket işe yaramıyordu. Kendini olayın akışına bırakmaktan başka çaresi kalmamıştı. En sonunda o da öpücüğe karşılık verdi. Bir süre ukala perinin yaptıklarına karışmamıştı zira bu, hoşuna gidiyordu ve tahrik olmaya başlamıştı. Fakat daha önce kimseyle birlikte olmamış biri olarak öpücüğün sonucunda neler olabileceğini tahmin ederek korkuyla öpücüğü sonlandırdı ve perinin ellerini de sert bir şekilde üzerinden çekti. Ukala periyi de üstünden ittirerek kaldırdığında bu sefer kendi ayağa kalkarak üstünü başını düzeltti. Yerdeki hançerini tek bir hamlede alarak pantolonundaki yerine koydu ve şaşkın gözlerle ona bakan periye dikti gözlerini.

Üzgünüm ukala şey! Bunun devamı gelmeyecek. Eğer perilerin yerlerini bilmiyorsan sadece söylemen yeterdi. Beni oyalamana gerek yoktu. Şimdi izninle köle perileri aramam gerekiyor. Ya bana yardım et ya da önümden çekil! Beni daha fazla oyalama!"

Konuşmasının bitiminde ormanın iç taraflarına doğru ilerlemeye başladı.

Öpücük devam ederken öpücüğün devamında neyin geleceğinin korkusu beynini kontrol etmeye başlarken ukala periyi üstünden ittirmesi bir olmuştu. Ayağa kalkar kalkmaz üstünü düzeltti, yerdeki hançerini de pantolonundaki yerine yerleştirdikten sonra kısa bir konuşmanın ardından herhangi bir tepki göstermeden ormanın iç taraflarına doğru yürümeye başladı. Arkkasından yaklaşmakta olan periyi hissetmesine karşın hızını hiç kesmeden yürümeye devam ediyordu. Bedeni bir ağaca dayalı hale geldiğinde sinirle periye dikti gözlerini. Bu peri onun sinirlerini ve sabrını oldukça çok zorluyordu. Dudaklarına kapanan dudaklara bu sefer karşılık vermeyerek öpücüğün sonlanmasını bekledi. Tepkisiz kalarak perinin konuşmasını dinledi. Onlara yaklaşan perilerin auralarını hisseder hissetmez köle perilerin geldiği tarafa doğru dönerek savaşmaya hazır hale geldi. Yanındaki peri Chloe'den önce savaşmaya başladığında Chloe istemeden de olsa gülümsemişti. Onun yanında savaşıyor olmasına sevinmişti; fakat yinede bu adamı tanımıyordu, bu yüzden aralarında herhangi bir yakınlık da olamaz demekti bu. Dikkatini hemen toplayarak perileri teker teker acımadan öldürmeye başlamıştı gözlerinin içine bakarak. Bütün perilerin öldüğünden emin olunca perinin sorusuyla ona dönmüştü. Gerçekten mutlu olmuş muydu? Birkaç periyi öldürmekle eline ne geçmişti? Haz, mutluluk, intikam sevinci... Hangisi onun için köle perileri öldürme sebebiydi? Belki hepsi belki de hiçbiri... Hedefi olmadan onları öldürmeyi görev bilmişti kendine belki de kim bilir...

"Evet, mutluyum. Yardımın için teşekkürler ukala!"

Konuşmasının bitiminde gülümseyerek perinin dibinde bitmişti birkaç adımda. Daha önce babası dışında kimseye sarılmamıştı; fakat karşısındaki bu adama birden sarılma isteği duymuştu. Onun vereceği cevabı beklemeden periye sımsıkı sarıldı, kısa bir süre... Ondan bir adım uzaklaştığında bu sefer dudaklarına ufak ve tutkulu bir teşekkürler öpücüğü vermişti. Öpücüğün ardından bir büyü mırıldanarak üstündeki kanlı kıyafetlerden kurtularak yenileriyle değiştirmiş oldu. Saçlarını da omuzlarına bırakarak görüntüsünü tamamlamıştı. Ölen perilerin ardından akşam için bir bara giderek eğlenecekti sabaha kadar. Ona şehvet dolu bakışlarla bakan periye karşılık ufak bir kahkaha attı.

"Öyle bakmana gerek yok ukala şey. Eminim her gün gördÜğün bir manzaradır bu. Bunun dışında hala birbirimizi tanımıyoruz. Benim adım Chloe, ya seninki ne ukala?"

Savaşın istediği şekilde sonuçlanmasıyla yüzünde bir zafer gülümsemesi oluşmuştu. İstese bu perileri tek başına da öldürebilirdi; fakat ona yardım eden eller karşısında da nezaket gereği teşekkür etme gereği duymuştu. Başından beri yanında savaşan periye kaba davranmıştı. Bunun için kimse Chloe'yi suçlayamazdı. Şimdiye kadar erkekler ona sırf bedenini kullanmak için yanaşmışlardı. Bu adamın da aynı şeyi düşündüğünü biliyordu. Zaten karşılaştıkları ilk andan itibaren onu öpen de bu peri değil miydi? Savaş bittiğinde ona teşekkür etmek yerine sarılmayı tercih etmişti. Nedenini ise bilmiyordu. Kısa bir ömür geçirmişti ve şimdiye kadar da babasından başka birine içtenlikle sarılmamıştı. Ama bu genç adama hissettiği sarılma duygusunun önüne ise bir türlü geçememişti. Bu nedenle onun yanında gidip sımsıkı sarıldı genç adama. Ardından da ufak bir teşekkürler öpücüğü vermişti dudaklarına. Birkaç adımda periden uzaklaştığında kendine hediye olarak akşam bir barda eğlenmeyi uugun görmüştü. Bir büyüyle seksi bir mini elbise giydiğinde ona akan şehvetli bakışlara karşılık ufak bir kahkaha atmıştı. Kısa bir konuşmanın ardından bileğini kavrayan elin onu çekmesiyle gözlerinde soru işaretleri oluşmuştu.

"Ne yapmaya çalışıyorsun sen?"

Sorusunu sormuştu sormasına; ama dudaklarına kapanan ukala periye karşı direnmeye çabalıyordu. Öpücüğüne karşılık vermiyordu. Onu zorla öpen birine neden karşılık verecekti ki zaten? Yere sertçe yatırıldığında öfke dolu gözlerini Jace'e dikti. Ama peri buna aldırmaksızın Chloe'nin bedeninde keşfe çıkmıştı bile çoktan. Çırpınıyordu; fakat hepsi boşunaydı. Peri hiçbir şekilde durmuyordu. Bedeni kasılmıştı iyice, bu nedenle de bedenini oluruna bırakmaya karar verdi. Boynuna inen öpücüklerle hafif iniltiler dökülüyordu dudaklarından. İlk defa böylesine bir duyguyu tadıyordu. Hem onu tatmin ediyordu hem de korkmasına neden oluyordu. Daha önce hiçbir erkekle birlikte olmamıştı, bedenine kimse bu kadar yakın temasta bulunmamıştı. Oysaki şimdi her şey gözünün önünde olup bitiyordu. Acı gerçek o kadar yakındı ki ne yapacağını bilmiyordu. Tatmmin olası bir yana henüz bekaretini kaybetmeye hazır değildi. Bu nedenle aklını başına toplayıp gücüne konsantre olarak yeni bir su dalgasını Jace'in yüzüne nüfuz ettirdi. Ne olduğunu anlamaya çalışan periyi üstünden çekti ve kıyafetini düzelterek ona öfkeli gözlerle baktı. Karşılık olarak aynı bakışlar onu süzerken konuşmaya başladı.

"Üzgünüm ama bana sahip olmana izin verecek değilim. Bunun için henüz erken. Onun dışında ıslak olarak daha bir çekici olduğunu da inkar etmemek gerek."

Tahrik edici dokunuşlar inlemesini sağlarken kısa süre içinde aklını başına toplayarak su gücünü kullanarak üstündeki ukala perinin beden hapsinden kurtulmuştu. Bugün herhangi biri tarafından, hele de bu kişi tanımadığı bir yabancıysa, hiç mi hiç sahip olunacak değildi. Ne şimdi ne de başa bir zaman diliminde… Kalbinin ait olduğu biri tarafından bekaretini kaybetmeyi hak ediyordu. Hakkında ne düşündüğünü bile bilmediği birine sarılmuştı gerçi, babasından sonra ilk defa.. Ama bu yinede peri hakkındaki düşüncelerini değiştirebilir miydi? Ancak bedenine değen dokunuşlar karşısında ona karşı direnmeyi bırakmamış mıydı aynı zamanda? O kısacık anda nerdeyse çocuğu içine alacaktı. Neyse ki aklını çabucak toparlayıp bu durumdan kurtulmayı başarmıştı. Fakat ukalanın söylediği şeyler kafasını karıştırmıştı biraz.

“Ne saçmalıyorsun sen? Beni dikkatle dinle. Asla bana sahip olamayacaksın. Bunu o koca kafana soksan iyi olur.”

Sözlerini duymamış gibi davranan peri ona yaval yavaş yaklaşırken geri adımlar atmaya başlamıştı bile. Ne yazık ki perinin kolunu tutmasıyla çırpınıyordu bu sefer. Üstündeki kıyafetler parçalandığında yüzü istemeyerek de olsa kızarmıştı. Ne kadar cesur ve güçlü görünürse görünsün masum bir kişiliği de vardı. Daha önce hiçbir erkek onu bu denli çıplak görmemişti. Şimdi ise bir peri, hem de nefret etmeye o kadar yaklaştığı bir peri, onu tm gerçekçiliğiyle görüyordu. Göğsüne konan öpücüğün beraberinde gelen acı ise dayanılmaz bir şekildeydi. Dudaklarından dökülen hafif çığlığa söz geçirememişti. Acı dindiğinde derin nefes alıp verdi. Acının geldiği yere dokunduğunda hissettiği yara iziyle kaşlarını çatması bir oldu. Perinin söylediklerini dinlememiş gibi yaparak konuşmaya başladı.

“Sen ne halt yaptın az önce? Omzumdaki yara izi de ne? Ve seninle bir yere gitmek gibi bir düşüncem de yok. Anla artık bunu tamam mı?”